The root-knot nematode, M. incognit

The root-knot nematode, M. incognita, is often targeted for efficient management of Fusarium wilt when caused by FOV race 1 or 2. The relationship between the incidence of wilt caused by race 1 and race 2 and population levels of root-knot nematode was observed early in the analysis of the disease complex ( Atkinson, 1892). A direct relationship between the intensity of disease and degree of nematode parasitism was observed through comparison of wilt data and nematode counts ( Jorgenson et al., 1978). These races cause mild disease in the absence of nematodes; therefore, the application of fumigants to limit nematode population density was assessed as an effective control for Fusarium wilt. A pre-irrigation fumigation of 1,3-dichloropropene and chloropicrin 1.27 kg/(a.i.)/liter at 140 L/ha to reduce nematode populations increased yields from 355 kg/ha in the untreated control to 826 kg/ha. Incidence of Fusarium wilt decreased from 83% to 34% of plants in a sample of 30 individuals and nematode root galling decreased from 71% to 10% of roots ( Jorgenson et al., 1978).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปมรากนีมาโทดา M. incognita มักจะได้รับการกำหนดเป้าหมายในการจัดการที่มีประสิทธิภาพของเหี่ยว Fusarium เมื่อเกิดจากแข่งขัน FOV 1 หรือ 2 ความสัมพันธ์ระหว่างเกิดเหี่ยวเกิดจาก 1 การแข่งขันและการแข่งขัน 2 และระดับประชากรของนีมาโทดารากปมถูกสังเกตในช่วงการวิเคราะห์โรคซับซ้อน (อันดับ ค.ศ. 1892) ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างความรุนแรงของโรคและระดับของนีมาโทดา parasitism ถูกตรวจสอบ โดยเปรียบเทียบทั้งหลายนับข้อมูลและนีมาโทดา (Jorgenson et al., 1978) การแข่งขันเหล่านี้ทำให้เกิดโรคไม่รุนแรงของ nematodes ดังนั้น การประยุกต์ fumigants จำกัดความหนาแน่นประชากรนีมาโทดาถูกประเมินเป็นตัวควบคุมที่มีประสิทธิภาพสำหรับเหี่ยว Fusarium Fumigation ชลประทานก่อน 1,3-dichloropropene และ chloropicrin 1.27 กิโลกรัม / (a.i.) / ลิตร ที่ 140 L/ฮา นีมาโทดาประชากรลดเพิ่มอัตราผลตอบแทน จาก กก. 355/ฮา ไม่ถูกรักษาควบคุม กก. 826/ฮา เกิดเหี่ยว Fusarium ลดจาก 83% เป็น 34% ของพืชในตัวอย่างของบุคคลที่ 30 และ galling นีมาโทดารากลดลงจาก 71% เป็น 10% ของราก (Jorgenson et al., 1978)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไส้เดือนฝอยรากปม, M. incognita, มักจะมีการกำหนดเป้​​าหมายในการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพของเชื้อรา Fusarium โรคเหี่ยวที่เกิดจากเมื่อ FOV แข่งขัน 1 หรือ 2. ความสัมพันธ์ระหว่างการเกิดโรคเหี่ยวที่เกิดจากการแข่งขันและการแข่งขัน 1 2 และระดับประชากรของไส้เดือนฝอยรากปม ก็สังเกตเห็นต้นในการวิเคราะห์โรคที่ซับซ้อน (แอตกินสัน, 1892) ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างความรุนแรงของโรคและระดับของปรสิตตัวกลมเป็นข้อสังเกตผ่านการเปรียบเทียบข้อมูลเหี่ยวและจำนวนไส้เดือนฝอย (Jorgenson et al., 1978) การแข่งขันเหล่านี้ก่อให้เกิดโรคที่ไม่รุนแรงในกรณีที่ไม่มีไส้เดือนฝอย; ดังนั้นการประยุกต์ใช้รมเพื่อ จำกัด ความหนาแน่นของประชากรไส้เดือนฝอยได้รับการประเมินเป็นการควบคุมที่มีประสิทธิภาพสำหรับเชื้อรา Fusarium เหี่ยว การรมควันก่อนการชลประทานของ 1,3-dichloropropene และ chloropicrin 1.27 กก. / (AI) / ลิตรที่ 140 ลิตร / ไร่เพื่อลดประชากรไส้เดือนฝอยเพิ่มขึ้นอัตราผลตอบแทนจาก 355 กก. / ไร่ในการควบคุมการรับการรักษา 826 กก. / ไร่ อุบัติการณ์ของโรคเหี่ยว Fusarium ลดลงจาก 83% เป็น 34% ของพืชในกลุ่มตัวอย่าง 30 คนและไส้เดือนฝอยรากรำคาญลดลงจาก 71% เป็น 10% ของราก (Jorgenson et al., 1978)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รากปมไส้เดือนฝอย ม. incognita , มักจะเป็นเป้าหมายสำหรับการจัดการที่มีประสิทธิภาพของ Fusarium เหี่ยวเมื่อเกิดจาก Fov การแข่งขัน 1 หรือ 2 ความสัมพันธ์ระหว่างการเกิดจะเกิดจากการแข่งขัน 1 และการแข่งขัน 2 ประชากรและระดับของไส้เดือนฝอยรากปมสังเกตได้เร็วในการวิเคราะห์โรคซับซ้อน ( Atkinson , 1892 )ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างความรุนแรงของโรคและระดับของไส้เดือนฝอยปรสิตพบผ่านการเปรียบเทียบข้อมูลและไส้เดือนฝอยจะนับ ( จอร์จินสัน et al . , 1978 ) การแข่งขันเหล่านี้ก่อให้เกิดโรคไม่รุนแรงในการขาดงานของไส้เดือนฝอย ดังนั้น การใช้ fumigants ความหนาแน่นของประชากรไส้เดือนฝอยเพื่อ จำกัด ประเมินเป็นการควบคุมที่มีประสิทธิภาพสำหรับ Fusarium เหี่ยวก่อนส่งของ 1,3-dichloropropene รม และไฮดรอกซี 1.27 กิโลกรัม ( AI ) / ลิตร 140 ลิตร / ฮา เพื่อลดประชากรไส้เดือนฝอยเพิ่มผลผลิตจาก 355 กก. / เฮกตาร์ ในการควบคุมรักษาให้ 826 กิโลกรัม / ฮา อุบัติการณ์ของ Fusarium เหี่ยวลดลงจาก 83% 34 % ของพืชในตัวอย่าง 30 บุคคลและไส้เดือนฝอยราก galling ลดลงจาก 71% เป็น 10% ของราก ( จอร์จินสัน et al . , 1978 )