200 years ago , most poor children

200 years ago , most poor children ‘had to start work when they were about 12. Many boys joined the navy. They didn’t have to fight but they had to work very hard, as servants for the adult sailors. They had to climb ropes and carry gunpowder for the sailors: that’s why they got the name ‘powder mokeys’. Life was very hard and they weren’t allowed to leave the navy even if they wanted to. They often had to eat disgusting food but they were allowed to drink plenty of rum and beer. When they were eighteen, they were allowed to become real sailors, but only if they already had six years’ experience at sea! Many stayed in the navy because it was a well-paid job in those days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

200 ปี เด็กส่วนใหญ่ยากจน ' ต้องเริ่มทำงานเมื่อพวกเขาอายุ 12 เด็กผู้ชายมากมายเข้าร่วมกองทัพเรือ ไม่ได้ต่อสู้ แต่พวกเขาทำงานน้อย เป็นข้าราชการสำหรับชาวเรือผู้ใหญ่ พวกเขาจะปีนเชือก และนำดินปืนสำหรับชาวเรือ: จึงคิดนอกกรอบชื่อ 'ผง mokeys' ชีวิตเป็นเรื่องยากมาก และพวกเขาไม่ได้อนุญาตให้กองทัพเรือแม้ว่าพวกเขาต้องการ พวกเขามักจะกินอาหารที่น่าขยะแขยง แต่พวกเขาได้รับอนุญาตให้ดื่มเหล้ารัมและเบียร์ เมื่อพวกเอททีน พวกเขาได้รับอนุญาตให้เป็น เรือจริง แต่เฉพาะ ถ้าแล้วมีประสบการณ์ 6 ปีในทะเล หลายคนอยู่ในกองทัพเรือเนื่องจากเป็นงานในสมัยนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

200 ปีที่ผ่านมาเด็กยากจนส่วนใหญ่มีการเริ่มต้นการทำงานเมื่อพวกเขาเกี่ยวกับ 12 เด็กผู้ชายหลายคนเข้าร่วมกองทัพเรือ พวกเขาไม่ได้มีการสู้รบ แต่พวกเขาต้องทำงานหนักมากเป็นคนรับใช้สำหรับลูกเรือผู้ใหญ่ พวกเขาจะต้องปีนเชือกและนำดินปืนสำหรับลูกเรือ: ที่ว่าทำไมพวกเขามีชื่อ 'mokeys ผง' ชีวิตเป็นเรื่องยากมากและพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากกองทัพเรือแม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะ พวกเขามักจะมีการรับประทานอาหารที่น่าขยะแขยง แต่พวกเขาได้รับอนุญาตให้ดื่มน้ำมากของเหล้ารัมและเบียร์ เมื่อพวกเขาสิบแปดที่พวกเขาได้รับอนุญาตให้กลายเป็นลูกเรือจริง แต่ถ้าพวกเขาได้มีประสบการณ์หกปีในทะเล! หลายคนอยู่ในกองทัพเรือเพราะมันเป็นงานที่ดีจ่ายเงินในวันนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

200 ปีมาแล้ว เด็กที่ยากจนที่สุด ต้องเริ่มงานเมื่อพวกเขาถูก 12 หลายชายเข้าร่วมกองทัพเรือ พวกเขาไม่ต้องต่อสู้ แต่พวกเขาต้องทำงานอย่างหนัก เป็นข้าราชการ สำหรับผู้ใหญ่ที่กะลาสี พวกเขาต้องไต่เชือกและพกดินปืนสำหรับชาวเรือ : นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาได้ mokeys ชื่อ ' ' แป้ง ชีวิตลำบากมาก และพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้กองทัพเรือ ถ้าพวกเขาต้องการพวกเขามักจะกินอาหารที่น่าขยะแขยง แต่พวกเขาได้รับอนุญาตให้ดื่มเหล้าและเบียร์ ตอนที่สิบแปด พวกเขาได้รับอนุญาตให้กลายเป็นชาวเรือที่แท้จริง แต่ถ้าพวกเขามี 6 ปีประสบการณ์ในทะเล ! หลายคนอยู่ในกองทัพเรือเพราะมันคือเงินดี งานในวันนั้น