The results of that study indicated

The results of that study indicated that symptoms caused by
exposure to PM10 were as follows: fewer than 259 subjects had
regular cough, fewer than 179 subjects had chronic cough or sputum,
and fewer than 137 subjects had wheeze and shortness of breath.
Therefore, a decline in particle concentration in Switzerland during
the 11-year follow-up period was beneficial to improving respiratory
symptoms among adults. However, in an experiment among
children aged 24 months in New York City from 1998 to 2006, increased
ambient nickel and vanadium levels were significantly
related to wheeze, and increased elemental carbon levels were significantly
related to cough during cold and flu season; however, total
PM2.5 did not show an association with wheeze or cough [15].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการศึกษาที่ระบุว่า อาการเกิดจากแสง PM10 มีดังนี้: มีวิชาน้อยกว่า 259ปกติไอ วัตถุน้อยกว่า 179 มีไอเรื้อรังหรือเสมหะและมีวัตถุน้อยกว่า 137 wheeze และหายใจถี่ดังนั้น การลดลงความเข้มข้นของอนุภาคในสวิตเซอร์แลนด์ระหว่างติดตามระยะเวลา 11 ปีเป็นประโยชน์ต่อการปรับปรุงระบบทางเดินหายใจอาการในผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม ในการทดลองในเด็กอายุ 24 เดือนในนิวยอร์กจากปี 1998 ถึง 2006 เพิ่มขึ้นระดับนิกเกิลและวาเนเดียมแวดล้อมได้อย่างมากเกี่ยวข้องกับ wheeze และธาตุคาร์บอนเพิ่มขึ้นที่ระดับถูกมากที่เกี่ยวข้องกับไอช่วงเย็นและไข้หวัดใหญ่ อย่างไรก็ตาม รวมPM2.5 ไม่ไม่แสดงการเชื่อมโยงกับ wheeze หรือไอ [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาที่ชี้ให้เห็นว่าอาการที่เกิดจาก
การสัมผัสกับ PM10 มีดังนี้น้อยกว่า 259 วิชามี
ไอปกติน้อยกว่า 179 ตัวอย่างมีอาการไอเรื้อรังหรือเสมหะ
. และน้อยกว่า 137 ตัวอย่างมีเสียงฮืด ๆ และหายใจถี่
ดังนั้น การลดลงของความเข้มข้นของอนุภาคในวิตเซอร์แลนด์ในช่วง
ระยะเวลาการติดตาม 11 ปีเป็นประโยชน์ในการปรับปรุงระบบทางเดินหายใจ
อาการในผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตามในการทดลองในหมู่
เด็กอายุ 24 เดือนในนิวยอร์กซิตี้ 1998-2006 เพิ่มขึ้น
โดยรอบนิกเกิลและวานาเดียมระดับอย่างมีนัยสำคัญ
ที่เกี่ยวข้องกับเสียงฮืด ๆ และเพิ่มระดับธาตุคาร์บอนอย่างมีนัยสำคัญ
ที่เกี่ยวข้องกับการไอในช่วงฤดูหนาวและไข้หวัดใหญ่; แต่รวม
PM2.5 ไม่ได้แสดงร่วมกับเสียงฮืดหรือไอ [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการศึกษาพบว่า อาการเกิดจากแสง PM10 ดังนี้น้อยกว่า 259 คน มีไอ ปกติ น้อยกว่า มีเสมหะไอเรื้อรัง หรือ จำนวน 179 ,และน้อยกว่า 137 คน มีเสียงฮืดและความกระชับของลมหายใจดังนั้น การลดลงของความเข้มข้นของอนุภาคในสวิตเซอร์แลนด์ในช่วงปีที่ 11 ระยะติดตามผลมีประโยชน์ต่อการปรับปรุงทางเดินหายใจอาการในผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม ในการทดลองของเด็กอายุ 24 เดือนในนิวยอร์กตั้งแต่ปี 1998 ถึงปี 2006 เพิ่มขึ้นนิกเกิล และวานาเดียม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับโดยที่เกี่ยวข้องกับเสียงฮืดและธาตุคาร์บอนเพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับที่เกี่ยวข้องกับไอในช่วงเย็น และไข้หวัด อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดpm2.5 ไม่แสดงความสัมพันธ์กับเสียงฮืดหรือไอ [ 15 ]