It was a difficult battle and even

It was a difficult battle and even a single strike from Rajas’ fist was deadly. But he didn’t appear pitiable. As if he was saying that red hot resolve in his heart was the source of his energy, his back was sturdy like they were embedded with metal implants. His appearance of never bending and standing straight was stronger than anyone here.


Every time the mazoku’s qi brushed by his skin and clothes, small gashes increased on Suimei’s face and body. But he didn’t stop. The boy’s courageous roars dispelled oncoming tide of fear. All atmosphere that discouraged my heart, he repelled and penetrated through them.


… While he was fighting a heated battle with his wounded body, while he was soaked in the heat of battle, I came to my sense.


― Just what am I doing.


While he was fighting, I abandoned everything, denied all his words and just knelt there. I was simply watching. I decided that there was nothing I could do and just watched. I didn’t know for how long, but I watched.


“..............”


What was visible was his back. That single minded back. That determined heart of a boy who wants everyone who cries at this unjust world to be happy. That shining back.


Save those who cannot be saved. His determination to say such a thing. Is it fine to be fascinated by him yet do nothing―?


Suimei’s body bounced off Rajas’ fist and flew back in front of me. He was hurt all over. But his strength to get back up, nor his determination did not diminish one bit. He stood up strong as if he was saying he didn’t lose yet.


I didn’t realize when but I was talking to him when I realized.


“Suimei…. Why do you go so far…..”


What drives you to go so far? When I asked that, he spoke curtly while still facing forward.


“Because I want to protect you.”


“―”


When I listened his words, something revived within me. The heated heart lying at the center of the broken heart.


“You know how it feels, right? You have someone you want to protect as well. You came here because you had someone you wanted to protect even if it cost your life, right?”


“Ah―”


I wanted to protect. That was right. His thoughts and beliefs were the same as mine. That was why he was standing tall here no matter how much he was hurt.


Was it alright for me to give up like this? No, it wasn’t alright. I didn’t want that kind of an end. I never wanted that kind of an end. I wanted to run towards my dream once more. Never stopping, just like that boy with the same thought as me.


….. That boy charged towards the gigantic enemy once more. To push forward his belief.


When I realized it, I couldn’t sit by any longer.


“I―”


So once more. One more time. Give me the strength to fight once more. I prayed dearly with my bloodied, pain-filled and unsightly figure.


“Our goddess, Alshuna. For me, who couldn’t change anything on my own. For me, who couldn’t change on my own. Please give me the courage to change myself just once. I implore you, just once. Just one more chance for me―”


It was a sincere wish and dearly prayed words. To encourage myself and blessing of revival to be able to grab the sword once more. But the goddess would never help. I already knew it. Because she didn’t exist in this world. She simply watched on. So all these words were to help myself change.


Then when I opened my eyes, my body was filled with strength that was not there before. As if the time I knelt and gave up was a lie, the weakness that occupied my heart did not exist anywhere now.


The one who gave me this strength, this courage, was that boy standing in front. He taught me to push forward with my belief. He showed me physically, he awoke me, so I could stand again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นการต่อสู้ยากลำบาก และแม้จะตีเดี่ยวจากกำปั้นของ Rajas เป็นมรณะ แต่เขาไม่ได้ปรากฏทุ่มเท เช่นถ้าเขาพูดว่า แดงแก้ร้อนในหัวใจของเขาเป็นแหล่งพลังงานของเขา ของเขากลับถูกแข็งแรงทนทานเหมือนพวกเขาถูกฝังรากเทียมโลหะ ลักษณะของเขาไม่เคยดัดและยืนตรงแข็งแกร่งกว่าทุกคนที่นี่ได้ทุกครั้งที่ฉี mazoku การแปรงผิวและเสื้อผ้าของเขา เล็ก gashes เพิ่มขึ้นบนใบหน้าและร่างกายของ Suimei แต่เขาไม่หยุด ของเด็กผู้ชายกล้าหาญ roars ยกเลิกผลไทด์พรำความกลัว บรรยากาศทั้งหมดที่กำลังใจหัวใจของฉัน เขามันไส้ และทะลุผ่านวัตถุ… ในขณะที่เขาถูกการต่อสู้ร้อนกับร่างกายได้รับบาดเจ็บของเขา ในขณะที่เขาถูกแช่ในความร้อนของการต่อสู้ ผมมาถึงความรู้สึกของผม―เพียงฉันควรทำในขณะที่เขาได้ต่อสู้ ฉันทิ้งทุกอย่าง ปฏิเสธคำพูดของเขา และทำมี ผมก็ดู ผมตัดสินใจว่า มันมีอะไรที่ฉันสามารถทำ และดูเพียง ผมไม่ทราบวิธียาว แต่ฉันดู“..............”อะไรคือสิ่งที่ปรากฏคือ หลังของเขา เดียวที่กลับใจ ที่กำหนดของเด็กชายที่ต้องการเข้าพักของทุกคนที่ร้องไห้เวลานี้โลกธรรมจะมีความสุข หลังที่ส่องแสง บันทึกผู้ที่ไม่สามารถบันทึก กำหนดของเขาพูดเช่น มันก็จะติดเขายังไม่ ได้ทำ nothing―ร่างกายของ Suimei สะท้อนออกของ Rajas กำปั้น และบินไปกลับอยู่ตรงหน้า เขาได้รับบาดเจ็บทั่ว แต่ความแข็งแรงของเขากลับขึ้น ไม่กำหนดของเขาไม่ลดหนึ่งบิต เขาลุกขึ้นยืนแข็งแกร่งเป็นถ้าเขาพูดเขาไม่สูญหายได้I didn’t realize when but I was talking to him when I realized.“Suimei…. Why do you go so far…..”What drives you to go so far? When I asked that, he spoke curtly while still facing forward.“Because I want to protect you.”“―”When I listened his words, something revived within me. The heated heart lying at the center of the broken heart. “You know how it feels, right? You have someone you want to protect as well. You came here because you had someone you wanted to protect even if it cost your life, right?”“Ah―”I wanted to protect. That was right. His thoughts and beliefs were the same as mine. That was why he was standing tall here no matter how much he was hurt.Was it alright for me to give up like this? No, it wasn’t alright. I didn’t want that kind of an end. I never wanted that kind of an end. I wanted to run towards my dream once more. Never stopping, just like that boy with the same thought as me. ….. That boy charged towards the gigantic enemy once more. To push forward his belief.When I realized it, I couldn’t sit by any longer.“I―”So once more. One more time. Give me the strength to fight once more. I prayed dearly with my bloodied, pain-filled and unsightly figure.“Our goddess, Alshuna. For me, who couldn’t change anything on my own. For me, who couldn’t change on my own. Please give me the courage to change myself just once. I implore you, just once. Just one more chance for me―”It was a sincere wish and dearly prayed words. To encourage myself and blessing of revival to be able to grab the sword once more. But the goddess would never help. I already knew it. Because she didn’t exist in this world. She simply watched on. So all these words were to help myself change.Then when I opened my eyes, my body was filled with strength that was not there before. As if the time I knelt and gave up was a lie, the weakness that occupied my heart did not exist anywhere now.The one who gave me this strength, this courage, was that boy standing in front. He taught me to push forward with my belief. He showed me physically, he awoke me, so I could stand again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นยากการต่อสู้และแม้กระทั่งการโจมตีเพียงครั้งเดียวจากราจัส " กำปั้นเป็นมรณะ แต่เขาไม่โผล่มา น่าสงสาร ถ้าเขาบอกว่าแก้ร้อนแดงในหัวใจของเขาเป็นแหล่งที่มาของพลังงานของเขากลับของเขาแข็งแรงเหมือนพวกเขาถูกฝังด้วยโลหะรากฟันเทียม การปรากฏตัวของเขาไม่เคยดัดและยืนตรง แข็งแกร่งกว่าใครที่นี่เลยทุกครั้งของมาโซคุฉีพัดผ่านผิวของเขา และเสื้อผ้า gashes ขนาดเล็กเพิ่มขึ้นใน suimei ของใบหน้าและร่างกาย แต่เขาก็ไม่ได้หยุด เด็กชายใจกล้าคำรามเหือดหาย ไทด์ ที่กำลังจะมาถึงของความกลัว บรรยากาศที่ท้อหัวใจ เขาปฏิเสธ และทะลุผ่านพวกเขา. . . . . . . ในขณะที่เขาต่อสู้กับความร้อนด้วยร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บของเขา ในขณะที่เขาถูกแช่อยู่ในความร้อนของการต่อสู้ ฉันเข้ามาในความรู้สึกของผมผมอยากแค่สิ่งที่ฉันทำในขณะที่เขาต่อสู้ ผมทิ้งทุกอย่าง ปฏิเสธทั้งคำพูดและเพียงแค่คุกเข่าอยู่ที่นั่น ฉันเพียงแค่เฝ้าดู ฉันตัดสินใจว่าไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้ และเพิ่งได้ดู ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แต่ฉันดูอยู่" ยกระดับ "สิ่งที่ปรากฏอยู่ด้านหลังของเขา ที่เดี่ยวใจกลับมา ที่ทำให้หัวใจของคนที่ต้องการให้ทุกคนที่ร้องไห้ในโลกทุกวันนี้มีความสุข ที่ส่องกลับช่วยคนที่ไม่ช่วยไว้ได้ ความมุ่งมั่นของเขาที่จะพูดเรื่องแบบนี้ มันโอเคที่จะหลงใหลเขา แต่ผมอยากทำอะไร ?ร่างกาย suimei ก็เด้งออกราจัส " กำปั้นและบินกลับมาที่ด้านหน้าของฉัน เขาได้รับบาดเจ็บทั้งหมด แต่เขากำลังจะลุกขึ้น หรือการตัดสินใจของเขาไม่ได้ลดลงเลยสักนิด เขายืนหยัดเข้มแข็ง ถ้าเขาบอกว่า เขาไม่ได้เสียเลยฉันไม่ทราบเมื่อผมได้คุยกับเขาเมื่อผมก็ตระหนักได้ว่า" suimei . . . . . . . ทำไมคุณถึงไปไกลจัง . . . . "อะไรไดรฟ์ที่คุณไปเพื่อให้ห่างไกล ? เมื่อฉันถามว่าเขาพูดห้วนๆขณะที่ยังคงสู้ต่อไป" เพราะผมต้องการที่จะปกป้องคุณ ." ผมอยาก "เมื่อได้ยินคำพูดของเขา บางอย่างที่ฟื้นขึ้นมาภายในตัวฉัน หัวใจอุ่นอยู่ที่ศูนย์กลางของหัวใจที่แตกสลาย" คุณก็รู้ว่ามันรู้สึกยังไง ใช่มั้ย ? คุณมีคนที่คุณต้องการที่จะปกป้องเช่นกัน คุณมาที่นี่เพราะคุณมีคนที่คุณต้องการที่จะปกป้อง แม้มันจะทำให้ชีวิตของคุณ , ใช่ไหม ? "" อ่า ผมอยาก "ฉันต้องการที่จะปกป้อง ที่ถูก ความคิดและความเชื่อของเขา เช่นเดียวกับผม นั่นคือเหตุผลที่เขายืนอยู่สูงที่นี่ไม่ว่าเขาบาดเจ็บมันไม่เป็นไรสำหรับฉันที่จะยอมแพ้แบบนี้ ไม่ มันไม่โอเค ฉันไม่ต้องการชนิดของการสิ้นสุด ผมไม่เคยต้องการชนิดของการสิ้นสุด ผมต้องการที่จะวิ่งต่อความฝันของฉันอีกครั้ง ไม่เคยหยุด เหมือนที่เด็กที่มีความคิดเหมือนผม. . . . . เด็กที่เรียกเก็บต่อยักษ์ศัตรูอีกครั้ง เพื่อผลักดันความเชื่อของเขาเมื่อฉันตระหนักว่า ผมไม่สามารถนั่งได้อีกต่อไป" ผมอยาก "ดังนั้นอีกครั้ง อีกหนึ่งครั้ง ให้มีแรงต่อสู้อีกครั้ง ฉันอธิษฐานอย่างสุดซึ้งของฉันเปื้อนเลือด และความเจ็บปวดที่น่าดูเต็มรูป" เทพธิดาของเรา alshuna . สำหรับผม ที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรในตัวเอง สำหรับผม คนที่ไม่สามารถเปลี่ยนเองได้ กรุณาให้ฉันกล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองสักครั้ง ผมอ้อนวอนคุณ สักครั้ง อีกโอกาสหนึ่ง สำหรับผมแล้วผมอยาก "มันเป็นความปรารถนาอย่างจริงใจไปแล้วอธิษฐานคำ ให้กำลังใจตัวเองและพรของการฟื้นฟูเพื่อให้สามารถจับดาบอีกครั้ง แต่พระเจ้าก็ไม่เคยช่วย ผมรู้อยู่แล้วว่ามัน เพราะว่าเธอไม่ได้อยู่ในโลกนี้ เธอเพียงแค่มองบน ดังนั้นคำเหล่านี้ทั้งหมดจะช่วยให้ตัวเองเปลี่ยนไปเมื่อผมลืมตาขึ้น ร่างกายของฉันก็เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง มันไม่เคยมีมาก่อน ถ้าฉันคุกเข่าเลิกโกหก จุดอ่อนที่ครอบครองหัวใจของฉันไม่ได้อยู่ที่ใดก็ได้ในตอนนี้หนึ่งที่ให้ความแข็งแรง นี้ฉันมีความกล้านี้ คือเด็กที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขาสอนให้ฉันลุ้นกับความเชื่อของฉัน เขาให้ฉันจริง เขาตื่นขึ้น ฉันดังนั้นฉันสามารถยืนได้อีกครั้ง