The idea that the creative process

The idea that the creative process is blind has implications for the clinical question of treating creative persons who suffer from alcoholism, depression, or any sort of psychopathology. Some question the ethics of treating such persons because if creativity is functionally related to the problem(s) or disturbance, treatment may inhibit the creativity and thereby interfere with a positive aspect of the clients’ lives or even (in the case of professional artists or others who rely on creative talents) their livelihood. There would seem to be clinical benefits if treatment could focus on the stages in the creative process that are tied to disturbance and avoid the stages that are involved only in creative thinking. There are reasons to believe that this cannot be done, at least with some of the affective disorders (Rothenberg, 1990). Maybe it can be done with the more superficial tendencies of graffiti and art vandalism (Norlander, Nordmarker, & Archer, 1998, 2000; Spooner, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดที่ว่ากระบวนการความคิดสร้างสรรค์เป็นคนตาบอดมีผลกระทบต่อคำถามทางคลินิกของการรักษาผู้ที่มีความคิดสร้างสรรค์ที่ทุกข์ทรมานจากโรคพิษสุราเรื้อรัง, ซึมเศร้า, หรือประเภทของพยาธิวิทยาใด ๆ บางคำถามจริยธรรมของการรักษาบุคคลดังกล่าวเพราะถ้าคิดสร้างสรรค์เป็นหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับปัญหา (s) หรือรบกวนการรักษาอาจยับยั้งความคิดสร้างสรรค์และจึงยุ่งเกี่ยวกับด้านบวกของชีวิตของลูกค้าหรือแม้กระทั่ง (ในกรณีของศิลปินมืออาชีพหรือ คนอื่น ๆ ที่ต้องพึ่งพาความสามารถสร้างสรรค์) การทำมาหากินของพวกเขา มีดูเหมือนจะเป็นประโยชน์ทางคลินิกถ้าการรักษาจะมุ่งเน้นไปที่ขั้นตอนในกระบวนการความคิดสร้างสรรค์ที่จะเชื่อมโยงกับความวุ่นวายและหลีกเลี่ยงขั้นตอนที่เกี่ยวข้องเฉพาะในความคิดสร้างสรรค์ มีเหตุผลที่จะเชื่อว่าสิ่งนี้ไม่สามารถทำได้อย่างน้อยกับบางส่วนของความผิดปกติท​​างอารมณ์คือ (Rothenberg, 1990) บางทีมันอาจจะสามารถทำได้ด้วยแนวโน้มตื้นมากขึ้นของกราฟฟิตีและป่าเถื่อนศิลปะ (Norlander, Nordmarker และยิงธนู, 1998, 2000; สปูนเนอร์ 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดที่สร้างสรรค์กระบวนการตาบอดได้สำหรับคำถามทางคลินิกในการรักษาคนสร้างสรรค์ที่ประสบจากโรคพิษสุราเรื้อรัง , ซึมเศร้า , หรือประเภทใด ๆของจิตวิทยา ปัญหาจริยธรรมของการรักษาบุคคลนั้น เพราะถ้าความคิดสร้างสรรค์ คือ การทำงานที่เกี่ยวข้องกับปัญหา ( s ) หรือการรบกวนการรักษาอาจยับยั้งความคิดสร้างสรรค์และจึงรบกวนทางด้านของชีวิตของลูกค้า หรือแม้แต่ในกรณีของศิลปินมืออาชีพ หรือผู้ที่ต้องพึ่งพาความสามารถสร้างสรรค์ ) วิถีชีวิตของพวกเขามันดูเหมือนจะเป็นประโยชน์ทางคลินิกถ้าการรักษาจะมุ่งเน้นในขั้นตอนในการสร้างสรรค์กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการรบกวนและหลีกเลี่ยงขั้นตอนที่เกี่ยวข้องในการคิดสร้างสรรค์ มีเหตุผลที่จะเชื่อว่านี้ไม่ได้ทำ อย่างน้อยก็กับบางส่วนของความผิดปกติทางอารมณ์ ( โรเธนเบิร์ก , 2533 )บางทีมันอาจจะสามารถทำได้ ด้วยแนวโน้มของ Graffiti ศิลปะ ตื้นขึ้นและป่าเถื่อน ( นอร์เลินเดอร์ nordmarker & , , ยิงธนู , 1998 , 2000 ; สปูนเนอร์ , 2008 )