limited range of genotypes, and did

limited range of genotypes, and did not always include differentclasses. Therefore, our results provide evidence that tocol contentin barley is highly genotype-dependent. The contribution of
individual isomers to tocol content was similar to that found inother studies (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, Vaculova, &Newman, 2006; Panfili et al., 2008). a-T3 and a-T were most dominantin all barley genotypes, followed by b- and c-tocols. The dtocols,undetected isomers in the present study, were also notdetected in other studies, or made up less than 2 lg/g DW of content(Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, et al., 2006; Panfili et al.,2008). In the vitamin E pathway, a-tocols are derived from c-tocolswhile b-tocols are derived from d-tocols (Hunter & Cahoon, 2007)which may explain the higher content of a-tocols (compared to c-tocols) and b-tocols (compared to d-tocols).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำกัดช่วงของ และจะไม่มี differentclasses ดังนั้น ผลของเราให้หลักฐานที่ tocol contentin ข้าวบาร์เลย์มีสูงลักษณะทางพันธุกรรมขึ้นอยู่กับการ สัดส่วนของisomers tocol เนื้อหาที่แต่ละที่พบการศึกษา inother (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, Vaculova และนิ วแมน 2006 Panfili et al., 2008) เป็น T3 และ a T ได้ทั้งหมดข้าวบาร์เลย์ศึกษาจีโนไทป์ ตามด้วย b - และ c-tocols dominantin ส่วนใหญ่ Dtocols วเวอร์ isomers ในการศึกษาปัจจุบัน แนะนำ notdetected ในการศึกษาอื่น ๆ หรือขึ้น 2 น้อยกว่า lg/g DW ของเนื้อหา (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma และ al., 2006 Panfili et al., 2008) ในทางเดินของวิตามิน E, a tocols มาจาก c tocolswhile มา b tocols จาก d-tocols (ฮันเตอร์ & Cahoon, 2007) ซึ่งอาจอธิบายเนื้อหาสูง (เมื่อเทียบกับ c tocols) เป็น tocols และบี-tocols (เปรียบเทียบกับ d tocols)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วง จำกัด ของยีนและไม่ได้เสมอรวม differentclasses ดังนั้นผลของเราแสดงหลักฐานว่าโปรโตคอลข้าวบาร์เลย์ contentin เป็นอย่างสูงที่ขึ้นอยู่กับพันธุกรรม ผลงานของไอโซเมอแต่ละโปรโตคอลเนื้อหาคล้ายคลึงกับที่พบจากการศึกษา inother (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, Vaculova และนิวแมน, 2006. Panfili et al, 2008)
A-T3 และส่วนใหญ่ dominantin ยีนข้าวบาร์เลย์ทั้งหมดตามด้วย B- และคโตคอ dtocols, ไอโซเมอตรวจไม่พบในการศึกษาปัจจุบันถูก notdetected ยังอยู่ในการศึกษาอื่น ๆ หรือทำขึ้นน้อยกว่า 2 LG / g DW เนื้อหา (Ehrenbergerova, Belcrediova, Pryma, et al, 2006. Panfili et al, 2008). ในทางเดินวิตามินอี, โตคอ-a จะได้มาจากค tocolswhile B-โตคอลจะได้มาจาก d-โตคอล (ฮันเตอร์และฮุน, 2007) ซึ่งอาจอธิบายเนื้อหาที่สูงขึ้นของ-โตคอล (เมื่อเทียบกับคโตคอล) และ B -tocols (เมื่อเทียบกับ D-โตคอล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วง จำกัด ของพันธุ์ และ ไม่ได้ เสมอรวม differentclasses . ดังนั้น ผลให้หลักฐานที่โทคอลในพันธุกรรมข้าวบาร์เลย์สูงจัด ผลงานของ
คือบุคคลโทคอลเนื้อหาคล้ายกับที่พบโดยการศึกษา ( ehrenbergerova belcrediova pryma vaculova , , , , &นิวแมน , 2006 ; panfili et al . , 2008 )และมี a-t3 a-t dominantin ที่สุดพันธุ์ข้าวบาร์เลย์ทั้งหมด ตามด้วย B - และ c-tocols . การ dtocols ยคือ , ในการศึกษาครั้งนี้ยัง notdetected ในการศึกษาอื่น ๆ หรือทำให้ขึ้นน้อยกว่า 2 กรัม LG / DW เนื้อหา ( ehrenbergerova belcrediova pryma , , et al . , 2006 ; panfili et al . , 2008 ) ในวิตามินอีลูกรักa-tocols จะได้มาจาก c-tocolswhile b-tocols จะได้มาจาก d-tocols ( ฮันเตอร์&คาร์ฮูน , 2007 ) ซึ่งอาจจะอธิบายเนื้อหาของ a-tocols สูงกว่า ( เทียบกับ c-tocols ) และ b-tocols
( เทียบกับ d-tocols )