การถ่ายเทความร้อน จากการสังเกตปรากฏ

การถ่ายเทความร้อน
จากการสังเกตปรากฏการณ์ธรรมชาติ การวิเคราะห์การถ่ายเทความร้อนนี้และการพิจารณา
อย่างมีเหตุผลเป็นขั้นตอน ทาให้เราสามารถสร้างสมการนาความร้อนขึ้นมาได้ จากการพิจารณาถึง
พลังงานความร้อนที่ถ่ายเทในแท่งวัตถุแข็ง พบว่าเป็นสัดส่วนผกผันกับความยาว Fourier ได้สร้าง
แบบจำลองคณิตศาสตร์ขึ้นมาสาหรับกระบวนการเช่นนี้ เป็นปัญหามิติเดียว (one dimension)
สมการการนาความร้อน



q = อัตราการนาความร้อน J
k = ค่าคงที่การนาความร้อน W/(m•K)
t = ผลต่างอุณหภูมิระหว่างวัสดุที่มีการนาความร้อน °K
x = ระยะความกว้างของแผ่นตัวนา m
ค่า k นี้จะเป็นลักษณะเฉพาะตัวของวัตถุแต่ละชนิด และอัตราส่วน K/x จะถูกเรียกว่า “Conductance”
ค่าการนาความร้อนซึ่งเป็นตัวบอกถึงความสามารถในการนาความร้อนของวัตถุนี้ จะขึ้นอยู่กับโครง
สร้างโมเลกุลของวัตถุนั้น ๆ วัตถุที่มีโครงสร้างโมเลกุลแน่นหนา เช่น พวกโลหะ การส่งถ่ายพลังงาน
ระหว่างโมเลกุล ก็จะเกิดขึ้นอย่างสะดวกรวดเร็วกว่าวัตถุที่มีโครงสร้างโมเลกุลไม่แน่นหนา สะเปะสะปะ
เช่นพวกอโลหะ จานวนอิเล็กตรอนอิสระ (free electron) ในโลหะ ก็จะส่งผลต่อการเพิ่มค่าการนำความ
ร้อนขึ้นเช่นกัน ดังนั้น สาหรับวัตถุที่มีการนาไฟฟ้าที่ดีก็มักจะมีการนาความร้อนที่ดีเช่นกัน ค่าการนำ
ความร้อนของของแข็งพวกสารอนินทรีย์มักจะต่ากว่าพวกโลหะ ส่วนวัตถุพวกสารอินทรีย์ หรือสารเส้น
ใยต่าง ๆ ยิ่งมีค่าต่าลงไปอีก
การพาความร้อน(convection) ขึ้นอยู่กับการนาความร้อนที่บริเวณผิวของๆแข็งไปยังของไหล
รอบข้างละของไหลเคลื่อนที่หรือเคลื่อนตัวออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การถ่ายเทความร้อน
จากการสังเกตปรากฏการณ์ธรรมชาติการวิเคราะห์การถ่ายเทความร้อนนี้และการพิจารณา
อย่างมีเหตุผลเป็นขั้นตอนทาให้เราสามารถสร้างสมการนาความร้อนขึ้นมาได้จากการพิจารณาถึง
พลังงานความร้อนที่ถ่ายเทในแท่งวัตถุแข็งพบว่าเป็นสัดส่วนผกผันกับความยาวฟูรีเยได้สร้าง
แบบจำลองคณิตศาสตร์ขึ้นมาสาหรับกระบวนการเช่นนี้เป็นปัญหามิติเดียว (หนึ่งมิติ)
สมการการนาความร้อน


q =อัตราการนาความร้อน J
k =ค่าคงที่การนาความร้อน W/(m•K)
t =ผลต่างอุณหภูมิระหว่างวัสดุที่มีการนาความร้อน° K
x =ระยะความกว้างของแผ่นตัวนา m
ค่า k นี้จะเป็นลักษณะเฉพาะตัวของวัตถุแต่ละชนิดและอัตราส่วน K / x "ต้านทาน" จะถูกเรียกว่า
ค่าการนาความร้อนซึ่งเป็นตัวบอกถึงความสามารถในการนาความร้อนของวัตถุนี้จะขึ้นอยู่กับโครง
สร้างโมเลกุลของวัตถุนั้นๆ วัตถุที่มีโครงสร้างโมเลกุลแน่นหนาเช่นพวกโลหะการส่งถ่ายพลังงาน
ระหว่างโมเลกุลก็จะเกิดขึ้นอย่างสะดวกรวดเร็วกว่าวัตถุที่มีโครงสร้างโมเลกุลไม่แน่นหนาสะเปะสะปะ
เช่นพวกอโลหะจานวนอิเล็กตรอนอิสระ (อิเล็กตรอนอิสระ) ในโลหะก็จะส่งผลต่อการเพิ่มค่าการนำความ
ร้อนขึ้นเช่นกันดังนั้นสาหรับวัตถุที่มีการนาไฟฟ้าที่ดีก็มักจะมีการนาความร้อนที่ดีเช่นกันค่าการนำ
ความร้อนของของแข็งพวกสารอนินทรีย์มักจะต่ากว่าพวกโลหะส่วนวัตถุพวกสารอินทรีย์หรือสารเส้น
ใยต่างๆ ยิ่งมีค่าต่าลงไปอีก
การพาความร้อน(convection) ขึ้นอยู่กับการนาความร้อนที่บริเวณผิวของๆแข็งไปยังของไหล
รอบข้างละของไหลเคลื่อนที่หรือเคลื่อนตัวออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การถ่ายเทความร้อน
จากการสังเกตปรากฏการณ์ธรรมชาติการวิเคราะห์การถ่ายเทความร้อนนี้และการพิจารณาทาให้เราสามารถสร้างสมการนาความร้อนขึ้นมาได้จากการพิจารณาถึง

อย่างมีเหตุผลเป็นขั้นตอนพลังงานความร้อนที่ถ่ายเทในแท่งวัตถุแข็งพบว่าเป็นสัดส่วนผกผันกับความยาวฟูเรียร์ได้สร้าง
แบบจำลองคณิตศาสตร์ขึ้นมาสาหรับกระบวนการเช่นนี้เป็นปัญหามิติเดียว ( หนึ่งมิติ )




สมการการนาความร้อนQ = อัตราการนาความร้อน J
k = ค่าคงที่การนาความร้อน / w ( M - k )
t = ผลต่างอุณหภูมิระหว่างวัสดุที่มีการนาความร้อนองศา K
x = ระยะความกว้างของแผ่นตัวนา M
ค่า K นี้จะเป็นลักษณะเฉพาะตัวของวัตถุแต่ละชนิดและอัตราส่วน k / x จะถูกเรียกว่า " ความนำ "

ค่าการนาความร้อนซึ่งเป็นตัวบอกถึงความสามารถในการนาความร้อนของวัตถุนี้จะขึ้นอยู่กับโครงสร้างโมเลกุลของวัตถุนั้นจะวัตถุที่มีโครงสร้างโมเลกุลแน่นหนาเช่นพวกโลหะการส่งถ่ายพลังงานก็จะเกิดขึ้นอย่างสะดวกรวดเร็วกว่าวัตถุที่มีโครงสร้างโมเลกุลไม่แน่นหนาสะเปะสะปะ

ระหว่างโมเลกุลเช่นพวกอโลหะจานวนอิเล็กตรอนอิสระ ( อิเล็กตรอน ) ในโลหะก็จะส่งผลต่อการเพิ่มค่าการนำความดังนั้นสาหรับวัตถุที่มีการนาไฟฟ้าที่ดีก็มักจะมีการนาความร้อนที่ดีเช่นกันค่าการนำ

ร้อนขึ้นเช่นกันความร้อนของของแข็งพวกสารอนินทรีย์มักจะต่ากว่าพวกโลหะส่วนวัตถุพวกสารอินทรีย์หรือสารเส้น
ใยต่างจะยิ่งมีค่าต่าลงไปอีก ( พา ) ขึ้นอยู่กับการนาความร้อนที่บริเวณผิวของๆแข็งไปยังของไหล

การพาความร้อนรอบข้างละของไหลเคลื่อนที่หรือเคลื่อนตัวออกไป