“Greetings, Patriarch Golden Light.

“Greetings, Patriarch Golden Light. We will definitely not interfere in the matter between you two.” Having said that, he stamped his foot down, causing a glowing shield to rise up around the mountain. Big-head had absolutely no chance to enter.

Big-head let out a plaintive wail. He spit out some more blood to activate his secret technique and speed away. He was now emaciated and frail, which made his big head even more conspicuous. He flew along in the air, so weak he could barely even form a fist, his head drooping down.

Grief and indignation filled his face as he charged onward.

Two days passed. Big-head’s indignation continued to grow. No matter where he went, his friends all began to use their magic to block his way. It was like he had turned into some sort of plague.

In fact, there was one power group who had been slow in employing their spell formation. When he slipped in to beg for help, his friend had flipped out and attacked him. Apparently the man had been afraid of causing a misunderstanding with Patriarch Golden Light.

Big-head was now completely without hope. He floated in mid-air looking around in all directions. Unfortunately, there was no one he could turn to for help. He was out of power, and could flee no more. Face ashen, he turned and looked at the approaching Meng Hao.

After the space of about ten breaths, Meng Hao came to stop in front of him. “Done running?” he asked coolly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คำทักทาย พระแสงสีทอง เราจะแน่นอนไม่ยุ่งเรื่องระหว่างคุณสองคน" ต้องบอกว่า เขาประทับเท้าของเขาลง ทำให้โล่เรืองแสงขึ้นรอบ ๆ ภูเขา หัวใหญ่ได้อย่างไม่มีโอกาสใส่ใหญ่หัวให้ออกครวญคราง plaintive เขาคายออกบางเลือดมากขึ้นเพื่อเรียกใช้เทคนิคลับ และเร็วไป เขาตอนนี้ผอม และอ่อนแอ ซึ่งทำหัวใหญ่ของเขาชัดเจนมากยิ่งขึ้น เขาบินไปในอากาศ อ่อนแอเขาอาจแทบจะเป็นกำปั้น เขาหัวหลบลงความเศร้าโศกและพอใจเต็มใบหน้าของเขา ตามที่เขาคิดค่าบริการเป็นต้นไปสองวันผ่านไป พอใจใหญ่หัวของยังคงเติบโต ไม่ว่าที่เขาไป ทั้งหมดเพื่อนของเขาเริ่มที่จะใช้มายากลของพวกเขาไปบล็อกเขา เหมือนได้อยู่ในการเรียงลำดับบางอย่างของโรคระบาดได้ในความเป็นจริง เป็นกลุ่มพลังงานหนึ่งที่ได้รับช้าในจ้างก่อตัวสะกดของพวกเขา เมื่อเขาลื่นในการขอความช่วยเหลือ เพื่อนของเขาได้พลิกออก และเขา เห็นได้ชัดว่าคนที่เคยกลัวก่อให้เกิดความเข้าใจผิดกับพระแสงสีทองหัวใหญ่มากตอนนี้อย่างสมบูรณ์โดยไม่หวัง เขาลอยอยู่ในกลางอากาศมองไปรอบ ๆ ทุกทิศทาง อับ ก็ไม่มีใครเขาสามารถหันไปขอความช่วยเหลือ เขาหมดไฟ และอาจหนีไม่ มณโฑหน้าขาวใบหน้า เขาเปิด และดูห้าว Meng ใกล้หลังจากว่างของลมหายใจประมาณสิบ เมงเฮามาหยุดหน้าเขา "ทำงาน" เขาถามเฉย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สวัสดีพระสังฆราชแสงสีทอง เราแน่นอนจะไม่เข้าไปยุ่งในเรื่องระหว่างคุณสอง. "ต้องบอกว่าเขาประทับเท้าของเขาลงทำให้เกิดการเรืองแสงโล่จะลุกขึ้นรอบ ๆ ภูเขา บิ๊กหัวได้อย่างโอกาสที่จะใส่ไม่

บิ๊กหัวให้ออกร่ำไห้คร่ำครวญ เขาคายเลือดบางมากขึ้นเพื่อเปิดใช้งานเทคนิคลับของเขาและเพิ่มความเร็วในการออกไป ตอนนี้เขาเป็นคนผอมแห้งและอ่อนแอซึ่งทำให้หัวใหญ่ของเขาแม้จะเห็นได้ชัดเจนมากขึ้น เขาบินไปในอากาศที่อ่อนแอเพื่อที่เขาจะแทบจะไม่ได้รูปกำปั้นศีรษะของเขาหลบตาลง

ความเศร้าโศกและความไม่พอใจเต็มใบหน้าของเขาในขณะที่เขาเรียกเก็บเป็นต้นไป

สองวันที่ผ่านไป ความไม่พอใจของบิ๊กหัวยังคงเติบโต ว่าเขาไปไหนไม่มีเพื่อน ๆ ของเขาทุกอย่างเริ่มต้นที่จะใช้เวทมนตร์ของพวกเขาที่จะปิดกั้นทางของเขา มันเป็นเหมือนเขาได้กลายเป็นโรคระบาดการจัดเรียงของบางอย่าง

ในความเป็นจริงมีอำนาจกลุ่มหนึ่งที่ได้รับช้าในการจ้างการก่อตัวของพวกเขาสะกด เมื่อเขาลื่นในการขอความช่วยเหลือจากเพื่อนของเขาได้พลิกออกมาและทำร้ายเขา เห็นได้ชัดว่าคนที่ได้รับการกลัวที่ก่อให้เกิดความเข้าใจผิดกับพระสังฆราชแสงสีทอง

บิ๊กหัวตอนนี้สมบูรณ์โดยไม่ต้องหวัง เขาลอยอยู่กลางอากาศมองไปรอบ ๆ ในทุกทิศทาง แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครเขาจะหันไปขอความช่วยเหลือ เขาก็ออกจากอำนาจและสามารถหลบหนีไปไม่มาก ซีดใบหน้าเขาหันและมองไปที่ใกล้เม้งเฮา

หลังจากพื้นที่ประมาณสิบลมหายใจเม้งเฮามาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา "เสร็จสิ้นการทำงาน?" เขาถามเฉย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" สวัสดี ท่านประมุข ทองอ่อน แน่นอน เราจะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องระหว่างคุณสองคน มีบอกว่า เขากระทืบเท้าของเขาลง ก่อให้เกิดโล่เรืองแสงที่จะลุกขึ้นรอบภูเขา หัวโตมีแน่นอน ไม่มีโอกาสได้ใส่ใหญ่หัวปล่อยออกมาโอดครวญเบาๆ . เขาออกมาเป็นเลือดอีก ใช้เทคนิคลับของเขาและเร็วไป ตอนนี้มันผอมและอ่อนแอลง ซึ่งทำให้หัวของเขาใหญ่ได้ชัดเจนมากขึ้น เขาจะบินไปในอากาศ อ่อนแอ เขาแทบไม่ได้แม้ฟอร์มปั้นหัวห้อยลงความเศร้าโศกและความไม่พอใจเต็มหน้าของเขา ตามที่เขากล่าวหาตนสองวันผ่านไป หัวโตของความไม่พอใจต่อการเติบโต ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหน เพื่อนๆทั้งหมดก็เริ่มใช้เวทมนตร์ของตนมาขัดขวางทางของเขา มันเหมือนกับว่าเขาได้กลายเป็นบางส่วนของโรคระบาดในความเป็นจริงมีอำนาจ กลุ่มที่ได้ช้าในการสร้างการสะกดของคุณ เมื่อเขาลื่นล้มในการขอความช่วยเหลือ เพื่อนของเขาได้หายตัวไปและทำร้ายเขา เห็นได้ชัดว่าเขาเคยกลัวก่อให้เกิดความเข้าใจผิดกับท่านประมุข ทองอ่อนหัวโตคือตอนนี้ไม่มีความหวัง เขาลอยอยู่กลางอากาศ มองไปรอบ ๆทุกเส้นทาง แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครเขาจะหันไปขอความช่วยเหลือ เขาออกจากอำนาจ และไม่สามารถหนีอีกต่อไป ใบหน้าซีดเผือด เขาหันกลับมาและมองใกล้ เมิ่งฮ่าวหลังจากนั้นประมาณสิบครั้ง เม็งเฮาก็มาหยุดตรงหน้าเขา " หนี ? " เขาถามอย่างใจเย็น