- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Long DescriptionHoi An, an exceptio
Long Description
Hoi An, an exceptionally well-preserved example of a traditional Asian trading port, is an outstanding material manifestation of the fusion of cultures over time in an international maritime commercial centre.
The town is a special example of a traditional trading port in South-East Asia which has been completely and assiduously preserved: it is the only town in Viet Nam that has survived intact in this way. Most of the buildings are in the traditional architectural style of the 19th and 20th centuries. They are aligned along narrow lanes of traditional type. They include many religious buildings, such as pagodas, temples, meeting houses, etc., which relate to the development of a port community. The traditional lifestyle, religion, customs and cooking have been preserved and many festivals still take place annually.
Archaeological finds and excavations have shown that there was a port and trading centre of the local Sa Huynh people along the Thu Bon River as early as the 2nd century BC. This continued to expand, especially during its most flourishing period from the late 16th to the early 18th centuries. It was through Hoi An that Christianity penetrated Vietnam in the 17th century.
By the end of the century, the rise of other ports on the coast of Vietnam, in particular Da Nang, and silting of its harbour, led to the final eclipse of Hoi An. As a result of this economic stagnation, it has preserved its early appearance in a remarkably intact state, the only town in the country to have done so. The ancient town is situated on the north bank of Thu Bon River. There is a street running east-west along the river's edge and three further streets parallel to the river. They are intersected at right angles by streets and alleys. Within this area there are houses (often combined with shops), religious monuments such as pagodas, temples, communal houses and family cult houses, a ferry quay and an open market.
The architecture of Hoi An, which is almost entirely of wood, is of considerable interest. It combines traditional Vietnamese designs and techniques with those from other countries, above all China and Japan, whose citizens settled there to trade and built houses and community centres to their own designs.
The typical house conforms to a corridor plan, the following elements occurring in sequence: house, yard and house. The buildings are:
family cult houses, dedicated to the worship of ancestors;
the community houses, used for worship of ancient sages, founders of settlements, or the legendary founders of crafts;
the pagodas are almost all from the 19th century, although inscriptions show them to have been founded in the 17th and 18th centuries. They conform to a square layout and decoration is largely confined to the elaborate roofs. In the case of the larger examples, they constituted nuclei of associated buildings with religious and secular functions. Some of the larger pagodas also served as meeting halls. These are located along the main street (Tran Phu).
There is a fine wooden bridge, reminiscent of Japanese examples, with a pagoda on it. It has existed
Hoi An, an exceptionally well-preserved example of a traditional Asian trading port, is an outstanding material manifestation of the fusion of cultures over time in an international maritime commercial centre.
The town is a special example of a traditional trading port in South-East Asia which has been completely and assiduously preserved: it is the only town in Viet Nam that has survived intact in this way. Most of the buildings are in the traditional architectural style of the 19th and 20th centuries. They are aligned along narrow lanes of traditional type. They include many religious buildings, such as pagodas, temples, meeting houses, etc., which relate to the development of a port community. The traditional lifestyle, religion, customs and cooking have been preserved and many festivals still take place annually.
Archaeological finds and excavations have shown that there was a port and trading centre of the local Sa Huynh people along the Thu Bon River as early as the 2nd century BC. This continued to expand, especially during its most flourishing period from the late 16th to the early 18th centuries. It was through Hoi An that Christianity penetrated Vietnam in the 17th century.
By the end of the century, the rise of other ports on the coast of Vietnam, in particular Da Nang, and silting of its harbour, led to the final eclipse of Hoi An. As a result of this economic stagnation, it has preserved its early appearance in a remarkably intact state, the only town in the country to have done so. The ancient town is situated on the north bank of Thu Bon River. There is a street running east-west along the river's edge and three further streets parallel to the river. They are intersected at right angles by streets and alleys. Within this area there are houses (often combined with shops), religious monuments such as pagodas, temples, communal houses and family cult houses, a ferry quay and an open market.
The architecture of Hoi An, which is almost entirely of wood, is of considerable interest. It combines traditional Vietnamese designs and techniques with those from other countries, above all China and Japan, whose citizens settled there to trade and built houses and community centres to their own designs.
The typical house conforms to a corridor plan, the following elements occurring in sequence: house, yard and house. The buildings are:
family cult houses, dedicated to the worship of ancestors;
the community houses, used for worship of ancient sages, founders of settlements, or the legendary founders of crafts;
the pagodas are almost all from the 19th century, although inscriptions show them to have been founded in the 17th and 18th centuries. They conform to a square layout and decoration is largely confined to the elaborate roofs. In the case of the larger examples, they constituted nuclei of associated buildings with religious and secular functions. Some of the larger pagodas also served as meeting halls. These are located along the main street (Tran Phu).
There is a fine wooden bridge, reminiscent of Japanese examples, with a pagoda on it. It has existed
0/5000
คำอธิบายแบบยาวฮอยอัน ตัวอย่างล้ำอย่างยิ่งของเอเชียดั้งเดิมที่พอร์ต การซื้อขายคือ ยามที่วัสดุที่โดดเด่นผสมผสานวัฒนธรรมเวลาศูนย์การค้าทางทะเลนานาชาติเมืองเป็นตัวอย่างพิเศษของท่าดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับทั้งหมด และวิชาธรรมรักษา: เป็นเมืองเดียวในเวียดนามที่มีชีวิตรอดเหมือนเดิมวิธีนี้ อาคารส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบสถาปัตยกรรมดั้งเดิมของศตวรรษ 19 และ 20 พวกเขาจะจัดตามแนวแคบ ๆ ของชนิดดั้งเดิม พวกเขารวมถึงอาคารหลายแห่งศาสนา เจดีย์ วัด บ้านประชุม ฯลฯ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการพัฒนาท่าเรือชุมชน วิถีชีวิตแบบดั้งเดิม ศาสนา ประเพณีและทำอาหารได้ถูกเก็บรักษาไว้ และเทศกาลต่าง ๆ ยังเกิดขึ้นเป็นประจำทุกปีพบโบราณคดีและทิศมีปรากฏว่า มีท่าเรือและศูนย์กลางค้าของ Sa ฮอยอันประชาชนริมแม่น้ำทูบอนตั้งแต่ก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 2 เป็นการ นี้ขยายตัว โดยเฉพาะในช่วงระยะเวลาสุดเฟื่องฟูจาก 16 สายในศตวรรษ 18 ต้น โดยฮอยที่ ศาสนาคริสต์ทะลวงเวียดนามในศตวรรษที่ 17 ได้โดยศตวรรษ เพิ่มขึ้นของพอร์ตอื่น ๆ บนชายฝั่งของเวียดนาม โดยเฉพาะดานัง และ silting ของของฮาร์เบอร์ นำไปอุปราคาสุดท้ายฮอยอันมีการ จากการชะงักงันทางเศรษฐกิจนี้ มันมีรักษาลักษณะของต้นในรัฐต่าง ๆ มากมายเหมือนเดิม เมืองเดียวในประเทศที่จะได้ทำ เมืองโบราณตั้งอยู่บนฝั่งเหนือของแม่น้ำทูบอน มีถนนขนานตะวันออกตะวันตกตามแนวขอบของแม่น้ำและถนนสามต่อไป พวกเขาเป็นระดับที่มุมขวา โดยงทรี ภายในบริเวณนี้ มีบ้าน (มักจะรวมกับร้านค้า) อนุสรณ์สถานทางศาสนาเช่นเจดีย์ วัด ชุมชนบ้าน และลัทธิครอบครัวบ้าน เฟอร์รีคีย์ และการเปิดตลาดสถาปัตยกรรมของฮอยอัน ซึ่งเกือบทั้งหมดของไม้ คือน่าสนใจมากขึ้น จะรวมเวียดนามแบบดั้งเดิมและเทคนิคกับจากประเทศอื่น ๆ เหนือทั้งจีนและญี่ปุ่น ประชาชนที่ชำระมีการค้า และสร้างบ้านและชุมชนศูนย์การออกแบบของตนเองบ้านทั่วไปสอดคล้องกับแผนการทาง องค์ประกอบต่อไปนี้เกิดขึ้นในลำดับ: บ้าน บ้าน และบ้าน อาคารมี:ลัทธิครอบครัวบ้าน ทุ่มเทเพื่อบูชาบรรพบุรุษชุมชนบ้าน ใช้สำหรับบูชาลอินเตอร์โบราณ ผู้ก่อตั้งของการชำระเงิน หรือทั้งสองตำนานของงานฝีมือเจดีย์มีเกือบทั้งหมดจากศตวรรษที่ผ่านมา แม้ว่าจารึกแสดงให้ก่อตั้งขึ้นในศตวรรษ 17 และ 18 พวกเขาสอดคล้องกับเค้าโครงตาราง และตกแต่งส่วนใหญ่จะจำกัดไปหลังคาอย่างประณีต ในกรณีของตัวอย่างขนาดใหญ่ พวกเขาทะลักแอลฟาของอาคารที่เกี่ยวข้องกับทางศาสนา และทางโลก บางส่วนของเจดีย์ใหญ่ผู้ทรงประชุม/จัดเลี้ยงพัก เหล่านี้อยู่ตามถนนสายหลัก (ถนนทรานพลู)มีดีไม้สะพาน ของตัวอย่างที่ญี่ปุ่น มีเจดีย์บน มันมีอยู่
การแปล กรุณารอสักครู่..
Long Description
Hoi An, an exceptionally well-preserved example of a traditional Asian trading port, is an outstanding material manifestation of the fusion of cultures over time in an international maritime commercial centre.
The town is a special example of a traditional trading port in South-East Asia which has been completely and assiduously preserved: it is the only town in Viet Nam that has survived intact in this way. Most of the buildings are in the traditional architectural style of the 19th and 20th centuries. They are aligned along narrow lanes of traditional type. They include many religious buildings, such as pagodas, temples, meeting houses, etc., which relate to the development of a port community. The traditional lifestyle, religion, customs and cooking have been preserved and many festivals still take place annually.
Archaeological finds and excavations have shown that there was a port and trading centre of the local Sa Huynh people along the Thu Bon River as early as the 2nd century BC. This continued to expand, especially during its most flourishing period from the late 16th to the early 18th centuries. It was through Hoi An that Christianity penetrated Vietnam in the 17th century.
By the end of the century, the rise of other ports on the coast of Vietnam, in particular Da Nang, and silting of its harbour, led to the final eclipse of Hoi An. As a result of this economic stagnation, it has preserved its early appearance in a remarkably intact state, the only town in the country to have done so. The ancient town is situated on the north bank of Thu Bon River. There is a street running east-west along the river's edge and three further streets parallel to the river. They are intersected at right angles by streets and alleys. Within this area there are houses (often combined with shops), religious monuments such as pagodas, temples, communal houses and family cult houses, a ferry quay and an open market.
The architecture of Hoi An, which is almost entirely of wood, is of considerable interest. It combines traditional Vietnamese designs and techniques with those from other countries, above all China and Japan, whose citizens settled there to trade and built houses and community centres to their own designs.
The typical house conforms to a corridor plan, the following elements occurring in sequence: house, yard and house. The buildings are:
family cult houses, dedicated to the worship of ancestors;
the community houses, used for worship of ancient sages, founders of settlements, or the legendary founders of crafts;
the pagodas are almost all from the 19th century, although inscriptions show them to have been founded in the 17th and 18th centuries. They conform to a square layout and decoration is largely confined to the elaborate roofs. In the case of the larger examples, they constituted nuclei of associated buildings with religious and secular functions. Some of the larger pagodas also served as meeting halls. These are located along the main street (Tran Phu).
There is a fine wooden bridge, reminiscent of Japanese examples, with a pagoda on it. It has existed
Hoi An, an exceptionally well-preserved example of a traditional Asian trading port, is an outstanding material manifestation of the fusion of cultures over time in an international maritime commercial centre.
The town is a special example of a traditional trading port in South-East Asia which has been completely and assiduously preserved: it is the only town in Viet Nam that has survived intact in this way. Most of the buildings are in the traditional architectural style of the 19th and 20th centuries. They are aligned along narrow lanes of traditional type. They include many religious buildings, such as pagodas, temples, meeting houses, etc., which relate to the development of a port community. The traditional lifestyle, religion, customs and cooking have been preserved and many festivals still take place annually.
Archaeological finds and excavations have shown that there was a port and trading centre of the local Sa Huynh people along the Thu Bon River as early as the 2nd century BC. This continued to expand, especially during its most flourishing period from the late 16th to the early 18th centuries. It was through Hoi An that Christianity penetrated Vietnam in the 17th century.
By the end of the century, the rise of other ports on the coast of Vietnam, in particular Da Nang, and silting of its harbour, led to the final eclipse of Hoi An. As a result of this economic stagnation, it has preserved its early appearance in a remarkably intact state, the only town in the country to have done so. The ancient town is situated on the north bank of Thu Bon River. There is a street running east-west along the river's edge and three further streets parallel to the river. They are intersected at right angles by streets and alleys. Within this area there are houses (often combined with shops), religious monuments such as pagodas, temples, communal houses and family cult houses, a ferry quay and an open market.
The architecture of Hoi An, which is almost entirely of wood, is of considerable interest. It combines traditional Vietnamese designs and techniques with those from other countries, above all China and Japan, whose citizens settled there to trade and built houses and community centres to their own designs.
The typical house conforms to a corridor plan, the following elements occurring in sequence: house, yard and house. The buildings are:
family cult houses, dedicated to the worship of ancestors;
the community houses, used for worship of ancient sages, founders of settlements, or the legendary founders of crafts;
the pagodas are almost all from the 19th century, although inscriptions show them to have been founded in the 17th and 18th centuries. They conform to a square layout and decoration is largely confined to the elaborate roofs. In the case of the larger examples, they constituted nuclei of associated buildings with religious and secular functions. Some of the larger pagodas also served as meeting halls. These are located along the main street (Tran Phu).
There is a fine wooden bridge, reminiscent of Japanese examples, with a pagoda on it. It has existed
การแปล กรุณารอสักครู่..
คําอธิบายยาว
ฮอยอัน เป็นโคตรดีเก็บรักษาตัวอย่างของพอร์ตการซื้อขายแบบเอเชีย เป็นวัสดุที่โดดเด่นการฟิวชั่นของวัฒนธรรมมากกว่าเวลาในการเดินเรือระหว่างประเทศเชิงพาณิชย์
เมืองเป็นตัวอย่างพิเศษของพอร์ตการค้าแบบดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งได้อย่างสมบูรณ์ และเพียรพยายามรักษา :มันเป็นเมืองเดียวในเวียดนามที่รอดชีวิตมาได้เหมือนเดิม ด้วยวิธีนี้ มากที่สุดของอาคารในรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมของศตวรรษที่ 19 และ 20 พวกเขาจะชิดไปตามซอยที่แคบของชนิดดั้งเดิม พวกเขารวมถึงอาคารทางศาสนามากมาย เช่น เจดีย์ วัด เจอบ้าน ฯลฯ ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาชุมชนพอร์ต . วิถีชีวิตแบบดั้งเดิมศาสนา ประเพณี และอาหารได้ถูกเก็บรักษาไว้ และเทศกาลจำนวนมากยังคงใช้สถานที่เดิม โบราณคดี และการขุดค้น
พบแสดงให้เห็นว่ามีท่าเรือและการค้าศูนย์ท้องถิ่นซาหวิ่งคนตาม Thu Bon River เร็วเท่าที่ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล นี้ยังคงขยายตัว โดยเฉพาะในช่วงเฟื่องฟูช่วงปลายมากที่สุด 16 ต้น 18 ศตวรรษมันผ่านฮอยอันศาสนาคริสต์ที่เจาะเวียดนามในศตวรรษที่ 17 .
ในตอนท้ายของศตวรรษที่ , การเพิ่มขึ้นของพอร์ตอื่น ๆบนชายฝั่งของเวียดนาม โดยเฉพาะดานัง และ silting ของท่าเรือนำคราสสุดท้ายของฮอยอัน ผลของความซบเซาทางเศรษฐกิจนี้จะรักษาลักษณะของต้นในรัฐเหมือนเดิมอย่างน่าทึ่ง เมืองเดียวในประเทศที่ได้ทำเช่นนั้นเมืองโบราณตั้งอยู่บนฝั่งเหนือของแม่น้ำทูโบน . มีถนนวิ่งตามขอบตะวันตกของแม่น้ำสามถนนต่อขนานกับแม่น้ำ พวกเขามีหางที่มุมขวาตามถนน ตรอก ซอก ซอย ในบริเวณนี้มีบ้าน ( มักรวมกับร้านค้า ) , อนุสาวรีย์ทางศาสนา เช่น เจดีย์ วัด บ้าน ชุมชน บ้าน และ ศาสนา ครอบครัวท่าเรือเฟอร์รี่ และเปิดตลาด .
สถาปัตยกรรมของฮอยอัน ซึ่งเกือบทั้งหมดของไม้ ที่น่าสนใจมาก มันผสมผสานการออกแบบแบบดั้งเดิมและเทคนิคกับเวียดนามนั้นจากประเทศอื่น ๆทั้งหมด จีน และญี่ปุ่น ที่มีพลเมืองตั้งรกรากที่นั่น เพื่อการค้า และ สร้าง บ้าน และชุมชนศูนย์การออกแบบของตัวเอง
บ้านทั่วไปสอดคล้องกับแผนทางเดิน ,องค์ประกอบที่เกิดขึ้นในลำดับต่อไปนี้ : บ้านสวนและบ้าน อาคาร :
บ้านศาสนา ครอบครัว ทุ่มเทให้กับการบูชาบรรพบุรุษ ;
บ้านชุมชน ใช้สำหรับบูชาของปราชญ์โบราณ , ผู้ก่อตั้งของการชำระหนี้ หรือตำนาน ผู้ก่อตั้งของงานฝีมือ ;
เจดีย์เกือบทั้งหมดจากศตวรรษที่ 19แม้ว่าจารึกแสดงให้พวกเขาที่จะได้รับการก่อตั้งขึ้นในศตวรรษที่ 17 และ 18 พวกเขาสอดคล้องกับรูปแบบตารางและตกแต่งไปคับไปหลังคาที่ซับซ้อน ในกรณีของตัวอย่างขนาดใหญ่ พวกเขา constituted นิวเคลียสของอาคารเกี่ยวข้องกับการทำงานทางศาสนาและฆราวาส . บางส่วนของเจดีย์ใหญ่ยังทำหน้าที่เป็นห้องประชุม หอประชุมเหล่านี้จะตั้งอยู่ตามแนวถนนสายหลัก ( Tran Phu )
มีปรับไม้สะพาน ชวนให้นึกถึงตัวอย่างของญี่ปุ่น มีเจดีย์อยู่ มันมีอยู่จริง
ฮอยอัน เป็นโคตรดีเก็บรักษาตัวอย่างของพอร์ตการซื้อขายแบบเอเชีย เป็นวัสดุที่โดดเด่นการฟิวชั่นของวัฒนธรรมมากกว่าเวลาในการเดินเรือระหว่างประเทศเชิงพาณิชย์
เมืองเป็นตัวอย่างพิเศษของพอร์ตการค้าแบบดั้งเดิมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งได้อย่างสมบูรณ์ และเพียรพยายามรักษา :มันเป็นเมืองเดียวในเวียดนามที่รอดชีวิตมาได้เหมือนเดิม ด้วยวิธีนี้ มากที่สุดของอาคารในรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมของศตวรรษที่ 19 และ 20 พวกเขาจะชิดไปตามซอยที่แคบของชนิดดั้งเดิม พวกเขารวมถึงอาคารทางศาสนามากมาย เช่น เจดีย์ วัด เจอบ้าน ฯลฯ ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาชุมชนพอร์ต . วิถีชีวิตแบบดั้งเดิมศาสนา ประเพณี และอาหารได้ถูกเก็บรักษาไว้ และเทศกาลจำนวนมากยังคงใช้สถานที่เดิม โบราณคดี และการขุดค้น
พบแสดงให้เห็นว่ามีท่าเรือและการค้าศูนย์ท้องถิ่นซาหวิ่งคนตาม Thu Bon River เร็วเท่าที่ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล นี้ยังคงขยายตัว โดยเฉพาะในช่วงเฟื่องฟูช่วงปลายมากที่สุด 16 ต้น 18 ศตวรรษมันผ่านฮอยอันศาสนาคริสต์ที่เจาะเวียดนามในศตวรรษที่ 17 .
ในตอนท้ายของศตวรรษที่ , การเพิ่มขึ้นของพอร์ตอื่น ๆบนชายฝั่งของเวียดนาม โดยเฉพาะดานัง และ silting ของท่าเรือนำคราสสุดท้ายของฮอยอัน ผลของความซบเซาทางเศรษฐกิจนี้จะรักษาลักษณะของต้นในรัฐเหมือนเดิมอย่างน่าทึ่ง เมืองเดียวในประเทศที่ได้ทำเช่นนั้นเมืองโบราณตั้งอยู่บนฝั่งเหนือของแม่น้ำทูโบน . มีถนนวิ่งตามขอบตะวันตกของแม่น้ำสามถนนต่อขนานกับแม่น้ำ พวกเขามีหางที่มุมขวาตามถนน ตรอก ซอก ซอย ในบริเวณนี้มีบ้าน ( มักรวมกับร้านค้า ) , อนุสาวรีย์ทางศาสนา เช่น เจดีย์ วัด บ้าน ชุมชน บ้าน และ ศาสนา ครอบครัวท่าเรือเฟอร์รี่ และเปิดตลาด .
สถาปัตยกรรมของฮอยอัน ซึ่งเกือบทั้งหมดของไม้ ที่น่าสนใจมาก มันผสมผสานการออกแบบแบบดั้งเดิมและเทคนิคกับเวียดนามนั้นจากประเทศอื่น ๆทั้งหมด จีน และญี่ปุ่น ที่มีพลเมืองตั้งรกรากที่นั่น เพื่อการค้า และ สร้าง บ้าน และชุมชนศูนย์การออกแบบของตัวเอง
บ้านทั่วไปสอดคล้องกับแผนทางเดิน ,องค์ประกอบที่เกิดขึ้นในลำดับต่อไปนี้ : บ้านสวนและบ้าน อาคาร :
บ้านศาสนา ครอบครัว ทุ่มเทให้กับการบูชาบรรพบุรุษ ;
บ้านชุมชน ใช้สำหรับบูชาของปราชญ์โบราณ , ผู้ก่อตั้งของการชำระหนี้ หรือตำนาน ผู้ก่อตั้งของงานฝีมือ ;
เจดีย์เกือบทั้งหมดจากศตวรรษที่ 19แม้ว่าจารึกแสดงให้พวกเขาที่จะได้รับการก่อตั้งขึ้นในศตวรรษที่ 17 และ 18 พวกเขาสอดคล้องกับรูปแบบตารางและตกแต่งไปคับไปหลังคาที่ซับซ้อน ในกรณีของตัวอย่างขนาดใหญ่ พวกเขา constituted นิวเคลียสของอาคารเกี่ยวข้องกับการทำงานทางศาสนาและฆราวาส . บางส่วนของเจดีย์ใหญ่ยังทำหน้าที่เป็นห้องประชุม หอประชุมเหล่านี้จะตั้งอยู่ตามแนวถนนสายหลัก ( Tran Phu )
มีปรับไม้สะพาน ชวนให้นึกถึงตัวอย่างของญี่ปุ่น มีเจดีย์อยู่ มันมีอยู่จริง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- โดยการทดสอบค่าที
- ห้องน้ำไม่สะอาด
- Multiplication is used to find how many
- คุณต้องการเงินไปทำอะไร
- and was taken under the wing of an old P
- The correct installation Warning
- เราจะเลี้ยงเต่าเพื่อปล่อยเต่าสู่ธรรมชาติ
- as. expected. i'm a little weak-kneed af
- It was homework?
- models for over 170 disease entities, 40
- it's hard on even you, isn't it?having a
- Treatment resistant schizophrenia: acomp
- การติดป้ายเตือนที่ถูกต้อง
- ลูก อีสาน
- Who want a trulyunforgettable experience
- friendly
- บ้ดอนกรวย
- This is highly recommended for people Wh
- U girls bully Michael.
- For example, Savings will often be depos
- เชิญพบกับแขกรับเชิณทั้งสองคนได้แล้วครับ
- This is highly recommended for people Wh
- you was Thailand
- ภาษีที่สรรพากร
