Since the concept of ecosystem heal

Since the concept of ecosystem health emerged in the 1980s and brought with it new goals for environmental management, many attempts have been made to assess lake ecosystem health [1-3].The indicative species method and the index system method have been the two main methods used extensively for lake ecosystem health assessment.The indicative species method was applied in aquatic ecosystem health assessment in the early stages.
Due to indicative species’ sensitivity to external disturbance, this method was widely used in the
ecosystem health assessment of rivers, lakes and wetlands [4-9] and mainly used the indices of species
number, productivity and biomass to describe the health state of the ecosystem. In lake ecosystem health
assessment, the main indicative species were plankton [10], microbe [11], macrophyte [12] and fish [13].
However, in general, only one species can be sensitive to a particular disturbance, so indices of single
species cannot totally reflect the health state of a lake ecosystem under multiple disturbance conditions. In
addition, there has been no specific standard for sensitive species selection, so the application of this
method has had some limitations.
In view of the above problems, an index system method covering various levels of ecological
indicators, including gross ecosystem product [14], ecosystem stress indicators [15], eco-exergy and
structural eco-exergy [1,16], were rapidly developed, and the index system covering thermodynamic
indicators, including eco-exergy and structural eco-exergy, has been widely used in recent decades for
lake ecosystem health assessment [17]. Jørgensen proposed a tentative procedure for lake ecosystem
health assessment based on eco-exergy, structural eco-exergy and ecological buffer capacities and
concluded that a healthy ecosystem has high eco-exergy, structural eco-exergy and ecological buffer
capacities [1], and this work provides an important reference for relative health state determination.
Although the ability of an ecosystem to resist external perturbations could be better described by
applying eco-exergy, structural eco-exergy and ecological buffer capacities to health state
characterization, additional indicators are required to arrive at a more complete, holistic picture of
ecosystem health [18,19]. Xu combined the thermodynamic indicators with a trophic state index and a
diversity index to evaluate the state of health of Chao Lake, adding the indications of a healthy ecosystem
with relatively high diversity and low trophic level [20]. Later, Xu et al. further proposed a set of
comprehensive ecological indicators, including structural, functional and system-level aspects for health
state characterization [21], some of which, consisting of structural and system-level aspects, have been
applied to the ecosystem health assessment of many lakes. Hu et al. simplified the above-mentioned index
system and selected eight indicators, including structural and system-level aspects, to assess the state of
health of Qinghai Lake from 1988 to 1989 [22]. Silow and In-Hye applied the variation of eco-exergy and
structural eco-exergy to reflect the change of the state of health under the condition of outside pollutants
input into Baikal Lake [23]. Hu et al. conducted an ecosystem health assessment of fifteen lake regions in
Tai Lake [24]. The previous case studies show that the method of ecosystem health assessment (EHA)
based on an index system covering thermodynamic indicators proves an effective tool for quantifying the
disease of lake ecosystems based on observation.
This research determined to apply to Baiyangdian Lake an EHA based on an index system involving
thermodynamic indicators including phytoplankton biomass, the ratio of zooplankton to phytoplankton
biomass, eco-exergy and structural eco-exergy, so as to lay a foundation for lake restoration and
management.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากแนวคิดของสุขภาพของระบบนิเวศเกิดในทศวรรษ 1980 และมากับเป้าหมายใหม่สำหรับการจัดการสิ่งแวดล้อม ความพยายามมากมายได้ทำการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศทะเลสาบ [1-3]ชนิดตัวชี้ให้เห็นวิธีการและวิธีการระบบดัชนีได้สองหลักวิธีการที่ใช้อย่างแพร่หลายสำหรับการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศทะเลสาบชนิดตัวชี้ให้เห็นวิธีการที่ใช้ในระบบนิเวศน้ำสุขภาพประเมินในขั้นต้นเนื่องจากความไวของสายพันธุ์ตัวชี้ให้เห็นการรบกวนภายนอก วิธีนี้ถูกใช้ในการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศของแม่น้ำ ทะเลสาบ และพื้นที่ชุ่มน้ำ [4-9] และส่วนใหญ่ใช้ดัชนีพันธุ์หมายเลข ประสิทธิภาพ และชีวมวลเพื่ออธิบายสถานะสุขภาพของระบบนิเวศ ทะเลสาบระบบนิเวศสุขภาพประเมิน ชนิดตัวชี้ให้เห็นหลักถูกแพลงก์ตอน [10], microbe [11], macrophyte [12] และปลา [13]อย่างไรก็ตาม ทั่วไป พันธุ์เดียวได้ความไวต่อการรบกวนเฉพาะ ดัชนีเพื่อรพันธุ์ทั้งหมดไม่สามารถสะท้อนสถานะสุขภาพของทะเลสาบระบบนิเวศภายใต้เงื่อนไขรบกวนหลาย ในนอกจากนี้ มีมาตรฐานไม่เฉพาะสำหรับการเลือกสายพันธุ์ที่สำคัญ ดังนั้นโปรแกรมประยุกต์นี้วิธีมีข้อจำกัดบางประการมุมมองข้างต้นปัญหา วิธีการระบบดัชนีที่ครอบคลุมระดับต่าง ๆ ของระบบนิเวศตัวบ่งชี้ รวมถึงระบบนิเวศที่รวมผลิตภัณฑ์ [14], ตัวบ่งชี้ความเครียดระบบนิเวศ [15] exergy สิ่งแวดล้อม และโครงสร้างสิ่งแวดล้อม-exergy [1,16], ถูกพัฒนาอย่างรวดเร็ว และระบบดัชนีที่ครอบคลุมขอบตัวบ่งชี้ exergy สิ่งแวดล้อมและโครงสร้างสิ่งแวดล้อม-exergy ได้รับการใช้อย่างกว้างขวางในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุดสำหรับทะเลสาบระบบนิเวศสุขภาพประเมิน [17] Jørgensen นำเสนอขั้นตอนที่แน่นอนสำหรับระบบนิเวศทะเลสาบประเมินสุขภาพตาม exergy สิ่งแวดล้อม eco exergy โครงสร้าง และความจุบัฟเฟอร์ระบบนิเวศ และสรุปว่า ระบบนิเวศสุขภาพมี eco exergy สูง โครงสร้างสิ่งแวดล้อม-exergy และบัฟเฟอร์ของระบบนิเวศกำลังการผลิต [1], และงานนี้มีการอ้างอิงที่สำคัญสำหรับการกำหนดสถานะสุขภาพญาติแม้ว่าความสามารถของระบบนิเวศการฝืน perturbations ภายนอกอาจจะดีกว่า อธิบายด้วยใช้ exergy สิ่งแวดล้อม eco exergy โครงสร้าง และความจุบัฟเฟอร์ระบบนิเวศกับสุขภาพจำแนก ตัวบ่งชี้เพิ่มเติมจะต้องมาในรูปแบบองค์รวม สมบูรณ์ระบบนิเวศสุขภาพ [18,19] เขารวมตัวบ่งชี้ที่ขอบกับดัชนีสถานะ trophic และดัชนีความหลากหลายเพื่อประเมินสถานะของสุขภาพของชาวเล เพิ่มบ่งชี้ของระบบนิเวศเพื่อสุขภาพมีความหลากหลายค่อนข้างสูงและระดับต่ำในชั้นอาหาร [20] ภายหลัง Xu และ al. เพิ่มเติมนำเสนอชุดชี้ระบบนิเวศครอบคลุม รวมทั้งด้านโครงสร้าง ทำงาน และ ระดับระบบสุขภาพรัฐจำแนก [21], ซึ่ง ประกอบด้วยด้านโครงสร้าง และระบบระดับ ได้รับใช้เพื่อประเมินสุขภาพของระบบนิเวศของทะเลสาบมากมาย Hu et al. ประยุกต์ดัชนีดังกล่าวระบบและเลือก 8 ตัวบ่งชี้ รวมทั้งโครงสร้าง และ ระดับระบบด้าน เพื่อประเมินสถานะของสุขภาพของทะเลสาบจาก 1988 ถึงปี 1989 [22] ใช้การเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม-exergy Silow และใน Hye และโครงสร้างสิ่งแวดล้อม-exergy เพื่อสะท้อนการเปลี่ยนแปลงสถานะของสุขภาพภายใต้เงื่อนไขของสารมลพิษที่อยู่นอกป้อนข้อมูลลงในทะเลสาบไบคาล [23] Hu et al. ดำเนินการประเมินสุขภาพระบบนิเวศของพื้นที่ทะเลสาบห้าในทะเลสาบไท [24] กรณีศึกษาก่อนหน้านี้แสดงว่าวิธีการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศ (EHA)ขึ้นอยู่กับดัชนี เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับ quantifying พิสูจน์ระบบที่ครอบคลุมตัวบ่งชี้ที่ขอบได้โรคของระบบนิเวศทะเลสาบตามสังเกตงานวิจัยนี้กำหนดใช้เล Baiyangdian EHA การยึดเกี่ยวระบบดัชนีการตัวบ่งชี้ขอบรวมทั้งชีวมวล phytoplankton อัตราส่วนของ zooplankton กับ phytoplanktonชีวมวล exergy สิ่งแวดล้อม และโครงสร้างสิ่งแวดล้อม-exergy เพื่อวางรากฐานสำหรับการฟื้นฟูทะเลสาบ และการจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่แนวคิดของสุขภาพระบบนิเวศที่เกิดขึ้นในปี 1980 และนำมากับมันเป้าหมายใหม่สำหรับการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมหลายคนพยายามที่ได้รับการทำเพื่อประเมินสุขภาพของระบบนิเวศทะเลสาบ [1-3] ได้โดยเริ่มต้นที่บ่งบอกถึงวิธีการสายพันธุ์และวิธีการระบบดัชนีได้รับสองหลัก วิธีการใช้อย่างกว้างขวางสำหรับระบบนิเวศทะเลสาบสุขภาพ assessment.The วิธีที่บ่งบอกถึงสายพันธุ์ที่ถูกนำมาใช้ในระบบนิเวศน้ำประเมินสุขภาพในระยะแรก.
เนื่องจากสายพันธุ์ที่บ่งบอกถึงความไวในการรบกวนภายนอกวิธีการนี้ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายใน
ระบบนิเวศการประเมินสุขภาพของแม่น้ำทะเลสาบและ พื้นที่ชุ่มน้ำ [4-9] และส่วนใหญ่ใช้ดัชนีของสายพันธุ์
จำนวนการผลิตและชีวมวลเพื่ออธิบายสถานะสุขภาพของระบบนิเวศ ในการดูแลสุขภาพของระบบนิเวศทะเลสาบ
ประเมินสายพันธุ์ที่บ่งบอกถึงหลักคือแพลงก์ตอน [10], จุลินทรีย์ [11], macrophyte [12] และปลา [13].
แต่โดยทั่วไปเพียงหนึ่งสายพันธุ์ที่สามารถมีความไวต่อการรบกวนโดยเฉพาะอย่างยิ่งดังนั้นดัชนีของ เดี่ยว
สายพันธุ์ที่ไม่สามารถทั้งหมดสะท้อนให้เห็นถึงสถานะสุขภาพของระบบนิเวศทะเลสาบภายใต้เงื่อนไขที่รบกวนหลาย ใน
นอกจากนี้ยังไม่มีมาตรฐานที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการเลือกสายพันธุ์ที่มีความสำคัญดังนั้นการประยุกต์ใช้นี้
วิธีการมีข้อ จำกัด บางอย่าง.
ในมุมมองของปัญหาดังกล่าวข้างต้นเป็นวิธีการที่ระบบดัชนีที่ครอบคลุมระดับต่างๆของระบบนิเวศ
ตัวชี้วัดรวมทั้งผลิตภัณฑ์ระบบนิเวศขั้นต้น [14] ระบบนิเวศตัวชี้วัดความเครียด [15], นิเวศ Exergy และ
โครงสร้างเชิงนิเวศ Exergy [1.16], ได้รับการพัฒนาอย่างรวดเร็วและระบบดัชนีที่ครอบคลุมทางอุณหพลศาสตร์
ตัวชี้วัดรวมทั้งสิ่งแวดล้อม Exergy และโครงสร้างเชิงนิเวศ Exergy ได้ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในเร็ว ๆ นี้ ทศวรรษที่ผ่านมาสำหรับ
การประเมินสุขภาพของระบบนิเวศทะเลสาบ [17] Jørgensenเสนอขั้นตอนเบื้องต้นสำหรับระบบนิเวศทะเลสาบ
ประเมินสุขภาพขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อม Exergy โครงสร้างเชิงนิเวศ Exergy และความจุบัฟเฟอร์นิเวศวิทยาและ
ได้ข้อสรุปว่าระบบนิเวศที่มีสุขภาพดีมีความสูงเชิงนิเวศ Exergy โครงสร้างเชิงนิเวศ Exergy บัฟเฟอร์และระบบนิเวศ
ความจุ [1] และนี่ ทำงานให้อ้างอิงที่สำคัญสำหรับการกำหนดสุขภาพของญาติรัฐ.
แม้ว่าความสามารถของระบบนิเวศที่จะต่อต้านการรบกวนจากภายนอกอาจจะอธิบายได้ดีขึ้นโดย
ใช้นิเวศ Exergy โครงสร้างเชิงนิเวศ Exergy และความจุบัฟเฟอร์ระบบนิเวศเพื่อสุขภาพของรัฐ
ลักษณะตัวชี้วัดเพิ่มเติมจะต้องที่จะมาถึง ที่สมบูรณ์มากขึ้นรูปแบบองค์รวมของ
ระบบนิเวศสุขภาพ [18,19] Xu รวมตัวชี้วัดอุณหพลศาสตร์กับดัชนีรัฐโภชนาการและ
ดัชนีความหลากหลายในการประเมินสถานะสุขภาพของทะเลสาบ Chao เพิ่มตัวชี้วัดของระบบนิเวศที่มีสุขภาพดี
มีความหลากหลายค่อนข้างสูงและต่ำระดับชั้น [20] ต่อมา Xu และคณะ เสนอต่อชุดของ
ตัวชี้วัดทางนิเวศวิทยาที่ครอบคลุมรวมถึงโครงสร้างการทำงานและด้านที่ระดับระบบสำหรับสุขภาพ
ลักษณะรัฐ [21] บางแห่งซึ่งประกอบด้วยโครงสร้างและด้านระดับระบบได้รับ
นำไปใช้กับการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศของทะเลสาบหลาย . Hu et al, ง่ายดัชนีดังกล่าวข้างต้น
ระบบและการเลือกแปดตัวชี้วัดรวมทั้งด้านโครงสร้างและระดับระบบในการประเมินสถานะของ
สุขภาพของทะเลสาบชิงไห่ 1988-1989 [22] Silow และ In-Hye ใช้รูปแบบของ Eco-Exergy และ
โครงสร้างเชิงนิเวศ Exergy ที่จะสะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของสถานะของสุขภาพภายใต้เงื่อนไขของมลพิษนอก
ใส่ลงในทะเลสาบไบคาล [23] Hu et al, ดำเนินการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศสิบห้าภูมิภาคทะเลสาบใน
ทะเลสาบใต้ [24] กรณีศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าวิธีการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศ (EHA)
ขึ้นอยู่กับระบบดัชนีที่ครอบคลุมตัวชี้วัดอุณหพลศาสตร์พิสูจน์เครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับปริมาณ
การเกิดโรคของระบบนิเวศทะเลสาบอยู่บนพื้นฐานของการสังเกต.
การวิจัยครั้งนี้มุ่งมั่นที่จะนำไปใช้กับ Baiyangdian ทะเลสาบ EHA ขึ้นอยู่กับ ระบบดัชนีที่เกี่ยวข้องกับ
ตัวชี้วัดทางอุณหพลศาสตร์รวมทั้งแพลงก์ตอนพืชชีวมวลอัตราส่วนของแพลงก์ตอนสัตว์เพื่อแพลงก์ตอนพืช
ชีวมวลเชิงนิเวศ Exergy และโครงสร้างเชิงนิเวศ Exergy เพื่อวางรากฐานสำหรับการฟื้นฟูทะเลสาบและ
การจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่แนวคิดของสุขภาพระบบนิเวศเกิดขึ้นในช่วงปี 1980 และมาด้วยเป้าหมายใหม่สำหรับการจัดการสิ่งแวดล้อม ความพยายามมากได้รับการทำเพื่อประเมินสุขภาพระบบนิเวศทะเลสาบ [ 1-3 ] . แสดงชนิดวิธีการและวิธีการระบบดัชนีได้สองวิธีหลักที่ใช้อย่างกว้างขวางสำหรับการประเมินสุขภาพทะเลสาบระบบนิเวศที่แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่ใช้ในสัตว์น้ำชนิดระบบนิเวศสุขภาพในระยะแรก
เนื่องจากความไวรบกวนชี้แนะชนิดภายนอก วิธีการนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในการประเมินสุขภาพ
ระบบนิเวศของแม่น้ำ ทะเลสาบ และชายเลน [ 4-9 ] และส่วนใหญ่ใช้ดัชนีชนิด
จำนวนผลผลิต และชีวมวล เพื่อบรรยายสุขภาพ สถานะของระบบนิเวศในการประเมินสุขภาพ
ระบบนิเวศทะเลสาบ หลัก 3 ชนิดเป็นจุลินทรีย์แพลงก์ตอน [ 10 ] [ 11 ] , มาโครไฟต์ [ 12 ] และปลา [ 13 ] .
แต่โดยทั่วไปเพียงชนิดเดียวที่สามารถไวต่อการรบกวนโดยเฉพาะ ดังนั้นดัชนีชนิดเดียว
ไม่เต็มเปาสะท้อนสุขภาพสถานะของทะเลสาบ ระบบนิเวศภายใต้เงื่อนไขการรบกวนหลาย ใน
นอกจากนี้ไม่มีมาตรฐานเฉพาะสำหรับการเลือกชนิดที่อ่อนไหว ดังนั้นการใช้วิธีนี้

ได้มีข้อจำกัดในมุมมองของปัญหาข้างต้น ระบบดัชนีวิธีการครอบคลุมระดับต่าง ๆของตัวชี้วัดทางนิเวศวิทยา
รวมทั้งผลิตภัณฑ์ระบบนิเวศทั้งหมด [ 14 ] , [ 15 ] ชี้ระบบนิเวศความเครียด , และเซอร์โคโค่
โครงสร้าง 1,16 เซอร์ [ ] , ได้อย่างรวดเร็วขึ้นและระบบดัชนีตัวชี้วัดทางอุณหพลศาสตร์ครอบคลุม
รวมทั้งเซอร์เซอร์โคโค่และโครงสร้าง มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในทศวรรษที่ผ่านมาเพื่อประเมินสุขภาพระบบนิเวศทะเลสาบ
[ 17 ] เจขึ้น rgensen เสนอขั้นตอนเบื้องต้นสำหรับทะเลสาบระบบนิเวศ
การประเมินภาวะสุขภาพตามเซอร์เซอร์โคโค่ , โครงสร้างและระบบนิเวศและ
ความจุบัฟเฟอร์สรุปได้ว่าระบบนิเวศมีสุขภาพดีมีเซอร์เซอร์โคโค่ สูง โครงสร้างและระบบนิเวศ [ 1 ]
ความจุบัฟเฟอร์ และงานนี้มีอ้างอิงที่สำคัญสำหรับสุขภาพของรัฐสัมพันธ์ความมุ่งมั่น .
ถึงแม้ว่าความสามารถของระบบนิเวศที่จะต้านทานได้ ภายนอกอาจจะอธิบายได้ดีขึ้นโดยการประยุกต์ใช้เซอร์โคโค่
โครงสร้างราคาและระบบนิเวศความสามารถในการบัฟเฟอร์
สถานะสุขภาพลักษณะตัวชี้วัดเพิ่มเติมจะต้องมาถึงที่สมบูรณ์มากขึ้น ภาพแบบองค์รวมของระบบนิเวศ 18,19
[ สุขภาพ ] Xu รวมกับตัวชี้วัดทางดัชนีสถานะและ
ดัชนีความหลากหลายเพื่อประเมินสถานะสุขภาพของทะเลสาบเชาเพิ่มข้อบ่งชี้ของระบบนิเวศมีสุขภาพดี
มีความหลากหลายค่อนข้างสูง และระดับอันดับต่ำ [ 20 ] ต่อมา Xu et al .ต่อไปเสนอชุดของตัวชี้วัดที่ครอบคลุมรวมถึงระบบนิเวศ
, โครงสร้าง , การทำงาน และระดับของระบบด้านสุขภาพ
[ 21 ] สภาพ ลักษณะ ซึ่ง ประกอบด้วย โครงสร้างและระบบด้านระดับได้รับ
ใช้กับการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศทะเลสาบหลาย Hu et al . ประยุกต์ระบบดัชนี
ดังกล่าวและเลือก 8 ตัวชี้วัดรวมทั้งโครงสร้างและระบบด้านระดับเพื่อประเมินสถานะของ
สุขภาพของทะเลสาบปล่องภูเขาไฟจาก 2531 ถึง 2532 [ 22 ] silow และเฮใช้รูปแบบของราคาและเซอร์โคโค่
โครงสร้างเพื่อให้สะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงของสถานะของสุขภาพภายใต้เงื่อนไขภายนอกสารมลพิษ
ป้อนข้อมูลเข้าไปในทะเลสาบไบข่าล [ 23 ] Hu et al . ทำการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศทะเลสาบภูมิภาคใน
สิบห้าใต้ทะเลสาบ [ 24 ] ศึกษากรณีก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าวิธีการประเมินสุขภาพของระบบนิเวศ ( สายพันธุ์ EHA )
ตามดัชนีที่ครอบคลุมตัวชี้วัดระบบอุณหพลศาสตร์พิสูจน์เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับค่า
โรคของทะเลสาบระบบนิเวศขึ้นอยู่กับการสังเกต .
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้กับ baiyangdian ทะเลสาบ Eha ขึ้นอยู่กับดัชนีที่เกี่ยวข้องกับ
ระบบตัวชี้วัดทางรวมถึงชีวมวลแพลงก์ตอนพืช แพลงก์ตอนสัตว์กับอัตราส่วนของแพลงก์ตอนพืช
ชีวมวล เซอร์เซอร์โคโค่และโครงสร้าง เพื่อวางรากฐานสำหรับการฟื้นฟูทะเลสาบและการจัดการ .