ชื่อ การเล่นเพลงฉ่อยลักษณะเป็นเพลงพ

ชื่อ การเล่นเพลงฉ่อย

ลักษณะ
เป็นเพลงพื้นเมืองที่มีการแสดงท่าทาง และการร้องคล้ายกับลำตัด โดยมีผู้แสดงประกอบด้วย ฝ่ายชายและฝ่ายหญิง ฝ่ายละประมาณสองถึงสามคน ในขณะที่พ่อเพลงแม่เพลงร้องโต้ตอบกันผู้เล่นคนอื่นๆ จะทำหน้าที่เป็นลูกคู่ เนื้อหาที่ร้องส่วนใหญ่มีทั้งเรื่อง ทางโลก ทางธรรม ชิงชู้ และมักจะมีถ้อยคำ ที่มีความหมายสองแง่สองง่าม การแสดงเพลงฉ่อยจะไม่มีเครื่องดนตรีประกอบจังหวะ แต่จะใช้การตบมือเป็นจังหวะแทน และสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของเพลงฉ่อยคือ ลูกคู่จะร้องรับด้วยคำว่า “เอ่ ชา เอ้ชา ชา ชาชาชา หน่อยแม่” ตัวอย่างเช่น
(แม่เพลง) เอ่ง เงอ เงย…
เรากันหนาเรามาพากันหนี ก็ไปมั่งไปมีมีถมไป
เรารักกันหนอมาขึ้นหอลงโรง กุศลไม่ส่งละมันก็ต้องฉิบหาย
เอาพระสงฆ์มาเป็นองค์ประธาน สวดเจ็ดตำนานพระก็เหนื่อยแทบตาย
พี่มารักน้องคำหนึ่งก็พาสองคำก็พา ของฉันไม่ได้ราคาสองไพ
ของฉันราคานะเป็นหมื่นหนอเป็นแสน ของฉันไม่ใช่แหวนหนอจะมาสวมใส่
พี่จะเอาเงินมาดองจะเอาทองมาให้ ถ้าพี่จะเอาอีแปะจนใจน้องจะแกะให้ไม่ได้
พ่อแม่น้องเลี้ยงน้องมายาก เขาจะกินขันหมากน้องให้ได้ (ให้ได้)
ถ้ารักน้องจริงจะให้มาสู่ขอกะพ่อแม่ ถ้าพี่ชายมารักแลก็เฉยไป
ถ้ารักน้องจริงก็อย่าทิ้งน้องนะ ขอให้คุณพระช่วยเป็นประธานให้
(ลูกคู่รับ) เอ่ ชา เอ๊ ช้า ชา ฉ่า ชา นอย แม่ เอย
เพลงฉ่อยมีการแสดงอยู่ตามจังหวัดต่าง ๆ ในภาคกลาง เช่น สิงห์บุรี อ่างทอง ลพบุรี สุพรรณบุรี พระนครศรีอยุธยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อ และการร้องคล้ายกับลำตัดโดยมีผู้แสดงประกอบด้วยฝ่ายชายและฝ่ายหญิงฝ่ายละประมาณสองถึงสามคน จะทำหน้าที่เป็นลูกคู่ ทางโลกทางธรรมชิงชู้และมักจะมีถ้อยคำที่มีความหมายสองแง่สองง่าม แต่จะใช้การตบมือเป็นจังหวะแทน ลูกคู่จะร้องรับด้วยคำว่า "เอ่ชาเอ้ชาชาชาชาชาหน่อยแม่" ตัวอย่างเช่น(แม่เพลง) เอ่งเงอเงย ... เรากันหนาเรามาพากันหนี เขาจะกินขันหมากน้องให้ได้ เอ่ชาเอ๊ช้าชาฉ่าชานอยแม่ ๆ ในภาคกลางเช่นสิงห์บุรีอ่างทองลพบุรีสุพรรณบุรีพระนครศรีอยุธยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อการเล่นเพลงฉ่อย


ลักษณะเป็นเพลงพื้นเมืองที่มีการแสดงท่าทางและการร้องคล้ายกับลำตัดโดยมีผู้แสดงประกอบด้วยฝ่ายชายและฝ่ายหญิงฝ่ายละประมาณสองถึงสามคนในขณะที่พ่อเพลงแม่เพลงร้องโต้ตอบกันผู้เล่นคนอื่นๆจะทำหน้าที่เป็นลูกคู่ทางโลกทางธรรมชิงชู้และมักจะมีถ้อยคำที่มีความหมายสองแง่สองง่ามการแสดงเพลงฉ่อยจะไม่มีเครื่องดนตรีประกอบจังหวะแต่จะใช้การตบมือเป็นจังหวะแทนและสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของเพลงฉ่อยคือ" เอ่ชาเอ้ชาชาชาชาชาหน่อยแม่ " ตัวอย่างเช่น
( แม่เพลง ) เอ่งเงอเงย . . . . . . .

เรากันหนาเรามาพากันหนีก็ไปมั่งไปมีมีถมไปเรารักกันหนอมาขึ้นหอลงโรงกุศลไม่ส่งละมันก็ต้องฉิบหายสวดเจ็ดตำนานพระก็เหนื่อยแทบตาย

เอาพระสงฆ์มาเป็นองค์ประธานพี่มารักน้องคำหนึ่งก็พาสองคำก็พาของฉันไม่ได้ราคาสองไพของฉันไม่ใช่แหวนหนอจะมาสวมใส่พี่จะเอาเงินมาดองจะเอาทองมาให้ถ้าพี่จะเอาอีแปะจนใจน้องจะแกะให้ไม่ได้


ของฉันราคานะเป็นหมื่นหนอเป็นแสน