There were a number of unexpected n

There were a number of unexpected non-significant findings in our study that warrant some discussion.
The most notable non-significant result was child state anxiety (i.e., SUDS) before and after
the task, which was not significantly affected by different rearing behaviors. Anticipatory anxiety sig- nificantly decreased for all participants from pre- to post-experimental manipulation, which suggests
a practice and/or habituation effect over time. Post-task anxiety significantly decreased for clinically
anxious children only, yet it remained stable and low for the non-anxious group. Notably, the interaction
is largely due to anxious children commencing at a higher state anxiety level at baseline and
acclimating over time. Task anxiety in children, therefore, was not significantly affected by different
perfectionistic rearing behaviors. The finding is unexpected given that verbal instructions for the task
at baseline for all children attempted to induce evaluative threat through verbal reference to scoring
results and comparison with peers. Previous studies have found that the salience of evaluative threat
is associated with the extent of negative affect experienced by perfectionists (Frost et al., 1995). It is
likely that the evaluative threat element in our current task might not have been sufficiently salient to
increase state anxiety or that the task may have been too easy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจำนวนไม่คาดคิดสำคัญไม่พบในการศึกษาของเราที่รับประกันสนทนาบางผลไม่สำคัญมรกถูกเด็กวิตกกังวลรัฐ (เช่น SUDS) ก่อน และหลังงาน ซึ่งถูกมากเช่นพฤติกรรมการเพาะเลี้ยงแตกต่างกัน ลดวิตกกังวล anticipatory sig-nificantly สำหรับผู้เข้าร่วมทั้งหมดจากก่อนการจัดการทดลองหลัง ซึ่งแนะนำการปฏิบัติและ/หรือ habituation ผลช่วงเวลา งานหลังวิตกกังวลอย่างมากลดลงในทางคลินิกเด็กกระตือรือร้นเท่านั้น แต่จะยังคงมีเสถียรภาพ และต่ำสุดในกลุ่มไม่กระตือรือร้น ยวด การโต้ตอบส่วนใหญ่เกิดจากเด็กกังวลนั้นในระดับความวิตกกังวลการรัฐสูงที่พื้นฐาน และacclimating เวลา งานวิตกกังวลในเด็ก ดังนั้น ถูกไม่มากมีผลแตกต่างกันพฤติกรรมในการเพาะเลี้ยง perfectionistic ค้นหาที่ไม่คาดคิดให้คำแนะนำที่วาจาสำหรับงานพื้นฐานสำหรับเด็กทุกคนที่พยายามที่จะก่อให้เกิดภัยคุกคาม evaluative ผ่านการอ้างอิงด้วยวาจาการให้คะแนนผลและเปรียบเทียบกับเพื่อน การศึกษาก่อนหน้านี้พบที่ salience ของภัยคุกคาม evaluativeที่สัมพันธ์กับขอบเขตของประสบการณ์ โดย perfectionists (Frost et al., 1995) มีผลลบต่อ มันเป็นมีแนวโน้มว่า องค์ประกอบในงานของเราปัจจุบัน evaluative ภัยคุกคามที่อาจไม่เด่นพอที่จะเพิ่มความวิตกกังวลของรัฐหรือว่า งานอาจได้ง่ายเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีจำนวนของผลการวิจัยที่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่ไม่คาดคิดในการศึกษาของเราที่รับประกันการอภิปราย. มี
ผลที่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่โดดเด่นที่สุดเป็นเด็กความวิตกกังวลของรัฐ (เช่น SUDS) ก่อนและหลัง
งานซึ่งไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยพฤติกรรมการเลี้ยงดูที่แตกต่างกัน ความวิตกกังวลล่วงหน้าลดลงลายมือชื่อ nificantly สำหรับผู้เข้าร่วมจากก่อนที่จะโพสต์การจัดการทดลองซึ่งแสดงให้เห็น
การปฏิบัติและ / หรือมีผลทำให้เกิดความเคยชินเมื่อเวลาผ่านไป ความวิตกกังวลโพสต์งานอย่างมีนัยสำคัญลดลงคลินิก
เด็กกังวลเพียง แต่มันยังคงมีเสถียรภาพและต่ำสำหรับกลุ่มที่ไม่กังวล โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำงานร่วมกัน
เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากเด็กเริ่มกังวลในระดับความวิตกกังวลของรัฐที่สูงขึ้นในพื้นฐานและ
acclimating เมื่อเวลาผ่านไป ความวิตกกังวลงานในเด็กจึงไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันโดย
พฤติกรรมการเลี้ยง perfectionistic การค้นพบที่ไม่คาดคิดที่กำหนดว่าคำแนะนำด้วยวาจาสำหรับงาน
ที่ baseline สำหรับเด็กทุกคนพยายามที่จะก่อให้เกิดภัยคุกคามที่ประเมินผ่านการอ้างอิงทางวาจาเพื่อให้คะแนน
ผลและการเปรียบเทียบกับเพื่อนร่วมงาน การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่านูนของภัยคุกคามที่ประเมิน
มีความเกี่ยวข้องกับขอบเขตของเชิงลบส่งผลกระทบต่อประสบการณ์โดยสมบูรณ์แบบ (ฟรอสต์ et al., 1995) มันเป็น
ไปได้ว่าองค์ประกอบประเมินภัยคุกคามในงานปัจจุบันของเราอาจจะไม่ได้รับความสำคัญพอที่จะ
เพิ่มความวิตกกังวลของรัฐหรือว่างานอาจได้รับง่ายเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีจำนวนของที่ไม่คาดคิดไม่แตกต่างกัน ผลการศึกษาที่แสดงการสนทนาบางอย่าง .
ที่เด่นที่สุด พบว่าผลมีภาวะวิตกกังวลในเด็ก ( เช่นสบู่ ) ก่อนและหลัง
งานซึ่งไม่มีผลต่อพฤติกรรมการเลี้ยงดูที่แตกต่างกัน . ซิก - ความวิตกกังวลโดยคาดการณ์ nificantly ลดลงสำหรับผู้เข้าร่วมทั้งหมดจาก pre - โพสต์ทดลองจัดการซึ่งแสดงให้เห็นว่าการฝึกและ / หรือติดเป็นนิสัยผลตลอดเวลา ความวิตกกังวลงานโพสต์ลดลงสำหรับเด็กกังวลทางการแพทย์
เท่านั้น แต่มันยังคงมีเสถียรภาพและต่ำเพื่อไม่กังวลกลุ่ม ยวด , ปฏิสัมพันธ์
เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากกังวลเด็กเริ่มที่ระดับรัฐระดับความวิตกกังวลที่ 0 และ
acclimating ตลอดเวลา งานความวิตกกังวลในเด็ก ดังนั้นไม่มีผลต่อพฤติกรรมการเลี้ยงดูแตกต่างกัน
perfectionistic . ผลคือไม่คาดคิด ให้วาจา คําแนะนําสําหรับงาน
ที่ baseline สำหรับเด็กทั้งหมดพยายามที่จะก่อให้เกิดภัยคุกคามทางวาจาเพื่ออ้างอิงคะแนน
ผลลัพธ์และเปรียบเทียบกับเพื่อน การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า ความเด่นของการประเมินภัยคุกคาม
เกี่ยวข้องกับขอบเขตของลบส่งผลกระทบต่อประสบการณ์โดย perfectionists ( Frost et al . , 1995 ) มันเป็นโอกาสที่ภัยคุกคามการประเมิน
องค์ประกอบในงานปัจจุบันของเราอาจจะไม่เพียงพอ ที่สำคัญ

เพิ่มสภาพความวิตกกังวลหรือที่งานอาจจะง่ายเกินไป .