Zombies are undead creatures, typic

Zombies are undead creatures, typically depicted as mindless, reanimated human corpses with a hunger for human flesh. Zombies are most commonly found in horror and fantasy genre works. The term comes from Haitian folklore (Haitian French: zombi, Haitian Creole: zonbi) where a zombie is a dead body animated by magic. Modern depictions of zombies do not necessarily involve magic but invoke other methods such as a virus.[1][2]

Zombies have a complex literary heritage, with antecedents ranging from Richard Matheson and H. P. Lovecraft to Mary Shelley's Frankenstein drawing on European folklore of the undead. George A. Romero's reinvention of the monster for his 1968 film Night of the Living Dead led to several zombie films in the 1980s and a resurgence of popularity in the 2000s. The "zombie apocalypse" concept, in which the civilized world is brought low by a global zombie infestation, became a staple of modern popular art.

The English word "zombie" is first recorded in 1819, in a history of Brazil by the poet Robert Southey, in the form of "zombi".[3] The Oxford English Dictionary gives the origin of the word as West African, and compares it to the Kongo words nzambi (god) and zumbi (fetish).

One of the first books to expose Western culture to the concept of the Vodou zombie was The Magic Island by W.B. Seabrook in 1929. This is the sensationalized account of a narrator who encounters voodoo cults in Haiti and their resurrected thralls. Time claimed that the book "introduced 'zombi' into U.S. speech".[4]

In 1932, Victor Halperin directed White Zombie, a horror film starring Bela Lugosi. Here zombies are depicted as mindless, unthinking henchmen under the spell of an evil magician. Zombies, often still using this voodoo-inspired rationale, were initially uncommon in cinema, but their appearances continued sporadically through the 1930s to the 1960s, with notable films including I Walked with a Zombie (1943) and Plan 9 from Outer Space (1959).

How these creatures came to be called "zombies" is not fully clear. The film Night of the Living Dead made no spoken reference to its undead antagonists as "zombies", describing them instead as "ghouls", (though ghouls, which derive from Arabic folklore, are demons, not undead). Although George Romero used the term "ghoul" in his original scripts, in later interviews he used the term "zombie". The word "zombie" is used exclusively by Romero in his 1978 script for his sequel Dawn of the Dead,[5] including once in dialog. According to George Romero, film critics were influential in associating the term "zombie" to his creatures, and especially the French magazine "Les Cahiers du Cinéma". He eventually accepted this linkage even though he remained convinced at the time that "zombies" corresponded to the undead slaves of Haitian Vodou as depicted in Bela Lugosi's White Zombie.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซอมบี้เป็นสัตว์ undead โดยปกติจะแสดงเป็น mindless, reanimated ศพมนุษย์ ด้วยความหิวกระหายในเนื้อมนุษย์ ซอมบี้จะพบบ่อยในสยองขวัญ และฉากแฟนตาซีประเภทงาน คำมาจากชีวิตพื้นบ้านที่ชาวไฮติ (ฝรั่งเศสเฮติ: zombi ชาวเฮติ: zonbi) ซึ่งผีดิบเป็นศพที่เคลื่อนไหว ด้วยมายากล ฉากซอมบี้สมัยไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับมายากล แต่เรียกวิธีการอื่น ๆ เช่นไวรัส [1] [2]ซอมบี้มีมรดกวรรณกรรมซับซ้อน กับ antecedents ตั้งแต่ Matheson ริชาร์ดและ H. P. Lovecraft วาดบนพื้นบ้านยุโรปของ undead แฟรงเกนสไตน์ของแมรีเชลลีย์ นำจอร์จ A. Romero reinvention ของมอนสเตอร์สำหรับฟิล์ม 1968 เขาคืนของตายแล้วอยู่หลายผีดิบภาพยนตร์ในทศวรรษ 1980 และรีเซอร์เจนซ์เป็นของนิยมใน 2000s แนวคิด "apocalypse ผีดิบ" ซึ่งโลกอารยนำต่ำ โดยการทำลายผีดิบทั่วโลก เป็น ตั๋วเย็บกระดาษศิลปะสมัยใหม่นิยมคำภาษาอังกฤษที่ "ผีดิบ" จะถูกบันทึกไว้ใน 1819 ในประวัติศาสตร์ของบราซิลโดยกวีโรเบิร์ต Southey ในรูปแบบของ "zombi" ก่อน [3] ในออกซ์ฟอร์ดอังกฤษพจนานุกรมให้จุดเริ่มต้นของคำเป็นแอฟริกาตะวันตก และเปรียบเทียบกับ Kongo คำ nzambi (พระเจ้า) และ zumbi (เครื่องราง)หนึ่งเล่มแรกเปิดเผยวัฒนธรรมตะวันตกกับแนวคิดของผีดิบ Vodou เป็นเกาะมหัศจรรย์ โดย W.B. Seabrook ในปีพ.ศ. 2472 นี้เป็นบัญชีของผู้บรรยายที่พบลัทธิวูดูในเฮติและ thralls ของพวกเขา resurrected sensationalized เวลาอ้างว่า หนังสือ "นำ 'zombi' เข้าสู่สหรัฐอเมริกาพูด" [4]ในปี 1932 วิคเตอร์ Halperin กำกับไวท์ซอมบี้ ภาพยนตร์สยองขวัญที่นำแสดงโดย Lugosi เบลาอินเตอร์เนชั่น ซอมบี้นี่จะแสดงเป็น mindless, unthinking พัลลภภายใต้คาถาของหมอผีที่ชั่วร้าย ซอมบี้ มักจะยังคงใช้ผลนี้ได้แรงบันดาลใจทาง ไม่ใช่ครั้งแรกในโรงภาพยนตร์ ได้นัดตนต่อ sporadically ผ่านช่วงทศวรรษ 1930 การ 1960 กับภาพยนตร์ที่โดดเด่นรวมถึง ฉันเดินกับผีดิบ (1943) และวางแผน 9 จากอวกาศ (1959)ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มาเรียกว่า "ซอมบี้" ได้อย่างชัดเจน ฟิล์มคืนตายอยู่ทำการอ้างอิงของตัวปราสาทเป็น "ซอมบี้" อธิบายพวกเขาแต่เป็น "ghouls", (แม้ว่า ghouls ซึ่งสืบทอดมาจากชีวิตพื้นบ้านอาหรับ ปีศาจ undead ไม่) พูด แม้ว่าจอร์จ Romero ใช้คำว่า "ปอบ" ในสคริปต์เดิมของเขา ในสัมภาษณ์ในภายหลัง เขาใช้คำว่า "ผีดิบ" ใช้คำว่า "ผีดิบ" แบบเอกสิทธิ์เฉพาะบุคคล โดย Romero ในสคริปต์ 1978 เขาสำหรับผลสืบเนื่องของรุ่งอรุณของคนตาย, [5] รวมกันในกล่องโต้ตอบ ตามที่ Romero จอร์จ นักวิจารณ์ภาพยนตร์ทรงอิทธิพลในการเชื่อมโยงคำว่า "ผีดิบ" ของสิ่งมีชีวิต และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฝรั่งเศสนิตยสาร "เลส์ Cahiers du สไตล์" เขาก็ยอมรับความเชื่อมโยงนี้แม้ว่าเขายังคง convinced ในขณะที่ "ซอมบี้" corresponded การทาสปราสาทของชาวไฮติ Vodou ที่แสดงในเบลาอินเตอร์เนชั่น Lugosi ไวท์ซอมบี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซอมบี้เป็นสัตว์ที่ตายที่ปรากฎมักจะเป็นเหตุผลศพมนุษย์ทุกข์ระทมกับความหิวเนื้อมนุษย์ ซอมบี้จะพบมากที่สุดในหนังสยองขวัญและจินตนาการของงานประเภท คำที่มาจากชาวบ้านในเฮติ (ฝรั่งเศสเฮติ: ผีดิบ, เฮติครีโอล: zonbi) ซึ่งผีดิบเป็นศพเคลื่อนไหวด้วยเวทมนตร์ วิถีสมัยใหม่ของซอมบี้ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ แต่เรียกวิธีการอื่น ๆ เช่นไวรัส. [1] [2] ซอมบี้มีมรดกวรรณกรรมที่ซับซ้อนกับบุคคลตั้งแต่ริชาร์ดแม ธ และ HP เลิฟกับแมรี่เชลลีย์ Frankenstein การวาดภาพบนชาวบ้านยุโรป มนุษย์ จอร์จเอโรเมโรคิดค้นสิ่งใหม่ ๆ ของมอนสเตอร์คืนฟิล์ม 1968 ของชีวิตตายนำไปสู่ภาพยนตร์ผีดิบหลายแห่งในปี 1980 และการฟื้นตัวของความนิยมในยุค 2000 "คัมภีร์ของศาสนาคริสต์ผีดิบ" แนวคิดในการที่โลกศิวิไลซ์ถูกนำมาในระดับต่ำโดยการรบกวนผีดิบทั่วโลกกลายเป็นแก่นของศิลปะสมัยใหม่ที่นิยม. ภาษาอังกฤษคำว่า "ผีดิบ" จะถูกบันทึกไว้เป็นครั้งแรกในปี 1819 ในประวัติศาสตร์ของบราซิลโดยกวีโรเบิร์ต Southey ในรูปแบบของ "ผีดิบ". [3] Oxford อังกฤษให้มาของคำว่าเวสต์แอฟริกันและเปรียบเทียบกับคำคองโก nzambi (พระเจ้า) และ Zumbi (เครื่องราง). หนึ่งในหนังสือเล่มแรกที่จะ สัมผัสวัฒนธรรมตะวันตกกับแนวคิดของผีดิบ Vodou เป็นเกาะเวทมนตร์โดย WB ซีบรูคในปี 1929 นี้เป็นบัญชีของผู้บรรยาย sensationalized ที่พบลัทธิวูดูในเฮติและ thralls ฟื้นคืนชีพของพวกเขา เวลาที่อ้างว่าหนังสือ "แนะนำ 'ผีดิบ' ลงในคำพูดของสหรัฐฯ". [4] ในปี 1932 วิคเตอร์ Halperin กำกับขาวผีดิบ, หนังสยองขวัญที่นำแสดงโดยเบล่าลูโกซี ซอมบี้นี่เป็นภาพที่ไม่สนใจลูกน้องเกรงใจภายใต้มนต์สะกดของหมอผีชั่วร้าย ซอมบี้มักจะยังคงใช้เหตุผลของขึ้นได้แรงบันดาลใจนี้เป็นครั้งแรกในโรงภาพยนตร์เรื่องแปลก แต่ปรากฏอย่างต่อเนื่องเป็นระยะ ๆ ผ่านช่วงทศวรรษที่ 1930 เพื่อ 1960 กับภาพยนตร์ที่โดดเด่นรวมทั้งผมเดินกับผีดิบ (1943) และแผน 9 จากนอกโลก (1959) . วิธีสัตว์เหล่านี้ก็จะเรียกว่า "ซอมบี้" ไม่ชัดเจนอย่างเต็มที่ ภาพยนตร์เรื่องคืนชีวิตตายทำให้ไม่มีการอ้างอิงพูดกับคู่อริตายในฐานะที่เป็น "ซอมบี้" พวกเขาแทนการอธิบายว่าเป็น "ผีปอบ" (แม้ว่าผีปอบซึ่งเป็นผลมาจากชาวบ้านภาษาอาหรับเป็นปีศาจไม่ตาย) จอร์จโรเมโรแม้ว่าการใช้คำว่า "ปอบ" ในสคริปต์เดิมของเขาในการสัมภาษณ์หลังจากที่เขาใช้คำว่า "ผีดิบ" คำว่า "ผีดิบ" ถูกนำมาใช้โดยเฉพาะโรเมโรในปี 1978 สคริปของเขาสำหรับผลสืบเนื่องของเขารุ่งอรุณแห่งความตาย [5] รวมทั้งครั้งเดียวในการโต้ตอบ ตามที่จอร์จโรเมโร, วิจารณ์ภาพยนตร์มีอิทธิพลในการเชื่อมโยงคำว่า "ผีดิบ" เพื่อสิ่งมีชีวิตของเขาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งนิตยสารฝรั่งเศส "เลส์คายเออร์สดู่โรงภาพยนตร์" ในที่สุดเขาก็ยอมรับการเชื่อมโยงนี้แม้เขาจะยังคงเชื่อมั่นในเวลาที่ว่า "ซอมบี้" ตรงกับทาสตายของเฮติ Vodou เป็นที่ปรากฎในเบลาลูโกซีสีขาวผีดิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซอมบี้ เป็นสิ่งมีชีวิตที่มักจะวาดเป็น Undead , ไม่สนใจ , ศพ reanimated มนุษย์ด้วยความหิวกระหายเนื้อมนุษย์ ซอมบี้ที่พบมากที่สุดในหนังสยองขวัญและแฟนตาซีประเภทงาน . คำที่มาจากภาษาอังกฤษ คติชาวบ้าน ( ฝรั่งเศส : เจว็ดเฮติครีโอลเฮติ , : zonbi ) ที่ซอมบี้เป็นศพเคลื่อนไหวโดยมายากลวิถีใหม่ของซอมบี้ไม่จําเป็นต้องเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ แต่ใช้วิธีการอื่น ๆเช่นไวรัส [ 1 ] [ 2 ]

ได้ซับซ้อนวรรณคดีมรดก กับบุคคลตั้งแต่ ริชาร์ด แมทธีสัน และ เอช. พี. เลิฟคราฟท์ของ Mary Shelley แฟรงเกนสไตน์เขียนนิทานพื้นบ้านของ Undead ที่ยุโรป จอร์จโรเมโรของ reinvention ของมอนสเตอร์ของเขา 1968 ฟิล์มคืนชีวิตคนตาย LED หลายผีดิบภาพยนตร์ในยุค 80 และการฟื้นตัวของความนิยมในยุค แนวคิด " ผีดิบคัมภีร์ของศาสนาคริสต์ " ซึ่งในโลกศิวิไลซ์มาต่ำ โดยระบาดผีดิบทั่วโลกเป็นหลักของศิลปะสมัยใหม่

. คำภาษาอังกฤษที่ " ผีดิบ " เป็นครั้งแรกที่บันทึกไว้ใน 1819 ,ในประวัติศาสตร์ของบราซิล โดยกวีโรเบิร์ต ซัทธีย์ในรูปแบบของ " ซอมบี้ " . [ 3 ] พจนานุกรมภาษาอังกฤษ Oxford ให้กำเนิดของคำว่า แอฟริกาตะวันตก และเปรียบเทียบกับคำ nzambi คองโก ( พระเจ้า ) และซัมบี้ ( เครื่องราง ) .

หนังสือเล่มแรกเพื่อแสดงวัฒนธรรมตะวันตก กับแนวคิดของ vodou ซอมบี้มหัศจรรย์เกาะซีบรูคบใน 1929นี่เป็น sensationalized บัญชีของผู้บรรยายที่พบวูดูลัทธิในเฮติและฟื้นคืนชีพ thralls . เวลาอ้างว่าหนังสือ " เปิดตัว ' ซอมบี้ ' เป็นคำพูดของสหรัฐฯ " . [ 4 ]

ในปี 2475 วิกเตอร์ Halperin กำกับผีดิบขาว หนังสยองขวัญนำแสดงโดย เบลา ลูโกซี่ นี่ ซอมบี้ เป็นภาพที่ไม่สนใจ , ซึ่งไม่คิดถึงลูกน้องภายใต้การสะกดของพ่อมดที่ชั่วร้าย ซอมบี้ ,มักจะยังใช้ Voodoo เหตุผลแรงบันดาลใจในขั้นแรกพิสดารในหนัง แต่การปรากฏตัวของพวกเขาอย่างต่อเนื่องเป็นระยะ ๆผ่าน 1930 ถึง 1960 กับภาพยนตร์เด่น ได้แก่ ฉันเดินไปกับผีดิบ ( 1943 ) และแผน 9 จากนอกโลก ( 1959 ) .

ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ก็จะเรียกว่า " ซอมบี้ " ไม่ใช่อย่างชัดเจน .ภาพยนตร์คืนชีวิตคนตายไม่ได้พูดอ้างอิงของ Undead ปฏิปักษ์เป็น " ซอมบี้ " อธิบายแทนเป็น " ผี " ( แต่ผี ซึ่งสืบทอดมาจากภาษาอาหรับ คติชนวิทยา เป็นปีศาจ ไม่ใช่ undead ) แม้ว่าจอร์จ โรเมโร ใช้คำว่า " ปอบ " ในบทเดิมของเขา ให้สัมภาษณ์ภายหลังเขาใช้คำว่า " ผีดิบ "คำว่า " ผีดิบ " จะใช้เฉพาะ โรเมโร ในบทของเขา 1978 สำหรับผลสืบเนื่องที่รุ่งอรุณของคนตาย [ 5 ] รวมถึงครั้งหนึ่งในกล่องโต้ตอบ ตามที่จอร์จ โรเมโร นักวิจารณ์ภาพยนตร์เป็นผู้มีอิทธิพลในการประกอบคำว่า " ผีดิบ " สิ่งมีชีวิตของเขาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งนิตยสารฝรั่งเศส " เลอ cahiers du cin é ma "ในที่สุดเขาก็ยอมรับการเชื่อมโยงนี้แม้ว่าเขายังคงเชื่อมั่นในเวลาที่ตรงกับ " ซอมบี้ " ทาสของ Undead เฮติ vodou เหมือนในภาพของ เบลา ลูโกซี่



สีขาวผีดิบ