In soil-grown plants measuring the

In soil-grown plants measuring the biomass production at 70 d after sowing showed the strongest relationship with salt tolerance, and has revealed substantial variation among genotypes at both levels of salinity stress which was also predictive of grain yield in the field. However, there was no significant correlation between the salt tolerance of 15 genotypes after 70 d and their salt tolerance at earlier growth stages. This finding confirmed the unsuitability of using an early assessment of salinity tolerance at the seedling stage. Tolerance to salinity is necessary at the whole plant level through the complete life cycle in grain-producing species. The determination of salt tolerance in saline conditions presents simple and useful parameters, the differences in the levels of salt tolerance at the seedling stage did not reflect enhanced salinity tolerance at the adult plant level. Similarly, most investigators have been unable to demonstrate a relationship between tolerance under laboratory high-salt conditions and later growth stages across a range of species, particularly bread wheat, durum wheat, and barley. Nevertheless while using relative growth at the early stage seems to be a convenient test for screening large numbers of genotypes in a rapid manner, it must first be demonstrated that it is correlated to tolerance during vegetative growth, flowering, and maturity if it is to be of value. The heritability for salt tolerance, which ranged from 0.36 to 0.66, show that genetic differences explain a major part of the phenotypic differences. There may be scope to improve the screening efficiency for shoot biomass ratio further and thereby the operational heritability values by sampling larger numbers of plants at one time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในดินที่ปลูกพืช วัดการผลิตชีวมวลที่ 70 d หลังจากหว่านแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่ง มีความอดทนเกลือ และได้เปิดเผยรูปพบในการศึกษาจีโนไทป์ในทั้งสองระดับของความเครียดความเค็มซึ่งคาดการณ์ผลผลิตข้าวในฟิลด์ อย่างไรก็ตาม คือไม่สัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างเผื่อเกลือของพันธุ์ 15 หลัง 70 d และความอดทนของเกลือที่ก่อนหน้านี้เจริญ ค้นพบนี้ยืนยัน unsuitability ของการใช้การประเมินช่วงต้นของความอดทนความเค็มในระยะต้นกล้า ความอดทนกับความเค็มเป็นสิ่งจำเป็นในระดับโรงงานทั้งหมดผ่านวงจรชีวิตสมบูรณ์ในการผลิตเมล็ดพันธุ์ กำหนดค่าเผื่อเกลือในสภาพน้ำเกลือแสดงพารามิเตอร์ที่ง่าย และมีประโยชน์ ความแตกต่างในระดับของเกลือเผื่อในระยะต้นกล้าจึงไม่สะท้อนค่าเผื่อเพิ่มความเค็มในระดับโรงงานผู้ใหญ่ ในทำนองเดียวกัน นักวิจัยส่วนใหญ่แล้วไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างค่าเผื่อสภาพเกลือสูงห้องปฏิบัติการและขั้นตอนการเจริญเติบโตต่อในช่วงของชนิด ขนมปังข้าวสาลี ทำจากข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม ขณะใช้ญาติเจริญเติบโตในระยะแรก ๆ น่าจะ เป็นการทดสอบที่สะดวกสำหรับการคัดกรองตัวเลขขนาดใหญ่ของพันธุ์ในลักษณะรวดเร็ว มันต้องแรกจะแสดงให้เห็นว่า มันมีความสัมพันธ์การยอมรับในระหว่างการเจริญเติบโตของพืช ดอก และครบกำหนดก็จะเป็นของค่า Heritability ค่าเผื่อเกลือ ที่โจมตีระยะไกลจาก 0.36 ถึง 0.66 แสดงว่าพันธุกรรมเป็นส่วนสำคัญของความแตกต่างของฟีโนไทป์อธิบายความแตกต่าง อาจมีการปรับปรุงคัดกรองประสิทธิภาพสำหรับยิงอัตราส่วนชีวมวลต่อไป และจึงค่า heritability ดำเนินงาน โดยสุ่มตัวอย่างตัวเลขขนาดใหญ่ของพืชเวลาหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในพืชดินปลูกการวัดการผลิตชีวมวลที่ 70 D หลังหยอดเมล็ดแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับทนเค็มและได้เปิดเผยการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ยีนทั้งในระดับของความเครียดความเค็มซึ่งเป็นคาดการณ์ผลผลิตข้าวในทุ่งนา แต่ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างทนเค็ม 15 ยีนหลังจาก 70 D และทนเค็มของพวกเขาในระยะการเจริญเติบโตก่อนหน้านี้ การค้นพบนี้ได้รับการยืนยันความไม่เหมาะสมของการใช้การประเมินเริ่มต้นของการทนทานต่อความเค็มในขั้นตอนของต้นกล้าที่ ความทนทานต่อความเค็มเป็นสิ่งที่จำเป็นในระดับโรงงานทั้งหมดผ่านวงจรชีวิตที่สมบูรณ์ในเมล็ดพันธุ์ที่ผลิต การกำหนดทนเค็มในสภาพน้ำเกลือนำเสนอพารามิเตอร์ง่ายและมีประโยชน์แตกต่างในระดับของการทนเค็มในขั้นตอนของต้นกล้าไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงความอดทนความเค็มที่เพิ่มขึ้นในระดับโรงงานผู้ใหญ่ ในทำนองเดียวกันนักวิจัยส่วนใหญ่ได้รับไม่สามารถที่จะแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างความอดทนภายใต้เงื่อนไขที่สูงเกลือในห้องปฏิบัติการและระยะการเจริญเติบโตต่อมาในช่วงของสายพันธุ์ข้าวสาลีขนมปังโดยเฉพาะอย่างยิ่งข้าวสาลี durum และข้าวบาร์เลย์ อย่างไรก็ตามในขณะที่ใช้การเจริญเติบโตในระยะแรกดูเหมือนว่าจะมีการทดสอบที่สะดวกสำหรับการคัดกรองจำนวนมากของยีนในลักษณะที่รวดเร็วจะต้องแรกแสดงให้เห็นว่ามันมีความสัมพันธ์กับความอดทนในระหว่างการเจริญเติบโตของพืชดอกและวุฒิภาวะถ้ามันคือการเป็น ของมูลค่า พันธุกรรมสำหรับทนเค็มซึ่งอยู่ในช่วง 0.36-0.66 แสดงให้เห็นว่าแตกต่างทางพันธุกรรมอธิบายเป็นส่วนสำคัญของความแตกต่างฟีโนไทป์ อาจจะมีขอบเขตในการปรับปรุงประสิทธิภาพการตรวจคัดกรองสำหรับอัตราส่วนยิงชีวมวลต่อไปและจะช่วยค่าพันธุกรรมในการดำเนินงานโดยการสุ่มตัวอย่างตัวเลขขนาดใหญ่ของพืชในครั้งเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในดินปลูกพืชวัดมวลชีวภาพการผลิตที่ 70 D หลังปลูก พบจบความสัมพันธ์กับทนเค็ม และได้เปิดเผยมากรูปแบบของสายพันธุ์ ทั้งระดับความเค็มของความเครียดซึ่งยังพยากรณ์ของผลผลิตในเขต อย่างไรก็ตามไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างความอดทนของ 15 พันธุ์ เกลือ หลังจาก 70 D และความอดทนของเกลือการเจริญเติบโตในระยะเวลาก่อนหน้านี้ การค้นพบนี้ได้รับการยืนยันความไม่เหมาะสมของการใช้ประเมินต้นทนเค็มที่กล้าขึ้นเวที ความทนทานต่อความเค็มที่จำเป็นในระดับโรงงานทั้งหมดผ่านวงจรชีวิตที่สมบูรณ์ในการผลิตเมล็ดพันธุ์ ปริมาณเกลือในน้ำเกลือที่มีความอดทน เงื่อนไขง่าย และมีประโยชน์ พารามิเตอร์ , ความแตกต่างในระดับของความทนทานเกลือที่ต้นกล้าเวทีไม่ได้สะท้อนเพิ่มความเค็มที่ผู้ใหญ่โรงงานระดับ ในทำนองเดียวกัน นักวิจัยส่วนใหญ่ ยังไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างความอดทนภายใต้สภาวะห้องปฏิบัติการสูงเกลือและขั้นตอนการเจริญเติบโตภายหลังในช่วงของสายพันธุ์ โดยเฉพาะขนมปังข้าวสาลีข้าวสาลี durum และบาร์เลย์ อย่างไรก็ตามในขณะที่ใช้การเจริญเติบโตสัมพัทธ์ในระยะแรกน่าจะสะดวกสำหรับการคัดกรองการทดสอบตัวเลขขนาดใหญ่ของพันธุ์ในลักษณะที่รวดเร็วก็ต้องแรกจะพบว่ามันมีความสัมพันธ์กับความอดทนในระหว่างการเจริญเติบโต ลักษณะดอก และวุฒิภาวะ ถ้ามันจะเป็นค่า มีลักษณะทนเค็ม ซึ่งอยู่ระหว่าง 0.36 ถึง 0.66 แสดงว่า ความแตกต่างทางพันธุกรรม อธิบาย เป็นส่วนสําคัญของความแตกต่างของเซลล์ . อาจจะมีขอบเขตในการปรับปรุงประสิทธิภาพการคัดกรองอัตราส่วนมวลยิงต่อไป และสำหรับการดำเนินงานค่าโดยสุ่มตัวเลขขนาดใหญ่ของพืชหนึ่งครั้ง