แม่เปรียบเสมือนครูคนแรกของฉัน เป็นค

แม่เปรียบเสมือนครูคนแรกของฉัน เป็นคนสอนให้ฉันรู้จักกับคำ คำแรกของชีวิต คำแรกที่ฉันพูดได้คือคำว่าแม่ คำที่มีความหมายมากที่สุดในชีวิตของฉันแม่ตั้งท้องฉันมาตั้งเก้าเดือน หนักแค่ไหนแม่ไม่เคยบ่น แม่เสียสละทั้งกายและใจเพื่อลูกได้ ถึงแม้จะหิวขนาดไหนแม่ก็ไม่เคยบ่นเลย ขอให้ลูกได้อิ่มก็พอแล้ว แม่เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่คอยส่องแสงให้ฉันในยามที่ฉันท้อแท้ หมดแรง หมดหวัง กำลังใจทุกอย่างก็มีแต่แม่ที่คอยให้กำลังใจให้ฉันเสมอมา
ก้าวแรกในชีวิตของฉัน คำพูดคำแรกเกิดขึ้นได้ก็เพราะแม่ แม่ที่คอยเสียสละหยาดเหงื่อแรงกายเพื่อฉัน ทำงานหนักเพื่อฉันทุกหยาดเหงื่อที่ไหลหยดลงมาแม่ไม่เคยคิดว่ามันคือความเหนื่อยหรือความยากลำบากแม้แต่น้อยแต่แม่ของฉันคิดว่าหยาดเหงื่อที่ไหลหยดลงมานั้นคืออนาคตของฉัน แม่ของฉันเปรียบเสมือนพยาบาลที่ทำงานดูแลฉันโดยไม่คิดค่าแรงใดๆเลย ยามที่ฉันป่วยไข้ ไม่สบายก็มีแต่แม่ที่คอยดูแลอยู่ตลอดเวลา บางคืนก็ไม่ได้นอนด้วยซ้ำไป แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นแม่บ่นเลยแม้แต่น้อย บางครั้งในเวลาที่ฉันเศร้าไม่สบายใจทุกข์ใจ ฉันก็มองกลับไปดูก็เห็นแต่แม่ที่เศร้ากว่า ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่มาจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะแม่ บางครั้งที่ฉันทำผิดก็ดุด่าแต่ฉันก็เข้าใจว่าทุกคำที่แม่ด่าคือความหวังดีไม่อยากให้ลูกทำผิด
มาถึงตอนนี้ ฉันจะพยายามทำทุกอย่างให้แม่มีคามสุข ไม่ผิดหวังกับฉันที่แม่ทำทุกอย่างทนหนักทนลำบากในการทำงานที่แลกด้วยหยาดเหงื่อก็ขอเพียงแต่เห็นลูกประสบความสำเร็จในชีวิต ฉันจะพยายามตั้งใจเรียนให้สมกับที่แม่ของฉันได้ลงทุนไปด้วยหยาดเหงื่อ ฉันจะไม่ยอมให้เหงื่อทุกหยดของแม่สูญเปล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่เปรียบเสมือนครูคนแรกของฉันเป็นคนสอนให้ฉันรู้จักกับคำคำแรกของชีวิตคำแรกที่ฉันพูดได้คือคำว่าแม่คำที่มีความหมายมากที่สุดในชีวิตของฉันแม่ตั้งท้องฉันมาตั้งเก้าเดือนหนักแค่ไหนแม่ไม่เคยบ่น ถึงแม้จะหิวขนาดไหนแม่ก็ไม่เคยบ่นเลยขอให้ลูกได้อิ่มก็พอแล้วแม่เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่คอยส่องแสงให้ฉันในยามที่ฉันท้อแท้หมดแรงหมดหวังกำลังใจทุกอย่างก็มีแต่แม่ที่คอยให้กำลังใจให้ฉันเสมอมา
ก้าวแรกในชีวิตของฉันคำพูดคำแรกเกิดขึ้นได้ก็เพราะแม่แม่ที่คอยเสียสละหยาดเหงื่อแรงกายเพื่อฉัน แม่ของฉันเปรียบเสมือนพยาบาลที่ทำงานดูแลฉันโดยไม่คิดค่าแรงใดๆเลยยามที่ฉันป่วยไข้ไม่สบายก็มีแต่แม่ที่คอยดูแลอยู่ตลอดเวลาบางคืนก็ไม่ได้นอนด้วยซ้ำไปแต่ฉันก็ไม่เคยเห็นแม่บ่นเลยแม้แต่น้อย ฉันก็มองกลับไปดูก็เห็นแต่แม่ที่เศร้ากว่าตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่มาจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะแม่บางครั้งที่ฉันทำผิดก็ดุด่าแต่ฉันก็เข้าใจว่าทุกคำที่แม่ด่าคือความหวังดีไม่อยากให้ลูกทำผิด
มาถึงตอนนี้ฉันจะพยายามทำทุกอย่างให้แม่มีคามสุขไม่ผิดหวังกับฉันที่แม่ทำทุกอย่างทนหนักทนลำบากในการทำงานที่แลกด้วยหยาดเหงื่อก็ขอเพียงแต่เห็นลูกประสบความสำเร็จในชีวิต ฉันจะไม่ยอมให้เหงื่อทุกหยดของแม่สูญเปล่า