A massive wind chaotically sprung u

A massive wind chaotically sprung up, and a blue wolf howling at the sky flashed behind Yun Che. As Yun Che brandished the heavy sword, the wolf shot forward, carrying with it power seemingly sufficient to collapse the heavens and crush the earth.

BOOM BOOM BOOM BOOM…..

The wolf charged, leaving a deep gully in its wake as it shot forward. It reached the fallen Stone Dragon General in the blink of an eye, slamming into it and sent the Stone Dragon General flying up into the air. The immense power of the attack knocked the Stone Dragon General a full one hundred meters away. It slammed into the side of the mountain, then slowly slid down toward the ground. Crumbling rocks and debris rained down onto it, burying it completely. Only its heavy sword remained on the outside.

Chu Yuechan watched mutely as all of this happened, seemingly having lost the ability to even think.

“Did… did it… work?” she said. She felt as if she were in some sort of dream. Despite such a serious injury, despite being drained of energy, Yun Che had suddenly erupted with a shocking amount of power…. He was like some sort of monster. It was as if his body didn’t have any bottom line.

The only answer she received was the ear-splitting drone of the heavy sword.

Chu Yuechan forced her tiny head to look up. When she caught sight of Yun Che’s face, her eyes instantly grew wide.

Yun Che’s eyes were closed, and two thin streams of blood seeped out from their corners. Blood also oozed out of his mouth, nose and ears.

Drip… drip….

Faint but intense cracking sounds could be heard, emanating from Yun Che’s skin, blood vessels and bones. The skin on his face, arms, and body… were slowly being filled with cracks. Blood oozed out of the cracks. Over a few breaths of time, his face began to fill with similar narrow cracks. It looked like parched, dry earth… beneath his clothes, cracks covered the rest of his body. Beneath his skin, his blood vessels and bones also seemed to be splitting apart.

Using the Burning Heart in a normal situation was dangerous enough. But to use it in a weakened state was even worse. Yun Che had predicted that something like this would happen. The three moves he had made after using Burning Heart had completely sapped him of all energy and will. Perhaps it would turn out to be his final blaze of glory before dying.

Ba-thump….

Yun Che’s left arm went limp and Little Fairy dropped to the ground. Then, Yun Che fell flat onto the ground, unmoving. He didn’t even have a chance to utter a single word to Little Fairy.

“Yun Che… Yun Che… Yun Che!!”

Chu Yuechan’s cried out as loud as she could and reached out to touch him with her right arm, the only arm she could move. However, she was simply too weak. The half pace that existed between them was a gap too far to cross. She looked at Yun Che, who laid there motionless, hemorrhaging blood, and her heart began to throb with pain…. It was a pain she had never felt before, mixed with a deep dread —— dread that Yun Che might die.

Before she realized what was happening, her vision began to grown blurry. This fact filled her mind with numbness and confusion, because… she was crying. Dozens of years had passed in which she never imagined that she would cry, especially not for a man so beneath her. What was unfamiliar, were not only her uncontrollable tears, nor the unbearable pain which stabbed into her heart like an arrow, but also deep fear.

Here she was, crying. She didn’t know why she was crying, or why she felt pain, or why she was scared…. She began to weep; great billowing waves of weeping that she couldn’t prevent, and couldn’t stop.

“Yun Che… Yun Che!” she cried with a voice filled with helplessness and sorrow.

Boom!!

Her shouts did not provoke any response from Yun Che. However, over at the base of the mountain, the sounds of crumbling rocks suddenly sounded out. The Stone Dragon General suddenly emerged from the pile of rubble. Debris showered off its body as it stood up once more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลมขนาดใหญ่กันฝุ่นตลบผุดขึ้น และยิ่งใหญ่หมาป่าสีน้ำเงินท้องฟ้าประกายหลังยุน Che เป็นยุน Che brandished ดาบหนัก หมาป่ายิงไปข้างหน้า แบกกับพลังงานดูเหมือนพอยุบฟ้าสวรรค์ และทำลายโลกบูมบูมบูมบูม...หมาป่าคิด ออกจากลำธารแห่งความลึกในการปลุก ตามถ่ายไปข้างหน้า มันถึงไปมังกรหินที่ลดลงในพริบตา slamming ลงไป และส่งทั่วไปมังกรหินที่บินขึ้นไปในอากาศ พลังอันยิ่งใหญ่ของการโจมตีล้มทั่วไปมังกรหินเต็มหนึ่งร้อยเมตร มันถาโถมเข้าทางด้านข้างของภูเขา แล้วค่อย ๆ ฝ่อลงไปยังพื้นดิน บี้หินและเศษฝนตกลงมาบนมัน ฝังศพอย่างสมบูรณ์ เฉพาะดาบหนักอยู่ด้านนอกYuechan ชูดู mutely เป็นทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ดูเหมือนว่าจะไม่สูญเสียความสามารถในการได้คิด"ไม่...ไม่ได้เพิ่มทำงาน? " เธอกล่าว เธอรู้สึกว่าเธอมีความฝันในบาง แม้เช่นการบาดเจ็บ แม้มีการระบายพลังงาน Che ยุนก็มีระเบิดกับพลังงานจำนวนที่น่าตกใจ... เขาเป็นเหมือนบางจัดเรียงของมอนสเตอร์ มันก็เหมือนร่างกายของเขาไม่มีบรรทัดใด ๆ ด้านล่างเธอได้รับคำตอบเดียวถูกแบ่งหูเสียงพึมพำของดาบหนักYuechan ชูบังคับหัวเล็ก ๆ ของเธอในการค้นหา เมื่อเธอจับสายตาของยุน Che หน้า ดวงตาของเธอทันทีบริเวณกว้างนี้ถูกปิดตายุน Che และสองบางกระแสเลือด seeped ออกจากมุมของพวกเขา เลือดนอกจากนี้ผู้ผลิตรายจากปาก จมูก และหูของเขาหยด...หยดน้ำ...เสียงกรอบจาง ๆ แต่รุนแรงอาจจะได้ยิน จากยุน Che ผิว หลอดเลือด และกระดูก ผิวบนใบหน้า แขน และร่างกาย...เต็มไป ด้วยรอยแตกช้า เลือดที่ผู้ผลิตรายจากรอยแตก ผ่านกี่ลมหายใจเวลา ใบหน้าของเขาเริ่ม มีรอยแตกแคบคล้าย มันดูเหมือนโลกแห้ง แห้ง...ภายใต้เสื้อผ้าของเขา รอยแตกคลุมส่วนเหลือของร่างกายของเขา ใต้ผิวของเขา หลอดเลือดและกระดูกของเขายังดูเหมือน จะแยกออกจากกันใช้หัวใจเขียนในสถานการณ์ปกติมีอันตรายพอ แต่การใช้งานในสถานะที่อ่อนแอก็ยิ่งแย่ลง Che ยุนได้คาดการณ์ไว้ว่า สิ่งนี้จะเกิดขึ้น สามย้ายเขาได้ทำหลังจากที่ใช้หัวใจเขียนได้สมบูรณ์ดูดซับของพลังงานทั้งหมด และจะ บางทีมันจะเปิดออกไปเป็นถ้ำสุดท้ายของเขาก่อนที่ตายBa-thump ...ยุน Che แขนซ้ายไป limp และนางฟ้าน้อยลดลงไปพื้นดิน แล้ว ยุน Che ล้มราบลงบนพื้นดิน ลวิตก เขาไม่ได้มีโอกาสส่งคำเดียวกับนางฟ้าน้อย"ยุน Che... ยุนเจ๊ Che ยุน!!"ชู Yuechan ร้องออกมาเสียงดังเธออาจ และถึงออกไปสัมผัสเขากับเธอแขนขวา แขนเท่านั้นที่เธอไม่สามารถย้าย อย่างไรก็ตาม เธอก็อ่อนเกินไป ครึ่งก้าวที่อยู่ระหว่างถูกช่องว่างไกลข้าม เธอมองดูที่ยุน Che ที่วางมีนฟื้น hemorrhaging เลือด และหัวใจของเธอเริ่มขมุบ ด้วยความเจ็บปวด... มันเป็นความเจ็บปวดที่เธอได้เคยรู้สึกก่อน ผสมกับสะพรึงกลัวลึก — — สะพรึงกลัวว่ายุน Che อาจตายก่อนเธอรู้สิ่งที่เกิดขึ้น วิสัยทัศน์ของเธอเริ่มเติบโตขึ้นไม่ชัด ความจริงเรื่องนี้เต็มใจของเธอมึนงงและสับสน เพราะ...เธอร้องไห้ หลายสิบปีเลยซึ่งเธอไม่เคยคิดว่า เธอจะร้องไห้ สำหรับคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ให้ใต้เธอ อะไรคือสิ่งที่ไม่คุ้นเคย ถูกไม่เพียงน้ำตาของเธอไม่สามารถควบคุมได้ หรือความเจ็บปวดเหลือทนที่แทงเข้าไปในหัวใจของเธอเหมือนเป็นลูกศร แต่ยังกลัวลึกนี่เธอ ร้องไห้ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอ ร้องไห้ หรือทำไมเธอรู้สึกเจ็บปวด หรือทำไมเธอกลัว... เธอเริ่มร้อง คลื่นพวยดีร้องไห้ที่เธอไม่สามารถป้องกัน และไม่สามารถหยุด"ยุน Che... Che ยุน "เธอร้องเสียงเต็มไป ด้วยวัยและความเศร้าโศกบูม!!เธอตะโกนไม่ได้กระตุ้นการตอบสนองใด ๆ จาก Che ยุน อย่างไรก็ตาม ไปที่ฐานของภูเขา เสียงของบี้หินก็ฟังออก ทั่วไปมังกรหินก็โผล่ออกมาจากกองขยะ เศษโปรยปิดร่างกายมันยืนขึ้นอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลมขนาดใหญ่ผุดขึ้นมาฝุ่นตลบและหมาป่าสีฟ้ายิ่งใหญ่ที่ท้องฟ้าประกายอยู่เบื้องหลัง Yun Che ในฐานะที่เป็น Yun Che กวัดแกว่งดาบหนักหมาป่ายิงไปข้างหน้าการดำเนินการกับมันดูเหมือนอำนาจเพียงพอที่จะยุบชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินบดขยี้. บูมบูมบูมบูม ... .. หมาป่าเรียกเก็บออกจากร่องลึกในการปลุกของมันยิงไปข้างหน้า . มันถึงตกหินมังกรทั่วไปในพริบตาพุ่งเข้าใส่มันและส่งหินมังกรทั่วไปบินขึ้นไปในอากาศ พลังอันยิ่งใหญ่ของการโจมตีเคาะหินมังกรทั่วไปออกไปเต็มหนึ่งร้อยเมตร มันกระแทกเข้ากับด้านข้างของภูเขาแล้วค่อยๆเลื่อนลงสู่พื้นดิน โขดหินและเศษบี้ฝนตกลงมาบนมันฝังมันสมบูรณ์ เพียงดาบหนักยังคงอยู่ด้านนอก. ชู Yuechan ดูเป็นเบื้อเป็นทั้งหมดของเรื่องนี้เกิดขึ้นดูเหมือนจะมีการสูญเสียความสามารถในการที่จะได้คิด. "หรือไม่ ... ไม่ ... มันทำงานอย่างไร" เธอกล่าว เธอรู้สึกราวกับว่าเธออยู่ในการเรียงลำดับของความฝันบางอย่าง แม้จะมีการดังกล่าวได้รับบาดเจ็บสาหัสแม้จะถูกระบายพลังงาน Yun Che ได้ปะทุขึ้นอย่างกระทันหันด้วยจำนวนเงินที่น่าตกใจของการใช้พลังงาน ... เขาเป็นเหมือนการจัดเรียงของมอนสเตอร์บาง มันเป็นเหมือนกับว่าร่างกายของเขาไม่ได้มีเส้นด้านล่างใด ๆ . คำตอบเดียวที่เธอได้รับคือจมูกแสบแก้วหูของดาบหนัก. ชู Yuechan บังคับหัวเล็ก ๆ ของเธอที่จะเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อเธอจับสายตาของใบหน้า Yun เจ๊ดวงตาของเธอทันทีขยายตัวกว้าง. ตายุนเจ๊ถูกปิดและสองลำธารบางของเลือดซึมออกมาจากมุมของพวกเขา เลือดยัง oozed ออกมาจากปากของเขาจมูกและหู. หยดน้ำหยด ... ... . มัว แต่เสียงแตกร้าวรุนแรงอาจจะได้ยินเสียงเล็ดลอดออกมาจากผิว Yun เจ๊หลอดเลือดและกระดูก ผิวบนใบหน้าแขนและร่างกายของเขา ... ถูกค่อย ๆ ถูกเต็มไปด้วยรอยแตก เลือด oozed ออกมาจากรอยแตก กว่าหายใจไม่กี่ครั้งที่ใบหน้าของเขาเริ่มที่จะเต็มไปด้วยรอยแตกแคบ ๆ ที่คล้ายกัน มันดูเหมือนแห้งดินแห้ง ... ภายใต้เสื้อผ้าของเขาแตกครอบคลุมส่วนที่เหลือของร่างกายของเขา ใต้ผิวหนังของเขาเขาหลอดเลือดและกระดูกก็ดูเหมือนจะถูกแยกออกจากกัน. ใช้การเผาไหม้หัวใจในสถานการณ์ปกติที่อันตรายพอ แต่การที่จะใช้มันในสถานะที่อ่อนแอก็ยิ่งแย่ลง Yun Che ได้คาดการณ์ไว้ว่าบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้จะเกิดขึ้น ทั้งสามคนย้ายเขาทำหลังจากที่ใช้หัวใจไหม้ได้ดูดซับสมบูรณ์เขาของพลังงานทั้งหมดและจะ บางทีมันอาจจะเปิดออกเพื่อจะลุกโชนสุดท้ายของพระสิริก่อนที่จะตาย. Ba-กระหน่ำ ... . แขนซ้าย Yun เจ๊ไปปวกเปียกและนางฟ้าน้อยลดลงไปที่พื้น จากนั้นยุนเจ๊แบนลดลงสู่พื้นดิน unmoving เขาไม่ได้มีโอกาสที่จะพูดอะไรแม้แต่คำเดียวกับ Little นางฟ้า. "ยุน ... Che Che ... ยุนยุนเจ๊ !!" ชู Yuechan ของร้องออกมาดังเท่าที่เธอสามารถทำได้และเอื้อมมือออกไปสัมผัสเขากับแขนข้างขวาของเธอ เพียงแขนเธอจะย้าย อย่างไรก็ตามเธอเป็นเพียงอ่อนแอเกินไป ครึ่งก้าวที่อยู่ระหว่างพวกเขาคือช่องว่างมากเกินไปที่จะข้าม เธอมองที่ยุน Che ที่วางมีนิ่งทยอยเลือดและหัวใจของเธอเริ่มที่จะเต้นด้วยความเจ็บปวด ... มันเป็นความเจ็บปวดที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนผสมกับความกลัวลึก -. กลัวว่ายุนเจ๊อาจจะตายก่อนที่เธอจะตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวิสัยทัศน์ของเธอเริ่มที่จะเติบโตพร่ามัว ความจริงเรื่องนี้เต็มไปด้วยความคิดของเธอกับความมึนงงและสับสนเพราะ ... เธอร้องไห้ หลายสิบปีที่ผ่านมาในขณะที่เธอไม่เคยคิดว่าเธอจะร้องไห้โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้สำหรับคนเพื่อให้เธอภายใต้ อะไรคือสิ่งที่ไม่คุ้นเคยไม่เพียงน้ำตาของเธอที่ไม่สามารถควบคุมหรือความเจ็บปวดทนไม่ได้ที่แทงเข้าไปในหัวใจของเธอเหมือนลูกศร แต่ยังกลัวลึก. นี่เธอก็ร้องไห้ เธอไม่เคยรู้ว่าทำไมเธอร้องไห้หรือทำไมเธอรู้สึกเจ็บปวดหรือว่าทำไมเธอกลัว ... เธอเริ่มที่จะร้องไห้ คลื่นที่ดีเป็นลูกคลื่นร้องไห้ว่าเธอไม่สามารถป้องกันและไม่สามารถหยุด. "ยุนยุนเจ๊ ... เจ๊!" เธอร้องไห้ด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกทำอะไรไม่ถูกและ. บูม !! ตะโกนของเธอไม่ได้ก่อให้เกิดการตอบสนองใด ๆ จาก Yun Che . อย่างไรก็ตามในช่วงที่ฐานของภูเขาหินเสียงของบี้ก็ฟังออก หินมังกรทั่วไปจู่ ๆ ก็โผล่ออกมาจากกองซากปรักหักพัง เศษถล่มปิดร่างกายของมันลุกขึ้นยืนอีกครั้ง