Lifelong learning' (Colloquialism)

Lifelong learning' (Colloquialism) is the "ongoing, voluntary, and self-motivated"[1] pursuit of knowledge for either personal or professional reasons. Therefore, it not only enhances social inclusion, active citizenship, and personal development, but also self-sustainability, rather than competitiveness and employability.[2]

The concept Lifelong Learning was introduced in Denmark as early as in 1971 (see Bologna Process).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับเปลี่ยนรูปแบบการเรียนรู้ ' (ภาษาพูด) เป็นการ "อย่างต่อเนื่อง สมัครใจ และแรงจูงใจตนเอง" [1] แสวงหาความรู้ด้วยเหตุผลส่วนตัว หรืออาชีพ ดังนั้น ไม่เพียงแต่ช่วยสังคมรวม สัญชาติใช้งาน และ พัฒนา แต่ยัง self-sustainability แทนที่แข่งขัน และชุมชน [2]แนวคิดการเรียนรู้รองถูกนำมาใช้ในประเทศเดนมาร์กเป็นต้นในปี 1971 (ดูกระบวนการโลน่า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียนรู้ตลอดชีวิต (เคยชิน) เป็น "อย่างต่อเนื่องโดยสมัครใจและตัวกระตุ้น" [1] การแสวงหาความรู้ทั้งเหตุผลส่วนตัวหรืออาชีพ ดังนั้นจึงไม่เพียง แต่ช่วยเพิ่มการรวมทางสังคมเป็นพลเมืองที่ใช้งานและการพัฒนาส่วนบุคคล แต่ยังความยั่งยืนมากกว่าการแข่งขันและการจ้างงาน. [2] แนวคิดการเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นที่รู้จักในเดนมาร์กเป็นช่วงต้นในปี 1971 (ดูกระบวนการโบโลญญา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนรู้ตลอดชีวิต ( ภาษาพูด ) เป็น " อย่างต่อเนื่อง โดยสมัครใจ และมี " [ 1 ] การแสวงหาความรู้ทั้งส่วนบุคคลหรือมืออาชีพ เหตุผล ดังนั้นมันไม่เพียง แต่ช่วยเพิ่มการใช้งานและสังคม เป็นพลเมืองที่ดี , การพัฒนาส่วนบุคคล , แต่ด้วยตนเองอย่างยั่งยืน มากกว่าการแข่งขันและการจ้างงาน [ 2 ]

แนวคิดการเรียนรู้ตลอดชีวิตได้รับการแนะนำในประเทศเดนมาร์กในช่วงต้นของปี 1971 ( ดูกระบวนการโบโลญญา )