Humans have an almost unreasonable

Humans have an almost unreasonable and insatiable craving for stories. They surround us night and day, every day of the week. The stories. At home, work, school, parties, malls, diners… People are always narrating and listening to anecdotes and chronicles. It may be something as notorious as the Madoff scandal or as trivial as a mean cab driver who refused to give the right change. Regardless of their nature, relevance, or truthfulness, stories have permeated society. And we love them. Movies tell stories, so we love them as well.

In filmmaking, the story is first developed in the screenplay. Every movie, short or feature, starts with a script – the blueprint for the construction of the motion picture. The screenplay furnishes the framework for every movie production; it is the basis for the decisions made from the early stages of pre-production to the final phase of post-production.

The Process

Writing a screenplay is no easy task, especially features. Those blank sheets of paper are intimidating. Characters, locations, plot, genres… The variables are one too many.

Attempting to follow a current trend is usually a big mistake and a waste of time. Today’s gold is tomorrow’s trash. Plus, after you take the time to write and sell it, the producers will take from several months to a few years to actually finish the movie. By then, there will be another demand in town.

If you have an original story that is remarkably executed, buyers will come sooner or later. Rule #1 is to be true to yourself. Don’t write a screenplay because you think it will sell, and you need money. Write it because you love the story and characters. Write it because you want to entertain or instruct or move an audience.

The Rules

Screenwriting has no hard and fast rules, not even the one mentioned above, so ignore it if you want. Writing for the screen is a subjective craft in which anything might work, but probably nothing will. William Goldman said: “Nobody knows anything.” That is the greatest truth in the business.

However, in the absence of rules, we’re left with the norm – a set of guidelines that has proved valuable and efficient throughout the years of filmmaking. The main concepts to fathom are: the 3-act structure and character arc. Those two are standard in the industry, followed practically by every movie, both commercial and independent. Another nugget of knowledge is high-concept, though those are much rarer to find.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มนุษย์มีเรื่องราวอยากมีเกือบจะไม่มีเหตุผล และไม่ พวกเขาล้อมรอบเราทุกวันและกลางคืน วันในสัปดาห์ เรื่องราว บ้าน ทำงาน โรงเรียน กิจการ ห้างสรรพสินค้า ร้าน... ท่านเคยบรรยาย และฟังเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยและพงศาวดาร มันอาจเป็นสิ่งที่เป็นเรื่องอื้อฉาว Madoff เรื่อง หรือเปลี่ยนแปลงด้านขวาเล็กน้อยที่เป็นไดรเวอร์ cab หมายความว่าจะให้ โดยไม่คำนึงถึงของธรรมชาติ ความเกี่ยวข้อง หรือความจริง เรื่องราวมีแทรกซึมสังคม และเรารักพวกเขา ภาพยนตร์บอกเล่าเรื่องราว เพื่อให้เรารักพวกเขาเช่นกันในภาพยนตร์ เรื่องราวก่อนพัฒนาในเคอะ ภาพยนตร์ทุก สั้น หรือคุณลักษณะ เริ่มต้น ด้วยสคริปต์ – พิมพ์เขียวการก่อสร้างภาพเคลื่อนไหว กรอบการผลิตภาพยนตร์ทุก furnishes เคอะ มันเป็นพื้นฐานสำหรับการตัดสินใจทำขั้นตอนสุดท้ายภายหลังจากช่วงแรกของการผลิตก่อนกระบวนการเขียนเบสไม่ง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งมี แผ่นกระดาษที่ว่างเปล่ากำลังข่มขู่ ตัวละคร สถาน พล็อต ประเภท... ตัวแปรเป็นหนึ่งมากเกินไปพยายามทำตามแนวโน้มในปัจจุบันนั้นมักจะพอใจและเสียเวลา ทองวันนี้เป็นขยะในอนาคต พลัส หลังจากที่คุณใช้เวลาในการเขียน และขาย ผู้ผลิตจะใช้เวลาหลายเดือนไปกี่ปีจริง ภาพยนตร์ แล้ว จะมีความต้องการอื่นในเมืองIf you have an original story that is remarkably executed, buyers will come sooner or later. Rule #1 is to be true to yourself. Don’t write a screenplay because you think it will sell, and you need money. Write it because you love the story and characters. Write it because you want to entertain or instruct or move an audience.The RulesScreenwriting has no hard and fast rules, not even the one mentioned above, so ignore it if you want. Writing for the screen is a subjective craft in which anything might work, but probably nothing will. William Goldman said: “Nobody knows anything.” That is the greatest truth in the business.However, in the absence of rules, we’re left with the norm – a set of guidelines that has proved valuable and efficient throughout the years of filmmaking. The main concepts to fathom are: the 3-act structure and character arc. Those two are standard in the industry, followed practically by every movie, both commercial and independent. Another nugget of knowledge is high-concept, though those are much rarer to find.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มนุษย์มีความอยากที่เกือบจะไม่มีเหตุผลและไม่เพียงพอสำหรับเรื่องราว พวกเขาล้อมรอบเราทั้งกลางคืนและกลางวันทุกวันของสัปดาห์ เรื่องราว ที่บ้านที่ทำงานโรงเรียน, บุคคล, ห้างสรรพสินค้า, ไดเนอร์ส ... คนมักจะบรรยายและการฟังและเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยพงศาวดาร มันอาจจะเป็นสิ่งที่เป็นฉาวโฉ่เป็นเรื่องอื้อฉาว Madoff หรือเป็นที่น่ารำคาญเป็นคนขับรถแท็กซี่หมายถึงผู้ปฏิเสธที่จะให้มีการเปลี่ยนแปลงทางด้านขวา โดยไม่คำนึงถึงธรรมชาติของสังคมความสัมพันธ์กันหรือความจริงเรื่องราวของพวกเขาได้แทรกซึม และเรารักพวกเขา ภาพยนตร์บอกเล่าเรื่องราวเพื่อให้เรารักพวกเขาเช่นกัน. ในการสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการพัฒนาครั้งแรกในบทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ทุกสั้นหรือคุณลักษณะเริ่มต้นด้วยสคริปต์ - พิมพ์เขียวสำหรับการก่อสร้างของภาพเคลื่อนไหว บท furnishes กรอบสำหรับการผลิตภาพยนตร์ทุก มันเป็นพื้นฐานสำหรับการตัดสินใจทำจากขั้นตอนแรกของการผลิตก่อนที่จะขั้นตอนสุดท้ายของการโพสต์การผลิต. กระบวนการเขียนบทไม่ง่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งมี บรรดาแผ่นกระดาษเปล่าจะถูกข่มขู่ ตัวละคร, สถานที่, พล็อต ... ประเภทตัวแปรเป็นหนึ่งมากเกินไป. พยายามที่จะเป็นไปตามแนวโน้มในปัจจุบันมักจะเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่และเสียเวลา ทองวันนี้เป็นถังขยะในวันพรุ่งนี้ นอกจากนี้หลังจากที่คุณใช้เวลาในการเขียนและขายมันผลิตจะใช้เวลาหลายเดือนถึงไม่กี่ปีที่จริงหนังเรื่องนี้จบ จากนั้นจะมีความต้องการที่อยู่ในเมืองอื่น. ถ้าคุณมีเรื่องเดิมที่มีการดำเนินการอย่างน่าทึ่งผู้ซื้อจะมาเร็วหรือช้า กฎข้อที่ 1 จะเป็นจริงให้กับตัวเอง ไม่ได้เขียนบทภาพยนตร์เพราะคุณคิดว่ามันจะขายและคุณจำเป็นต้องใช้เงิน เขียนมันเพราะคุณรักเรื่องราวและตัวอักษร เขียนมันเพราะคุณต้องการที่จะสร้างความบันเทิงหรือคำสั่งหรือย้ายผู้ชม. กฎScreenwriting ไม่มีกฎอย่างหนักและรวดเร็วไม่ได้อย่างใดอย่างหนึ่งดังกล่าวข้างต้นจึงไม่สนใจมันถ้าคุณต้องการ เขียนหน้าจอเป็นงานฝีมืออัตนัยในการที่จะทำงานอะไร แต่มันอาจจะไม่มีอะไรจะ วิลเลียมโกลด์แมนกล่าวว่า "ไม่มีใครรู้ว่าอะไร." นั่นคือความจริงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในธุรกิจ. อย่างไรก็ตามในกรณีที่ไม่มีกฎระเบียบที่เราซ้ายกับบรรทัดฐาน - ชุดของแนวทางที่ได้พิสูจน์แล้วว่ามีคุณค่าและมีประสิทธิภาพตลอดทั้งปีที่ผ่านมาของการสร้างภาพยนตร์ที่ . แนวคิดหลักที่จะเข้าใจคือ: 3-พระราชบัญญัติโครงสร้างและลักษณะโค้ง ทั้งสองเป็นมาตรฐานในอุตสาหกรรมที่ใช้จริงโดยภาพยนตร์ทุกทั้งในเชิงพาณิชย์และเป็นอิสระ นักเก็ตของความรู้ก็คือสูงแนวคิดแม้ว่าเหล่านี้จะหายากมากที่จะหา