Beauty is part of it but that TV wa

Beauty is part of it but that TV was also playing clips of happy memories (they looked like family videos). It's also the most interesting thing in that whole room of nothingness for a just opened very sophisticated robot to be entertained by. Think about it, if there were some cute puppies or something she may not have felt the need to pull so hard for the TV. So luckily in life there are other things to focus on and we're not all chained to boxes in gray rooms with nothing but a tv that abandons us slowly. It could be about perception, not reality. What if instead of pulling out makeup from the back of her head, she had studied the tv itself. Maybe she just didn't know that she could pull anything she needed out of her mind simply by wanting it. If she did she would have built her own tv that couldn't be pulled away from her.
Or she had only been supplied with makeup and programmed to put it on and this is some sick twisted experiment some jerk scientists did to a robot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความงามเป็นส่วนหนึ่งของมันแต่ว่าทีวียังได้เล่นคลิปความทรงจำความสุขที่ (พวกเขาดูเหมือนวิดีโอแฟมิลี่) เป็นสิ่งน่าสนใจที่ทั้งห้องของ nothingness เพียงเปิดหุ่นยนต์มีความซับซ้อนมากเพื่อจะ คิดถึง ถ้ามีลูกสุนัขน่ารักบางสิ่งที่เธอไม่รู้สึกว่าจำเป็นต้องดึงจึงยากสำหรับทีวี ดังนั้นโชคดีในชีวิต มีการเน้น และเรากำลังไม่ chained กับกล่องในห้องสีเทาแต่ว่า abandons เราช้า มันอาจจะเกี่ยวกับการรับรู้ ไม่จริง ถ้าแทนของดึงออกแต่งหน้าจากด้านหลังของศีรษะของเธอ เธอได้ศึกษาทีวีเอง บางทีเธอเพียงไม่รู้ว่า เธอสามารถดึงสิ่งที่เธอต้องการจากเธอใจเพียงโดย wanting มัน ถ้าเธอทำ เธอจะได้สร้างโทรทัศน์ของตนเองที่ไม่สามารถดึงจากเธอ หรือเธอมีเฉพาะการให้กับการแต่งหน้า และโปรแกรมไปเก็บไว้ใน และนี้เป็นการทดลองบางบิดป่วยบางนักวิทยาศาสตร์ jerk ไม่ให้หุ่นยนต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความงามเป็นส่วนหนึ่งของมัน แต่ที่ทีวียังเล่นคลิปของความทรงจำที่มีความสุข ( ที่พวกเขามองเหมือนวิดีโอครอบครัว ) มันยังมีสิ่งที่น่าสนใจที่สุดในห้องทั้งหมดของความว่างเปล่าที่เพิ่งเปิดใหม่หุ่นยนต์เพื่อความบันเทิงโดย ลองคิดดู ถ้าไม่มีหมาน่ารักหรืออะไรบางอย่าง เธออาจจะไม่ได้รู้สึกว่าต้องดึงอย่างหนัก สำหรับทีวีดังนั้นโชคดีในชีวิตยังมีเรื่องอื่นที่จะมุ่งเน้นและเราไม่ได้ล่ามโซ่ไว้กับกล่องบุหรี่สีเทากับอะไร แต่ทีวีที่ทิ้งเราอย่างช้าๆ มันอาจจะเกี่ยวกับการรับรู้ ไม่ใช่ความจริง ถ้าแทนการดึงออกแต่งหน้าจากด้านหลังของหัวของเธอเธอได้ศึกษาวีนั่นเอง บางทีเธออาจจะไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไร เธอต้องการออกไปจากจิตใจของเธอ โดยต้องการมันถ้าเธอทำ เธอจะต้องสร้างขึ้นเอง ทีวีที่ไม่สามารถดึงออกไปจากเธอ
หรือเธอได้รับเฉพาะพร้อมกับแต่งหน้าและโปรแกรมที่จะใส่มันและนี่คือการทดลอง นักวิทยาศาสตร์บางคนป่วยบิดไอ้บ้าทำหุ่นยนต์