Speaking about the tension as if it

Speaking about the tension as if it were a tactical puzzle, Foucault asks, "How then was the art of government able to outflank these obstacles?" (Burchell et al., 1991, p. ix). His answer, not surprisingly, involves "a number of general processes," including demographic and economic change as well as theoretical developments related to "populations" (p. ix).
Ultimately, the split happened: "The problem of government finally came to be thought, reflected and calculated outside of the juridical framework of sovereignty" (Burchell et al., 1991, p. ix). The model of the family, earlier so important, now diminishes as a model, "except for . . . residual themes of a religious or moral nature" (p. ix). Instead of family, we have population. Methods of elaborating, defending, and inculcating discipline became more important "when it became important to manage a population" (p. ix). The result is "a triangle, sovereignty-discipline-government, which has as its primary target the population and as its essential mechanism the apparatus of security" (p. ix). That is governmentality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพูดเกี่ยวกับความตึงเครียดว่าจะมีปริศนาทางยุทธวิธี Foucault ถาม "วิธีนั้นมีศิลปะของรัฐบาลสามารถรุกอุปสรรคเหล่านี้หรือไม่" (Burchell et al. 1991, p. ix) คำตอบของเขา โลน เกี่ยวข้องกับ "เลขของกระบวนการทั่วไป รวมถึงการเปลี่ยนแปลงทางประชากร และเศรษฐกิจตลอดจนการพัฒนาทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับ"ประชากร" (p. ix) ในที่สุด การแยกเกิดขึ้น: "ปัญหาของรัฐบาลในที่สุดก็มาได้คิด ประกอบ และคำนวณนอกกรอบพิจารณาคดีของอำนาจอธิปไตย" (Burchell et al. 1991, p. ix) รูปแบบของครอบครัว ก่อนหน้านี้สำคัญ ลดเป็นรูปแบบ, "ยกเว้นสำหรับ...เหลือชุดรูปแบบลักษณะทางศาสนา หรือทางศีลธรรม" (p. ix) แทนครอบครัว เรามีประชากร วิธีการของบรรยากาศ ป้องกัน และ inculcating วินัยเป็นสำคัญ "เมื่อมันกลายเป็นสิ่งสำคัญในการจัดการประชากร" (p. ix) ผลที่ได้คือ "สามเหลี่ยม อำนาจอธิปไตยวินัยรัฐบาล ซึ่ง เป็นเป้าหมายหลักของประชากรและ เป็นกลไกสำคัญของอุปกรณ์รักษาความปลอดภัย" (p. ix) Governmentality ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดเกี่ยวกับความตึงเครียดราวกับว่ามันเป็นปริศนายุทธวิธี Foucault ถามว่า "แล้วทำไมเป็นศิลปะของรัฐบาลสามารถที่จะรุกอุปสรรคเหล่านี้ได้หรือไม่" (Burchell et al., 1991 พี. IX) คำตอบของเขาไม่น่าแปลกใจที่เกี่ยวข้องกับ "จำนวนของกระบวนการทั่วไป" รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงทางประชากรและเศรษฐกิจเช่นเดียวกับการพัฒนาทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับ "ประชากร" (หน้า ix.).
ในท้ายที่สุดแยกที่เกิดขึ้น: "ปัญหาของรัฐบาลในที่สุดก็มาถึง จะคิดสะท้อนและคำนวณนอกกรอบกฏหมายของอำนาจอธิปไตย "(Burchell et al., 1991 พี. IX) รูปแบบของครอบครัวที่ก่อนหน้านี้สิ่งสำคัญดังนั้นในขณะนี้ลดลงเป็นแบบ "ยกเว้น... รูปแบบที่เหลือของธรรมชาติทางศาสนาหรือศีลธรรม" (พี. IX) แต่ครอบครัวของเรามีประชากร วิธีการของการขยายปกป้องและปลูกฝังวินัยกลายเป็นเรื่องสำคัญมากขึ้น "เมื่อมันกลายเป็นสิ่งสำคัญในการจัดการประชากร" (พี. IX) ผลที่ได้คือ "สามเหลี่ยมอธิปไตยวินัยในรัฐบาลซึ่งมีเป็นเป้าหมายหลักของประชากรและเป็นกลไกที่สำคัญของอุปกรณ์การรักษาความปลอดภัย" (พี. IX) นั่นคือ governmentality

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พูดถึงความตึงเครียดเป็นปริศนายุทธวิธีฟูโกต์ถาม " แล้วเป็นศิลปะของรัฐบาลสามารถที่จะตลบหลังอุปสรรคเหล่านี้ ? ( เบอร์เชลล์ et al . , 1991 , p . 9 ) คำตอบของเขา ไม่น่าแปลกใจที่เกี่ยวข้องกับ " จำนวนของกระบวนการทั่วไป " รวมทั้งปัจจัยทางประชากรและเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลง ตลอดจนการพัฒนาทางทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับ " ประชากร " ( หน้า 9 )ในที่สุด แยกเกิดขึ้น : " ปัญหาของรัฐบาลก็มาคิดว่าสะท้อนและคำนวณนอกกรอบกฎหมาย อธิปไตย " ( เบอร์เชลล์ et al . , 1991 , p . 9 ) รูปแบบของครอบครัว ก่อนหน้านี้ที่สำคัญ ตอนนี้จีบเป็นนางแบบ " ยกเว้น . . . . . . . . เหลือชุดของศาสนาหรือศีลธรรม ธรรมชาติ " ( หน้า 9 ) แทน ครอบครัว มีประชากร วิธีเนื่องจาก ป้องกันตัว และเพื่อพัฒนาวินัยกลายเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้น " เมื่อมันกลายเป็นสิ่งสำคัญที่จะจัดการประชากร " ( หน้า 9 ) ผลที่ได้คือ " สามเหลี่ยม อธิปไตย วินัย รัฐบาลซึ่งเป็นเป้าหมายหลักของประชากร และเป็นกลไกที่สำคัญกลไกความมั่นคง " ( หน้า 9 ) ที่ governmentality .