low. Furthermore, the study was con

low. Furthermore, the study was conducted with all nursing homes
and the only LTCF in the area surveyed with specialized inpatient
services for individuals with mental illnesses. With a low response
rate and a limited study population, these results may not reflect
true food service practices in LTCFs and, therefore, may not be generalizable
to other LTCFs. This survey is also limited by the fact that
these data are self-reported. We could not observe or confirm the
completion of surveys by respondents, who may have misinterpreted
the statement and response choices.
Prevention is the more cost-effective strategy to avoid foodborne
illnesses, but unsafe knowledge, attitudes and behaviours
are widely diffuse among food workers, not only among consumers.
Alternative educational strategies to the health belief model,
based upon the theory that knowledge of perceived risks and benefits
predict health behaviours, could be likely more effective. Food
safety could be an ideal field where education and training could
be organized in ways that integrate behavioural sciences with Public
Health.
5. Conclusion
The need for more information regarding food hygiene through
adequate education courses and continuous food safety training
has been well evidenced by this study. Nevertheless, the majority
of the food service staff in nursing home for the elderly and in
the LTCF had attended at least one course on food hygiene and
foodborne diseases. Therefore, the knowledge on food hygiene is
insufficient to promote positive attitudes and safe behaviours.
As reported in previous studies on hospital and LTCF catering
(Angelillo, Foresta, et al., 2001; Angelillo, Viggiani, et al., 2001; Askarian
et al., 2004; Buccheri et al., 2007; Endevelt, Werner, Goldman,
& Karpati, 2009; Nelson et al., 2008), there is the need for
continuous training and for alternative educational strategies. In
our study, although food safety knowledge were high, food-handling
practices were not always consistent with accepted standards.
Areas of improvement include training and education on
appropriate food-handling practices and increased documentation
of food safety practices, including end-point temperatures, and
refrigerator and freezer temperatures.
Results of this study can form the basis of a program for implementing
HACCP and indicate that employees in foodservice operations
may have sufficient knowledge of food safety practices but
need assistance with developing prerequisite programs in preparation
for the HACCP program. Systems and training are needed to
support proper food-handling practices in nursing homes and
LTCFs, but probably too much reliance has been placed upon certificates
and not enough on the personnel competence. The purpose
of a internal surveillance is to identify specific hazards and then to
establish a strategy of efficient control or successive elimination of
hazards. It is also important to take care of human resource management.
A positive motivational atmosphere in working environment
significantly contributes to higher productivity, and to
general good feeling in workplace. Health-care professionals can
play an important role in preventing foodborne illness by educating
their patients about the risks of foodborne illness and reporting
cases promptly to public health authorities. All food safety guidelines
(washing hands frequently, cooking meat, poultry, fish and
eggs properly, avoiding cross-contamination and keeping foods at
safe temperatures) are fundamental in controlling foodborne illness
in all populations, particularly for elderly and people at risk
living in communities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่ำสุด นอกจากนี้ การวิจัยกับบ้านพยาบาลทั้งหมด
และ LTCF เฉพาะในบริเวณที่สำรวจ มีห้องคลอดพิเศษ
บริการสำหรับบุคคลที่มีโรคจิต มีการตอบสนองต่ำ
อัตราและประชากรศึกษาจำกัด ผลลัพธ์เหล่านี้อาจไม่สะท้อน
จริงปฏิบัติอาหารใน LTCFs และ ดังนั้น ไม่อาจ generalizable
เพื่อ LTCFs อื่น ๆ ได้ แบบสำรวจนี้ยังถูกจำกัด ด้วยข้อเท็จจริงที่
ข้อมูลเหล่านี้จะรายงานด้วยตนเอง เราไม่สามารถสังเกตเห็น หรือยืนยัน
ความสมบูรณ์ของการสำรวจโดยผู้ตอบ ผู้อาจมี misinterpreted
งบและตอบสนองตัวเลือก.
ป้องกันคือ กลยุทธ์มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยง foodborne
เจ็บป่วย ไม่ปลอดภัยความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรม
จะแพร่หลายไปอย่างกว้างขวางในหมู่คนงานอาหาร ไม่เพียงแต่ในหมู่ผู้บริโภค.
กลยุทธ์ทางเลือกศึกษาถึงรูปแบบความเชื่อด้านสุขภาพ,
ตามทฤษฎีความรู้ที่รับรู้ความเสี่ยงและประโยชน์
ทำนายพฤติกรรมสุขภาพ อาจมีแนวโน้มที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น อาหาร
ความปลอดภัยอาจจะมีฟิลด์เหมาะที่ศึกษาและฝึกอบรมสามารถ
จัดที่รวมพฤติกรรมศาสตร์กับสาธารณ
สุขภาพ.
5 บทสรุป
ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสุขอนามัยอาหารผ่าน
หลักสูตรการศึกษาที่เพียงพอและฝึกอบรมด้านความปลอดภัยอาหารอย่างต่อเนื่อง
ได้รับการเป็นหลักฐานอย่างดี โดยการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่
พนักงานบริการอาหารในการพยาบาลผู้สูงอายุ และใน
LTCF ที่ได้เข้าร่วมหลักสูตรที่เกี่ยวกับสุขอนามัยอาหาร และ
foodborne โรค ดังนั้น มีความรู้เกี่ยวกับสุขอนามัยอาหาร
ไม่เพียงพอเพื่อส่งเสริมทัศนคติบวกและพฤติกรรมปลอดภัย.
รายงานว่าในการศึกษาก่อนหน้านี้ในโรงพยาบาลและอาหาร LTCF
(Angelillo ฟอเรสต้า et al., 2001 Angelillo, Viggiani และ al., 2001 Askarian
et al., 2004 Buccheri et al., 2007 Endevelt, Werner โกลด์แมน,
& Karpati, 2009 เนลสัน et al., 2008), ไม่จำเป็นต้อง
ฝึกอบรมอย่างต่อเนื่อง และกลยุทธ์ทางการศึกษาอื่น ใน
ศึกษาของเรา แม้ว่าความรู้ด้านความปลอดภัยของอาหารได้สูง อาหารจัดการ
ปฏิบัติไม่สอดคล้องกับมาตรฐานที่ยอมรับ
พื้นที่ของการปรับปรุงรวมและการศึกษาใน
เหมาะสมแนวทางการจัดการอาหารและเอกสารเพิ่ม
ของปฏิบัติด้านความปลอดภัยอาหาร รวมทั้งเลือกอุณหภูมิ และ
อุณหภูมิตู้เย็นและตู้แช่
ผลการศึกษานี้สามารถเป็นพื้นฐานของโปรแกรมสำหรับใช้
HACCP และบ่งชี้ว่า พนักงานในการดำเนินงานเกอรี่
อาจพอรู้แนวทางปฏิบัติด้านความปลอดภัยอาหาร แต่
ต้องการความช่วยเหลือพัฒนาโปรแกรมข้อกำหนดเบื้องต้นในการเตรียม
โปรแกรม HACCP ได้ ระบบและการฝึกอบรมจำเป็นต้อง
สนับสนุนปฏิบัติการจัดการอาหารที่เหมาะสมในสถานพยาบาล และ
LTCFs แต่อาจพึ่งพามากเกินไปมีไว้ตามใบรับรอง
และไม่เพียงพอกับความสามารถของบุคลากร วัตถุประสงค์
ของการเฝ้าระวังภายในคือการ ระบุอันตรายเฉพาะแล้ว
สร้างกลยุทธ์มีประสิทธิภาพควบคุมหรือกำจัดต่อ
อันตราย ก็ยังต้องดูแลการจัดการทรัพยากรมนุษย์.
บรรยากาศหัดบวกในสภาพแวดล้อมในการทำงาน
อย่างมีนัยสำคัญสนับสนุนผลิตภาพที่เพิ่มขึ้น การไป
รู้สึกดีทั่วไปในสถานที่ทำงาน ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพสามารถ
มีบทบาทสำคัญในการป้องกันภาวะโดยให้
ผู้ป่วยของพวกเขาเกี่ยวกับความเสี่ยงของภาวะและรายงาน
กรณีทันทีเพื่อเจ้าหน้าที่สาธารณสุข แนวทางความปลอดภัยของอาหารทั้งหมด
(ซักมือบ่อย อาหารปลา เนื้อ สัตว์ปีก และ
ไข่ถูก หลีกเลี่ยงการปนเปื้อนข้าม และเก็บอาหารที่
อุณหภูมิปลอดภัย) เป็นพื้นฐานในการควบคุมภาวะ
ในประชากรทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้สูงอายุและคนที่มีความเสี่ยง
อาศัยอยู่ในชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่ำ นอกจากนี้การศึกษาได้ดำเนินการกับทุกสถานพยาบาล
และ LTCF เฉพาะในพื้นที่ที่สำรวจกับผู้ป่วยเฉพาะ
บริการสำหรับบุคคลที่มีอาการป่วยทางจิต กับการตอบสนองต่ำ
และอัตราประชากรที่ จำกัด ผลการเหล่านี้อาจไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึง
การปฏิบัติที่บริการอาหารจริงใน LTCFs และดังนั้นอาจจะไม่ generalizable
ไป LTCFs อื่น ๆ การสำรวจครั้งนี้ยัง จำกัด โดยความจริงที่ว่า
ข้อมูลเหล่านี้ได้ด้วยตนเองรายงาน เราไม่สามารถสังเกตหรือยืนยัน
ความสำเร็จของการสำรวจโดยผู้ตอบแบบสอบถามที่อาจจะมีการตีความ
คำสั่งและการตอบสนองทางเลือกที่
ป้องกันเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดจากอาหาร
การเจ็บป่วย แต่ความรู้ที่ไม่ปลอดภัยทัศนคติและพฤติกรรมที่
มีการแพร่กระจายอย่างกว้างขวางในหมู่คนงานอาหาร ไม่เพียง แต่ในหมู่ผู้บริโภค
กลยุทธ์การศึกษาทางเลือกกับรูปแบบความเชื่อด้านสุขภาพ
ตามทฤษฎีที่ว่าความรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงที่รับรู้และผลประโยชน์ที่
ทำนายพฤติกรรมสุขภาพอาจจะมีแนวโน้มที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น อาหาร
ความปลอดภัยอาจจะเป็นสนามที่เหมาะที่การศึกษาและการฝึกอบรมจะ
ได้รับการจัดในรูปแบบที่รวมพฤติกรรมศาสตร์กับสาธารณะ
สุขภาพ
5 สรุป
ความต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสุขอนามัยอาหารผ่าน
หลักสูตรการศึกษาที่เพียงพอและการฝึกอบรมความปลอดภัยของอาหารอย่างต่อเนื่อง
ได้รับหลักฐานอย่างดีจากการศึกษาครั้งนี้ อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่
ของพนักงานบริการอาหารในสถานพยาบาลสำหรับผู้สูงอายุและใน
LTCF ได้เข้าร่วมอย่างน้อยหนึ่งหลักสูตรเกี่ยวกับสุขอนามัยอาหารและ
โรคที่เกิดจากอาหาร ดังนั้นความรู้เกี่ยวกับสุขอนามัยอาหารที่มี
ไม่เพียงพอที่จะส่งเสริมทัศนคติที่ดีและพฤติกรรมความปลอดภัยใน
ขณะที่ในรายงานการศึกษาก่อนหน้าในโรงพยาบาลและการ LTCF อาหาร
(Angelillo, ฟอเรส, et al, 2001. Angelillo, Viggiani, et al, 2001. Askarian
และ อัล 2004. Buccheri เขต et al, 2007. Endevelt เวอร์เนอร์, โกลด์แมน
และ Karpati 2009. เนลสัน, et al, 2008) มีความจำเป็นใน
การฝึกอบรมอย่างต่อเนื่องและสำหรับกลยุทธ์การศึกษาทางเลือก ใน
การศึกษาของเราแม้จะมีความรู้เกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารสูงอาหารการจัดการ
การปฏิบัติที่ไม่ได้มักจะสอดคล้องกับมาตรฐานที่ยอมรับ
พื้นที่ของการปรับปรุงรวมถึงการฝึกอบรมและการศึกษาเกี่ยวกับ
การปฏิบัติในการจัดการอาหารที่เหมาะสมและเอกสารที่เพิ่มขึ้น
ของการปฏิบัติความปลอดภัยของอาหารรวมทั้งอุณหภูมิที่ปลายจุด และ
อุณหภูมิตู้เย็นและตู้แช่แข็งที่
ผลการศึกษานี้จะเป็นพื้นฐานของโปรแกรมสำหรับการดำเนิน
HACCP และระบุว่าพนักงานในการดำเนินงานด้านอาหาร
อาจมีความรู้เพียงพอของการปฏิบัติความปลอดภัยของอาหาร แต่
ต้องการความช่วยเหลือเกี่ยวกับการพัฒนาโปรแกรมที่จำเป็นในการเตรียม
สำหรับโปรแกรม HACCP ระบบและการฝึกอบรมมีความจำเป็นเพื่อ
สนับสนุนการปฏิบัติอาหารการจัดการที่เหมาะสมในบ้านพยาบาลและ
LTCFs แต่ความเชื่อมั่นอาจจะมากเกินไปได้รับการวางอยู่บนใบรับรอง
และไม่เพียงพอในความสามารถของบุคลากร วัตถุประสงค์
ของการเฝ้าระวังภายในคือการระบุอันตรายที่เฉพาะเจาะจงและจากนั้นก็จะ
สร้างกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพของการควบคุมหรือกำจัดต่อเนื่องของ
อันตราย นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญในการดูแลของการจัดการทรัพยากรมนุษย์
บรรยากาศที่สร้างแรงบันดาลใจในเชิงบวกในสภาพแวดล้อมการทำงาน
อย่างมีนัยสำคัญที่ก่อให้เกิดผลผลิตที่สูงขึ้นและ
ความรู้สึกที่ดีในสถานที่ทำงาน ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพสามารถ
มีบทบาทสำคัญในการป้องกันการเจ็บป่วยที่เกิดจากอาหารโดยการให้ความรู้แก่
ผู้ป่วยของพวกเขาเกี่ยวกับความเสี่ยงของความเจ็บป่วยที่เกิดจากอาหารและการรายงาน
กรณีทันทีให้เจ้าหน้าที่สาธารณสุข ทั้งหมดแนวทางความปลอดภัยของอาหาร
(ล้างมือบ่อยปรุงอาหารเนื้อไก่ปลาและ
ไข่อย่างถูกต้องหลีกเลี่ยงการปนเปื้อนและการเก็บรักษาอาหารที่
อุณหภูมิที่ปลอดภัย) เป็นพื้นฐานในการควบคุมโรคที่เกิดจากอาหาร
ในประชากรทั้งหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้สูงอายุและผู้ที่มีความเสี่ยง
ที่อาศัยอยู่ในชุมชน .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่ำ นอกจากนี้ ยังศึกษากับพยาบาล
และ ltcf เฉพาะในพื้นที่หนึ่งโดยเฉพาะผู้ป่วยใน
บริการสำหรับบุคคลที่มีความเจ็บป่วยทางจิต มีอัตราการตอบสนอง
ต่ำและประชากรจำกัด ผลลัพธ์เหล่านี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงการปฏิบัติใน ltcfs
จริง บริการอาหาร และ ดังนั้น อาจจะ generalizable
เพื่อ ltcfs อื่น ๆการสำรวจนี้ยัง จำกัด โดยความจริงที่ว่า
ข้อมูลเหล่านี้เป็น self-reported . เราอาจไม่สังเกต หรือยืนยัน
เสร็จสิ้นการสำรวจโดยผู้ที่อาจจะตีความผิด

งบและตัวเลือกการตอบสนองการป้องกันเป็นกลยุทธ์มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงอาหารเป็นพิษ
ร่วมด้วย แต่ไม่ปลอดภัย ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมของพนักงาน
อย่างกว้างขวางกระจายอาหารไม่เพียง แต่ในหมู่ผู้บริโภค การศึกษากลยุทธ์การ

ตามแบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพ , ทฤษฎีความรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงและผลประโยชน์
ทำนายพฤติกรรมสุขภาพ อาจจะมากมีประสิทธิภาพมากขึ้น ความปลอดภัยอาหาร
อาจเหมาะเป็นเขตที่การศึกษาและการฝึกอบรมจะถูกจัดในลักษณะที่บูรณาการ

สุขภาพพฤติกรรมศาสตร์กับประชาชน .
5 สรุป
ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสุขอนามัยอาหารผ่าน

หลักสูตรการศึกษาที่เพียงพอและการฝึกอบรมความปลอดภัยด้านอาหารอย่างต่อเนื่องได้รับผลจากการศึกษานี้ แต่ส่วนใหญ่
ของพนักงานบริการอาหารในสถานพยาบาลสำหรับผู้สูงอายุและ
ltcf เคยเข้าร่วมอย่างน้อยหนึ่งหลักสูตรสุขอนามัยอาหาร
อาหารเป็นพิษและโรค ดังนั้น ความรู้เรื่องสุขอนามัยอาหาร
ไม่เพียงพอที่จะส่งเสริมทัศนคติเชิงบวกและปลอดภัยความ
ตามที่รายงานในการศึกษาก่อนหน้านี้ในโรงพยาบาล
อาหาร ltcf ( angelillo ฟอเรสต้า , et al . , 2001 ; angelillo viggiani , et al . , 2001 ; askarian
et al . , 2004 ; buccheri et al . , 2007 ; endevelt Werner ,
, โกลด์แมน & karpati , 2009 ; Nelson et al . , 2008 ) มีความต้องการ
การฝึกอบรมอย่างต่อเนื่อง และกลยุทธ์การศึกษาทางเลือก ใน
การศึกษาของเรา แม้ว่าความรู้ความปลอดภัยด้านอาหารสูง การจัดการอาหาร
มีการปฏิบัติไม่สอดคล้องกับมาตรฐานที่ได้รับการยอมรับ .
พื้นที่ของการปรับปรุง ได้แก่ การฝึกอบรมและการศึกษาในการจัดการด้านอาหารที่เหมาะสม และเพิ่ม

ของเอกสารการปฏิบัติด้านความปลอดภัยอาหาร รวมถึงอุณหภูมิความหมาย : และ

ตู้เย็นและตู้แช่แข็งอุณหภูมิผลการศึกษาครั้งนี้ สามารถเป็นพื้นฐานของโปรแกรมสำหรับการใช้
HACCP และระบุว่าพนักงานในการดำเนินการ
ด้านอาหารอาจมีความรู้เพียงพอในการปฏิบัติความปลอดภัยของอาหารแต่
ต้องการความช่วยเหลือกับการพัฒนาโปรแกรมเบื้องต้นในการเตรียม
สำหรับโปรแกรม HACCP ระบบและการฝึกอบรมจะต้องสนับสนุนการปฏิบัติในการจัดการอาหารที่เหมาะสม

ltcfs บ้านพยาบาล ,แต่อาจจะพึ่งพามากเกินไปได้รับการวางอยู่บนใบรับรอง
ไม่เพียงพอแก่ความสามารถ วัตถุประสงค์ของการเฝ้าระวัง
ภายในเพื่อระบุเฉพาะอันตรายแล้ว

สร้างกลยุทธ์การควบคุมที่มีประสิทธิภาพหรือการต่อเนื่องของ
อันตราย ยังเป็นสิ่งสำคัญในการดูแลของการจัดการทรัพยากรมนุษย์ การสร้างบรรยากาศเชิงบวกในสภาพแวดล้อมการทำงาน
อย่างมาก ก่อให้เกิดผลผลิตและ

รู้สึกดีทั่วไปในที่ทำงาน ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพสามารถ
มีบทบาทสำคัญในการป้องกันโรคที่เกิดจากอาหาร โดยให้
ผู้ป่วยของพวกเขาเกี่ยวกับความเสี่ยงของโรคที่เกิดจากอาหาร และการรายงาน
กรณีทันทีเพื่อเจ้าหน้าที่สาธารณสุข ความปลอดภัยของอาหารแนว
( การล้างมือบ่อย ๆ อาหาร เนื้อสัตว์ สัตว์ปีก ปลาและ
ไข่ที่ถูกต้อง หลีกเลี่ยงการปนเปื้อนข้าม และเก็บอาหารในอุณหภูมิที่ปลอดภัย
) เป็นพื้นฐานในการควบคุมโรคระบาด
ในประชากรทั้งหมด โดยเฉพาะผู้สูงอายุและประชาชนที่มีความเสี่ยง
ที่อาศัยอยู่ในชุมชน