One of the inevitable consequences

One of the inevitable consequences of drought stress is
enhanced production of a variety of reactive oxygen species
(ROS), such as hydrogen peroxide (H2O2), singlet oxygen (
1
O2),
superoxide radical (O2
), and the hydroxyl radical (HO
) (Helena
and Carvalho, 2008). These ROS slow down normal plant
metabolism through oxidative damage to lipids, proteins and
other macromolecules and may ultimately cause cell death
(Mittler, 2002; Farooq et al., 2009; Hasanuzzaman et al., 2014).
To avoid the deleterious effects of ROS, plants have enzymatic
and non-enzymatic oxidants also known as scavenging enzymes
that act in an efficient and cooperative manner (Helena and
Carvalho, 2008; Simova-Stoilova et al., 2008). These enzymatic
antioxidants include superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT),
peroxidase (POX), glutathione reductase (GR), and ascorbate
peroxidase (APX). ROS and the scavenging enzymes have been
extensively reviewed (Helena and Carvalho, 2008; Farooq et al.,
2009; Gill and Tuteja, 2010; Hasanuzzaman et al., 2014). Measuring
activities of specific antioxidant enzymes is one of the approaches
used to assess involvement of the scavenging system during drought stress. Several studies have detected a direct correlation
between the level of induction of the antioxidant system and the
degree of drought tolerance (Contour-Ansel et al., 2006; Guo et al.,
2006). Drought-tolerant plants, therefore, develop effective ROS
scavenging systems (Apel and Hirt, 2004; Huang et al., 2014).
Experiments investigating bacterial-mediated tolerance have
measured activities of antioxidant enzymes as a way to assess the
involvement of the scavenging system during drought stress.
Specifically, these studies have investigated if treatment of plants
with PGPR led to increases in the levels of antioxidant enzymes.
Elevated accumulation of antioxidant enzymes, such as CAT, POX,
and POX, serves to minimize oxidative injury and contributes to the
drought tolerance. Treatment of potato plants with two PGPR
strains, Bacillus pumilus str. DH-11 and Bacillus firmus str. 40,
induced an increase in the levels of ROS-scavenging enzymes
including ascorbate peroxidase and catalase. Gururani et al. (2013)
reported a significant increase in several scavenging enzymes
including APX, SOD, and CAT. The specific activity of CAT, for
example, was up to 1.8 times higher under drought stress in PGPRtreated
plants compared with that in non-treated plants. The
elevation in ROS-scavenging enzymes was suggested as the main
reason for the observed tolerance to drought stress in PGPR-treated
potato plants. Saravanakumar et al. (2011) reported an increase in
the activity of CAT in green gram plants treated with Pseudomonas
fluorescens Pf1 and Bacillus subtilis EPB. This increase was
correlated with the observed drought tolerance. An association
of CAT production and drought tolerance has also been observed in
cucumber plants (Wang et al., 2012), maize (Sandhya et al., 2010;
Sarma and Saikia, 2014; Vardharajula et al., 2011), and wheat
(Kasim et al., 2013) (Table 1).
Results generated from the above studies clearly point out an
important role of ROS-scavenging enzymes in PGPR-mediated
drought tolerance. Treatment of plants with selected PGPR induces
the over-production of these ROS-scavenging enzymes, which in
turn reduce levels of over-produced ROS, thereby conferring
drought tolerance. However, there are several key questions to be
answered that include determining the following: (1) whether the
observed increases are dependent on the physiological status of
the plant or the PGPR strain used; (2) if certain strains induce the
production of certain ROS-scavenging enzymes; (3) whether there
is a correlation between increases in ROS-scavenging enzymes
with increasing drought duration; (4) if ROS-scavenging enzymes
vary depending on the type of crop investigated; (5) if there are
other ROS-scavenging enzymes not traditionally considered that
may be induced solely by PGPR; and (6) how the observed results
of PGPR treatment translate to the overall improved fitness of the
plant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของความเครียดภัยแล้งหลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างใดอย่างหนึ่งคือการผลิตพันธุ์ปฏิกิริยาออกซิเจนเพิ่มขึ้น(ROS), เช่นไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (H2O2), (สายเดี่ยวออกซิเจน1O2),อนุมูลอิสระซูเปอร์ออกไซด์ (O2), และการไฮดรอก (โฮจิมินห์) (เฮเลนาและ Carvalho, 2008) ROS นี้ช้าลงพืชปกติเผาผลาญผ่านความเสียหายออกซิเดชันไปไขมัน โปรตีน และโมเลกุลอื่น ๆ และอาจทำให้เซลล์ตายในที่สุด(Mittler, 2002 สิ่งอำนวยความสะดวก et al. 2009 Hasanuzzaman et al. 2014)เพื่อหลีกเลี่ยงผลร้ายของ ROS พืชมีเอนไซม์และอนุมูลอิสระเอนไซม์ที่รู้จักกัน scavenging เอนไซม์กระทำการในลักษณะมีประสิทธิภาพ และความร่วมมือ (เฮเลนา และCarvalho, 2008 Simova-Stoilova et al. 2008) เอนไซม์เหล่านี้สารต้านอนุมูลอิสระเช่นซูเปอร์ออกไซด์ dismutase (SOD), คา (แมว),ฮอส (อีสุกอีใส), กลูตาไธโอนไซด์ (GR), และ ascorbateฮอส (APX) ROS และเอนไซม์ scavenging ได้ทานอย่างกว้างขวาง (เฮเลนาและ Carvalho, 2008 สิ่งอำนวยความสะดวก et al.,2009 กิลล์และ Tuteja, 2010 Hasanuzzaman et al. 2014) วัดกิจกรรมของเอนไซม์ต้านอนุมูลอิสระเฉพาะเป็นวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งใช้ในการประเมินการมีส่วนร่วมของระบบ scavenging ในระหว่างความเครียดภัยแล้ง หลายการศึกษาพบความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างระดับของการเหนี่ยวนำของระบบต้านอนุมูลอิสระ และการความทนแล้ง (Contour Ansel et al. 2006 Guo et al.,2006) . พืชทนแล้ง ดังนั้น พัฒนาประสิทธิภาพ ROSระบบ scavenging (บุนอเพลและ Hirt, 2004 Huang et al. 2014)มีการทดลองตรวจสอบสื่อแบคทีเรียความอดทนวัดกิจกรรมของเอนไซม์ต้านอนุมูลอิสระเป็นวิธีการประเมินมีส่วนร่วมของระบบ scavenging ในระหว่างความเครียดภัยแล้งเฉพาะ การศึกษาเหล่านี้ได้ตรวจรักษาของพืชด้วย PGPR นำไปสู่การเพิ่มระดับของเอนไซม์ต้านอนุมูลอิสระสะสมยกระดับของเอนไซม์ต้านอนุมูลอิสระ เช่นแมว อีสุกอีใสและอีสุกอีใส ทำหน้าที่ในการลดการบาดเจ็บการออกซิเดชัน และก่อให้เกิดการทนแล้ง รักษาของมันฝรั่งพืชที่สอง PGPRสายพันธุ์ Bacillus pumilus str. DH-11 และ Bacillus firmus str. 40เกิดการเพิ่มระดับของเอนไซม์ ROS scavengingรวม ascorbate ฮอสและคา Gururani et al. (2013)รายงานเพิ่มเอนไซม์ scavenging หลายรวม APX สด และแมว กิจกรรมของแมว สำหรับตัวอย่าง ได้สูงถึง 1.8 เท่าภายใต้ปัญหาภัยแล้งใน PGPRtreatedพืชเปรียบเทียบกับที่ในโรงงานที่ไม่ได้รับการรักษา การในเอนไซม์ ROS scavenging แนะนำเป็นหลักเหตุผลเพื่อความเครียดภัยแล้งใน PGPR ถือค่าเผื่อสังเกตมันฝรั่งพืช Saravanakumar et al. (2011) รายงานการเพิ่มขึ้นในรักษากิจกรรมของแมวในพืชสีเขียวกรัม Pseudomonasfluorescens pf 1 และ Bacillus subtilis EPB นี้เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์กับการทนแล้งสังเกต ความสัมพันธ์ของแมว ค่าเผื่อในการผลิตและภัยแล้งยังต้องตรวจสอบแตงกวาพืช (Wang et al. 2012), ข้าวโพด (แซนด์หยา et al. 2010แก้วและ Saikia, 2014 Vardharajula et al. 2011), และข้าวสาลี(เพลิน et al. 2013) (ตารางที่ 1)ผลจากการศึกษาข้างต้นชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนบทบาทสำคัญของเอนไซม์ ROS scavenging ในสื่อ PGPRทนแล้ง ก่อให้เกิดการรักษาของพืชที่เลือก PGPRการผลิตเกินของเอนไซม์เหล่านี้ ROS scavenging ซึ่งในเลี้ยวลดระดับ ROS ผลิตมากเกินไป จึง conferringทนแล้ง อย่างไรก็ตาม มีหลายคำถามที่สำคัญจะตอบที่มีการกำหนดต่อไปนี้: (1) ว่าการสังเกตเพิ่มจะขึ้นอยู่กับสถานะทางสรีรวิทยาของโรงงานหรือสายพันธุ์ PGPR ที่ใช้ (2) ถ้าบางสายพันธุ์ก่อให้เกิดการการผลิตเอนไซม์บาง ROS scavenging (3) ว่ามีเป็นความสัมพันธ์ระหว่างการเพิ่มขึ้นของเอนไซม์ ROS scavengingมีระยะเวลาแห้งแล้งเพิ่มขึ้น (4) หากเอนไซม์ ROS scavengingขึ้นอยู่กับชนิดของพืช การตรวจสอบ (5) ถ้ามีเอนไซม์อื่น ๆ ROS scavenging ตามธรรมเนียมถือว่าที่อาจเกิด โดย PGPR และ (6) วิธีผลการสังเกตของ PGPR รักษาแปลไปออกกำลังกายดีขึ้นโดยรวมของการโรงงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในผลกระทบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของความเครียดภัยแล้งจะ
เพิ่มการผลิตที่หลากหลายของสายพันธุ์ปฏิกิริยาออกซิเจน
(ROS) เช่นไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (H2O2) ออกซิเจนเสื้อกล้าม (
1
O2)
superoxide รุนแรง (O2
) และไฮดรอกรุนแรง (HO?
) (เฮเลนา
และวัลโญ่, 2008) ROS เหล่านี้ชะลอตัวลงพืชปกติ
การเผาผลาญอาหารผ่านความเสียหายออกซิเดชันจะไขมันโปรตีนและ
โมเลกุลอื่น ๆ และในที่สุดอาจทำให้เกิดการตายของเซลล์
(Mittler, 2002; Farooq et al, 2009;. Hasanuzzaman et al, 2014)..
เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบที่เป็นอันตรายของ ROS พืชมีเอนไซม์
และไม่ใช่เอนไซม์อนุมูลอิสระที่เรียกกันว่าการขับเอนไซม์
ที่ทำหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพและสหกรณ์ (เฮเลนา
ร์วัลโญ่, 2008 Simova-Stoilova et al, 2008). เหล่านี้เอนไซม์
สารต้านอนุมูลอิสระ ได้แก่ dismutase superoxide (SOD), catalase (CAT),
peroxidase (โรคฝี) กลูตาไธโอน reductase (GR) และ ascorbate
peroxidase (APX) ROS และเอนไซม์ขับได้รับ
การตรวจสอบอย่างกว้างขวาง (เฮเลนาร์วัลโญ่, 2008 Farooq, et al.,
2009; กิลล์และ Tuteja 2010; Hasanuzzaman et al, 2014). วัด
กิจกรรมของเอนไซม์สารต้านอนุมูลอิสระที่เฉพาะเจาะจงเป็นหนึ่งในแนวทาง
ที่ใช้ในการประเมินผลการมีส่วนร่วมของระบบไล่ความเครียดในช่วงฤดูแล้ง งานวิจัยหลายชิ้นได้ตรวจพบความสัมพันธ์โดยตรง
ระหว่างระดับของการเหนี่ยวนำของระบบการต้านอนุมูลอิสระและที่
ระดับความทนแล้ง (Contour-Ansel et al, 2006;.. Guo, et al,
2006) ทนต่อความแห้งแล้งพืชจึงพัฒนาประสิทธิภาพ ROS
ระบบขับ (Apel และ Hirt 2004. Huang et al, 2014).
การทดสอบการตรวจสอบความอดทนแบคทีเรียพึ่งได้
วัดกิจกรรมของเอนไซม์สารต้านอนุมูลอิสระเป็นวิธีการประเมินการ
มีส่วนร่วมของระบบไล่ ระหว่างความเครียดภัยแล้ง.
โดยเฉพาะการศึกษาเหล่านี้มีการสอบสวนถ้าการรักษาของพืช
ที่มี PGPR นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของระดับของเอนไซม์สารต้านอนุมูลอิสระ.
สะสมสูงของเอนไซม์สารต้านอนุมูลอิสระเช่นกสทโรคฝี
และโรคฝีทำหน้าที่ในการลดการบาดเจ็บออกซิเดชันและก่อให้เกิดการ
ทนแล้ง การรักษาของพืชมันฝรั่งกับสอง PGPR
สายพันธุ์ Bacillus pumilus STR DH-11 และ Bacillus firmus STR 40,
เหนี่ยวนำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของระดับของเอนไซม์ ROS-ไล่
รวมทั้ง peroxidase ascorbate และ catalase Gururani et al, (2013)
รายงานเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการขับเอนไซม์หลาย
รวมทั้ง APX, SOD, และกสท กิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงของกสท. สำหรับ
ตัวอย่างเช่นได้ถึง 1.8 เท่าสูงภายใต้ความเครียดภัยแล้งใน PGPRtreated
พืชเมื่อเทียบกับในพืชที่ไม่ได้รับการรักษา
ระดับความสูงในการขับ ROS-เอนไซม์ได้รับการแนะนำเป็นหลัก
เหตุผลสำหรับความอดทนต่อความเครียดสังเกตภัยแล้งใน PGPR รับการรักษา
พืชมันฝรั่ง Saravanakumar et al, (2011) รายงานการเพิ่มขึ้นใน
การทำงานของกสท. ในพืชกรัมสีเขียวรับการรักษาด้วย Pseudomonas
fluorescens PF1 และ Bacillus subtilis EPB การเพิ่มขึ้นนี้ได้รับ
ความสัมพันธ์กับทนแล้งได้สังเกต ความสัมพันธ์
ของการผลิต CAT และทนแล้งได้นอกจากนี้ยังได้รับการปฏิบัติใน
พืชแตงกวาข้าวโพด (Sandhya et al, 2010. (Wang et al, 2012).
Sarma และ Saikia 2014; Vardharajula et al, 2011.) และข้าวสาลี
( คาซิม et al., 2013) (ตารางที่ 1).
ผลที่เกิดจากการศึกษาข้างต้นชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนออก
บทบาทที่สำคัญของ ROS-ขับเอนไซม์ใน PGPR พึ่ง
ทนแล้ง การรักษาพืชที่มีเลือก PGPR เจือจาง
มากกว่าการผลิตเอนไซม์เหล่านี้ ROS-ขับซึ่งใน
ทางกลับกันลดระดับกว่าผลิต ROS จึงหารือ
ทนแล้ง แต่มีคำถามที่สำคัญหลายประการที่จะได้รับการ
ตอบที่มีการกำหนดดังต่อไปนี้ (1) ไม่ว่าจะเป็น
การเพิ่มขึ้นสังเกตได้จะขึ้นอยู่กับสถานะทางสรีรวิทยาของ
พืชหรือความเครียด PGPR ใช้; (2) ถ้าบางสายพันธุ์ทำให้เกิด
การผลิตเอนไซม์บาง ROS-ไล่; (3) ไม่ว่าจะมี
ความสัมพันธ์ระหว่างการเพิ่มขึ้นของ ROS-ขับเอนไซม์
ที่มีระยะเวลาภัยแล้งเพิ่มขึ้น; (4) ถ้าเอนไซม์ ROS-ขับ
แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับชนิดของพืชสอบสวน; (5) หากมี
เอนไซม์อื่น ROS-ขับไม่ได้ถือเป็นประเพณีที่
อาจจะเหนี่ยวนำให้เกิด แต่เพียงผู้เดียวโดย PGPR; และ (6) วิธีการสังเกตผล
ของการรักษา PGPR แปลไปออกกำลังกายที่ดีขึ้นโดยรวมของ
พืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในผลกระทบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของแล้ง คือการผลิตที่เพิ่มขึ้นของความหลากหลายของชนิดออกซิเจนปฏิกิริยา( ROS ) เช่น ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ ( H2O2 ) , ออกซิเจน ( เสื้อกล้าม1O2 )ซุปเปอร์หัวรุนแรง ( โอทู) และ เอชทีทีพี ( โฮ) ( เฮเลนากับ คาร์วัลโญ่ , 2008 ) เหล่านี้ Ros ช้าลงพืชปกติการเผาผลาญผ่านความเสียหายออกซิเดชันในไขมัน โปรตีน และโมเลกุลอื่นและในท้ายที่สุดอาจทำให้เซลล์ตาย( mittler , 2002 ; ฟา et al . , 2009 ; hasanuzzaman et al . , 2010 )เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบเป็นอันตรายของรอส พืชมีเอนไซม์และไม่ใช่เอนไซม์ สารอนุมูลอิสระหรือที่เรียกว่าการใช้ที่กระทำในลักษณะที่มีประสิทธิภาพและสหกรณ์ ( เฮเลน่า และคาร์วัลโญ่ , 2008 ; simova stoilova et al . , 2008 ) เอนไซม์เหล่านี้สารต้านอนุมูลอิสระประกอบด้วย Superoxide Dismutase ( SOD ) , Catalase ( แมว )เปอร์ออกซิเดส ( ฝี ) , กลูต้าไธโอนรีดักเทส ( GR ) และการเปลี่ยนแปลงเปอร์ออกซิเดส ( APX ) ผลตอบแทนที่ได้รับและการใช้และดูอย่างกว้างขวาง ( เฮเลน่า คาร์วัลโญ่ , 2008 ; ฟา et al . ,2009 ; เหงือกและ tuteja , 2010 ; hasanuzzaman et al . , 2010 ) วัดกิจกรรมของเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจง เป็นแนวทางหนึ่งของสารต้านอนุมูลอิสระใช้ประเมินการมีส่วนร่วมของระบบในภาวะแล้ง . หลายการศึกษาพบความสัมพันธ์โดยตรงระดับการทำงานของระบบต้านอนุมูลอิสระและระดับทนแล้ง ( เส้นเอนเซล et al . , 2006 ; ก๊วย et al . ,2006 ) พืชทนแล้งจึงพัฒนาผลตอบแทนที่มีประสิทธิภาพการระบบ ( สาย และ hirt , 2004 ; Huang et al . , 2010 )การทดลองเพื่อตรวจสอบแบคทีเรียที่ทนได้วัดกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระเอนไซม์เป็นวิธีการประเมินการมีส่วนร่วมของระบบในภาวะแล้ง .โดยการศึกษานี้ได้ถ้าการรักษาของพืชกับ LED มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในระดับของสารต้านอนุมูลอิสระเอนไซม์การเพิ่มขึ้นของเอนไซม์สารต้านอนุมูลอิสระ เช่นโรคฝี , แมว ,โรคฝีและบริการเพื่อลดการเกิดการบาดเจ็บ และมีส่วนช่วยในการทนแล้ง การรักษาของพืชกับสองมีแนวโน้มมันฝรั่งสายพันธุ์บาซิลลัส พูมิลัสที่ dh-11 และ Bacillus firmus STR 40การเพิ่มขึ้นในระดับของผลตอบแทนการใช้รวมทั้งมีการเปลี่ยนแปลง และสามารถ . gururani et al . ( 2013 )รายงานเพิ่มขึ้นอย่างมากในการใช้หลาย ๆรวมทั้ง APX สด , และ , แมว กิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงสำหรับแมวตัวอย่าง คือ ถึง 1.8 เท่า ภายใต้ใน pgprtreated แล้งพืชเทียบกับที่ไม่ใช่การรักษาพืช ที่ความสูงในการใช้พบว่าผลตอบแทนเป็นหลักเหตุผลสำหรับการตรวจสอบความทนทานต่อภาวะแล้งในมีแนวโน้มปฏิบัติมันฝรั่งพืช saravanakumar et al . ( 2011 ) รายงานการเพิ่มขึ้นในกิจกรรมของแมวสีเขียวกรัม พืชได้รับอุณหภูมิและโรค pf1 Bacillus subtilis EPB เพิ่มนี้มีความสัมพันธ์กับการตรวจสอบความแห้งแล้งความอดทน สมาคมแมวของการผลิตและความแห้งแล้งความอดทนยังถูกพบในพืชแตงกวา ( Wang et al . , 2012 ) , ข้าวโพด ( sandhya et al . , 2010ซาร์มา และ saikia 2014 ; vardharajula et al . , 2011 ) , และข้าวสาลี( กาซิม et al . , 2013 ) ( ตารางที่ 1 )ผลที่เกิดจากการศึกษาข้างต้นอย่างชัดเจน จุดออกบทบาทที่สำคัญของการใช้ในระดับผลตอบแทนมีแนวโน้มทนแล้ง การรักษาของพืชด้วย ทำให้มีแนวโน้มเลือกมากกว่าการใช้ผลตอบแทนการผลิตของเหล่านี้ ซึ่งในลดระดับผ่านผลิต รอส จึงพระราชทานทนแล้ง อย่างไรก็ตาม มีหลายคำถามที่สำคัญเป็นตอบว่า รวมถึงกำหนดดังต่อไปนี้ : ( 1 ) ว่าสังเกตเพิ่มจะขึ้นอยู่กับสถานะทางสรีรวิทยาพืชหรือมีแนวโน้มเครียดใช้ ( 2 ) หากบางสายพันธุ์ทำให้เกิดการผลิตบางผลตอบแทนการใช้ ; ( 3 ) ไม่ว่าจะมีคือความสัมพันธ์ระหว่างผลตอบแทนเพิ่มขึ้นในการใช้ด้วยการเพิ่มระยะเวลาภัยแล้ง ; ( 4 ) การใช้ถ้ารอสแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับชนิดของพืชที่ศึกษา และ ( 5 ) หากมีการใช้ผลตอบแทนอื่น ๆไม่ถือว่าธรรมเนียมว่าอาจจะเกิดแต่เพียงผู้เดียว โดยมีแนวโน้ม และ ( 6 ) วิธีสังเกตผลลัพธ์มีแนวโน้มของการแปลในภาพรวมฟิตเนสของพืช