Ten long yearsLiving a mere facade

Ten long years
Living a mere facade of life
Ten long years
Wasting my time on smoke and noise

In my mind
I hear melodies pure and unearthly
But I find
I can't give them a voice without you

My Christine, my Christine
Lost and gone, lost and gone

The day starts
The day ends
Time crawls by

Night steals in pacing the floor
The moments creep
Yet I can't bear to sleep
'Til I hear you sing

And weeks pass
And months pass
Seasons fly

Still you don't walk through the door
And in a haze
I count the silent days
'Til I hear you sing once more

And sometimes at night time
I dream that you are there
But wake holding nothing
But the empty air

And years come
And years go
Time runs dry

Still I ache down to the core
My broken soul
Can't be alive and whole
'Til I hear you sing once more

And music, your music
It teases at my ear
I turn and it fades away
And you're not here

Let hopes pass
Let dreams pass
Let them die

Without you, what are they for?
I'll always feel
No more than halfway real
'Til I hear you sing once more

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิบปี
อยู่ซุ้มเพียงชีวิต
สิบปี
สิ้นเปลืองเวลาของฉันกับควันไฟและเสียง

ในจิตใจของฉัน
ฟังท่วงทำนองบริสุทธิ์ และพิสดาร
แต่พบ
ฉันไม่สามารถให้เสียง โดยคุณ

คริของฉัน ของฉันคริ
หายไป และหายไป สูญหาย และหายไป

วันเริ่ม
สิ้นสุดวัน
เวลาคลานโดย

คืน steals ใน pacing พื้น
ช่วงคืบ
แต่ฉันไม่สามารถทนนอน
'Til ฟังคุณร้องเพลง

และสัปดาห์ที่ผ่าน
และผ่านเดือน
ซั่นบิน

ยัง ไม่เดินผ่านประตู
และมีฟ้าหลัว
ฉันนับวันสภาพ
'Til ฟังคุณร้องเพลงอีกครั้ง

และบางครั้ง ในเวลากลางคืน
ฉันฝันว่า คุณจะมี
แต่ตื่นมาจับอะไร
แต่อากาศว่างเปล่า

ปีมา
และปี
แห้งหมดเวลา

ยัง ฉัน ache การลงหลัก
จิตวิญญาณของฉันเสีย
ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ และทั้ง
'Til ฟังคุณร้องเพลงครั้ง เพิ่มเติม

และเพลง เพลง
มันจีนที่หูของฉัน
เปิด และค่อย ๆ ปรากฏจาก
และก็ที่นี่

ให้หวังผ่าน
ให้ความฝันผ่าน
ให้ตาย

คุณ พวกเขาคืออะไรสำหรับ?
เสมอจะรู้สึก
ไม่มากกว่าจริงอยู่ตรงกลาง
'Til ฟังคุณร้องเพลงอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิบปีเป็นเวลานาน
อยู่ซุ้มเพียงสิบปีของชีวิต

เสียเวลากับควันและเสียง

ในจิตของฉัน ฉันได้ยินเสียงเพลงที่บริสุทธิ์และพิสดาร
แต่ผมหา
ฉันไม่สามารถให้เสียงโดยคุณ

ฉัน คริสทีน คริสทีนของฉัน
หายไปและหายไป หายไป และหายไป



วันที่เริ่มต้นวันที่สิ้นสุดเวลาคลานด้วย

คืนขโมยมาพื้น

ช่วงเวลาคืบยังไม่สามารถทนนอน

ของผม ผมได้ยินคุณร้องเพลงและสัปดาห์และเดือนผ่านฤดูผ่าน

บิน

ยังไม่เดิน ผ่านประตูและในหมอก

ผมนับเงียบวัน
จนถึงฉันได้ยินเธอร้องเพลงอีกครั้ง

และบางครั้งในเวลากลางคืน
ฉันฝันว่าคุณมีถืออะไร

แต่ตื่นแต่อากาศ
ว่างเปล่า ปีและปีมา


เวลาไปวิ่งแห้ง

ผมยังปวดลงหลักของฉันเสียชีวิต

จะมีชีวิตอยู่ไม่ได้ และทั้ง
จนกว่าฉันได้ยินเธอร้องเพลงอีกครั้ง

และเพลงของคุณ เพลงที่หูของฉัน

มันแหย่ผมเปิดแล้วมันก็จางหายไป และคุณไม่อยู่ที่นี่

ให้ความหวังผ่านปล่อยความฝันผ่านไป

ให้ตาย

โดยคุณ , มันคืออะไร ?

ผมจะรู้สึกไม่เกินครึ่งทางจริง
จนกว่าฉันได้ยินเธอร้องเพลงอีกครั้ง