The method combines the reactions o

The method combines the reactions of copper ions with the peptide bonds under alkaline conditions (the Biuret test) with the oxidation of aromatic protein residues. The Lowry method is best used with protein concentrations of 0.01–1.0 mg/mL and is based on the reaction of Cu+, produced by the oxidation of peptide bonds, with Folin–Ciocalteu reagent (a mixture of phosphotungstic acid and phosphomolybdic acid in the Folin–Ciocalteu reaction). The reaction mechanism is not well understood, but involves reduction of the Folin–Ciocalteu reagent and oxidation of aromatic residues (mainly tryptophan, also tyrosine). Experiments have shown that cysteine is also reactive to the reagent. Therefore, cysteine residues in protein probably also contribute to the absorbance seen in the Lowry Assay. [3] The concentration of the reduced Folin reagent is measured by absorbance at 750 nm.[4] As a result, the total concentration of protein in the sample can be deduced from the concentration of Trp and Tyr residues that reduce the Folin–Ciocalteu reagent.

The method was first proposed by Lowry in 1951. The Bicinchoninic acid assay and the Hartree–Lowry assay are subsequent modifications of the original Lowry procedure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการรวมปฏิกิริยาของประจุทองแดงกับพันธบัตรเพปไทด์ด่างสภาวะ (ยูเร็ต) กับออกซิเดชันของหอมโปรตีนตกค้าง ส่วนจะใช้วิธี Lowry กับโปรตีนความเข้มข้น 0.01 – 1.0 mg/mL และขึ้นอยู่กับปฏิกิริยาของ Cu ผลิต โดยการเกิดออกซิเดชันของเพปไทด์พันธบัตร กับ Folin-Ciocalteu รีเอเจนต์ (ส่วนผสมของกรด phosphotungstic และ phosphomolybdic กรดในปฏิกิริยา Folin-Ciocalteu) กลไกปฏิกิริยายังไม่ดีเข้าใจ แต่เกี่ยวข้องกับการเกิดออกซิเดชันของหอมตก (ส่วนใหญ่ทริปโตเฟน ยัง tyrosine) และลดของรีเอเจนต์ Folin-Ciocalteu การทดลองได้แสดงว่า cysteine เป็นปฏิกิริยากับรีเอเจนต์ ดังนั้น ตก cysteine ในโปรตีนอาจร่วม absorbance ในวิเคราะห์ Lowry [3] ความเข้มข้นของรีเอเจนต์ Folin ลดถูกวัด โดย absorbance ที่ 750 nm[4] ดังนั้น สามารถ deduced รวมความเข้มข้นของโปรตีนในตัวอย่างจากความเข้มข้นของ Trp และ Tyr ตกที่ลดรีเอเจนต์ Folin-Ciocalteu.

วิธีแรกถูกเสนอ โดย Lowry ใน 1951 วิเคราะห์กรด Bicinchoninic และทดสอบ Hartree-Lowry ได้ปรับเปลี่ยนกระบวนการ Lowry เดิมต่อมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการรวมปฏิกิริยาของไอออนทองแดงกับพันธบัตรเปปไทด์ภายใต้เงื่อนไขที่อัลคาไลน์ (การทดสอบ Biuret) กับการเกิดออกซิเดชันของสารโปรตีนที่มีกลิ่นหอม วิธีโลว์รีย์จะใช้ที่ดีที่สุดที่มีความเข้มข้นของโปรตีน 0.01-1.0 มิลลิกรัม / มิลลิลิตรและจะขึ้นอยู่กับปฏิกิริยาของลูกบาศ์ก + ผลิตโดยออกซิเดชันของพันธบัตรเปปไทด์ที่มี Folin-Ciocalteu สาร (ซึ่งมีส่วนผสมของกรด phosphotungstic และกรด phosphomolybdic ใน Folin ปฏิกิริยา -Ciocalteu) กลไกการเกิดปฏิกิริยาไม่เข้าใจดี แต่ที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของสาร Folin-Ciocalteu และออกซิเดชันของสารอะโรมาติก (ส่วนใหญ่โพรไบโอยังซายน์) การทดลองแสดงให้เห็นว่า cysteine ​​ยังเป็นปฏิกิริยาที่สาร ดังนั้น cysteine ​​ตกค้างในโปรตีนที่อาจจะนำไปสู่การดูดกลืนแสงที่เห็นใน Assay โลว์รีย์ [3] ความเข้มข้นของสารลด Folin วัดจากการดูดกลืนแสงที่ 750 นาโนเมตร. [4] เป็นผลให้ความเข้มข้นของโปรตีนทั้งหมดในกลุ่มตัวอย่างสามารถสรุปได้จากความเข้มข้นของ Trp และเทอร์ตกค้างที่ลด Folin-Ciocalteu Reagent วิธีการถูกเสนอครั้งแรกโดยโลว์รีย์ในปี 1951 Bicinchoninic ทดสอบกรดและการทดสอบ Hartree-โลว์รีย์การปรับเปลี่ยนที่มาของขั้นตอนโลว์รีย์เดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการรวมปฏิกิริยาของไอออนทองแดงด้วยเปปไทด์พันธบัตรภายใต้สภาวะที่เป็นด่าง ( biuret ทดสอบ ) ด้วยปฏิกิริยาออกซิเดชันของโปรตีนตกค้างหอม โลว์รี่ วิธีดีที่สุดคือใช้กับโปรตีนความเข้มข้น 0.01 – 1.0 mg / ml และขึ้นอยู่กับปฏิกิริยาของทองแดงที่ผลิตโดยปฏิกิริยาของพันธบัตรเปปไทด์กับ folin – ciocalteu รีเอเจนต์ ( ส่วนผสมของกรด phosphotungstic และฟอสโฟโมลิบดิกแอซิดในการ folin – ciocalteu ) กลไกปฏิกิริยาที่ไม่เข้าใจกัน แต่เกี่ยวข้องกับการลดลงของ folin – ciocalteu รีเอเจนต์และออกซิเดชันของตกค้างหอม ( ส่วนใหญ่ทริปโตเฟนยังซีน ) การทดลองแสดงให้เห็นว่ามีปฏิกิริยากับกรดอะมิโนจะเกิดปฏิกิริยา ดังนั้นซิสเตอีนตกค้างในโปรตีนอาจจะยังสนับสนุนนเห็นในเบส ตามลำดับ [ 3 ] ความเข้มข้นของสารละลายลดลง folin การวัดการดูดกลืนแสงที่ 750 nm . [ 4 ] เป็นผลให้ความเข้มข้นรวมของโปรตีนในตัวอย่างสามารถ deduced จากความเข้มข้นและ TRP tyr ตกค้าง ที่ลด folin – ciocalteu รีเอเจนต์ .

วิธีแรกที่เสนอโดยโลว์รีย์ใน 1951 . การ bicinchoninic กรด–เบส ( การทดสอบ และฮาร์ทรี่จะตามมาการขั้นตอนเบสเดิม