The palaeogeography of Australasia

The palaeogeography of Australasia is becoming progressively better understood for the 150 Ma period following the breakup of Pangaea; but there remain many unsolved problems in the Palaeozoic.The period with which we are concerned, the Ordovician (495-443 Ma), was a time of general continental dispersal (Scotese and McKerrow, 1990) long predating the assem- bly of Pangaea, and the disposition of the con- tinental masses at this time is still under investi- gation. SE Asia has been divided into a number of terranes (e.g., Mitchell, 1981; Burrett et al., 1990; Metcalfe, 1992), each bounded by major faults.These terranes have histories which are variably decoupled from that of their neigh- bours . that is, their contiguity today is no guarantee of proximity in the past.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Palaeogeography ของ Australasia เป็นความก้าวหน้าดีเข้าใจสำหรับ Ma 150 รอบระยะเวลาตามการแบ่งของมหาทวีปแพนเจีย แต่มีอยู่มากมายยังไม่ได้แก้ไขปัญหาใน Palaeozoic.The ที่เรามีความกังวล Ordovician (495-443 Ma), ถูกเวลาของทั่วยุโรป dispersal (Scotese และ McKerrow, 1990) ยาว predating bly assem ของมหาทวีปแพนเจีย และการจัดการฝูง tinental คอนครั้งนี้จะยังคงอยู่ระหว่าง investi-gation เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้แบ่งจำนวน terranes (เช่น Mitchell, 1981 Burrett et al., 1990 เมตคาล์ฟ 1992), แต่ละล้อมรอบ ด้วยหลักข้อบกพร่องTerranes เหล่านี้มีประวัติซึ่งเป็น decoupled variably จาก bours เห็นของพวกเขา นั่นคือ contiguity ของวันนี้ไม่รับประกันของความใกล้ชิดในอดีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Palaeogeography ของออสจะกลายเป็นความก้าวหน้าที่เข้าใจที่ดีขึ้นสำหรับงวด Ma 150 ต่อไปนี้การล่มสลายของ Pangaea; แต่ยังคงมีปัญหาไม่มีจำนวนมากในช่วง Palaeozoic.The กับที่เรามีความกังวล Ordovician (495-443 แม่) เป็นช่วงเวลาของการกระจายทวีปทั่วไป (Scotese และ McKerrow, 1990) นาน predating assem- bly ของ Pangaea, และจำหน่ายไปซึ่งฝูง tinental างในเวลานี้ยังอยู่ภายใต้มาตรการ investi- เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้รับการแบ่งออกเป็นจำนวน terranes (เช่น Mitchell, 1981;. Burrett et al, 1990; เมทคาล์ฟ, 1992) จำกัด โดยแต่ละ terranes faults.These ใหญ่มีประวัติซึ่งมีการแยกแตกจาก Bours เพื่อนบ้านของพวกเขา . ว่ามีที่ติดต่อกันของพวกเขาในวันนี้คือการรับประกันความใกล้ชิดในอดีตที่ผ่านมาไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางภูมิศาสตร์บรพพกาลแห่งเป็นผู้เข้าใจดีขึ้นสำหรับ 150 มาระยะเวลาดังต่อไปนี้การล่มสลายของแพนเจีย แต่มันยังคงแก้ปัญหาในหลายพาลีโอโซอิก ระยะเวลา ที่เรามีความกังวล ออร์โดวิเชียน ( MA 495-443 ) เป็นช่วงเวลาของการกระจายแบบทั่วไป ( scotese และ mckerrow 1990 ) predating ที่ assem - ยาว ของแพนเจีย บลาย ,และการจัดการของคอน - ฝูง tinental ในครั้งนี้ยังอยู่ภายใต้ investi - gation . เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้รับการแบ่งออกเป็นหลาย terranes ( e.g . , มิทเชลล์ , 1981 ; burrett et al . , 1990 ; เมทคาล์ฟ , 1992 ) แต่ละสิ้นสุดโดยผิดหลัก terranes เหล่านี้มีประวัติซึ่งจะเปลี่ยนแบบจากที่ของฮี้ - bours . นั่นคือการติดกันของวันนี้จะไม่รับประกัน เช่นในอดีต