NOT LIKE OTHER KIDSLast summer, aft

NOT LIKE OTHER KIDS
Last summer, after serious thought, Toby Rosenberg announced to his friends and family that he was changing his name. "Toby," he felt, was "a little boy's name." Instead, he would be called Karl, like his father before him. His school accepted the switch. His parents had no argument. Toby--now Karl-- was five years old.
And he had a point: regardless of his age, Karl has never been a little boy. At 14 months, he began to read aloud from the posters he viewed from his stroller. It would be another full year before he talked on his own; but once he did, he spoke fluent English and Polish (his mother, Anna, is from Krakow) and several other languages. He trained himself to Write Japanese after studying the label on a bottle. He taught himself the Hebrew alphabet after seeing the characters on a dreidel, a type of toy. Last year, after seeing a book in a museum shop on ancient Egypt, he compiled a dictionary of hieroglyphics. The impression you get when you first meet Karl is that of a bookish teenager, a middle-aged diplomat, and a talkative grandmother trapped together in the body of a first-grader.
"You don't know what its like with Karl" his father says, laughing tiredly. Karl Sr. was once an artist, and is now a website designer. He spends at least an hour every afternoon in the family's one-bedroom Brooklyn apartment drafting sketches and submitting them to his sons critiques. "He stands behind me and tells me to draw things over and over to his specifications," Karl says. If he's not on the Internet, he's here, issuing commands over my shoulder. We just want to encourage his interests and support him any way we can. Nobody in this household is trying to tell him what to do" Which is just as it should be.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่เหมือนเด็กคนอื่น ๆฤดูร้อนครั้งสุดท้าย หลังจากความคิดร้าย Toby สมุทรปราการประกาศให้เพื่อน ๆ และครอบครัวว่า เขาเปลี่ยนชื่อของเขา "Toby เขาสักหลาด ถูก"ของเด็กน้อยชื่อ" แทน เขาจะเรียกคาร์ล เช่นบิดาก่อนที่เขา โรงเรียนของเขายอมรับสวิตช์ พ่อแม่ของเขามีไม่มีอาร์กิวเมนต์ Toby - ตอนนี้คาร์ล - เป็นห้าปีและเขามีจุด: โดยไม่คำนึงถึงอายุของเขา คาร์ลได้เด็กน้อย ที่ 14 เดือน เขาเริ่มอ่านจากโปสเตอร์ที่เขาดูจากรถเข็นของเขา มันจะเป็นอีกปีหนึ่งเต็มก่อนเขาพูดของเขาเอง แต่เขาไม่ เขาพูดภาษาอังกฤษคล่อง และโปแลนด์ (แม่ของเขา แอนนา คือจากคราคูฟ) และภาษาต่าง ๆ เขาฝึกตัวเองให้เขียนญี่ปุ่นหลังจากฉลากบนขวด เขาสามารถสอนตัวอักษรฮิบรูหลังจากเห็นตัวอักษรบน dreidel ชนิดของของเล่น ปี หลังจากเห็นหนังสือในร้านพิพิธภัณฑ์ในอียิปต์โบราณ เขาไพล์พจนานุกรม hieroglyphics ความประทับใจที่คุณได้รับเมื่อคุณพบคาร์ลครั้งแรกคือที่วัยรุ่น bookish ทูตสู่ และคุณยายเป็นช่างพูดติดกันในร่างกายของแรกเกรด"คุณไม่รู้อะไรมันก็เหมือนกับคาร์ล" กล่าวว่า พ่อของเขา หัวเราะ tiredly Karl Sr. เป็นศิลปิน และตอนนี้ นักออกแบบเว็บไซต์ เขาใช้เวลาอย่างน้อยชั่วโมงทุกบ่ายในครอบครัว Brooklyn ห้องร่างร่าง และส่งให้ critiques บุตรของเขา "เขายืนหลังฉัน และบอกให้ฉันวาดสิ่งที่มากกว่าข้อกำหนดของเขา คาร์ลกล่าว ถ้าเขาไม่ได้บนอินเทอร์เน็ต เขาอยู่ที่นี่ ออกคำสั่งบนไหล่ของฉัน เราเพียงแค่ต้องการส่งเสริมความสนใจของเขา และสนับสนุนเขาทุกวิธีที่เราสามารถ ไม่มีใครในครอบครัวนี้พยายามบอกเขาว่า จะทำอย่างไร"ซึ่งเป็นเหมือนกับที่มันควรจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ชอบเด็กคนอื่น ๆ
ในช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมาหลังจากที่คิดอย่างจริงจังโทบี้โรเซนเบิร์กประกาศให้เพื่อน ๆ และครอบครัวของเขาว่าเขาก็เปลี่ยนชื่อของเขา "โทบี้" เขารู้สึกว่าเป็น "ชื่อเด็กชายตัวเล็ก ๆ ของ." แต่เขาจะเรียกว่าคาร์ลเหมือนพ่อของเขาก่อนที่เขา โรงเรียนของเขาได้รับการยอมรับสวิทช์ พ่อแม่ของเขาได้โต้แย้งไม่มี . โทบี้ - ตอนนี้ Karl-- อายุห้าขวบ
และเขามีจุด: โดยไม่คำนึงถึงอายุของเขาคาร์ลไม่เคยมีเด็กชายตัวเล็ก ๆ วันที่ 14 เดือนเขาเริ่มอ่านออกเสียงจากโปสเตอร์ที่เขามองจากรถเข็นของเขา มันจะเป็นอีกปีเต็มก่อนที่เขาจะพูดคุยกับตัวเขาเอง; แต่เมื่อเขาทำเขาพูดภาษาอังกฤษได้คล่องและโปแลนด์ (แม่ของเขาแอนนาจากคราคูฟ) และอีกหลายภาษาอื่น ๆ เขาได้รับการฝึกฝนตัวเองให้เขียนญี่ปุ่นหลังจากที่ได้ศึกษาฉลากบนขวด เขาสอนเขาตัวอักษรภาษาฮิบรูหลังจากที่ได้เห็นตัวละครใน dreidel ประเภทของของเล่น ปีที่ผ่านมาหลังจากที่ได้เห็นหนังสือในร้านค้าพิพิธภัณฑ์อียิปต์โบราณเขารวบรวมพจนานุกรมของสัญลักษณ์ ความประทับใจที่คุณได้รับเมื่อคุณพบกันครั้งแรกคาร์ลเป็นที่ของวัยรุ่นเป็นหนอนหนังสือนักการทูตวัยกลางคนและคุณยายพูดเก่งขังอยู่ร่วมกันในร่างของเกรดแรกได้.
"คุณไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ตนเช่นเดียวกับคาร์ล" ของเขา พ่อบอกว่าหัวเราะอย่างเหน็ดเหนื่อย คาร์ลซีเนียร์ครั้งหนึ่งเคยเป็นศิลปินและตอนนี้เป็นนักออกแบบเว็บไซต์ เขาใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงทุกบ่ายวันในหนึ่งห้องนอนอพาร์ทเม้นบรูคลิครอบครัวของร่างภาพวาดและส่งไปยังบุตรชายของเขาวิพากษ์วิจารณ์ "เขายืนอยู่ข้างหลังผมและบอกให้ฉันไปวาดสิ่งที่มากกว่าและมากกว่าข้อกำหนดของเขา" คาร์ลกล่าวว่า ถ้าเขาไม่ได้อยู่บนอินเทอร์เน็ตที่เขาอยู่ที่นี่ออกคำสั่งผ่านไหล่ของฉัน เราเพียงแค่ต้องการที่จะส่งเสริมให้ความสนใจของเขาและสนับสนุนเขาทุกทางที่ทำได้ ไม่มีใครในบ้านนี้พยายามที่จะบอกเขาว่าจะทำอย่างไร "ซึ่งเป็นเช่นเดียวกับที่มันควรจะเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่เหมือนกับเด็กอื่น ๆฤดูร้อนที่แล้ว หลังจากคิดจริงจัง โทบี้ โรเซนเบิร์กประกาศให้เพื่อนๆ และครอบครัวที่เขาเปลี่ยนชื่อของเขา โทบี้ เขารู้สึกว่าเป็น " ชื่อเด็กชาย " แทน เขาจะเรียกว่า คาร์ล เหมือนพ่อของเขา โรงเรียนเขารับเปลี่ยน พ่อแม่ของเขาไม่มีการโต้แย้ง โทบี้ ตอนนี้คาร์ลก็ห้าปีและเขาได้จุด : โดยไม่คำนึงถึงอายุของเขา คาร์ลไม่เคยมีเด็ก เวลา 14 เดือน เขาเริ่มอ่านออกเสียงจากโปสเตอร์ที่เขาดูจากรถเข็นของเขา มันก็จะเป็นอีก 1 ปีเต็ม ก่อนที่เขาจะพูดเอง แต่เมื่อเขาทำ เขาพูดภาษาอังกฤษได้คล่องและโปแลนด์ ( แม่ของเขา แอนนา จาก Krakow ) และภาษาอื่น ๆ เขาฝึกตัวเองให้เขียนภาษาญี่ปุ่น หลังจากศึกษาฉลากบนขวด เขาสอนเองตัวอักษรภาษาฮิบรูหลังจากที่เห็นตัวอักษรบน dreidel , ชนิดของของเล่น ปีที่แล้ว หลังจากเห็นหนังสือในร้านพิพิธภัณฑ์อียิปต์โบราณ เขารวบรวมพจนานุกรม ฮีโรกริฟฟิค ความรู้สึกที่คุณได้รับเมื่อคุณพบกันครั้งแรก คาร์ล เป็นวัยรุ่น ชอบอ่านหนังสือ เป็นนักการทูต วัยกลางคน และช่างพูด ยายติดด้วยกันในร่างของปราบดินให้ราบก่อน" คุณไม่รู้หรอกว่าเหมือนกับคาร์ล " พ่อของเขากล่าวว่าหัวเราะกระรอก . คาร์ล คุณเคยเป็นศิลปิน และเป็นนักออกแบบเว็บไซต์ เขาใช้จ่ายอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงทุกบ่ายในครอบครัวของหนึ่งห้องนอนอพาร์ทเม้น Brooklyn ร่างร่างและส่งพวกเขาไปยังวิพากษ์วิจารณ์บุตรชายของเขา” เขายืนอยู่ข้างหลังฉัน และบอกให้ฉันวาดสิ่งที่มากกว่าคุณสมบัติของเขา " คาร์ลกล่าว ถ้าเขาไม่อยู่บนอินเทอร์เน็ต เขามาออกคำสั่งผ่านไหล่ของฉัน เราแค่อยากกระตุ้นความสนใจของเขาและสนับสนุนเขาทุกทางที่เราทำได้ ไม่มีใครในบ้านนี้ก็พยายามที่จะบอกว่าเขาต้องทำอะไร " ซึ่งมีแค่เท่าที่ควร