The first joy of the dayis a ribbon

The first joy of the day
is a ribbon of sunlight
That wraps around your hand
and caresses my shoulder.

It is the breeze of the ocean
and the waiting beach
It is the bird that sang
on the branch of the fig tree.

the first sadness of the day
Is a door that closes
a car that drives away
A silence that develops

But you come back fast
and my life gets back on course
The last joy of the day
is the light that goes off

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสุขครั้งแรกของวันเป็นริบบิ้นของแสงแดดที่ wraps รอบ ๆ มือของคุณและลูบไล้ไหล่ของฉัน มันเป็นสายลมแห่งท้องทะเลและชายหาดรอมันเป็นนกที่ร้องในสาขาของต้นมะเดื่อ ความโศกเศร้าครั้งแรกของวันคือประตูที่ปิดรถที่ขับรถออกไปความเงียบที่พัฒนา แต่คุณกลับมาอย่างรวดเร็วและชีวิตของฉันได้รับกลับมาในหลักสูตรความสุขครั้งสุดท้ายของวันเป็นแสงที่ดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสุขแรกของวัน
เป็นริบบิ้นของแสงแดด
ที่ล้อมรอบมือของคุณ
และลูบไล้ไหล่ของฉัน. มันเป็นลมของมหาสมุทรและชายหาดรอมันเป็นนกที่ร้องเพลงในสาขาของต้นไม้มะเดื่อ. ความโศกเศร้าแรกของ วันคือประตูที่ปิดรถที่ไดรฟ์ออกไปเงียบที่พัฒนาแต่คุณกลับมาได้อย่างรวดเร็วและชีวิตของฉันได้รับกลับมาอยู่บนเส้นทางความสุขสุดท้ายของวันเป็นไฟที่จะไปปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสุขแรกของวันเป็นริบบิ้นของแสงแดดที่พันรอบมือของคุณแล้วลูบไล้ที่ไหล่ของฉันมันคือสายลมแห่งมหาสมุทรและการรอคอย บีชมันเป็นนกที่ร้องเพลงบนกิ่งของต้นมะเดื่อความโศกเศร้าครั้งแรกของวันเป็นประตูที่ปิดรถที่ขับออกไปความเงียบที่พัฒนาแต่คุณกลับมาอย่างรวดเร็วและชีวิตของฉันกลับมา ในหลักสูตรความสุขสุดท้ายของวันคือแสงที่ไปปิด