diffusion act as additional driving

diffusion act as additional driving forces to enhance mass flux of water
and thus the effective water diffusion rate during microwave-assisted
drying (Bird, Stewart, & Lightfoot, 1960). Thus microwave application
is able to reduce the drying time of strawberries. Although themoisture
content decreased from90% (wet basis) to 75% (wet basis) after osmotic
pretreatment, the drying rate decreased significantly compared to VMD
without osmotic pretreatment. Decrease of the dielectric constant after
osmotic pretreatment yields a reduced absorption ofmicrowave energy
by the product (Changrue et al., 2008). Due to less microwave coupling
with the osmotically treated product, the time taken to remove moisture
increased, therefore reducing drying rate (Fig. 1). Strawberry freezing
previously to microwave-convective drying at 55 °C and 1.7 W/g
with or without osmotic dehydration was able to increase maximum
drying rates by approximately ten times (Piotrowski et al., 2004) compared
to data of our study. Freezing of raw material seems to affect
the structure of plant tissue enhancing drying performance. However,
no information has been provided about the impact of microwave application
on the structural changes and mechanical properties of these
fruits. Combined treatment of VMD with osmotic dehydration or air
drying is able to reduce the moisture content of dehydrated strawberries
further on (Table 1), but this improvement is coupled to lower
drying rates (Fig. 1). At the advance of drying,moisture gradientswithin
the product are smoothen down, which hinders moisture transport by
diffusion out of the product and thus decreasing drying rates.
Table 1 shows the results of physicochemical analyses done to the
strawberry samples. High moisture content (90.43 ± 1.30 g water/
100 g product) of fresh fruit is related to high water activity (aw =
0.92). Soluble solids, amongst others organic acids, were concentrated
after water removal reducing water activity down to between 0.70
and 0.80. This intermediate water activity yields into dry, firm and flexible
products without growth of most of the bacteria, yeast and molds
(Rahman, 1995). The water sorption isotherm of strawberries after
VMD dehydration is shown in Fig. 2. The first part of the isotherm represents
the monolayer ofwatermolecules strongly bound to the primary
adsorption sites by high energy hydrogen bonds. The second part of
the isotherm, which is almost linear and falls approximately between
aw of 0.2 and 0.7, corresponds to the binding of several layers of water
molecules superimposed on each other, attached by hydrogen bonds
of decreasing energies. The third part of the isotherm for aw greater
than 0.7 represents water retained in micropores by capillarity
(Shatadal & Jayas, 1992). As can be observed, sorption data of water activity
and equilibrium moisture content were well fitted by the GAB
model with a mean relative error of 0.76%. In our study, the monolayer
moisture content X0 was 0.075 g water/g solids. This value was close
to that reported by other authors for freeze-dried straw berries
(Mosquera, Moraga, & Martínez-Navarrete, 2012; Rahman, 1995). The
value of the monolayer moisture content is of particular interest, since
it indicates the amount of water that is strongly adsorbed to specific
sites of the food surface, which may be related to food stability. The
value of constant K of the GAB model was 1.078, near to 1, demonstratingmultilayer
properties similar to bulk liquidwater for the dehydrated
strawberry samples. The value of the C constant was 17.45, which suggests
a difference of sorption enthalpy or energy of interaction between

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระราชบัญญัติการแพร่เป็นกองกำลังขับเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการไหลมวลของน้ำและจึงมีประสิทธิภาพน้ำแพร่อัตราระหว่างไมโครเวฟช่วยแห้ง (นก สจ๊วต & Lightfoot, 1960) ดังนั้นไมโครเวฟแอพลิเคชันจะสามารถลดเวลาการอบแห้งของสตรอเบอร์รี่ แม้ว่า themoistureเนื้อหาลดลง from90% (ฐานเปียก) 75% (ฐานเปียก) หลังจากการออสโมติกpretreatment อัตราการอบแห้งลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ VMDโดย pretreatment การออสโมติก ลดลงของค่าคงของ dielectric หลังpretreatment การออสโมติกทำให้การดูดซึมลดลง ofmicrowave พลังงานโดยผลิตภัณฑ์ (Changrue et al., 2008) เนื่องจากน้อยคลัปไมโครเวฟกับผลิตภัณฑ์บำบัด osmotically เวลาที่ใช้เพื่อเอาความชื้นเพิ่ม ลดอัตราการอบแห้ง (Fig. 1) ดังนั้น สตรอเบอร์รี่แช่แข็งก่อนหน้านี้ กับไมโครเวฟด้วยการพาแห้ง 55 ° C และ 1.7 W gมีหรือไม่ มีการคายน้ำการออสโมติกก็สามารถเพิ่มได้สูงสุดแห้งอัตราประมาณสิบครั้งเปรียบเทียบ (Piotrowski et al., 2004)ข้อมูลการศึกษาของเรา ดูเหมือน มีผลต่อจุดเยือกแข็งของวัตถุดิบโครงสร้างของเนื้อเยื่อพืชที่เพิ่มประสิทธิภาพการอบแห้ง อย่างไรก็ตามมีการให้ข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของแอพลิเคชันในไมโครเวฟเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและสมบัติทางกลของเหล่านี้ผลไม้ รักษารวม VMD การออสโมติกคายน้ำหรืออากาศแห้งจะสามารถลดความชื้นเนื้อหาของสตรอเบอร์รี่อบแห้งเพิ่มเติม (ตาราง 1), แต่การพัฒนานี้จะควบคู่ลงอบแห้งราคาพิเศษ (Fig. 1) ที่ล่วงหน้าของการอบแห้ง ชื้น gradientswithinผลิตภัณฑ์มี smoothen ลง ที่ทำการขนส่งความชื้นโดยแพร่ออกจากผลิตภัณฑ์และอัตราการอบแห้งที่ลดลงจึงตารางที่ 1 แสดงผลลัพธ์ของการวิเคราะห์ physicochemicalอย่างสตรอเบอร์รี่ ชื้นสูง (น้ำ 1.30 g ± 90.43 /100 g ผลิตภัณฑ์) ของผลไม้สดจะเกี่ยวข้องกับกิจกรรมน้ำ (กม. =0.92) ของแข็งละลาย หมู่คนอื่นๆ กรดอินทรีย์ ได้เข้มข้นหลังจากน้ำเอาลดน้ำกิจกรรมลงไประหว่าง 0.70และ 0.80 กิจกรรมนี้กลางน้ำทำให้แห้ง ยืนยัน และมีความยืดหยุ่นผลิตภัณฑ์ โดยไม่มีเจริญเติบโตของแบคทีเรีย ยีสต์ และแม่พิมพ์(Rahman, 1995) Isotherm ดูดน้ำของสตรอเบอร์รี่หลังคายน้ำ VMD จะแสดงใน Fig. 2 ส่วนแรกของ isotherm แสดงmonolayer ofwatermolecules ขอผูกไว้กับหลักเว็บไซต์ดูดซับ โดยพันธบัตรไฮโดรเจนพลังงานสูง ส่วนสองของisotherm ซึ่งเป็นเส้นเกือบตรง และอยู่ประมาณระหว่างกม. 0.2 และ 0.7 สอดคล้องกับการรวมหลายชั้นของน้ำวางซ้อนอยู่บน แนบ โดยพันธบัตรไฮโดรเจนโมเลกุลของการลดพลังงาน ส่วนสามของ isotherm สำหรับสะสม มากขึ้นกว่า 0.7 หมายถึงน้ำที่เก็บไว้ใน micropores โดย capillarity(Shatadal & Jayas, 1992) เป็นจะสังเกตได้จาก ข้อมูลดูดน้ำกิจกรรมและสมดุลชื้นได้เหมาะ โดย GABแบบจำลอง มีข้อผิดพลาดสัมพัทธ์เฉลี่ย 0.76% ในการศึกษาของเรา monolayerชื้น X 0 0.075 กรัมน้ำ/กรัมของแข็งได้ ค่านี้ถูกปิดที่รายงาน โดยคนสำหรับอบแห้งฟางครบ(Mosquera, Moraga และ Martínez-Navarrete, 2012 Rahman, 1995) ที่ค่าความชื้นใน monolayer จะสนใจโดยเฉพาะ เนื่องจากบ่งชี้ปริมาณของน้ำที่ขอ adsorbed การที่เฉพาะเจาะจงไซต์ของผิวอาหาร ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับความมั่นคงอาหาร ที่ค่าคง K รุ่น GAB ถูก 1.078 ใกล้ 1, demonstratingmultilayerคุณสมบัติคล้ายกับ liquidwater ในการอบแห้งจำนวนมากอย่างสตรอเบอร์รี่ ค่าของค่าคง C ถูก 17.45 ซึ่งแสดงให้เห็นความแตกต่างของการดูดความร้อนแฝงหรือพลังงานปฏิสัมพันธ์ระหว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระทำการแพร่กระจายเป็นแรงผลักดันเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มการไหลของมวลน้ำ
และทำให้อัตราการแพร่กระจายน้ำที่มีประสิทธิภาพในช่วงไมโครเวฟช่วย
ในการอบแห้ง (เบิร์ด, สจ๊วร์ & Lightfoot, 1960) ดังนั้นการประยุกต์ใช้ไมโครเวฟ
จะสามารถลดเวลาในการอบแห้งของสตรอเบอร์รี่ แม้ว่า themoisture
เนื้อหาลดลง from90% (มาตรฐานเปียก) ถึง 75% (มาตรฐานเปียก) หลังจากที่ออสโมติก
ปรับสภาพอัตราการอบแห้งลดลงเมื่อเทียบอย่างมีนัยสำคัญที่จะ VMD
โดยไม่ต้องปรับสภาพออสโมติก ลดลงอย่างต่อเนื่องอิเล็กทริกหลังจาก
ปรับสภาพออสโมติกอัตราผลตอบแทนลดการดูดซึม ofmicrowave พลังงาน
โดยผลิตภัณฑ์ (Changrue et al., 2008) เนื่องจากการมีเพศสัมพันธ์ไมโครเวฟน้อย
กับผลิตภัณฑ์ได้รับการรักษาแช่อิ่มเวลาดำเนินการเพื่อเอาความชื้น
ที่เพิ่มขึ้นจึงลดอัตราการอบแห้ง (รูปที่ 1). สตรอเบอร์รี่แช่แข็ง
ก่อนหน้านี้ในการอบแห้งไมโครเวฟไหลเวียนที่ 55 องศาเซลเซียสและ 1.7 W / กรัม
โดยมีหรือไม่มีการคายน้ำออสโมติกก็สามารถที่จะเพิ่มขึ้นสูงสุด
อัตราการอบแห้งประมาณสิบครั้ง (Piotrowski et al., 2004) เมื่อเทียบ
กับข้อมูลจากการศึกษาของเรา แช่แข็งของวัตถุดิบที่ดูเหมือนว่าจะส่งผลกระทบต่อ
โครงสร้างของเนื้อเยื่อพืชเพิ่มประสิทธิภาพการอบแห้ง แต่
ไม่มีข้อมูลที่ได้รับการให้บริการเกี่ยวกับผลกระทบของการประยุกต์ใช้ไมโครเวฟ
ในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและคุณสมบัติทางกลของเหล่านี้
ผลไม้ การรักษารวมของ VMD กับการคายน้ำออสโมติกหรือเครื่อง
อบแห้งสามารถลดปริมาณความชื้นของสตรอเบอร์รี่อบแห้ง
เพิ่มเติมเกี่ยวกับ (ตารางที่ 1) แต่การปรับปรุงนี้เป็นคู่ที่ต่ำกว่า
อัตราการอบแห้ง (รูปที่ 1). ที่ล่วงหน้าของการอบแห้งความชื้น gradientswithin
สินค้าจะนุ่มลงซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการขนส่งความชื้นโดย
การแพร่กระจายออกมาจากผลิตภัณฑ์และดังนั้นจึงเป็นการลดอัตราการอบแห้ง.
ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นถึงผลของการวิเคราะห์ทางเคมีกายภาพทำเพื่อ
ตัวอย่างสตรอเบอร์รี่ ความชื้นสูง (90.43 ± 1.30 กรัม / น้ำ
100 กรัมผลิตภัณฑ์) ของผลไม้สดที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมทางน้ำสูง (AW =
0.92) ปริมาณของแข็งที่ละลายในหมู่กรดอินทรีย์ที่คนอื่น ๆ มีความเข้มข้น
หลังจากการกำจัดน้ำลดกิจกรรมลงไปในน้ำระหว่าง 0.70
และ 0.80 กิจกรรมนี้น้ำกลางเป็นอัตราผลตอบแทนแห้งเต่งตึงและมีความยืดหยุ่น
ผลิตภัณฑ์โดยไม่ต้องเจริญเติบโตของส่วนใหญ่ของแบคทีเรียยีสต์และเชื้อรา
(เราะห์มาน, 1995) การดูดซับน้ำ isotherm ของสตรอเบอร์รี่หลังจาก
การคายน้ำ VMD แสดงในรูป 2. ส่วนแรกของไอโซเทอมแสดงถึง
ofwatermolecules monolayer ผูกพันอย่างยิ่งกับหลัก
เว็บไซต์โดยการดูดซับพลังงานสูงพันธะไฮโดรเจน ส่วนที่สองของ
ไอโซเทอมซึ่งเกือบจะเป็นเชิงเส้นและตกอยู่ประมาณระหว่าง
AW 0.2 และ 0.7 สอดคล้องกับผลผูกพันหลายชั้นของน้ำ
โมเลกุลซ้อนทับกับแต่ละอื่น ๆ ที่แนบมาด้วยพันธะไฮโดรเจน
ของพลังงานที่ลดลง ส่วนที่สามของไอโซเทอมสำหรับ AW มากขึ้น
กว่า 0.7 แสดงให้เห็นถึงน้ำเก็บไว้ใน micropores โดยฝอย
(Shatadal & Jayas, 1992) ที่สามารถสังเกตเห็นการดูดซับข้อมูลของกิจกรรมทางน้ำ
และความชื้นสมดุลพอดีอย่างดีจาก GAB
รุ่นที่มีค่าเฉลี่ยความผิดพลาดของ 0.76% ในการศึกษาของเรา monolayer
ความชื้น X0 เป็น 0.075 กรัมน้ำ / กรัมของแข็ง ค่านี้อยู่ใกล้
กับที่รายงานโดยผู้เขียนอื่น ๆ สำหรับแห้งผลเบอร์รี่ฟาง
(Mosquera, Moraga และMartínez-Navarrete, 2012; เราะห์มาน, 1995)
ค่าของความชื้น monolayer เป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่
มันแสดงถึงปริมาณน้ำที่ถูกดูดซับโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้
เว็บไซต์ของพื้นผิวของอาหารซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับความมั่นคงทางอาหาร
ค่าของ K คงที่ของรูปแบบการพูดพร่ำเป็น 1.078 ใกล้กับ 1 demonstratingmultilayer
คุณสมบัติคล้ายกับ liquidwater จำนวนมากสำหรับการคายน้ำ
ตัวอย่างสตรอเบอร์รี่ ค่าของค่าคงที่ C เป็น 17.45 ซึ่งแสดงให้เห็น
ความแตกต่างของการดูดซับเอนทัลหรือพลังงานของการปฏิสัมพันธ์ระหว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแพร่กระจายเป็นแรงผลักดันเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มการไหลเชิงมวลของน้ำและดังนั้นจึงมีประสิทธิภาพน้ำกระจาย

microwave-assisted อัตราระหว่างการอบแห้ง ( นก , สจ๊วต & ไลต์ฟุต 1960 ) ดังนั้นการประยุกต์ใช้ไมโครเวฟ
สามารถลดเวลาการอบแห้งสตรอเบอร์รี่ แม้ว่า themoisture
เนื้อหาลดลง from90 % ( โดยน้ำหนักเปียก ) 75 % ( โดยน้ำหนักเปียก ) หลังจากการทำ
,อัตราการอบแห้งลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ vmd
โดยไม่มีการเพิ่ม . การลดลงของค่าไดอิเล็กทริกการเพิ่มผลผลิตลดลงหลัง

ofmicrowave การดูดกลืนพลังงานโดยผลิตภัณฑ์ ( changrue et al . , 2008 ) เนื่องจากน้อยกว่าไมโครเวฟ coupling
กับ osmotically รักษาผลิตภัณฑ์ ระยะเวลาในการเอาความชื้น
เพิ่มขึ้น จึงช่วยลดอัตราการอบแห้ง ( รูปที่ 1 )สตรอเบอรี่แช่แข็ง
ก่อนหน้านี้ ไมโครเวฟ การอบแห้งโดย 55 ° C และ 1.7 W / G
มีการออสโมซิสสามารถเพิ่มอัตราการอบแห้งสูงสุด
ประมาณ 10 ครั้ง ( piotrowski et al . , 2004 ) เทียบ
ข้อมูลการศึกษาของเรา จุดเยือกแข็งของวัตถุดิบที่น่าจะส่งผลกระทบต่อ
โครงสร้างเนื้อเยื่อพืชการเพิ่มประสิทธิภาพการอบแห้ง อย่างไรก็ตาม
ไม่มีข้อมูลที่ได้รับเกี่ยวกับผลกระทบของการใช้ไมโครเวฟใน
การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างและสมบัติเชิงกลของไม้เหล่านี้

การรวมกันของ vmd แช่อิ่มอบแห้งด้วยหรือ
อากาศสามารถลดความชื้นแห้งสตรอเบอร์รี่
ต่อไป ( ตารางที่ 1 ) แต่การปรับปรุงนี้เป็นคู่เพื่อลดอัตราการอบแห้ง
( รูปที่ 1 ) ที่ขั้นสูงของการอบแห้งความชื้น gradientswithin
ผลิตภัณฑ์นุ่มลง ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการขนส่งความชื้นโดย
กระจายออกของผลิตภัณฑ์ และดังนั้นจึง ลดอัตราการอบแห้ง .
ตารางที่ 1 แสดงผลและวิเคราะห์เสร็จ
สตอเบอรี่ ตัวอย่าง ความชื้นสูงเนื้อหา ( 90.43 ± 1.30 กรัมน้ำ /
100 กรัมผลิตภัณฑ์ผลไม้สดที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมน้ำสูง ( อ้าว =
0.92 ) ของแข็งที่ละลายน้ำได้ ,ท่ามกลางคนอื่นกรดอินทรีย์มีความเข้มข้น
หลังจากลดน้ำกิจกรรมลงไประหว่าง 0.70
0.80 การกำจัดน้ำ กิจกรรมนี้กลางน้ำผลผลิตในบริการของ บริษัท และผลิตภัณฑ์ที่มีความยืดหยุ่น
โดยไม่การเจริญเติบโตของที่สุดของแบคทีเรีย ยีสต์ และรา
( Rahman , 1995 ) น้ำ Sorption isotherm ของสตรอเบอร์รี่หลัง
vmd dehydration จะแสดงในรูปที่ 2ส่วนแรกของไอโซเทอร์มแสดง
อย่าง ofwatermolecules ขอผูกไว้กับเว็บไซต์ การประถมศึกษา
โดยพันธะไฮโดรเจนพลังงานสูง ส่วนที่สองของ
ไอโซเทอม ซึ่งเกือบจะเป็นเชิงเส้นและตกอยู่ประมาณระหว่าง
Aw 0.2 0.7 , สอดคล้องกับข้อผูกพันของหลายชั้นของโมเลกุลน้ำ
ซ้อนทับกับแต่ละอื่น ๆ แนบด้วยพันธะไฮโดรเจน
การลดพลังงาน . ส่วนที่สามของไอโซเทอมสำหรับอ้ามากขึ้น
กว่า 0.7 แทนน้ำสะสมใน micropores โดยแคพิลลารี
( shatadal & jayas , 1992 ) สามารถตรวจสอบข้อมูลการดูดซับน้ำและความชื้นสมดุลกิจกรรม
ถูกติดตั้งด้วยกั๊บ
แบบที่มีค่าเฉลี่ยความผิดพลาดสัมพัทธ์ของ 0.76 % ในการศึกษาของเรา อย่าง
ความชื้น x0 คือ 0.075 g น้ำ / กรัมของแข็งค่านี้คือปิด
ที่รายงานโดยผู้เขียนคนอื่น ๆสำหรับฟางเบอร์รี่
( mosquera Moraga , แห้ง , &มาร์ตีเนซ นาบาร์เรเต , 2012 ; Rahman , 1995 )
ค่าความชื้นอย่างที่เนื้อหาเป็นประโยชน์เฉพาะ เนื่องจาก
มันบ่งชี้ว่า ปริมาณน้ำที่ถูกดูดซับไปโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เว็บไซต์ของอาหารผิว ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับความมั่นคงอาหาร
ค่าของค่าคงที่ K ของกั๊บ รูปแบบ 1.078 ใกล้ 1 , demonstratingmultilayer
คุณสมบัติคล้ายกับกลุ่ม liquidwater สำหรับอบแห้ง
สตอเบอรี่ ตัวอย่าง ค่าของ C คงเป็น 17.45 , ซึ่งแสดงให้เห็นความแตกต่างของการดูดซับความร้อน
หรือพลังงานจากปฏิกิริยาระหว่าง