New guidelines have been developed

New guidelines have been developed by the National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE)1 to increase accuracy in detection and management of neonatal jaundice, and particularly to prevent kernicterus. Jaundice is one of the most common conditions in the newborn that requires medical care. Around 60% of term babies develop this in the first week of life, and for pre-term babies this rate is higher at 80%. In most cases, there is no fundamental problem - early jaundice is often called physiological jaundice and is usually harmless. Of breastfed babies, 10% can have physiological jaundice present at one month of age. While the mechanism for this 'breastmilk jaundice syndrome' is unknown, it is generally harmless.'

This article outlines the practice implications for community practitioners to detect neonatal jaundice.

Background

Neonatal jaundice refers to the discolouration of the skin and sclera resulting from an accumulation of bilirubin in the skin and mucosa. This is due to raised bilirubin in the body, known as hyperbilirubinaemia. Kernicterus is the pathological term to describe the yellow staining of the basal nuclei of the brain due to the acute and chronic effects of hyperbilirubinaemia - it is very rare but usually fatal. Associated morbidity, such as hearing loss and cerebral palsy, is very high.1

It has been custom and practice in the community to use visual inspection to assess the severity of neonatal jaundice, but research shows that this is not a reliable method of assessment and can lead to unnecessary serum bilirubin measurements being taken. Cases of kernicterus still occur with current practice, indicating a need for a more robust system to detect and manage jaundice in order to minimise the occurrence of kernicterus. Babies at risk of developing kernicterus will have the following risk factors:

* High bilirubin levels - greater than 340 micromoles per litre (micromol/1) in term babies

* Rapidly rising bilirubin levels - at more than 8.5 micromol/1 per hour.



Read more: http://www.readperiodicals.com/201008/2095751271.html#ixzz3Wd3eBswM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางใหม่ได้รับการพัฒนาโดยสถาบันแห่งชาติเพื่อสุขภาพและความเป็นเลิศทางคลินิก (NICE) 1 เพื่อเพิ่มความแม่นยำในการตรวจสอบและการจัดการของโรคดีซ่านทารกแรกเกิดและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อป้องกันไม่ให้ kernicterus ดีซ่านเป็นหนึ่งในเงื่อนไขที่พบมากที่สุดในทารกแรกเกิดที่ต้องดูแลรักษาทางการแพทย์ ประมาณ 60% ของทารกในระยะพัฒนานี้ในสัปดาห์แรกของชีวิตและสำหรับทารกก่อนระยะนี้เป็นอัตราที่สูงกว่าที่ 80% ในกรณีส่วนใหญ่ไม่มีปัญหาพื้นฐาน - ดีซ่านต้นมักจะเรียกว่าดีซ่านทางสรีรวิทยาและมักจะไม่เป็นอันตราย ของทารกที่กินนมแม่, 10% จะมีอาการตัวเหลืองสรีรวิทยาอยู่ในที่หนึ่งเดือนของอายุ ในขณะที่กลไกสำหรับการนี้ 'ซินโดรมโรคดีซ่านนมแม่' เป็นที่รู้จักโดยทั่วไปไม่เป็นอันตราย. ' บทความนี้แสดงผลกระทบการปฏิบัติสำหรับผู้ปฏิบัติงานชุมชนในการตรวจสอบโรคดีซ่านทารกแรกเกิด. พื้นหลังของทารกแรกเกิดอาการตัวเหลืองหมายถึงการเปลี่ยนสีของผิวหนังและตาขาวที่เกิดจากการสะสมของ บิลิรูบินในผิวหนังและเยื่อเมือก นี่คือสาเหตุที่ยกบิลิรูบินในร่างกายที่เรียกว่า hyperbilirubinaemia kernicterus เป็นระยะทางพยาธิวิทยาที่จะอธิบายการย้อมสีเหลืองของนิวเคลียสฐานของสมองเนื่องจากผลกระทบเฉียบพลันและเรื้อรังของ hyperbilirubinaemia - มันเป็นเรื่องยากมาก แต่มักจะเสียชีวิต การเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องเช่นการสูญเสียการได้ยินและสมองพิการเป็น high.1 มากจะได้รับการปฏิบัติที่กำหนดเองและในชุมชนที่จะใช้การตรวจสอบภาพในการประเมินความรุนแรงของโรคดีซ่านทารกแรกเกิด แต่การวิจัยแสดงให้เห็นว่านี่ไม่ใช่วิธีการที่เชื่อถือของการประเมินและ สามารถนำไปสู่การวัดบิลิรูบินในซีรั่มที่ไม่จำเป็นที่จะถูกนำ กรณี kernicterus ยังคงเกิดขึ้นกับการปฏิบัติในปัจจุบันแสดงให้เห็นความจำเป็นในการระบบมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการตรวจสอบและจัดการโรคดีซ่านเพื่อลดการเกิด kernicterus ทารกที่มีความเสี่ยงของการพัฒนา kernicterus จะมีปัจจัยเสี่ยงต่อไปนี้: * ระดับบิลิรูบินสูง - มากกว่า 340 micromoles ต่อลิตร (ไมโครโมล / 1) ในทารกระยะ* อย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นระดับบิลิรูบิน - มากกว่า 8.5 ไมโครโมล / 1 ต่อชั่วโมง. อ่านเพิ่มเติม : http://www.readperiodicals.com/201008/2095751271.html#ixzz3Wd3eBswM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางใหม่ที่ได้รับการพัฒนาโดยสถาบันสุขภาพและความเป็นเลิศทางด้านการแพทย์ ( ดี ) เพื่อเพิ่มความแม่นยำในการตรวจสอบและการจัดการของทารกแรกเกิดตัวเหลือง และโดยเฉพาะเพื่อป้องกันเคอร์นิกเทอรัส . โรคดีซ่านคือหนึ่งในเงื่อนไขทั่วไปในทารกแรกเกิด ที่ต้องมีการดูแลทางการแพทย์ ประมาณ 60% ของระยะทารกพัฒนาในสัปดาห์แรกของชีวิตและสำหรับทารกก่อนระยะอัตรานี้สูงกว่า 80 % ในกรณีส่วนใหญ่ไม่มีปัญหาพื้นฐาน - ต้นดีซ่านมักจะเรียกว่าสรีรวิทยาโรคดีซ่านและมักจะไม่เป็นอันตราย กินนมแม่ของทารก , 10% มีสรีรวิทยาโรคดีซ่าน ปัจจุบันหนึ่งเดือนของอายุ ในขณะที่กลไกนี้ ' นมดีซ่าน ซินโดรม ' คือ ไม่รู้จัก มันคือโดยทั่วไปจะไม่เป็นอันตราย . . .

บทความนี้สรุปการปฏิบัติสำหรับชุมชนนักปฏิบัติเพื่อตรวจหาทารกแรกเกิดตัวเหลือง ทารกแรกเกิดตัวเหลืองหลัง



หมายถึงการเปลี่ยนสีของผิวหนังและตาขาว ที่เกิดจากการสะสมของบิลิรูบินในผิวหนังและเยื่อเมือก . นี้เป็นเพราะเลี้ยง bilirubin ในร่างกาย เรียกว่า hyperbilirubinaemia .เคอร์นิกเทอรัสเป็นระยะทางพยาธิวิทยาเพื่ออธิบายสีเหลืองย้อมของนิวเคลียส ( สมองเนื่องจากผลเฉียบพลันและเรื้อรังของ hyperbilirubinaemia - มันเป็นเรื่องยากมาก แต่มักจะร้ายแรง การเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้อง เช่น การสูญเสียการได้ยิน และสมองพิการ สูงมาก ที่ 1

มันได้รับการฝึกเอง และในชุมชน เพื่อใช้ในการตรวจสอบเพื่อประเมินระดับความรุนแรงของการเกิดโรคดีซ่านแต่การวิจัยแสดงว่า นี้ไม่ได้เป็นวิธีที่เชื่อถือได้ของการประเมินและสามารถนำไปสู่การวัดระดับบิลิรูบินที่ถูกจับไป กรณีของเคอร์นิกเทอรัสยังคงเกิดขึ้นกับปัจจุบัน ซึ่งต้องการระบบที่แข็งแกร่งมากขึ้นในการตรวจสอบและจัดการโรคดีซ่าน เพื่อลดการเกิดของเคอร์นิกเทอรัส . ทารกมีความเสี่ยงของการพัฒนาเคอร์นิกเทอรัสจะมีปัจจัยเสี่ยงดังต่อไปนี้ :

* สูงระดับบิลิรูบินมากกว่า 340 ไมโครโมต่อลิตร ( micromol / 1 ) ในระยะทารก

* เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในระดับบิลิรูบินที่มากกว่า 8.5 micromol / 1 ต่อ ชม.



อ่านเพิ่มเติม : http : / / www.readperiodicals . com / 201008 / 2095751271 . html # ixzz3wd3ebswm