2.5. Exenatide as an add-on treatme

2.5. Exenatide as an add-on treatment to insulin
A problem that is often encountered is a patient that is already on insulin and has poor glycaemic control, either due to problems with hypoglycaemia or weight gain with increasing doses of insulin, or simply due to failure of hefty doses of insulin to reduce the hyperglycaemia. One treatment option is to add a TZD, if this has not already been tried [11]. However, another exciting (but currently unlicensed) option is the addition of exenatide to insulin treatment. This was explored by several investigators. A retrospective study by Viswanathan et al. [28] examined the addition of exenatide to a group of 52 subjects with T2DM who were on insulin plus OHA. There was no significant improvement in HbA1c, but the reduction in weight and in total insulin daily requirement was significantly different after 26 weeks of therapy. Of those using exenatide, there was high dropout rate.
In another prospective study, Govindan et al. [29] studied patients with insulin treated diabetes who failed to achieve the HbA1c target and who also had problems with progressive weight gain. At the end of the study, the improvement in HbA1c was not significant, but patients were able to reduce the total daily dose of insulin, and they also managed to lose weight. The incidence of severe hypoglycemia was unchanged by the addition of exenatide.
In a retrospective study, the use of insulin and exenatide was assessed [30]. It showed weight loss of at least 1 kg in 78% of patients and a drop in HbA1c from 8.1% to 7.2% at 8 weeks. Mild hypoglycaemia occurred in only three patients. The study by Davis et al. [31] has suggested that patients with T2DM who have longer diabetes duration and those who are taking higher doses of insulin therapy may experience deterioration of their control if they substitute exenatide for insulin.
A further retrospective study of exenatide addition to insulin has also shown significant improvements in HbA1c and weight [32]. The mean total insulin daily dose was reduced in all patients in 6 and 12 months; when the total insulin dose was stratified between basal and prandial insulin, the reduction in insulin dose was significant for the prandial group only. This suggests that on introducing exenatide in addition to insulin we should perhaps be reducing the prandial insulin dose more than the basal dose.
To summarize, exenatide may prove to be an attractive agent to be used in insulin treated type 2 diabetic patients who are not achieving the adequate level of control. Benefits include in addition to perceived improved glycaemic control, a favorable impact on weight. Also, the potential of significant reduction in total insulin daily requirement and the prospect of stopping insulin all together are other benefits, but the preliminary evidence suggests that this may be confined to patients who have residual beta cell function. More research is certainly required for more rigid recommendations to be produced regarding if and when insulin should be concurrently used with exenatide, and at what doses. As exenatide is not currently licensed to be used in conjunction to insulin, this has to be relayed to the patient concerned, and consent obtained prior to any trial of combination therapy.
2.6. Exenatide compared to exenatide LAR
Exenatide LAR is not currently approved, but it is likely that it will become available in the near future [it is currently being assessed for approval by the US Food and Drug Administration (FDA)]. Although data are limited, current evidence indicates that exenatide LAR is an effective and safe antidiabetic agent [33,34]. A 15 week trial compared the effect of exenatide LAR with placebo in patients with suboptimal blood glucose control despite diet, exercise and metformin [33]. In this trial, exenatide LAR resulted in significant reduction in HbA1c of 1.7% and improvement of fasting blood glucose levels. A second trial compared the effect of exenatide LAR on blood glucose control with that of exenatide twice daily; at the end of 30 weeks, HbA1c decreased by 1.9% in exenatide LAR treated patients, compared to 1.5% in patients receiving exenatide twice daily. Treatment with exenatide LAR also resulted in significant lowering of fasting plasma glucose compared to exenatide. Both treatment modalities caused similar weight loss. Nausea was less common in the exenatide LAR group and no severe hypoglycaemia episodes were reported on either treatment arm [34]. Furthermore, exenatide LAR would be a real breakthrough in this area, as a one weekly injection will greatly boost compliance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.5. Exenatide เป็นการรักษาเพิ่มเติมกับอินซูลินปัญหาที่พบบ่อยคือ ผู้ป่วยที่อยู่ในอินซูลิน และมีการควบคุม glycaemic ดี ได้เนื่อง จากปัญหาเกี่ยวกับน้ำหนักหรือ hypoglycaemia กำไรกับการเพิ่มปริมาณของอินซูลิน หรือเพียง เพราะความล้มเหลวของหนักปริมาณของอินซูลินเพื่อลด hyperglycaemia การ รักษางานเพิ่มเป็น TZD ถ้านี้ไม่แล้วพยายาม [11] อย่างไรก็ตาม ตัวเลือกอื่นที่น่าตื่นเต้น (แต่ปัจจุบันใช้) คือ การเพิ่มของ exenatide อินซูลินรักษา นี้ถูกสำรวจ โดยนักสืบหลาย การศึกษาคาดโดย Viswanathan et al. [28] ตรวจสอบแห่ง exenatide กลุ่ม 52 เรื่องกับ T2DM ที่ในอินซูลินบวก OHA มีการปรับปรุงไม่สำคัญใน HbA1c แต่การลดน้ำหนัก และอินซูลินรวมทุกความต้องแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหลังจากสัปดาห์ที่ 26 ของการบำบัด ผู้ใช้ exenatide มีอัตราสูงเป็นถอนในการศึกษาอนาคตอีก Govindan et al. [29] ศึกษาผู้ป่วยที่ มีโรคเบาหวานอินซูลินรักษาที่ล้มเหลวในการบรรลุเป้าหมาย HbA1c และที่ยังมีปัญหากับน้ำหนักก้าวหน้าได้ จบการศึกษา พัฒนาใน HbA1c ไม่สำคัญ แต่ผู้ป่วยมีความสามารถในการลดปริมาณวันรวมของอินซูลิน และพวกเขายังจัดการในการลดน้ำหนัก เกิด hypoglycemia รุนแรงถูกเปลี่ยนแปลง โดยการเพิ่ม exenatideในการศึกษาการคาด การใช้อินซูลินและ exenatide มีราคาประเมิน [30] พบว่าการสูญเสียน้ำหนัก 1 กิโลกรัมใน 78% ของผู้ป่วยและวางใน HbA1c จาก 8.1% 7.2% ใน 8 สัปดาห์ Hypoglycaemia อ่อนเกิดขึ้นในผู้ป่วยเพียงสาม การศึกษาโดย Davis et al. [31] ได้แนะนำว่า ผู้ป่วยกับ T2DM ที่นานกว่าระยะเวลาของโรคเบาหวานและผู้ที่จะมีปริมาณสูงกว่าการรักษาด้วยอินซูลิน อาจพบของตัวควบคุมของพวกเขาหากพวกเขาใช้ exenatide สำหรับอินซูลินการเพิ่มเติมคาดศึกษานี้ exenatide อินซูลินได้แสดงการปรับปรุงที่สำคัญ HbA1c และน้ำหนัก [32] ยาประจำวันอินซูลินรวมเฉลี่ยลดลงในผู้ป่วยทั้งหมดใน 6 เดือน และ 12 เดือน เมื่อยาอินซูลินรวมถูก stratified ระหว่างอินซูลินโรค และ prandial ลดในปริมาณอินซูลินสำคัญสำหรับกลุ่ม prandial เท่านั้น แนะนำว่า ในการแนะนำ exenatide นอกจากอินซูลิน เราควรทีจะลดยา prandial อินซูลินมากกว่ายาโรคสรุป exenatide อาจพิสูจน์การเป็นตัวแทนที่น่าสนใจที่จะใช้ในอินซูลินรักษาผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่จะบรรลุระดับของการควบคุมเพียงพอ ประโยชน์นอกจากควบคุม glycaemic รับรู้ดีขึ้น ผลกระทบต่อน้ำหนักดีไว้ ยัง ศักยภาพของอินซูลินรวมทุกความต้องการลดอย่างมีนัยสำคัญและโอกาสของการหยุดอินซูลินพร้อมกันทั้งหมดมีประโยชน์อื่น ๆ แต่หลักฐานเบื้องต้นแสดงให้เห็นว่า นี้อาจจำกัดกับผู้ป่วยที่มีฟังก์ชั่นเหลือเบต้าเซลล์ วิจัยเพิ่มเติมจะแน่นอนต้องเข้มงวดมากขึ้นแนะนำจะผลิต เกี่ยวกับถ้า และ เมื่ออินซูลินควรพร้อมใช้ exenatide และ ที่ปริมาณใด Exenatide ไม่อยู่มีสิทธิ์ที่จะใช้ร่วมกับอินซูลิน นี้เป็นได้เช่นผู้ป่วยที่เกี่ยวข้อง และได้รับความยินยอมก่อนการทดลองของชุดบำบัด2.6. Exenatide เทียบกับ exenatide LARExenatide LAR ไม่ขณะนี้อนุมัติ แต่ก็มีแนวโน้มว่า มันจะกลายเป็นพร้อมใช้งานในอนาคตอันใกล้ [มันมีอยู่เป็นประเมินการอนุมัติเราอาหารและยา (FDA)] ถึงแม้ว่าข้อมูลจะจำกัด ปัจจุบันหลักฐานบ่งชี้ว่า exenatide LAR มีประสิทธิภาพ และปลอดภัย antidiabetic แทน [33,34] 15 สัปดาห์ทดลองเปรียบเทียบผลของ exenatide LAR กับยาหลอกในผู้ป่วยที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดสภาพแม้มีอาหาร ออกกำลังกาย และเมตฟอร์มิน [33] ในการทดลอง exenatide LAR ผลในการลด HbA1c อย่างมีนัยสำคัญของ 1.7% และปรับปรุงของระดับน้ำตาลในเลือดถือศีลอด ทดลองที่ 2 เปรียบเทียบผลของ exenatide LAR ควบคุมน้ำตาลในเลือดที่ exenatide เบา เมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ 30, HbA1c ลดลง 1.9% ในผู้ป่วยที่ถือว่า LAR exenatide เมื่อเทียบกับ 1.5% ในผู้ป่วยที่ได้รับ exenatide สองครั้งต่อวัน รักษา ด้วย exenatide LAR ยังผลในการลดระดับน้ำตาลในพลาสมาถือศีลอดที่เปรียบเทียบกับ exenatide สำคัญ ทั้ง modalities รักษาเกิดน้ำหนักคล้าย คลื่นไส้ไม่น้อยทั่วไปในกลุ่ม LAR exenatide และตอน hypoglycaemia รุนแรงไม่มีรายงานบนแขนรักษาอย่างใดอย่างหนึ่ง [34] นอกจากนี้ exenatide LAR จะเป็นความก้าวหน้าจริงในนี้ เป็นฉีดสัปดาห์หนึ่งที่มากจะเพิ่มตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.5 exenatide เป็น Add-on
รักษาต่ออินซูลินปัญหาที่มักจะพบคือผู้ป่วยที่มีอยู่แล้วในอินซูลินและมีการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ดีอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะมีปัญหากับhypoglycaemia หรือน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มปริมาณของอินซูลินหรือเพียงเพราะความล้มเหลวของ ปริมาณหนักของอินซูลินเพื่อลด hyperglycaemia ตัวเลือกการรักษาหนึ่งคือการเพิ่ม TZD ที่ว่านี้ไม่ได้รับการพยายามแล้ว [11] แต่ที่น่าตื่นเต้นอีก (แต่ไม่มีใบอนุญาตในปัจจุบัน) ตัวเลือกคือนอกเหนือจากการรักษา exenatide อินซูลิน นี้ได้รับการสำรวจโดยนักวิจัยหลาย การศึกษาย้อนหลังโดย Viswanathan et al, [28] นอกเหนือจากการตรวจสอบไปยังกลุ่ม exenatide 52 วิชาที่มี T2DM ที่อยู่บนอินซูลินบวก OHA ไม่มีการปรับปรุงที่สำคัญใน HbA1c ได้ แต่ในการลดน้ำหนักและอินซูลินในชีวิตประจำวันรวมความต้องการที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก 26 สัปดาห์ของการบำบัด ของผู้ที่ใช้ exenatide มีอัตราการออกกลางคันสูง.
ในการศึกษาในอนาคตอีกโกวิน et al, [29] การศึกษาผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานอินซูลินได้รับการรักษาที่ล้มเหลวที่จะบรรลุเป้าหมาย HbA1c และผู้ที่ยังมีปัญหาเกี่ยวกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นมีความก้าวหน้า ในตอนท้ายของการศึกษา, การปรับปรุงใน HbA1c ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ แต่ผู้ป่วยก็สามารถที่จะลดปริมาณประจำวันรวมของอินซูลินและพวกเขายังมีการจัดการที่จะลดน้ำหนัก อุบัติการณ์ของภาวะน้ำตาลในเลือดอย่างรุนแรงไม่เปลี่ยนแปลงโดยนอกเหนือจาก exenatide ได้.
ในการศึกษาย้อนหลังการใช้อินซูลินและ exenatide ได้รับการประเมิน [30] มันแสดงให้เห็นการสูญเสียน้ำหนักอย่างน้อย 1 กิโลกรัมใน 78% ของผู้ป่วยและการลดลงของระดับ HbA1c จาก 8.1% เป็น 7.2% ใน 8 สัปดาห์ hypoglycaemia อ่อนที่เกิดขึ้นในสามของผู้ป่วยเท่านั้น การศึกษาโดยเดวิสและอัล [31] ได้ชี้ให้เห็นว่าผู้ป่วยที่มี T2DM ที่มีระยะเวลาการเป็นโรคเบาหวานอีกต่อไปและผู้ที่มีการใช้ปริมาณที่สูงขึ้นของการรักษาด้วยอินซูลินอาจพบการเสื่อมสภาพจากการควบคุมของพวกเขาหากพวกเขาแทน exenatide อินซูลิน.
การศึกษาย้อนหลังต่อไปนอกจากนี้ exenatide ต่ออินซูลินยังได้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญ การปรับปรุงใน HbA1c และน้ำหนัก [32] อินซูลินรวมเฉลี่ยรายวันปริมาณลดลงในผู้ป่วยทั้งหมดใน 6 และ 12 เดือน เมื่อรวมปริมาณอินซูลินถูกแบ่งระหว่างฐานและอินซูลิน prandial ในการลดปริมาณอินซูลินอย่างมีนัยสำคัญสำหรับกลุ่ม prandial เท่านั้น นี้แสดงให้เห็นว่าในการแนะนำ exenatide นอกเหนือไปจากอินซูลินที่เราอาจจะได้รับการลดอินซูลิน prandial ปริมาณมากกว่าปริมาณที่ฐาน.
เพื่อสรุป exenatide อาจพิสูจน์ให้เป็นตัวแทนที่น่าสนใจที่จะใช้ในอินซูลินได้รับการรักษาชนิดที่ 2 ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ไม่ได้ประสบความสำเร็จ ในระดับที่เพียงพอของการควบคุม รวมถึงประโยชน์ที่ได้รับนอกเหนือจากการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดดีขึ้นการรับรู้ผลกระทบที่ดีต่อน้ำหนัก นอกจากนี้อาจเกิดขึ้นจากการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอินซูลินทุกวันรวมความต้องการและความคาดหวังของการหยุดอินซูลินทั้งหมดเข้าด้วยกันที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ แต่หลักฐานเบื้องต้นแสดงให้เห็นว่านี้อาจจะถูกคุมขังในผู้ป่วยที่มีฟังก์ชั่นเบต้าเซลล์ที่เหลือ การวิจัยมากขึ้นจำเป็นต้องมีอย่างแน่นอนสำหรับคำแนะนำเข้มงวดมากขึ้นที่จะผลิตเกี่ยวกับถ้าและเมื่ออินซูลินควรใช้ควบคู่กันไปด้วย exenatide และสิ่งที่ปริมาณที่ ในฐานะที่เป็น exenatide ไม่ได้รับอนุญาตในปัจจุบันเพื่อนำมาใช้ร่วมกับอินซูลินนี้จะต้องมีการส่งต่อผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องและได้รับความยินยอมที่ได้รับก่อนที่จะมีการพิจารณาคดีของการรักษาด้วยการรวมกันใด ๆ .
2.6 exenatide เมื่อเทียบกับ exenatide LAR
exenatide LAR ไม่ได้รับอนุมัติในปัจจุบัน แต่ก็มีโอกาสที่มันจะกลายเป็นที่มีอยู่ในอนาคตอันใกล้นี้ [มันกำลังมีการประเมินเพื่อขออนุมัติจากองค์การอาหารและยาของสหรัฐ (FDA)] แม้ว่าข้อมูลจะถูก จำกัด หลักฐานแสดงให้เห็นว่าปัจจุบัน exenatide LAR เป็นตัวแทนเบาหวานมีประสิทธิภาพและปลอดภัย [33,34] การทดลอง 15 สัปดาห์เมื่อเทียบกับผลกระทบของการ LAR exenatide กับยาหลอกในผู้ป่วยที่มีการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดด้อยแม้จะมีการรับประทานอาหารการออกกำลังกายและ metformin [33] ในการทดลองนี้ exenatide LAR ผลในการลดความสำคัญในระดับ HbA1c 1.7% และการปรับปรุงระดับน้ำตาลในเลือดการอดอาหาร การทดลองครั้งที่สองเมื่อเทียบกับผลกระทบของการ LAR exenatide ในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดกับที่ของ exenatide วันละสองครั้ง; ในตอนท้ายของ 30 สัปดาห์ HbA1c ลดลง 1.9% ใน exenatide LAR การรักษาผู้ป่วยเมื่อเทียบกับ 1.5% ในผู้ป่วยที่ได้รับ exenatide วันละสองครั้ง การรักษาด้วย exenatide LAR ยังส่งผลอย่างมีนัยสำคัญในการลดระดับน้ำตาลในเลือดเมื่อเทียบกับ exenatide ทั้งรังสีรักษาที่เกิดจากการสูญเสียน้ำหนักที่คล้ายกัน คลื่นไส้เป็นเรื่องธรรมดาน้อยกว่าในกลุ่ม LAR exenatide และไม่มีตอน hypoglycaemia รุนแรงได้รับรายงานบนแขนทั้งการรักษา [34] นอกจากนี้ LAR exenatide จะเป็นความก้าวหน้าที่แท้จริงในพื้นที่นี้เป็นหนึ่งในการฉีดทุกสัปดาห์จะช่วยเพิ่มการปฏิบัติตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.5 ซึ่งเป็นการรักษาเสริมเพื่ออินซูลิน
เป็นปัญหาที่พบบ่อย คือ ผู้ป่วยที่เป็นแล้วเมื่ออินซูลิน และไกลซีมิก มีการควบคุมไม่ดีเช่นกันเนื่องจากปัญหากับ hypoglycaemia หรือน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นของอินซูลินในปริมาณหรือเพียงเนื่องจากความล้มเหลวของหนักขนาดอินซูลินลด hyperglycaemia . หนึ่งคือการเพิ่ม tzd ตัวเลือกการรักษา ,ถ้านี้ไม่ได้อยู่แล้วพยายาม [ 11 ] แต่ที่น่าตื่นเต้นอีก ( แต่ตอนนี้ไม่มีตัวเลือกเพิ่ม ) ซึ่งในการรักษาอินซูลิน นี้คือการสํารวจโดยนักวิจัยหลาย การศึกษาย้อนหลังโดย viswanathan et al . [ 28 ] ตรวจสอบเพิ่ม ซึ่งในกลุ่มของ 52 วิชาที่มี t2dm ที่ขึ้นอินซูลินบวกประธาน . มีการปรับปรุงพัฒนาไม่แตกต่างกัน ,แต่การลดน้ำหนักและรวมอินซูลินทุกวัน ความต้องการแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญหลังจาก 26 สัปดาห์ของการรักษา ของผู้ที่ใช้ซึ่งมีอัตราออกกลางคันสูง
ในอีกอนาคตการศึกษา govindan et al . [ 29 ] ศึกษาผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ได้รับอินซูลินที่ล้มเหลวในการบรรลุ เป้าหมายและผลที่ยัง มีปัญหากับน้ำหนักที่ก้าวหน้า เมื่อจบการศึกษาในการปรับปรุงผลการศึกษาไม่แตกต่างกัน แต่ผู้ป่วยก็สามารถลดปริมาณรังสีประจำวันทั้งหมดของอินซูลิน และพวกเขายังมีการจัดการเพื่อลดน้ำหนัก อุบัติการณ์ของภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำรุนแรงไม่เปลี่ยนแปลงโดยนอกเหนือจากเพิ่มเข้าไป .
ในการศึกษาย้อนหลังการใช้อินซูลิน และซึ่งได้รับ [ 30 ] มันมีน้ำหนักอย่างน้อย 1 กิโลกรัมใน 78 % ของผู้ป่วยที่ใช้ยา และลดลงจาก 81% ถึง 7.2% ใน 8 สัปดาห์ อ่อน hypoglycaemia เกิดขึ้นในเพียงสามคน การศึกษาโดย Davis et al . [ 31 ] ได้ชี้ให้เห็นว่าผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวาน t2dm อีกต่อไประยะเวลาและพวกที่เอา doses สูงของอินซูลิน การรักษาอาจพบการเสื่อมสภาพของการควบคุมของพวกเขาหากพวกเขาแทน
ซึ่งอินซูลินการศึกษาย้อนหลังเพิ่มเติม ซึ่งนอกเหนือจากอินซูลินได้แสดงการปรับปรุงที่สำคัญในผลและน้ำหนัก [ 32 ] ค่าเฉลี่ยรายวันปริมาณรวมอินซูลินลดลงในผู้ป่วยทั้งหมดใน 6 เดือนและ 12 เดือน เมื่อปริมาณอินซูลินทั้งหมดถูกแบ่งระหว่างพื้นฐานและเกี่ยวกับมื้ออาหารอินซูลิน ลดปริมาณยาอินซูลินมีผลสำหรับกลุ่มเผยเท่านั้นนี้แสดงให้เห็นว่าในการแนะนํา ซึ่งนอกจากอินซูลิน เราอาจจะต้องลดขนาดอินซูลินเผยมากกว่าปริมาณฐาน
สรุป ซึ่งอาจพิสูจน์ให้เป็นตัวแทนที่น่าสนใจที่จะใช้อินซูลินในการรักษาผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ยังไม่ได้บรรลุระดับที่เพียงพอของการควบคุม รวมถึงประโยชน์ที่ได้รับนอกเหนือไปจากการรับรู้ดีขึ้น ไกลซีมิก ควบคุมผลกระทบที่ดีต่อน้ำหนัก นอกจากนี้ ศักยภาพของอินซูลินลดลงทั้งหมดทุกวัน ความต้องการและโอกาสของการหยุดอินซูลินทั้งหมดเข้าด้วยกันเป็นประโยชน์อื่น ๆ แต่หลักฐานเบื้องต้นชี้ให้เห็นว่าอาจถูกกักขังอยู่ในผู้ป่วยที่มีฟังก์ชันของเซลล์เบต้าที่เหลือการวิจัยมากขึ้นอย่างแน่นอน เป็นแนวทางที่เข้มงวดขึ้นเพื่อผลิตเกี่ยวกับถ้าและเมื่ออินซูลินควรใช้ควบคู่กันไปด้วยซึ่งและในสิ่งที่ยา ซึ่งขณะนี้ยังไม่มีใบอนุญาตที่จะใช้ร่วมกับอินซูลิน นี้ได้ถูกถ่ายทอดไปยังผู้ป่วยที่เกี่ยวข้องและได้รับความยินยอมก่อนการทดลองการรักษา
2.6ซึ่งเมื่อเทียบกับ ลาร์ลาร์ซึ่ง
ซึ่งไม่อยู่ในขณะนี้ได้รับการอนุมัติ แต่มันมีโอกาสที่มันจะกลายเป็นใช้ได้ในอนาคตอันใกล้นี้ [ ตอนนี้มันถูกประเมินเพื่อพิจารณาอนุมัติโดยสหรัฐอเมริกาอาหารและยา ( FDA ) ] แม้ว่าข้อมูลจะถูก จำกัด ปัจจุบันหลักฐานบ่งชี้ว่า ซึ่ง ลาร์ที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยกว่าตัวแทน [ 33,34 ]ทดลองใช้ 15 สัปดาห์เมื่อเทียบกับยาหลอก ซึ่งผลของแสงอาทิตย์ในผู้ป่วยที่มีระดับน้ำตาลในเลือด ควบคุม suboptimal แม้จะควบคุมอาหาร ออกกำลังกาย และ metformin [ 33 ] ในการทดลองนี้ ซึ่งส่งผลให้ลดการใช้ยาลาอย่างมีนัยสำคัญปรับปรุง 1.7 % และระดับน้ำตาลในเลือดขณะอดอาหาร .การทดลองที่สอง เปรียบเทียบผลของการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดซึ่งแสงอาทิตย์ในที่ซึ่งสองครั้งทุกวัน ตอนท้าย 30 สัปดาห์ ตาลลดลง 1.9% ในลาร์ ซึ่งคนไข้ เมื่อเทียบกับ 1.5% ในผู้ป่วยซึ่งสองครั้งทุกวัน การรักษาด้วยซึ่งแสงอาทิตย์ยังก่อให้เกิดการลดระดับน้ำตาลอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับเพิ่มเข้าไป .ทั้งการรักษา modalities ทำให้เกิดการสูญเสียน้ำหนักที่คล้ายคลึงกัน คลื่นไส้ พบน้อยในกลุ่มซึ่งลาและไม่มีเอพ hypoglycaemia รุนแรงมีรายงานทั้งในการรักษาแขน [ 34 ] นอกจากนี้ ลาร์ ซึ่งจะพัฒนาที่แท้จริงในพื้นที่นี้เป็นหนึ่งในการฉีดทุกสัปดาห์จะช่วยเพิ่มความสอดคล้อง