At 1,656 square kilometres (639 sq

At 1,656 square kilometres (639 sq mi), Skye is the second-largest island in Scotland after Lewis and Harris. The coastline of Skye is a series of peninsulas and bays radiating out from a centre dominated by the Cuillin hills (Gaelic:An Cuiltheann). Malcolm Slesser suggested that its shape "sticks out of the west coast of northern Scotland like a lobster's claw ready to snap at the fish bone of Harris and Lewis"[9] and W. H. Murray, commenting on its irregular coastline, stated that "Skye is sixty miles [100 km] long, but what might be its breadth is beyond the ingenuity of man to state".[1][Note 4] Martin Martin, a native of the island, reported on it at length in a 1703 publication. His geological observations included a note that:

There are marcasites black and white, resembling silver ore, near the village Sartle: there are likewise in the same place several stones, which in bigness, shape, &c., resemble nutmegs, and many rivulets here afford variegated stones of all colours. The Applesglen near Loch-Fallart has agate growing in it of different sizes and colours; some are green on the outside, some are of a pale sky colour, and they all strike fire as well as flint: I have one of them by me, which for shape and bigness is proper for a sword handle. Stones of a purple colour flow down the rivulets here after great rains.

— Martin Martin, A Description of The Western Islands of Scotland.[25]
Rugged mountain scenery. Several sharp prominences of bare grey rock stand out on a long ridge leading to more hills beyond.
The vertical west face of the Bastier Tooth (a top next to Am Basteir) in the Cuillin, with Sgùrr nan Gillean in the background
The Black Cuillin, which are mainly composed of basalt and gabbro, include twelve Munros and provide some of the most dramatic and challenging mountain terrain in Scotland.[9] The ascent of Sgùrr a' Ghreadaidh is one of the longest rock climbs in Britain and the Inaccessible Pinnacle is the only peak in Scotland that requires technical climbing skills to reach the summit.[16][26] These hills make demands of the hill walker that exceed any others found in Scotland[27] and a full traverse of the Cuillin ridge may take 15–20 hours.[28] The Red Hills (Gaelic: Am Binnean Dearg) to the south are also known as the Red Cuillin. They are mainly composed of granite that has weathered into more rounded hills with many long scree slopes on their flanks. The highest point of these hills is Glamaig, one of only two Corbetts on Skye.[29]

The northern peninsula of Trotternish is underlain by basalt, which provides relatively rich soils and a variety of unusual rock features. The Kilt Rock is named after the tartan-like patterns in the 105 metres (344 ft) cliffs. The Quiraing is a spectacular series of rock pinnacles on the eastern side of the main spine of the peninsula and further south is the rock pillar of the Old Man of Storr.[30]

Beyond Loch Snizort to the west of Trotternish is the Waternish peninsula, which ends in Ardmore Point's double rock arch. Duirinish is separated from Waternish by Loch Dunvegan, which contains the island of Isay. The loch is ringed by sea cliffs that reach 295 metres (967 ft) at Waterstein Head. Oolitic loam provides good arable land in the main valley. Lochs Bracadale and Harport and the island of Wiay lie between Duirinish and Minginish, which includes the narrower defiles of Talisker and Glen Brittle and whose beaches are formed from black basaltic sands.[31] Strathaird is a relatively small peninsula close to the Cuillin hills with only a few crofting communities,[32] the island of Soay lies offshore. The bedrock of Sleat in the south is Torridonian sandstone, which produces poor soils and boggy ground, although its lower elevations and relatively sheltered eastern shores enable a lush growth of hedgerows and crops.[33] The islands of Raasay, Rona, Scalpay and Pabay all lie to the north and east between Skye and the mainland.[1][16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ 1,656 ตารางกิโลเมตรที่ (639 ตร.ไมล์), ปสกีย์เป็นเกาะใหญ่อันดับสองในสกอตแลนด์หลังจากลูอิสและแฮร์ริส แนวชายฝั่งปสกีย์เป็นชุดของคาบสมุทรและอ่าวที่แผ่ออกจากศูนย์ที่ครอบงำ โดยเนินเขา Cuillin (เกลิคพูด: An Cuiltheann) Malcolm Slesser แนะนำว่า รูปร่างของ "แท่งจากฝั่งตะวันตกของสกอตแลนด์เหนือเช่นก้ามของกุ้งพร้อมที่จะถ่ายที่กระดูกปลาของแฮริสและลูอิส" [9] และ W. H. Murray แสดงความคิดเห็นบนชายฝั่งของตนผิดปกติ ระบุว่า "ปสกีย์หกสิบไมล์ [100 กม] แต่สิ่งที่อาจจะกว้างอยู่นอกเหนือความฉลาดของคนรัฐ" [1] [Note 4] มาร์ตินมาร์ติน พื้นเมืองของเกาะ รายงานมันที่มีความยาวในสิ่งพิมพ์ 1703 สังเกตการณ์ทางธรณีวิทยารวมบันทึกที่:มีแร่ marcasites ขาวดำ คล้ายเงิน ใกล้หมู่บ้าน Sartle: มีทำนองเดียวกันในสถานเดียวกันหินหลาย ซึ่งใน bigness รูปร่าง และ c. คล้ายกับ nutmegs และ rivulets มากมายที่นี่สามารถหินแตกต่างกันของสีทั้งหมด Applesglen ใกล้ลอช Fallart มีโมราที่เติบโตในขนาดต่าง ๆ และสี มีสีเขียวด้านนอก บางมีสีฟ้าอ่อน และพวกเขาทั้งหมดตีไฟเช่นเดียวกับหินเหล็กไฟ: มีหนึ่งของพวกเขาโดยฉัน ซึ่งรูปร่างและ bigness เป็นที่เหมาะสมสำหรับมือจับดาบ หินของไหลสีม่วงลง rivulets ที่นี่หลังจากฝนตกดี— มาร์ตินมาร์ติน คำอธิบายของหมู่เกาะตะวันตกของสกอตแลนด์ [25]ชมทัศนียภาพภูเขา หลายคม prominences ของหินเปลือยสีเทาโดดเด่นบนชะง่อนยาวนำไปสู่เนินเพิ่มเติมนอกเหนือจากหน้าตะวันตกแนวของฟัน Bastier (บนถัดจาก Am Basteir) ใน Cuillin กับ Sgùrr Gillean น่านในพื้นหลังCuillin ดำ ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยหินบะซอลต์และบโบ รวมสิบสอง Munros และให้บางส่วนของภูมิประเทศภูเขาที่ท้าทาย และน่าทึ่งมากที่สุดในสกอตแลนด์ [9] การขึ้น Sgùrr เป็น ' Ghreadaidh ไต่ขึ้นหินที่ยาวที่สุดในสหราชอาณาจักรอย่างใดอย่างหนึ่ง และไม่สามารถเข้าถึงจุดสุดยอด สูงสุดเฉพาะในสกอตแลนด์ที่ต้องใช้ทักษะทางเทคนิคปีนถึงยอดเขา [16] [26] ฮิลล์เหล่านี้ทำให้ความต้องการของวอล์คเกอร์ฮิลล์ที่เกินคนอื่น ๆ ในสกอตแลนด์ [27] และหมุนตัวเต็มของสัน Cuillin อาจใช้เวลา 15-20 ชั่วโมง [28] ภูเขาสีแดง (เกลิคพูด: Am Binnean Dearg) ทางใต้จะเรียกว่า Cuillin สีแดง มีองค์ประกอบส่วนใหญ่ของหินแกรนิตที่มีสภาพเป็นเนินเขาลาดเอียงยาว scree หลายบนข้างของพวกเขาที่มีการปัดเศษ จุดสูงสุดของเนินเขาเหล่านี้คือ Glamaig, Corbetts เพียงสองบนปสกีย์อย่างใดอย่างหนึ่ง [29]คาบสมุทรทางตอนเหนือของ Trotternish เป็น underlain โดยบะซอลต์ ซึ่งมีดินค่อนข้างอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายของหินแปลก หิน Kilt เป็นชื่อหลังจากไปเหมือนลายรูปหน้าผา 105 เมตร (344 ฟุต) Quiraing pinnacles หินด้านตะวันออกของกระดูกสันหลังของคาบสมุทรหลักชุดงดงาม และเพิ่มเติม ใต้ เสาหินของคนเก่าของ Storr [30]นอกเหนือจากลอช Snizort ไปทางทิศตะวันตกของ Trotternish เป็นคาบสมุทร Waternish ซึ่งสิ้นสุดใน Ardmore จุดซุ้มหินคู่ Duirinish ถูกแยกออกจาก Waternish โดยลอช Dunvegan ซึ่งประกอบด้วยเกาะ Isay ล็อคถูกล้อมรอบ ด้วยหน้าผาทะเลที่ 295 เมตร (967 ฟุต) ที่ Waterstein หัว Oolitic loam มีที่ดินทำกินที่ดีในหุบเขาหลัก ทะเลสาบ Bracadale และ Harport และเกาะ Wiay อยู่ระหว่าง Duirinish และ Minginish ซึ่งรวมถึง defiles แคบลง Talisker และเกล็นเปราะ และมีชายหาดเกิดขึ้นจากทรายดำรับ [31] เพนนินซูล่าที่ค่อนข้างเล็กใกล้กับภูเขา Cuillin มีเพียงไม่กี่ crofting ชุมชน เป็น Strathaird [32] เกาะ Soay อยู่ต่างประเทศ ข้อเท็จจริงของ Sleat ในภาคใต้เป็นหินทราย Torridonian ซึ่งก่อให้เกิดดินที่ไม่ดีและพื้นดินที่ลุ่ม แม้ระดับล่างและชายฝั่งตะวันออกที่กำบังค่อนข้างเจริญเติบโตเขียวชอุ่มพุ่มไม้และพืชที่เปิดใช้งาน [33] สิ่งอำนวยความ กิน Scalpay และ Pabay ทั้งหมดของเกาะอยู่ทางเหนือและตะวันออกระหว่างปสกีย์และแผ่นดินใหญ่ [1] [16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ 1,656 ตารางกิโลเมตร (639 ตารางไมล์) สกายเป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับสองในสกอตแลนด์หลังจากที่ลูอิสแฮร์ริส ชายฝั่งของสกายเป็นชุดของคาบสมุทรและอ่าวแผ่ออกจากศูนย์กลางที่โดดเด่นด้วยเนินเขา Cuillin ที่ (เกลิค: การ Cuiltheann) มัลคอล์ Slesser ชี้ให้เห็นว่ารูปร่างของมัน "ไม้ออกจากชายฝั่งตะวันตกทางตอนเหนือของสกอตแลนด์เหมือนกรงเล็บกุ้งก้ามกรามที่พร้อมที่จะสแนปที่กระดูกปลาแฮร์ริสและลูอิส" [9] และ WH เมอเรย์แสดงความคิดเห็นในชายฝั่งที่ผิดปกติของมันระบุว่า "สกายคือ หกสิบไมล์ [100 กม] นาน แต่สิ่งที่อาจจะกว้างอยู่นอกเหนือความฉลาดของมนุษย์ที่จะระบุว่า ". [1] [หมายเหตุ 4] มาร์ตินมาร์ติน, พื้นเมืองของเกาะรายงานในนั้นที่มีความยาวในสิ่งพิมพ์ 1703 ข้อสังเกตทางธรณีวิทยาของเขารวมถึงทราบว่า:

มีเหมือนกันในสถานที่เดียวกันหลายก้อนหินซึ่ง bigness รูปร่าง & C คล้าย nutmegs และลำธารมากมายที่นี่:. มี marcasites สีดำและสีขาวคล้ายแร่เงินใกล้หมู่บ้าน Sartle ที่มี ที่แตกต่างกันของหินทุกสี Applesglen ใกล้ทะเลสาบ-Fallart มีโมราเจริญเติบโตในที่มีขนาดแตกต่างกันและสี บางมีสีเขียวด้านนอกบางที่มีสีฟ้าอ่อนและพวกเขาทั้งหมดตีไฟเช่นเดียวกับฟลินท์: ฉันมีหนึ่งของพวกเขาโดยผมซึ่งสำหรับรูปร่างและ bigness เป็นที่เหมาะสมสำหรับด้ามดาบ หินสีม่วงลำธารไหลลงมาที่นี่หลังจากที่ฝนที่ดี.

-. มาร์ตินมาร์ติน, คำอธิบายของหมู่เกาะตะวันตกของสกอตแลนด์ [25]
ทิวทัศน์ภูเขาที่มีความทนทาน prominences คมหลายของหินสีเทาเปลือยโดดเด่นบนสันเขายาวที่นำไปสู่เนินเขามากขึ้นเกินกว่า.
หน้าทางทิศตะวันตกตามแนวตั้งของฟัน Bastier (ด้านบนติดกับ Am Basteir) ใน Cuillin กับ Sgurr น่าน Gillean ในพื้นหลัง
สีดำ Cuillin, ซึ่งมีส่วนประกอบของหินบะซอลและ gabbro รวมถึงสิบสอง Munros และให้บางส่วนของภูมิประเทศภูเขาที่น่าทึ่งที่สุดและความท้าทายในสกอตแลนด์. [9] ขึ้นของ Sgurr ว่า 'Ghreadaidh เป็นหนึ่งในปีนร็อคที่ยาวที่สุดในสหราชอาณาจักรและไม่สามารถเข้าถึงพินนาเคิ ยอดเขาเท่านั้นในสกอตแลนด์ที่ต้องใช้ทักษะการปีนเขาทางเทคนิคในการเข้าถึงการประชุมสุดยอด. [16] [26] เนินเขาเหล่านี้ทำให้ความต้องการของเนินเขาวอล์คเกอร์ที่เกินคนอื่น ๆ ใด ๆ ที่พบในสกอตแลนด์ [27] และทราเวิร์เต็มรูปแบบของสันเขา Cuillin อาจใช้เวลา 15 -20 ชั่วโมง [28] เนินเขาสีแดง. (เกลิค: Am Binnean Dearg) ไปทางทิศใต้เป็นที่รู้จักกันเป็นสีแดง Cuillin พวกเขาจะประกอบด้วยส่วนใหญ่ของหินแกรนิตที่มีสภาพเป็นภูเขาโค้งมนมากขึ้นด้วยหลายเนินเขาหินกรวดยาวบนปีกของพวกเขา จุดสูงสุดของเนินเขาเหล่านี้เป็น Glamaig หนึ่งในสอง Corbetts เมื่อ Skye. [29]

คาบสมุทรตอนเหนือของ Trotternish ถูกรองรับโดยบะซอลต์ซึ่งมีดินที่ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายของคุณสมบัติหินที่ผิดปกติ กระโปรงสั้นพับจีบร็อคเป็นชื่อหลังจากที่รูปแบบผ้าตาหมากรุกเหมือนใน 105 เมตร (344 ฟุต) หน้าผา Quiraing เป็นชุดที่งดงามของยอดแหลมหินบนฝั่งตะวันออกของกระดูกสันหลังหลักของคาบสมุทรและทิศใต้ต่อไปคือเสาหินของชายชราของสตอร์. [30]

นอกเหนือจากทะเลสาบ Snizort ไปทางตะวันตกของ Trotternish เป็นคาบสมุทร Waternish, ซึ่งสิ้นสุดในซุ้มหินอาร์ดพอยต์คู่ Duirinish ถูกแยกออกจาก Waternish โดยทะเลสาบ Dunvegan ซึ่งประกอบด้วยเกาะ Isay ทะเลสาบล้อมรอบด้วยหน้าผาริมทะเลที่ไปถึง 295 เมตร (967 ฟุต) Waterstein หัวหน้า ดินร่วนปน Oolitic ให้ที่ดินทำกินที่ดีในหุบเขาหลัก หลั่งไหล Bracadale และ Harport และเกาะ Wiay อยู่ระหว่าง Duirinish และ Minginish ซึ่งรวมถึง defiles แคบ Talisker และเกลนเปราะและมีหาดทรายที่จะเกิดขึ้นจากทรายบะซอลต์สีดำ. [31] Strathaird เป็นคาบสมุทรมีขนาดค่อนข้างเล็กใกล้กับเนินเขา Cuillin ด้วย เพียงไม่กี่ชุมชน crofting [32] เกาะ Soay อยู่ในต่างประเทศ ข้อเท็จจริงของ Sleat ในภาคใต้เป็นหินทราย Torridonian ซึ่งเป็นผู้ผลิตดินที่ยากจนและพื้นดินที่ลุ่มแม้ว่าเอนไซม์ไลและชายฝั่งตะวันออกค่อนข้างกำบังช่วยให้การเจริญเติบโตอันเขียวขจีของพุ่มไม้และพืช. [33] เกาะ Raasay, โร Scalpay และ Pabay โกหกทั้งหมดไปทางทิศเหนือและทิศตะวันออกระหว่างกายและแผ่นดินใหญ่. [1] [16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ 490 ตารางกิโลเมตร ( 639 ตารางไมล์ ) , สกาย เป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับสองในสกอตแลนด์หลังจากลูอิสแฮร์ริส ชายฝั่งของข้อมูลเป็นชุดของคาบสมุทรอ่าวและแผ่ออกมาจากศูนย์กลางการปกครองโดยคุยลินฮิลส์ ( สาขา : cuiltheann ) มัลคอล์ม slesser ชี้ให้เห็นว่ารูปร่างของ " sticks ออกจากชายฝั่งตะวันตกทางตอนเหนือของสกอตแลนด์เหมือนกุ้งมังกรกรงเล็บพร้อมที่จะตะครุบปลากระดูกของ แฮริส และลูอิส " [ 9 ] และ W . H . Murray , แสดงความคิดเห็นในนอกชายฝั่ง ระบุว่า " สกายเป็นหกสิบไมล์ [ 100 กม. ] ยาว แต่สิ่งที่อาจจะมีความกว้างเกินความฉลาดของมนุษย์รัฐ " . [ 1 ] [ 2 ] มาร์ติน มาร์ติน , พื้นเมืองของเกาะ รายงานในที่ระยะเวลาใน 1703 สิ่งพิมพ์ สังเกตทางธรณีวิทยาของเขารวมหมายเหตุ :มี marcasites สีดำและสีขาวคล้ายแร่เงิน ใกล้หมู่บ้าน sartle : มีเช่นเดียวกันในสถานที่เดียวกัน หินหลาย ซึ่งใน bigness , รูปร่าง , & C , คล้าย nutmegs และ rivulets มากมายที่นี่ซื้อหินหลากหลายของสีทั้งหมด การ applesglen ใกล้ทะเลสาบ fallart ได้อาเกตเติบโตในนั้นของขนาดและสีที่แตกต่างกัน บางสีเขียวด้านนอก บางส่วนมีสีฟ้าอ่อน และพวกเขาทั้งหมดตีไฟเช่นเดียวกับฟลินท์ : ฉันมีหนึ่งของพวกเขาเอง ซึ่งสำหรับรูปร่างและ bigness เหมาะสมดาบจัดการ หินไหลสีสีม่วงลง rivulets ที่นี่หลังจากฝนตกมาก-  มาร์ตินมาร์ติน , รายละเอียดของเกาะตะวันตกของสก็อตแลนด์ [ 25 ]ภูมิประเทศภูเขาขรุขระ prominences คมหลายเปลือยสีเทาหินโดดเด่นบนเนินเขาสันเขายาวนำไปสู่มากเกินในตะวันตกหน้าของ bastier ฟัน ( ด้านบน ถัดไปเป็น basteir ) ในคุยลินกับ SG ù RR น่าน gillean ในพื้นหลังที่คุยลินสีดำ ซึ่งส่วนใหญ่จะประกอบด้วยหินบะซอลต์ และแกบโบร รวม 12 โรงเรียน และให้บางส่วนของละครมากที่สุดและท้าทายภูมิประเทศแบบภูเขาในสกอตแลนด์ [ 9 ] ทางขึ้น SG ù RR " ghreadaidh เป็นหนึ่งในที่ยาวที่สุดปีนหินในอังกฤษและจุดสุดยอดไม่สามารถเข้าถึงได้เป็นเพียงยอดในสกอตแลนด์ที่ต้องใช้เทคนิค ทักษะการปีนถึงยอดเขา . [ 16 ] [ 26 ] เนินเขาเหล่านี้ทำให้ความต้องการของเนินเขาวอล์คเกอร์ที่เกินใด ๆคนอื่นที่พบในสกอตแลนด์ [ 27 ] และเข้าไปเต็มของคุยลินสันอาจใช้เวลา 15 – 20 ชม. [ 28 ] เนินเขาสีแดง ( สาขา : เป็น binnean dearg ) ไปทางทิศใต้ยังมี เรียกว่าคุยลินสีแดง พวกเขาส่วนใหญ่จะประกอบด้วยหินแกรนิตที่มีสภาพเป็นภูเขาที่มีหินกรวดมนลาดยาวมากบนด้านข้างของพวกเขา จุดที่สูงที่สุดของภูเขาเหล่านี้เป็น glamaig หนึ่งเพียงสอง corbetts บนสกาย [ 29 ]คาบสมุทรทางตอนเหนือของ trotternish เป็นชั้นบะซอลต์ซึ่งมีดินที่ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายของลักษณะหินที่ผิดปกติ ส่วนกระโปรงหินเป็นชื่อหลังจากที่ลายสกอตเหมือนรูปแบบใน 105 เมตร ( 89 ฟุต ) หน้าผา การ quiraing เป็นชุดสวยงามของยอดแหลมหินบนฝั่งตะวันออกของกระดูกสันหลังหลักของคาบสมุทรและใต้ต่อไป คือ หิน เสา ของ ชายชราของ storr [ 30 ]นอกเหนือจากทะเลสาบ snizort ทางตะวันตกของ trotternish เป็นคาบสมุทร waternish ซึ่งสิ้นสุดในหินโค้งที่จุดเป็นสองเท่า duirinish แยกจาก waternish โดยล็อคดันวีเกน ซึ่งประกอบด้วยเกาะไอเซ่ย์ . ทะเลสาบเป็นวงแหวนโดยหน้าผาทะเลที่ถึง 295 เมตร ( 967 ฟุต ) ที่ waterstein หัว oolitic ดินร่วนมีที่ดินเพาะปลูกที่ดีในหุบเขาใหญ่ และทะเลสาบ bracadale harport และเกาะ wiay อยู่ระหว่าง duirinish และ minginish ซึ่งรวมถึง แคบ และ defiles ของ talisker เกลนเปราะและมีชายหาดทรายขึ้นจากหินบะซอลต์สีดำ [ 31 ] strathaird ค่อนข้างเล็กคาบสมุทรอยู่ใกล้คุยลินฮิลส์ที่มีเพียงไม่กี่ crofting ชุมชน [ 32 ] เกาะซอยย์ อยู่ ในต่างประเทศ หินของสลิตในภาคใต้เป็นทอร์ริโดเนียนหินทรายซึ่งผลิตดินไม่ดีและนิ่ม เปียกเหมือนกับดิน แม้ว่าการลดระดับความสูงและค่อนข้างปลอดภัยชายฝั่งตะวันออกให้เติบโตและพืชเขียวชอุ่มของลูกค้า [ 33 ] เกาะ raasay โรนา , , และ scalpay pabay โกหกไปทางทิศเหนือและตะวันออก ระหว่าง สกาย และแผ่นดินใหญ่ . 1 ] [ 16 ]