Results of average weight gain (WG)

Results of average weight gain (WG), feed intake (FI) and
feed conversion ratio (FCR) of the respective treatments
obtained after 28 days are given in Table 2. The feed was
formulated as MET deficient (0.36%) and the estimated
cumulative quantity of sulfur amino acid (MET + cysteine)
was 0.66% in basal starter diet. Supplementation of MET
to the basal diet in the positive Control Group (A) for the
experimental period (28 days) revealed a statically
significant effect (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำหนักเฉลี่ยผลกำไร (WG) อาหารบริโภค (ไร้สาย) และ
อาหาร (FCR) อัตราแปลงบำบัดเกี่ยวข้อง
ได้รับหลังจาก 28 วันเป็นกำหนดในตารางที่ 2 ตัวดึงข้อมูลถูก
สูตรเม็ทขาดสาร (0.36%) และประเมิน
ปริมาณสะสมของกรดอะมิโนซัลเฟอร์ (เม็ท cysteine)
0.66% ในอาหารโรคสตาร์ท พบแห้งเสริมของ
อาหารโรคในการปรับควบคุมกลุ่ม (A) สำหรับ
ทดลองระยะ (28 วัน) เปิดเผยการฟิกแบบคง
ผลอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) เมื่อเทียบกับกลุ่ม (B)
ให้เม็ทในการขาดสารอาหารโรค มีกำไรน้ำหนัก
16.87% มากกว่าเม็ทขาดสารรักษากลุ่ม B.
แห่งเม็ทได้บริโภคอาหารดีและ FCR
(P<0.05) การเจริญเติบโตดีที่สุด ความต้องการของกำมะถัน
กรดอะมิโนเป็น 0.8% และสำหรับน้ำหนักสูงสุด
แนะนำเป็น 0.93% (Pack และ Schutte, 1992)
ทะกะฮะชิ et al. (1994) และ Vogt, (1994) แนะนำที่
อาหารเม็ทต่ำหดหู่เติบโต จำกัดเม็ทมีการ
ลบผลเจริญเติบโต อาหารบริโภคและประสิทธิภาพเพื่อ
ใช้สารอาหาร อย่างไรก็ตามอิ (1995) และ Ohta
แนะนำสำหรับการเจริญเติบโตดีที่สุด 0.30% ของเม็ทว่า
ไม่รวมกำมะถันกรดอะมิโนที่จำเป็น และ
เกินอาหารเม็ทระดับ 0.70% เติบโตลดลง
ประสิทธิภาพและทะกะฮะชิ et al., (1994) แนะนำที่
จำกัดกรดอะมิโนซัลเฟอร์ก็ไม่มีผลต่อผลผลิตซาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ได้จากการเพิ่มน้ำหนักเฉลี่ย (WG) ปริมาณอาหารที่กิน (FI) และ
อัตราการเปลี่ยนอาหาร (FCR) ของการรักษาที่เกี่ยวข้อง
ได้รับหลังจาก 28 วันจะได้รับในตารางที่ 2 อาหารที่ได้รับการ
กำหนดเป็น MET ขาด (0.36%) และคาด
สะสม ปริมาณของกรดอะมิโนซัลเฟอร์ (MET + cysteine)
เป็น 0.66% ในอาหารเริ่มต้นพื้นฐาน การเสริม MET
ที่จะได้รับอาหารพื้นฐานในเชิงบวกกลุ่มควบคุม (A) สำหรับ
ระยะเวลาการทดลอง (28 วัน) เปิดเผยแบบคงที่
ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) เมื่อเทียบกับกลุ่ม (B)
ได้รับ MET อาหารพื้นฐานที่ขาด น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นเป็น
16.87% มากกว่า MET ขาดการรักษากลุ่มบี
ที่นอกเหนือจาก MET มีการกินอาหารที่ดีและอัตราแลกเนื้อ
(P <0.05) สำหรับการเจริญเติบโตที่ดีที่สุดความต้องการของกำมะถัน
กรดอะมิโนเป็น 0.8% และสำหรับการเพิ่มน้ำหนักสูงสุดก็จะ
แนะนำให้เป็น 0.93% (แพ็คและ Schutte, 1992)
ทากาฮาชิและคณะ (1994) และโฟกท์ (1994) ชี้ให้เห็นว่า
อาหารที่ MET การเจริญเติบโตมีความสุขต่ำ; จำกัด MET มี
ผลกระทบในทางลบต่อการเจริญเติบโตของปริมาณอาหารที่กินและประสิทธิภาพการ
ใช้ประโยชน์จากสารอาหาร อย่างไรก็ตาม Ohta และ Ishibashi (1995)
ชี้ให้เห็นว่าการเจริญเติบโตที่ดีที่สุด 0.30% จาก MET เป็น
ที่ต้องการโดยไม่คำนึงถึงกรดอะมิโนกำมะถันรวมและ
เกินระดับ MET อาหารต่อการเจริญเติบโต 0.70% ลดลง
ผลการดำเนินงานและทากาฮาชิ et al., (1994) ชี้ให้เห็นว่า
การ จำกัด อะมิโนกำมะถัน กรดมีผลต่อผลผลิตซากไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของน้ำหนักเฉลี่ย ( WG ) ปริมาณอาหารที่กิน ( FI ) และ
อัตราส่วนการแปลงอาหาร ( FCR ) ของการรักษาแต่ละ
ที่ได้รับหลังจาก 28 วันจะได้รับในตารางที่ 2 อาหารสูตรที่เจอคือ
ขาด ( 0.36 ) และคาดว่าปริมาณสะสมของซัลเฟอร์อะมิโนแอซิด

( เจอซีสเตอีน ) เป็น 0.66% ในอาหารเริ่มต้นพื้นฐาน การเสริมเจอ
ในสูตรอาหารพื้นฐานในกลุ่มควบคุมบวก ( )
ระยะเวลาทดลอง ( 28 วัน ) พบรวม
อิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่ม ( B )
ให้เจอสูตรอาหารพื้นฐานที่ขาด น้ำหนักคือ
16.87 % มากกว่าการรักษาพบกลุ่ม B .
) พบมีการกินอาหารดีขึ้น และ FCR
( P < 0.05 ) สำหรับการเจริญเติบโตที่เหมาะสม ความต้องการของซัลเฟอร์
กรดอะมิโนเป็น 0.8% และน้ำหนักสูงสุด มันเป็น
แนะนำเป็น 0.93 % ( แพ็คและสตั๊ต , 1992 )
ทาคาฮาชิ et al . ( 1994 ) และสาธิต ( 1994 ) พบว่าอาหารที่หดหู่
ต่ำพบการเจริญเติบโต ; จำกัด พบได้ผลเชิงลบต่อการเจริญเติบโต ปริมาณอาหารที่กินและประสิทธิภาพ

ใช้รัง อย่างไรก็ตาม โอห์ตา และ ชิบาชิ ( 1995 )
แนะนำว่าสำหรับการเจริญเติบโตที่เหมาะสม , 0.30 %
เจอคือต้องไม่รวมกรดอะมิโนกำมะถันและ
เกินอาหารพบระดับ 0.70 % ลดการเจริญเติบโต
ประสิทธิภาพและทากา et al . ( 1994 ) พบว่ากรดอะมิโนกำมะถัน
จำกัด ไม่มีผลกระทบต่อผลผลิต