ResultsTable 1 shows the general ch

Results
Table 1 shows the general characteristics of the study
population by sex.
It was observed the 3.8% of the studied participants consumed
supplements containing vitamin D (whether as part
of a multivitamin supplement or combined with calcium)
but, although 8.6% of the vitamin comes from supplements,
most (91.4%) comes from food sources (Table 2).
The participants who did not meet (NM) the DRI for
vitamin D (81.6%) on average had intakes of vitamin D
significantly lower [2.0 (1.2) lg day–1; 39.9% (25.0%) of
DRI] than those participants who met (M) the DRI
for vitamin D (M) (18.4%) [10.0 (5.4) lg day–1;
200.3% (108.7%) of DRI; P < 0.001, P < 0.001, respectively].
In addition, vitamin D intake provided by food
[1.9 (1.2) versus 8.7 (6.0) lg day–1; P < 0.001] and dietary
supplements [0.01 (0.21) versus 1.3 (2.9) lg day–1;
P < 0.001] was significantly lower in NM participants
than in M participants (Table 3).
The consumption of fish [77.4 (88.6) versus 131.2
(101.3) g day–1; P < 0.001], vegetables [273.6 (157.7)
versus 340.1 (188.6) g day–1; P < 0.01] and fruits [244.6
(216.4) versus 311.1 (248.7) g day–1; P < 0.05] was significantly lower in NM participants than in M participants.
However, the consumption of meat was higher in M participants
than in NM participants [170.0 (94.7) versus
133.7 (99.5) g day–1; P < 0.01] (Table 4).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ตารางที่ 1 แสดงลักษณะทั่วไปของการศึกษาจำนวนประชากรแยกตามเพศมันถูกสังเกต 3.8% ของผู้เข้าร่วม studied ใช้อาหารเสริมที่ประกอบด้วยวิตามินดี (ว่าเป็นส่วนหนึ่งของเป็นวิตามินเสริม หรือรวมกับแคลเซียม)แต่ ถึงแม้ ว่า 8.6% ของวิตามินมาจากอาหารเสริมส่วนใหญ่ (ร้อยละ 91.4) มาจากแหล่งอาหาร (ตารางที่ 2)ผู้เรียนที่ไม่ตรงกับ (NM) การลบสำหรับวิตามินดี (81.6%) โดยเฉลี่ยมีภาคของวิตามินดีอย่างมีนัยสำคัญต่ำ [2.0 (1.2) lg วัน – 1; 39.9% (25.0%) ของDRI] กว่าคนเหล่านั้นที่พบจะลบ (M)สำหรับวิตามิน D (M) (18.4%) [10.0 (5.4) lg วัน – 1200.3% (108.7% ของ DRI P < 0.001, P < 0.001 ตามลำดับ]นอกจากนี้ การบริโภควิตามินดีจากอาหาร[1.9 (1.2) เทียบกับ 8.7 (6.0) lg วัน – 1 P < 0.001] และอาหารผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร [0.01 (0.21) เทียบกับ 1.3 (2.9) lg วัน – 1P < 0.001] ต่ำอย่างมีนัยสำคัญในผู้เรียน NMกว่าใน M ร่วม (ตาราง 3)ปริมาณของปลา [77.4 (88.6) เทียบกับ 131.2(101.3) g วัน – 1 P < 0.001], ผัก [273.6 (157.7)เมื่อเทียบกับ 340.1 (188.6) วัน – 1 g P < 0.01] และผลไม้ [244.6(216.4) กับ 311.1 (248.7) วัน – 1 g P < 0.05] ต่ำอย่างมีนัยสำคัญใน NM ผู้เข้าร่วมมากกว่าผู้เรียน Mอย่างไรก็ตาม การบริโภคเนื้อได้สูงกว่า M ร่วมกว่าในผู้เรียน NM [170.0 (94.7) เทียบกับ133.7 (99.5) วัน – 1 g P < 0.01] (ตาราง 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล
ตารางที่ 1 แสดงลักษณะทั่วไปของการศึกษา
ประชากรตามเพศ.
มันเป็นข้อสังเกตที่ 3.8% ของผู้เข้าร่วมการศึกษาการบริโภค
ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีวิตามิน D (ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่ง
ของการเสริมวิตามินหรือรวมกับแคลเซียม)
แต่แม้ว่า 8.6% ของวิตามิน มาจากอาหารเสริม
มากที่สุด (91.4%) มาจากแหล่งอาหาร (ตารางที่ 2).
ผู้เข้าร่วมที่ไม่ได้ตอบสนอง (NM) DRI สำหรับ
วิตามินดี (81.6%) โดยเฉลี่ยมีการบริโภคของวิตามินดี
ที่ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ [2.0 (1.2) LG วัน 1; 39.9% (25.0%) ของ
DRI] ผู้เข้าร่วมกว่าผู้ที่ได้พบ (M) DRI
สำหรับวิตามิน D (M) (18.4%) [10.0 (5.4) วัน LG-1;
200.3% (108.7%) ของ DRI; . P <0.001, p <0.001 ตามลำดับ]
นอกจากนี้การบริโภควิตามินดีที่ได้รับจากอาหาร
[1.9 (1.2) เมื่อเทียบกับ 8.7 (6.0) วัน LG-1; p <0.001] และอาหาร
เสริม [0.01 (0.21) เมื่อเทียบกับ 1.3 (2.9) วัน LG-1;
P <0.001] อย่างมีนัยสำคัญลดลงในผู้เข้าร่วม NM
. กว่าในผู้เข้าร่วม M (ตารางที่ 3)
บริโภคปลา [77.4 (88.6) เมื่อเทียบกับ 131.2
(101.3) กรัมวัน 1; p <0.001] ผัก [273.6 (157.7)
เมื่อเทียบกับ 340.1 (188.6) กรัมวัน 1; P <0.01] และผลไม้ [244.6
(216.4) เมื่อเทียบกับ 311.1 (248.7) กรัมวัน 1; . P <0.05] อย่างมีนัยสำคัญลดลงในผู้เข้าร่วม NM กว่าในผู้เข้าร่วม M
อย่างไรก็ตามการบริโภคเนื้อสัตว์ที่สูงขึ้นในผู้เข้าร่วม M
กว่าในผู้เข้าร่วม NM [170.0 (94.7) เมื่อเทียบกับ
133.7 (99.5) กรัมวัน 1; P <0.01] (ตารางที่ 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์
ตารางที่ 1 แสดงลักษณะทั่วไปของประชากรตามเพศศึกษา
.
พบ 3.8 % ต่อผู้บริโภคอาหารเสริมที่มีวิตามิน D (

ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของภาคผนวกวิตามินรวมหรือรวมกับแคลเซียม )
แต่ถึง 8.6% ของวิตามินมาจากอาหารเสริม
( ส่วนมากที่สุด % ) ที่มาจากแหล่งอาหาร
( ตารางที่ 2 )ผู้เข้าร่วมที่ไม่ได้พบกัน ( nm ) DRI สำหรับ
วิตามิน D ( 81.6 % ) โดยเฉลี่ยมีการบริโภควิตามิน D
ลดลง [ 2.0 ( 1.2 ) LG วัน– 1 ; 39.9 % ( 25.0 )
DRI ] สูงกว่าผู้พบ ( M )
วิตามิน D ( DRI สำหรับ เมตร ) ( 18.4 % ) [ 10.0 ( 5.4 ) LG วัน– 1 ;
200.3 % ( 108.7 % ) ของ DRI ; p < 0.001 , p < 0.001 ตามลำดับ ] .
นอกจากนี้ การบริโภควิตามิน D โดยอาหาร
[ 1.9 ( 1.2 ) เมื่อเทียบกับ 8.7 ( 60 ) LG วัน– 1 ; P < 0.001 ) และอาหาร
อาหารเสริม [ 0.01 ( 0.21 ) เมื่อเทียบกับ 1.3 ( 2.9 ) แอลจี วันที 1 ;
p < 0.001 ] ลดลงในผู้เข้าร่วมกว่า M
นาโนเมตร ( ตารางที่ 3 ) .
การบริโภคปลา [ 77.4 ( ร้อยละ 88.6 ) เมื่อเทียบกับ 131.2
( 101.3 กรัมต่อวัน - 1 ; p < 0.001 ) ผัก [ 273.6 ( 157.7 )
เมื่อเทียบกับ 340.1 ( 188.6 กรัมต่อวัน - 1 ; p < 0.01 ) และผลไม้ [ 244.6
( 216.4 ) เมื่อเทียบกับ 311.1 ( 248.7 กรัมต่อวัน - 1 ; p < 005 ] ลดลงในผู้เข้าร่วม nm กว่า M
เข้าร่วม อย่างไรก็ตาม การบริโภคเนื้อสัตว์ที่สูงขึ้นใน M เข้าร่วม
กว่า nm เข้าร่วม [ 170.0 ( 94.7 ) เมื่อเทียบกับ
133.7 ( 99.5 ) กรัมต่อวัน - 1 ; P < 0.05 ) ( ตารางที่ 4 )