The House of Commons is the lower h

The House of Commons is the lower house of the Parliament of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland which, like the House of Lords (the upper house), meets in the Palace of Westminster.

The House is an elected body consisting of 650 members known as Members of Parliament (MPs). Members are elected to represent constituencies by first-past-the-post and hold their seats until Parliament is dissolved.

A House of Commons of England evolved at some point in England during the 14th century, becoming the House of Commons of Great Britain after the political union with Scotland in 1707 and then assuming its current title after the political union with Ireland in the nineteenth century. The "United Kingdom" referred to was the United Kingdom of Great Britain and Ireland from 1800, and became the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland after independence was given to the Irish Free State in 1922.

Under the Parliament Act 1911, the Lords' power to reject legislation was reduced to a delaying power. The Government is primarily responsible to the House of Commons and the prime minister stays in office only as long as he or she retains the support of a majority of its members.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮาส์ออฟคอมมอนส์เป็นสภาล่างสภาของสหราชอาณาจักรของสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์เหนือที่ เช่นสภาขุนนาง (บนบ้าน), ที่ตรงกับในวังเวสต์มินสเตอร์บ้านมีร่างกายรับการแต่งตั้งประกอบด้วยสมาชิกที่เป็นสมาชิกรัฐสภา (MPs) 650 สมาชิกจะได้รับการเลือกตั้ง การแสดงชุมชน โดยแรกอดีตเดอะโพสต์ค้างที่นั่งของพวกเขาจนกว่ารัฐสภาส่วนถูกยุบสภาของอังกฤษพัฒนาบางจุดในอังกฤษในช่วงศตวรรษ 14 กลายเป็น สภาบริเตนหลังสหภาพทางการเมืองกับสกอตแลนด์ใน 1707 แล้ว สมมติว่าชื่อเรื่องปัจจุบันหลังสหภาพทางการเมืองกับไอร์แลนด์ในศตวรรษนี้ "สหราชอาณาจักร" ที่อ้างถึงคือ สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์จาก 1800 และกลายเป็นสหราชอาณาจักรของสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์เหนือหลังเอกราชให้รัฐอิสระไอริชในค.ศ. 1922ภายใต้รัฐสภาบัญญัติ 1911 อำนาจของลอร์ดปฏิเสธกฎหมายถูกลดอำนาจ delaying รัฐบาลรับผิดชอบเป็นหลักการสภา และนายกรัฐมนตรีอยู่ในสำนักงานเท่านั้นตราบเท่าที่เขาหรือเธอยังคงสนับสนุนส่วนใหญ่ของสมาชิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สภาคือสภาผู้แทนราษฎรของรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือที่เช่นสภาขุนนาง (บนบ้าน) พบในพระราชวังเวสต์มิ. บ้านเป็นร่างกายได้รับการเลือกตั้งประกอบด้วย 650 สมาชิกที่รู้จักในฐานะสมาชิกรัฐสภา (ส.ส. ) สมาชิกจะได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนของการเลือกตั้งโดยแรกผ่านไปที่โพสต์และถือที่นั่งของพวกเขาจนกว่ารัฐสภาจะละลาย. สภาของอังกฤษการพัฒนาที่จุดในประเทศอังกฤษในช่วงศตวรรษที่ 14 กลายเป็นสภาของสหราชอาณาจักรหลังจากที่ พันธมิตรทางการเมืองกับสกอตแลนด์ใน 1707 และจากนั้นสมมติว่าชื่อในปัจจุบันหลังจากที่พันธมิตรทางการเมืองกับไอร์แลนด์ในศตวรรษที่สิบเก้า "สหราชอาณาจักร" หมายถึงเป็นสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์จาก 1800 และกลายเป็นสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือหลังจากเป็นอิสระให้กับรัฐอิสระไอริชในปี 1922 ภายใต้รัฐสภาทำหน้าที่ 1911 ลอร์ด อำนาจที่จะปฏิเสธการออกกฎหมายลดลงสู่อำนาจล่าช้า รัฐบาลเป็นหลักรับผิดชอบต่อสภาและนายกรัฐมนตรีอยู่ในตำแหน่งได้เพียงตราบเท่าที่เขาหรือเธอยังคงมีการสนับสนุนจากเสียงส่วนใหญ่ของสมาชิกที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สภา คือ สภาของรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือซึ่งเป็นสภาขุนนาง ( สภาสูง ) พบในพระราชวังเวสต์มินสเตอร์ .

บ้านเลือกร่างกายประกอบด้วย 650 สมาชิกที่รู้จักกันเป็น สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ( ส.ส. )สมาชิกจะได้รับเลือกเป็นตัวแทนของการเลือกตั้งโดยผ่านเสาแรกและถือที่นั่งจนกว่ารัฐสภาจะละลาย

เป็นสภาของอังกฤษพัฒนาในบางจุดในอังกฤษในช่วงศตวรรษที่ 14กลายเป็นสภาของสหราชอาณาจักรหลังสหภาพทางการเมืองกับสกอตแลนด์ในค.ศ. 1707 แล้วสมมติว่าชื่อปัจจุบัน หลังจากสหภาพทางการเมืองกับไอร์แลนด์ในศตวรรษที่สิบเก้า " สหราชอาณาจักร " เรียกว่าเป็นสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์จาก 1800 ,และเป็น สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือเอกราชให้รัฐอิสระไอริชใน 1922

ภายใต้รัฐสภาทำหน้าที่ 2454 , โชกุน อำนาจที่จะปฏิเสธกฎหมายที่ถูกลดลงไป การพลังงานรัฐบาลมีหน้าที่หลักในสภาสามัญ และนายกรัฐมนตรีอยู่ในสำนักงานเท่านั้น ตราบใดที่เขาหรือเธอยังคงสนับสนุนของสมาชิกส่วนใหญ่ของ