An adequate account of dance experi

An adequate account of dance experience requires more than a specification of cause; it requires a
description of the content (i.e., what is felt/thought) that is common to all experiences of dance and
that distinguishes one experience from another. As suggested by John Searle’s (2004) philosophical
framework called biological naturalism, it is clear that dance content cannot be entirely reduced to
its causes. The experience of dance is a culturally embedded event. It is also, like any conscious state,
a system-level property of the brain, the physical basis of which can be explained by neuronal
activity, much as digestion is a system-level property of the gastrointestinal system that can be
explained causally by the chemistry of the body. Dance may be explained partly by neurobiological
(material) features. It may be explained in part by societal, cultural, and historical influences. But it
cannot be ontologically reduced to any single material cause; to conflate these different levels of
analysis is to make a category error (Ryle 2000). Dance as conscious event, whether deploying
implicit (procedural) or explicit (declarative) knowledge, has both neurobiological and phenomenological
features. For example, the claim that knowing the causes of emotion in dance is sufficient
to answer the question of what emotional experience in dance is like no longer holds up to the lived
reality that people feel something (such as joy) when they experience dance. Such explanations leave
out of account what it is like to perform, watch, or make dance. Human consciousness exists only
from a first person, ontologically subjective, point of view. To know what dancing is or feels like,
one must ask dancers what they experience or experience dance oneself (cf., Jackson 1982, for the
“knowledge argument”). Questions about material underpinnings of experience will never reveal
the entire story.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัญชีพอเต้นประสบการณ์ต้องมากกว่าข้อมูลจำเพาะของสาเหตุ ต้องการคำอธิบายของเนื้อหา (เช่น เป็นสักหลาด/คิดว่า) ที่ใช้ร่วมกับประสบการณ์ทั้งหมดของเต้น และที่แตกต่างประสบการณ์หนึ่งจาก ที่แนะนำ โดยไร John Searle (2004) ปรัชญากรอบที่เรียกว่า naturalism ชีวภาพ เป็นที่ชัดเจนว่า เนื้อหาเต้นไม่ทั้งหมดลดลงไปสาเหตุของการ ประสบการณ์การเต้นเป็นงานฝังวัฒนธรรม มี เช่นรัฐใดสติสามารถอธิบายคุณสมบัติระดับระบบของสมอง พื้นฐานทางกายภาพที่ โดย neuronalกิจกรรม มากเป็นการย่อยอาหารเป็นระบบระดับคุณสมบัติของระบบระบบที่สามารถอธิบาย causally โดยเคมีของร่างกาย เต้นอาจจะอธิบายบางส่วน โดย neurobiologicalลักษณะการทำงาน (วัสดุ) มันอาจจะอธิบายในส่วน โดยนิยม วัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ที่มีอิทธิพลต่อการ แต่มันไม่ ontologically ลดเพื่อสาเหตุใดวัสดุเดียว การ conflate ระดับความแตกต่างเหล่านี้วิเคราะห์จะทำให้มีข้อผิดพลาดประเภท (Ryle 2000) เต้นรำเป็นเหตุการณ์สติ ว่าใช้นัย (ขั้นตอน) หรือความรู้ชัดแจ้ง (declarative) มีทั้ง neurobiological และ phenomenologicalลักษณะการทำงาน ตัวอย่าง ข้อเรียกร้องที่รู้สาเหตุของอารมณ์ในการเต้นรำเพียงพอตอบคำถามที่ว่าประสบการณ์ทางอารมณ์ในเต้นก็เหมือนไม่มีค่าไปที่ livedความจริงที่ประชาชนรู้สึกบางสิ่งบางอย่าง (เช่นความสุข) เมื่อพวกเขามีประสบการณ์การเต้น ออกจากคำอธิบายดังกล่าวจากบัญชีมันคืออะไรเช่น การทำ ชม ใจเต้น มนุษย์สติอยู่เท่านั้นจากคนแรก ontologically ตามอัตวิสัย จุดของมุมมอง รู้ว่าเต้นเป็น หรือรู้สึกเหมือนหนึ่งต้องถามเต้นพวกเขาประสบการณ์หรือประสบการณ์เต้นตัวเอง (cf., 1982, Jackson สำหรับการ"รู้อาร์กิวเมนต์") ถามเกี่ยวกับวัสดุ underpinnings ประสบการณ์จะไม่เปิดเผยเรื่องราวทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บัญชีที่เพียงพอของประสบการณ์การเต้นต้องมีมากกว่าสเปคของสาเหตุ; มันต้องมี
คำอธิบายของเนื้อหา (เช่นสิ่งที่เป็นความรู้สึก / ความคิด) ว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกประสบการณ์ของการเต้นรำและ
ประสบการณ์ที่แตกต่างจากอีกหนึ่ง เป็นข้อเสนอแนะโดยจอห์นเซิลร์ (2004) ปรัชญา
กรอบที่เรียกว่าธรรมชาติทางชีวภาพก็เป็นที่ชัดเจนว่าเนื้อหาเต้นไม่สามารถลดลงได้ทั้งหมดให้กับ
สาเหตุ ประสบการณ์ของการเต้นรำเป็นเหตุการณ์ที่ฝังวัฒนธรรม นอกจากนี้ยังเป็นเหมือนรัฐใด ๆ มีสติ,
สถานที่ให้บริการระดับระบบของสมอง, พื้นฐานทางกายภาพที่สามารถอธิบายได้ด้วยประสาท
กิจกรรมมากที่สุดเท่าที่การย่อยอาหารเป็นสถานที่ให้บริการระดับระบบของระบบทางเดินอาหารที่สามารถ
อธิบายเหตุผลโดย คุณสมบัติทางเคมีของร่างกาย เต้นรำอาจจะอธิบายบางส่วนโดย neurobiological
(วัสดุ) คุณสมบัติ มันอาจจะอธิบายในส่วนของสังคมวัฒนธรรมและอิทธิพลทางประวัติศาสตร์ แต่มันก็
ไม่สามารถลด ontologically สาเหตุวัสดุใด ๆ เดียว; เพื่อ conflate ระดับที่แตกต่างกันเหล่านี้ของ
การวิเคราะห์คือการทำให้ข้อผิดพลาดประเภท (Ryle 2000) เต้นรำเหตุการณ์สติเป็นไม่ว่าจะเป็นการปรับใช้
โดยปริยาย (ขั้นตอน) หรืออย่างชัดเจน (เปิดเผย) ความรู้มีทั้ง neurobiological และปรากฏการณ์
คุณสมบัติ ตัวอย่างเช่นอ้างว่ารู้สาเหตุของอารมณ์ความรู้สึกในการเต้นรำก็เพียงพอ
ที่จะตอบคำถามของสิ่งที่ประสบการณ์ทางอารมณ์ในการเต้นรำเป็นเช่นไม่ถือได้ถึงชีวิต
ความเป็นจริงที่ผู้คนรู้สึกว่าบางอย่าง (เช่นความสุข) เมื่อพวกเขามีประสบการณ์การเต้น คำอธิบายดังกล่าวออก
จากบัญชีของสิ่งที่ต้องการที่จะดำเนินการดูหรือทำให้การเต้น จิตสำนึกของมนุษย์มีอยู่เฉพาะ
จากคนแรกอัตนัย ontologically มุมมอง หากต้องการทราบว่าการเต้นรำหรือรู้สึกเหมือน
หนึ่งต้องถามนักเต้นสิ่งที่พวกเขามีประสบการณ์หรือมีประสบการณ์การเต้นของตัวเอง (cf, แจ็คสันปี 1982 สำหรับ
"การโต้แย้งความรู้") คำถามเกี่ยวกับการหนุนหลังวัสดุที่มีประสบการณ์จะไม่เปิดเผย
เรื่องราวทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บัญชีที่เพียงพอของประสบการณ์การเต้นรำต้องมากกว่ารายละเอียดของสาเหตุ มันต้อง
รายละเอียดของเนื้อหา ( เช่น สิ่งที่จะรู้สึก / ความคิดที่เป็นปกติทุกประสบการณ์ของการเต้นและ
ที่แตกต่างหนึ่งประสบการณ์จากคนอื่น ตามที่แนะนำโดยจอห์นเซิล ( 2004 ) กรอบปรัชญา
เรียกว่าธรรมชาติทางชีวภาพมันเป็นที่ชัดเจนว่าไม่สามารถเต้นได้หมด

เนื้อหาลดสาเหตุของ . ประสบการณ์ของการเต้นเป็นฝังวัฒนธรรมเหตุการณ์ มันก็เหมือนสติของรัฐ
ระดับคุณสมบัติของระบบสมอง พื้นฐานทางกายภาพที่สามารถอธิบายได้ โดยกิจกรรมการ
, มาก เช่น ระบบการย่อยอาหาร คือระดับคุณสมบัติของระบบทางเดินอาหารที่สามารถ
อธิบายตามลำพังโดยเคมีของร่างกาย เต้นอาจอธิบายได้บางส่วน โดย neurobiological
( วัสดุ ) คุณสมบัติ มันอาจจะอธิบายในส่วนที่เกี่ยวกับสังคม วัฒนธรรม และอิทธิพลทางประวัติศาสตร์ แต่มันไม่สามารถ ontologically ลดลง
เพราะวัสดุใด ๆเดียว เพื่อ conflate เหล่านี้แตกต่างกัน
การวิเคราะห์เพื่อให้ประเภทของข้อผิดพลาด ( ไรล์ 2000 ) เต้นอย่างมีสติ เหตุการณ์ ไม่ว่าการ
ระบบ ( กระบวนการ ) หรือชัดเจน ( จัดเก็บ ) ความรู้ มีทั้ง neurobiological Phenomenological
และคุณลักษณะ ตัวอย่างเช่น อ้างว่าไม่ทราบสาเหตุของอารมณ์ในการเต้นก็เพียงพอ
ตอบคำถามของสิ่งที่อารมณ์ประสบการณ์เต้นเหมือนไม่ถือถึงความเป็นจริงที่ผู้คนอาศัยอยู่
รู้สึกบางอย่าง ( เช่นจอย ) เมื่อพวกเขามีประสบการณ์การเต้น คำอธิบายดังกล่าวทิ้ง
ออกจากบัญชีของสิ่งที่มันเป็นเหมือนการชมหรือให้เต้น จิตสำนึกของมนุษย์มีเพียง
จากบุคคลแรก ontologically อัตนัย , มุมมอง รู้ว่าอะไรคือการเต้น หรือรู้สึก
หนึ่งต้องถามสิ่งที่พวกเขามีประสบการณ์หรือประสบการณ์นักเต้นเต้นตัวเอง ( CF แจ็คสัน 1982 ใน
" อาร์กิวเมนต์ " ความรู้ ) ถามเกี่ยวกับวัสดุ underpinnings ของประสบการณ์จะไม่เปิดเผย
เรื่องราวทั้งหมด