being part of the royal palace, was

being part of the royal palace, was exclusively used by the
Ayutthayan Kings. No clergy was allowed to reside on the grounds, with exception of an
occasionally invitation to pray and to perform ceremonies such as the taking of an oath of
allegiance for royal officers and for preaching and merit-making by the King. The
expansion of the temple caused the moving of the Buddhist center from Wat Maha That
to Wat Phra Sri Sanphet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นส่วนหนึ่งของพระราชวัง ขอใช้โดยการ พระมหากษัตริย์ของ ayutthayan เคลอจีไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ในเหตุผล มีข้อยกเว้นของการ บางครั้งเชิญสวดมนต์ และทำพิธีเช่นการสาบานของของ ให้สัตยาบัน สำหรับเจ้าหน้าที่รอยัล และแสดงธรรม และ ทำบุญโดย ที่ เกิดการขยายตัวของวัดย้ายของศูนย์พระพุทธศาสนาจากวัดมหาธาตุ การวัดพระศรีสรรเพชญ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นส่วนหนึ่งของพระราชวังถูกนำมาใช้โดยเฉพาะอยุธยากษัตริย์
ไม่มีพระสงฆ์ได้รับอนุญาตให้อยู่ในบริเวณที่มีข้อยกเว้นของการเชิญเป็นครั้งคราวเพื่ออธิษฐานและดำเนินการพิธีเช่นการที่คำสาบานของที่จงรักภักดีสำหรับเจ้าหน้าที่พระราชและพระธรรมเทศนาและทำบุญทำโดยพระมหากษัตริย์ การขยายตัวของวัดที่เกิดจากการเคลื่อนย้ายของศูนย์พุทธจากวัดมหาธาตุวัดพระศรีสรรเพชญ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นส่วนหนึ่งของพระราชวัง พิเศษที่ใช้โดย
ayutthayan กษัตริย์ ไม่มีพระสงฆ์ได้รับอนุญาตให้อาศัยอยู่ในพื้นที่ ด้วยข้อยกเว้นของ
บางครั้งเชิญสวดมนต์และปฏิบัติพิธีการ เช่น การปฏิญาณความจงรักภักดีต่อราชวงศ์และเจ้าหน้าที่ของ
สำหรับการเทศน์และทำบุญโดยกษัตริย์
การขยายตัวของพระวิหารที่เกิดจากเคลื่อนที่ของศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาจากวัดมหาวัดพระศรีสรรเพชญ์ที่

.