College hasn’t changed much in cent

College hasn’t changed much in centuries. For the most part, there’s still a research-oriented Ph.D. sage on the stage lecturing on the liberal arts to a student body too often ill-prepared and uninterested in that. That occurs on a plush campus with a porcine administration, which results in a four-year sticker price at a brand-name private college of more than $200,000. (And those are 2012 figures. They’re higher now. Plus, those figures exclude tens of thousands of dollars in books, travel, living expenses and miscellany.)

Time, not for reform, but for reinvention

The meteoric rise in Massive Open Online Courses (MOOCs), which see an average enrollment of 43,000 students per course, is an early sign that the public wants change. But MOOCs aren’t the answer. Sure, they’re free and available to all, but because they’re still taught largely by those professor types to often unprepared students, the completion and learning rates are low. MOOCs have a completion rate of only 10%.

Undergraduate courses should not be taught mainly by Ph.D.s. The gap between their and their students’ intellectual capabilities and interests is too great. The instructors should be mainly bachelor’s-level graduates who themselves had to work hard to get an A. Just as you’d probably learn computer basics better if taught by someone who had to work to acquire mastery rather than by a born computer whiz, the same is true of most undergraduate courses. To be licensed to teach, prospective instructors should have to complete a pedagogy boot camp, a one-weekend to one-semester intensive, which ironically, in most colleges, is required of teaching assistants but not of professors.

Most courses would be taught via online interactive video, which would both save much money—no campus required—and allow a dream team of the world’s most transformational instructors to teach. That way, everyone—from the poorest, weakest student to the most brilliant—would have access to the best in interactive instruction. In addition, the online format allows for individualized pacing and exciting simulations impossible to provide in a nation’s worth of live classes.

Extracurriculars would occur at local gyms, swimming pools, theaters and athletic fields. Where those were insufficient, facilities on existing campuses would be used, but much of campuses could be sold off.

Importantly, courses would not be attached to any institution. Anyone could submit his or her course for approval to the U.S. Department of Education. Screening would be done only for quality and rigor, not for censorship of content. If approved, the instructor, when posting availability of the course on one of the existing MOOC sites (Coursera, edX or Udemy), could include a badge saying the course is U.S. government–approved for X units of undergraduate credit. When a student has completed the specified number and type of courses to comprise a bachelor’s degree, the student would submit proof of completion to the Department of Education, plus the results of a proctored exam that would assess if the student had acquired bachelor’s-level skills in reading, writing, critical thinking and mathematical reasoning. If so, they would be granted a U.S. bachelor’s degree.

The result would be a far better college education at far lower cost.

A high-quality pathway for academically weak students

Today, we push nearly everyone to college, even those who did poorly in high school, for whom college is unlikely to be the best way to spend their years and money. America needs a major apprenticeship initiative like those in Germany and England: a partnership between schools and employers that creates a high-quality experience for high schoolers whose track record indicates they’re more likely to succeed in a practical curriculum than by deriving geometric theorems, deciphering the intricacies of Milton or applying quantum mechanics.

In the meantime, what to do?

Higher education’s glacial pace of change, despite years of withering criticism, does not portend major improvement in the offing. So what’s the current crop of would-be college attendees to do?

Attending college should not be a fait accompli. If you did poorly in high school or are burned out on academics, you’re likely to join the almost half of college freshmen who don’t graduate even if given six years. So you might want to consider a noncollege path. For example, while not ideal, America does have a system of apprenticeships. Or try to work at the elbow of a successful, ethical business owner or nonprofit executive. Or consider the military: It offers training in a wide range of career fields. Or take just a gap semester or year to refresh and edify yourself in the real world before starting college. Try some focused traveling—for example, visit elementary schools in different areas and keep a blog. Or start a simple business. Even if it fails, you will have learned much about entrepreneurship, organization, people and life.

A College Report Card

If you are planning to attend college, you’ll make a wiser choice if you ask each prospective school’s admissions office for the following information, which collectively make up what I call the College Report Card:

Results of the most recent student-satisfaction survey.
The most recent report by a visiting accreditation team (for a college to retain accreditation, a team of experts periodically visits for a few days and writes a report listing the identified strengths, weaknesses and recommendations).
The four-year graduation rate.
The average four-year student’s growth in writing, analytic reasoning and mathematical reasoning (many institutions use a standardized exam like the Collegiate Learning Assessment).
The percentage of students who graduate with their intended major who are professionally employed or in graduate school within six months of graduation.
It would be a consumer boon if the government mandated that all colleges post the College Report Card on their home page.

We claim that American higher education is the world’s best. Like many claims, it deserves closer examination.

Marty Nemko is an award-winning career coach, writer, speaker and public radio host specializing in career/workplace issues and education reform. His writings and radio programs are archived on www.martynemko.com.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยาลัยไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากในศตวรรษ สำหรับส่วนใหญ่ ยังคงมี research-oriented Ph.D . เซจบนเวทีบรรยายในศิลปศาสตร์กับนักศึกษาบ่อยเกินไปป่วยเตรียมและไม่สนใจมัน ที่เกิดขึ้นในมหาลัย ตุ๊กตากับการบริหารการเปลี่ยนแปลง ซึ่งผลลัพธ์ในราคาสติกเกอร์สี่ปีในวิทยาลัยเอกชนมีมากกว่า $ 200000 .( และที่ 2012 ตัวเลข พวกเขากำลังสูงในขณะนี้ บวกกับตัวเลขที่ไม่รวมนับหมื่นของดอลลาร์ในหนังสือ , เดินทาง , ค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด )

เวลา ไม่ใช่การปฏิรูป แต่สำหรับ reinvention

เพิ่มขึ้นอุกกาบาตขนาดใหญ่เปิดหลักสูตรออนไลน์ ( moocs ) ซึ่งเห็นการลงทะเบียนเฉลี่ย 43 , 000 คน ต่อ หลักสูตร เป็นสัญญาณเริ่มต้นที่ประชาชน ต้องการเปลี่ยนแต่ moocs ไม่ใช่คำตอบ แน่นอน พวกเขาจะฟรีและสามารถใช้ได้กับทุกคน แต่เพราะยังสอนโดยศาสตราจารย์ประเภทส่วนใหญ่มักจะเตรียมนักเรียน ความสมบูรณ์ และอัตราการเรียนรู้ต่ำ moocs มีความสมบูรณ์ในอัตราเพียง 10%

หลักสูตรปริญญาตรีไม่ควรสอนโดยส่วนใหญ่ ph.d.s.ช่องว่างระหว่างพวกเขาและสติปัญญาความสามารถและความสนใจของนักเรียนมาก อาจารย์ควรจะส่วนใหญ่จบ 's-level บัณฑิตที่ตัวเองต้องทำงานหนักเพื่อให้ได้ A เช่นเดียวกับที่คุณจะได้เรียนรู้พื้นฐานคอมพิวเตอร์ดีกว่า ถ้าสอนโดยคนที่ต้องทำงานที่จะได้รับการเรียนรู้มากกว่า โดยเกิดเสียงหวือคอมพิวเตอร์ , เดียวกันเป็นจริงของหลักสูตรระดับปริญญาตรีมากที่สุดมีใบอนุญาตการสอน ครูในอนาคตควรต้องให้ครูผู้สอนที่แคมป์ , หนึ่งอาทิตย์หนึ่งเทอมที่เข้มข้นที่แดกดันในวิทยาลัยส่วนใหญ่ต้องการผู้ช่วยสอน แต่อาจารย์

หลักสูตรส่วนใหญ่จะสอนผ่านวิดีโอแบบโต้ตอบออนไลน์ซึ่งจะได้ทั้งประหยัดเงินมากไม่มีวิทยาเขตที่ต้องการและช่วยให้ฝันของทีมอาจารย์เปลี่ยนแปลงมากที่สุดของโลกในการสอน วิธีที่ทุกคนจากที่ยากจน นักเรียนที่อ่อนแอที่จะฉลาดที่สุดจะสามารถเข้าถึงที่ดีที่สุดในการจัดการเรียนการสอนแบบโต้ตอบ นอกจากนี้รูปแบบออนไลน์ช่วยให้บุคคลและเป็นไปไม่ได้ที่จะให้มาจำลองที่น่าตื่นเต้นในคุณค่าของบทเรียนชีวิตของประเทศ

เรียนพิเศษจะเกิดขึ้นที่โรงยิมท้องถิ่น , สระว่ายน้ำ , โรงกีฬา และ เขตข้อมูล ที่นั้นมีไม่เพียงพอ สิ่งอำนวยความสะดวกในวิทยาเขตที่มีอยู่จะถูกใช้ แต่มากของวิทยาเขตสามารถขายออก

ที่สำคัญหลักสูตรจะไม่แนบกับสถาบันใด ๆ . ทุกคนสามารถส่งของเขาหรือเธอเพื่อขออนุมัติหลักสูตรสหรัฐอเมริกากรมของการศึกษา การจะทำเฉพาะสำหรับคุณภาพและการไม่มีการเซ็นเซอร์เนื้อหา หากได้รับการอนุมัติ ผู้สอน เมื่อประกาศความพร้อมของหลักสูตรหนึ่งของเว็บไซต์ที่มีอยู่ มุก ( Coursera , การวัดหรือ Udemy ) อาจรวมถึงป้ายบอกว่าเป็นวิชาที่สหรัฐอเมริกาของรัฐสำหรับการอนุมัติสินเชื่อ x หน่วย ระดับปริญญาตรี เมื่อนักเรียนได้เสร็จสิ้นการระบุหมายเลขและประเภทของหลักสูตร ( ระดับปริญญาตรี นักศึกษาต้องส่งหลักฐานการจบหลักสูตรในแผนกของการศึกษา และผลของ proctored สอบว่า จะประเมินว่านักเรียนได้รับปริญญาตรี 's-level ทักษะ การอ่าน การเขียนการคิดและการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ ถ้าเป็นเช่นนั้นพวกเขาจะได้รับสหรัฐอเมริกาปริญญาตรี

ผลจะไกลดีกว่าวิทยาลัยการศึกษาที่ไกลลดต้นทุน

ทางด้านวิชาการที่มีคุณภาพสูงสำหรับอ่อนแอนักเรียน

วันนี้เราดันเกือบทุกคนในวิทยาลัย แม้คนที่ทำไม่ดีในโรงเรียนมัธยมที่วิทยาลัยไม่น่าจะ เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะใช้จ่ายปีของพวกเขาและเงินอเมริกาต้องการสาขาฝึกงานโครงการแบบนี้ในเยอรมนีและอังกฤษ : ความร่วมมือระหว่างโรงเรียนและนายจ้างที่สร้างประสบการณ์คุณภาพสูงสำหรับ schoolers สูงที่มีประวัติที่บ่งชี้ว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จในหลักสูตรที่เป็นประโยชน์กว่า โดยอาศัยทฤษฎีบททางเรขาคณิตวิเคราะห์ความซับซ้อนของมิลตันหรือใช้กลศาสตร์ควอนตัม .

ในตอนนี้สิ่งที่ต้องทำ ?

อุดมศึกษาของ glacial ก้าว แม้ปีของร่วงโรยวิจารณ์ไม่ได้เป็นลางปรับปรุงสาขาใน offing . ดังนั้น อะไรคือการเพาะปลูกในปัจจุบันของผู้เข้าร่วมประชุมวิทยาลัยจังทำไงดี

เรียนวิทยาลัยที่ไม่ควรเกิดขึ้นแล้ว ถ้าคุณทำไม่ดีในโรงเรียนมัธยมหรือเผาจากนักวิชาการคุณมีแนวโน้มที่จะเข้าร่วมเกือบครึ่งหนึ่งของนักศึกษาวิทยาลัยที่ไม่ได้เรียนจบแม้ว่าได้รับหกปี ดังนั้นคุณอาจต้องการพิจารณาเส้นทาง noncollege . ตัวอย่างเช่น ในขณะที่ไม่เหมาะ อเมริกาก็มี ระบบ apprenticeships . หรือพยายามที่จะทำงานที่ข้อศอกของที่ประสบความสำเร็จ เจ้าของธุรกิจ หรือแสวงจริยธรรมผู้บริหาร หรือพิจารณาทหาร :ให้บริการฝึกอบรมในหลากหลายสาขาอาชีพ หรือเอาแค่ช่องว่างภาคเรียนหรือปีเพื่อฟื้นฟู และเทศนาตัวเองในโลกจริงก่อนที่จะเริ่มเรียน ลองเน้นการเดินทางตัวอย่างเช่นเยี่ยมชมโรงเรียนในพื้นที่ที่แตกต่างกันและให้บล็อก หรือเริ่มต้นธุรกิจง่ายๆ ถ้ามันล้มเหลว , คุณจะได้เรียนรู้มากเกี่ยวกับการเป็นผู้ประกอบการ องค์กร ประชาชน และชีวิต

บัตรรายงานวิทยาลัย

ถ้าคุณวางแผนที่จะเข้าร่วมวิทยาลัย คุณจะทำทางเลือกที่ฉลาดถ้าคุณถามแต่ละอนาคตโรงเรียนฝ่ายธุรการสำนักงานข้อมูลต่อไปนี้ ซึ่งเรียกให้ขึ้นสิ่งที่ผมเรียกรายงานวิทยาลัยบัตร :

ผลการสำรวจความพึงพอใจนักเรียนล่าสุด
ล่าสุด รายงานโดย เยี่ยมรับรองทีม ( สำหรับวิทยาลัยเพื่อรักษารับรอง ,ทีมผู้เชี่ยวชาญเป็นระยะเข้าชมไม่กี่วันและเขียนรายงานรายการ ระบุจุดแข็ง จุดอ่อน และข้อเสนอแนะ )

การศึกษาอัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ย 4 ปี สี่ปี นักเรียนในการเขียนเชิงวิเคราะห์ และการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ ( หลายสถาบันใช้ข้อสอบมาตรฐานเช่นการประเมินการเรียนรู้
วิทยาลัย )ร้อยละของนักเรียนที่จบการศึกษามีวัตถุประสงค์หลักที่เป็นมืออาชีพหรือการจ้างงานในบัณฑิตวิทยาลัยภายในหกเดือนของการศึกษา .
มันเป็นผู้บริโภคประโยชน์หากรัฐบาลบังคับว่าทุกวิทยาลัยวิทยาลัยโพสต์รายงานบัตรบนหน้าแรกของพวกเขา .

เราอ้างว่าอเมริกันอุดมศึกษาเป็นโลกที่ดีที่สุด หลายคนอ้างว่า มันสมควร

ใกล้สอบ .มาร์ตี้ NEMKO ชนะเลิศรางวัลอาชีพครู นักเขียน นักพูดและสาธารณะวิทยุโฮสต์เฉพาะในประเด็นอาชีพ / สถานประกอบการและการศึกษาปฏิรูป โปรแกรมงานเขียนของเขาและวิทยุจะเก็บไว้ใน www.martynemko.com .