Analyses of the free amino acids, q

Analyses of the free amino acids, quaternary
amines, guanido compounds, nucleotides, nucleosides,
and organic acids in extracts of tissues from
10 species of marine teleost fishes and 20 species of
invertebrates are reported. With multidimensional
scaling techniques, the relative concentrations of the
above chemicals in fishes, molluscs, and crustaceans
are shown to cluster into separate taxon-specific
groups. The greatest differences are between the fishes
and the two groups of invertebrates. Similarities are
more evident between the molluscs and crustaceans
where eight of the nine most abundant substances are
identical: i.e., betaine, taurine, trimethylamine oxide,
glycine, alanine, proline, homarine, and arginine. The
major tissue components in the fishes and invertebrates
are correlated with compounds previously shown to
stimulate feeding behavior in 35 species of fish. Glycine
and alanine are major tissue components and are also
the two most frequently cited feeding stimulants in
the 35 species. Molluscs and crustaceans each contain
high concentrations of five of the most frequently cited
stimulants (glycine, alanine, proline, arginine, and betaine);
these substances all occur in much lower concentrations
in fish. Some minor tissue components,
such as tryptophan, phenylalanine, aspartic acid, valine,
and uridine 5’-monophosphate, are, however,
important feeding stimulants for some fish species.
Stimulants for herbivores and carnivores are often different.
Several major feeding stimulants are substances
that serve as “compensatory solutes,” stabilizing enzymes
and structural proteins.
Received 3 August 1995; accepted 13 De

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์การฟรีกรดอะมิโน quaternaryนิวคลีโอไทด์ เอมีน สาร guanido ระยะและกรดอินทรีย์ในบางส่วนของเนื้อเยื่อจากteleost ปลาทะเลและพันธุ์ 20 10 สายพันธุ์มีรายงานไม่มีกระดูกสันหลัง มีหลายมิติปรับเทคนิค ความเข้มข้นที่สัมพันธ์กันของการข้างต้นสารเคมีในปลา มอลลัสกา และกุ้งแสดงให้คลัสเตอร์เป็นว่าเฉพาะแยกต่างหากกลุ่มนี้ ความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่ระหว่างปลาและกลุ่มสองไม่มีกระดูกสันหลัง มีความคล้ายคลึงกันชัดเจนมากขึ้นระหว่างกุ้งและมอลลัสกามีสารมากที่สุดเก้าแปดเหมือนกัน: เช่น บีเทนไฮโดรคลอไรด์ taurine, trimethylamine ออกไซด์glycine อะลานีน เป็น homarine และอาร์จินีน การส่วนประกอบเนื้อเยื่อสำคัญในปลาและไม่มีกระดูกสันหลังมีความสัมพันธ์กับสารที่แสดงก่อนหน้านี้กระตุ้นการทำงานอาหารใน 35 สายพันธุ์ของปลา Glycineและอะลานีนเป็นส่วนประกอบเนื้อเยื่อสำคัญ และยังมีสองสารกระตุ้นให้อาหารในการอ้างอิงถึงบ่อยที่สุดใน 35 สายพันธุ์ มอลลัสกาและกุ้งแต่ละประกอบด้วยความเข้มข้นสูงห้าอ้างถึงบ่อยที่สุดสารกระตุ้น (glycine อะลานีน เป็น อาร์จินี และบีเทนไฮโดรคลอไรด์);สารเหล่านี้ทั้งหมดเกิดขึ้นในความเข้มข้นต่ำมากในปลา บางคอมโพเนนต์ย่อยเนื้อเยื่อโพรไบโอ phenylalanine กรด วาลี นและ uridine 5'-monophosphate เป็น อย่างไรก็ตามสารกระตุ้นให้อาหารสำคัญสำหรับปลาบางชนิดสารกระตุ้นสำหรับสัตว์กินพืชและช้างร้องจะแตกต่างกันมีสารกระตุ้นให้อาหารสำคัญหลายสารที่ทำหน้าที่เป็น "solutes ชดเชย เสถียรภาพเอนไซม์และโครงสร้างโปรตีนรับ 3 1995 สิงหาคม ยอมรับเดอ 13

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ของกรดอะมิโนฟรี, สี่
เอมีน, สาร guanido, นิวคลีโอ, nucleosides,
และกรดอินทรีย์ในสารสกัดจากเนื้อเยื่อจาก
10 ชนิดของปลา teleost ทางทะเลและ 20 สายพันธุ์ของ
สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังจะมีการรายงาน ที่มีหลายมิติ
เทคนิคการปรับความเข้มข้นของญาติของ
สารเคมีดังกล่าวข้างต้นในปลาหอยและกุ้ง
จะแสดงให้เห็นว่ากลุ่มลงในแท็กซอนเฉพาะแยกต่างหาก
กลุ่ม ความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่ระหว่างปลา
และทั้งสองกลุ่มของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง ความคล้ายคลึงกันมีความ
ชัดเจนมากขึ้นระหว่างหอยและกุ้ง
ที่แปดของสารที่มีมากที่สุดเก้า
เหมือนกัน: คือเบทาอีน, ทอรีน, ไตรเมทธิออกไซด์
glycine, อะลานีน, โพรลีน, homarine และอาร์จินี
ส่วนประกอบสำคัญในเนื้อเยื่อปลาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง
มีความสัมพันธ์ด้วยสารแสดงก่อนหน้านี้ที่จะ
กระตุ้นให้เกิดพฤติกรรมการกินอาหารใน 35 ชนิดของปลา Glycine
และอะลานีนเป็นส่วนประกอบของเนื้อเยื่อที่สำคัญและนอกจากนี้ยังมี
สองกระตุ้นบ่อยที่สุดอ้างการให้อาหารใน
35 สายพันธุ์ หอยและกุ้งแต่ละมี
ความเข้มข้นสูงของห้าที่อ้างถึงบ่อยที่สุด
กระตุ้น (glycine, อะลานีน, โพรลีน, อาร์จินีและเบทาอีน);
สารเหล่านี้ทั้งหมดเกิดขึ้นในระดับความเข้มข้นที่ต่ำกว่ามาก
ในปลา บางชิ้นส่วนเนื้อเยื่อเล็ก ๆ น้อย ๆ
เช่นโพรไบโอ phenylalanine กรด aspartic, valine,
และ uridine 5'-โมโน, มี แต่
กระตุ้นให้อาหารที่สำคัญสำหรับปลาบางชนิด.
กระตุ้นสำหรับสัตว์กินพืชและกินเนื้อมักจะแตกต่าง.
หลายกระตุ้นให้อาหารที่สำคัญคือสาร
ที่ทำหน้าที่เป็น "สารชดเชย" เอนไซม์เสถียรภาพ
และโปรตีนที่มีโครงสร้าง.
รับ 3 สิงหาคม 1995; ได้รับการยอมรับ 13 De

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์กรดอะมิโนฟรีควอเทอร์นารีเอมีน guanido สารประกอบนิวคลีโอไทด์ nucleosides , , ,และกรดอินทรีย์ในเนื้อเยื่อจากสารสกัด10 ชนิดของปลาและทะเล teleost 20 ชนิดสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง รายงาน กับมิติการปรับความเข้มข้นของญาติของเทคนิคเหนือสารเคมี ปลา หอย กุ้ง และจะถูกแสดงในหมวดหมู่เฉพาะกลุ่มแยกกลุ่ม ความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างปลาและสองกลุ่มของนํ้ ความคล้ายคลึงกันคือมากขึ้นเห็นได้ชัดระหว่างหอยและครัสเตเชียที่แปดของเก้าชุกชุมมากที่สุด สารเป็นเหมือนกัน คือ บี , Taurine , ไตรเมทิลามีนออกไซด์ ,ไกลซีน , อะลานีน homarine โพรลีน และอาร์จินีน . ที่ส่วนประกอบหลักในเนื้อเยื่อปลา และสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังมีความสัมพันธ์กับสารประกอบที่แสดงก่อนหน้านี้เพื่อกระตุ้นพฤติกรรมการกินอาหารใน 35 สายพันธุ์ของปลา ไกลซีนอะลานีนเป็นส่วนประกอบหลักและเนื้อเยื่อ และยังสองที่พบบ่อยที่สุดคือการให้ยากระตุ้นใน35 ชนิด หอยและครัสเตเชียแต่ละประกอบด้วยความเข้มข้นสูงของห้าส่วนใหญ่มักอ้างสารกระตุ้น ( ไกลซีน , อะลานีนอาร์จินีนและโพรลีน บี )สารเหล่านี้ทั้งหมดเกิดขึ้นในความเข้มข้นต่ำมากในปลา ส่วนประกอบของเนื้อเยื่อ รองเช่นกรดฟีนิลอะลานีนทริปโตเฟน , วาลีน , ,แล้วยูริดีน 5 " - โมโนฟอสเฟต , อย่างไรก็ตามที่สำคัญการให้สารกระตุ้นบางชนิดปลากระตุ้นให้สัตว์กินพืช และสัตว์มักจะแตกต่างสารกระตุ้นการกินอาหารที่มีสารสำคัญหลายที่เป็น " การรักษาเสถียรภาพของสารละลายเอนไซม์”และโปรตีนโครงสร้างได้รับ 3 สิงหาคม 2538 ; ยอมรับ 13 เดอ