Zhang Ye did not want to go, as the

Zhang Ye did not want to go, as there wasn't any benefit to doing something so problematic. "President Wu named me?"

"That's right. There are many Peking University teachers and professors here, but the only person who can do it off-script is you. Others don't have that ability." The person was afraid Zhang Ye would not agree, so he began to flatter him.

After some hesitation, Zhang Ye said helplessly. "Alright then. I'll give it a try. I don't dare to say it will be done well. Well, what should be said?"

The person said, "Anything will do. Hopefully something that can leave a deep impression. The leaders said the closing speech cannot be too weak. It's best if it was a conclusive and relevant speech that relates to a primary and secondary school's gala atmosphere."

"Got it." Zhang Ye said.

The person heaved a sigh of relief. "Then thank you very much. Sorry for troubling you."

At this moment, the penultimate program just begun. The staff left with his back bent. He then ran over to the side of the stage with his back bent to the hosts and whispered a few words to them. The male and female hosts nodded and gave Zhang Ye's direction a glance. They understood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่ไม่ต้องไป ไม่มีประโยชน์ใด ๆ กับทำสิ่งที่เป็นปัญหาเพื่อให้ "วูประธานชื่อฉัน""ถูกต้อง มีอาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่งและอาจารย์ที่นี่ แต่ผู้เดียวที่สามารถช่วยคุณปิดสคริปต์เป็นคุณ คนอื่น ๆ ไม่มีความสามารถที่" คนมีจางเย่จะไม่เห็นด้วย กลัวดังนั้นเขาเริ่มเลียแข้งเลียขาเขาหลังจากลังเลบาง จางเยกล่าวซม "ไม่เป็นไรแล้ว ฉันจะให้มันลอง ผมไม่กล้าที่จะพูดจะทำได้ดี ดี ควรจะพูดอย่างไร"บุคคลที่กล่าวว่า "อะไรก็ได้ หวังว่าสิ่งที่สามารถทำให้ลึก ผู้นำกล่าวคำพูดปิดไม่อ่อนเกินไป มันเป็นที่ดีที่สุดถ้ามันเป็นเสียงของข้อสรุป และเกี่ยวข้องเกี่ยวข้องกับหลักและบรรยากาศงานเลี้ยงของโรงเรียนมัธยมศึกษา .""เข้าใจแล้ว" จางเย่กล่าวบุคคล heaved ถอนหายใจของบรรเทา แล้วขอบคุณมากครับ ขออภัยคุณเดือดร้อนใน"ขณะนี้ โปรแกรม penultimate ที่เพิ่งเริ่มต้น พนักงานซ้ายกับหลังของเขางอ เขาวิ่งผ่านด้านข้างของเวทีกับหลังของเขางอไปยังโฮสต์ และกระซิบบอกคำไม่กี่คำกับพวกเขา เจ้าชาย และหญิงเลยต้อง และให้เตียว Ye ของทิศทางอย่างรวดเร็ว พวกเขาเข้าใจกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเจ้าไม่ได้ต้องการที่จะไปดังที่มีอยู่ไม่ได้ผลประโยชน์ใด ๆ ที่จะทำอะไรบางอย่างเพื่อให้มีปัญหา "ประธานาธิบดีวูชื่อฉัน?"

"ที่เหมาะสม. มีหลายมหาวิทยาลัยปักกิ่งครูและอาจารย์อยู่ที่นี่ แต่เพียงคนเดียวที่สามารถทำมันนอกสคริปต์ที่เป็นคุณ. คนอื่นไม่ได้มีความสามารถที่." คนก็กลัวจางเจ้าจะไม่เห็นด้วยดังนั้นเขาจึงเริ่มที่จะประจบเขา.

หลังจากลังเลจางเจ้ากล่าวว่าทำอะไรไม่ถูก "เอาล่ะ. ฉันจะให้มันลอง. ฉันไม่กล้าที่จะบอกว่ามันจะทำได้ดี. ดีสิ่งที่ควรจะกล่าวว่า?"

คนที่กล่าวว่า "สิ่งที่จะทำ. สิ่งที่หวังว่าจะสามารถออกจากความประทับใจลึก . ผู้นำกล่าวว่าการปิดวาจาไม่สามารถจะอ่อนแอเกินไป. จะดีที่สุดถ้ามันเป็นคำพูดได้ข้อสรุปและมีความเกี่ยวข้องที่เกี่ยวข้องกับบรรยากาศงานกาล่าโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษาของ. "

" มีมัน. " จางเจ้ากล่าวว่า.

คน heaved ถอนหายใจด้วยความโล่งอก "แล้วขอบคุณมาก. ขออภัยในความหนักใจคุณ."

ขณะนี้โปรแกรมสุดท้ายเพิ่งเริ่มต้น พนักงานที่เหลืออยู่กับงอหลังของเขา จากนั้นเขาก็วิ่งไปด้านข้างของเวทีกับหลังงอของเขาที่จะเป็นเจ้าภาพและกระซิบคำไม่กี่คำกับพวกเขา ตัวผู้และตัวเมียเจ้าภาพพยักหน้าและให้ทิศทางจางเยอย่างรวดเร็ว พวกเขาเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาง เจ้าไม่ต้องไปที่ไม่มีผลประโยชน์ใด ๆ ที่จะทำอะไรบางอย่างเพื่อให้ปัญหา " ท่านประธานอู๋ ชื่อฉัน ? "" ใช่แล้ว มีครูและอาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่งหลายคนที่นี่ แต่คนที่จะทำมันออกสคริปต์ คือคุณ คนอื่นไม่มีความสามารถขนาดนั้น " คนที่กลัวจาง ท่านก็ไม่ตกลง ดังนั้น เขาก็เริ่มง้อเขาหลังจากลังเล จาง ท่านบอกว่าอย่างช่วยไม่ได้ " เอาล่ะ ผมจะให้มันลอง ผมไม่กล้าพูด ก็จะเสร็จเหมือนกัน แล้วจะพูดว่าอะไร ? "คนที่พูดว่า " อะไรจะทำ หวังว่าสิ่งที่สามารถออกจากความประทับใจลึก ผู้นำกล่าวว่า ไม่สามารถพูดปิดจะอ่อนเกินไป มันจะดีที่สุดถ้ามันเป็นข้อสรุปที่เกี่ยวข้อง และคำพูดที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนประถมและมัธยมของบรรยากาศรื่นเริง "" ได้เลย " จาง ท่านกล่าวว่าคนที่ heaved ถอนหายใจโล่ง . แล้วขอบคุณมากครับ ขอโทษที่ทำให้คุณลำบาก .ในตอนนี้ สุดท้ายโปรแกรมจะเริ่มแล้ว เจ้าหน้าที่ด้านซ้าย ด้วยการงอหลัง จากนั้นเขาก็วิ่งไปข้างเวทีด้วยการงอหลังการโยธาและกระซิบบางอย่างกับพวกเขา ชายและหญิงและโฮสต์พยักหน้าให้จางเยทิศทางได้อย่างรวดเร็ว พวกเขาเข้าใจ