Wen Wen spread and held the umbrell

Wen Wen spread and held the umbrella, Wen Mu Yan carried the medical kit. Both father and son entered the Imperial Palace on the day when the whole sky was filled with snow as far as one’s eyes could see.

The Emperor’s illness, as each day passed by, became more and more heavy. The old injuries which accumulated from many years ago had also shown their effects. Day by day, the Emperor was thinning down, his spirit had been broken as well. All the famous doctors from the Capital had known that the Emperor’s illness had hit its critical point. It had already spread to all over his body and the marrow cavity of his bones. There was no way to reverse the desperate situation anymore, however, they had no choice but to routinely do the acupuncture and decoct the medicinal herbs every day to extend the life of the Emperor.

Since the day they entered the Palace, half a month had passed.

Wen Mu Yan and his father lived together in a residence which was not too far from the Imperial Pharmacy. He was still a youth, every day he only stayed inside the room to read books, once in a while he would play in a place near the Palace.

One day, the half month which was filled with snowing finally ended. The hard to see sun finally appeared. Its brightness of golden light shone upon the soft hair-tip of the youth.

Wen Mu Yan was very delighted from the bottom of his heart. He draped a thin fur coat over his shoulder and went out the room to have a walk in the snow.

Since the weather was so dazzlingly bright, he couldn’t restrain himself from walking further. On the ground was the thick and deep snow accumulated from many days. The eaves, the benches and the steps, also had been covered by the thick snow. From faraway, each and every place in the Palace looked the same. The pathway was covered and couldn’t be seen too. Wen Mu Yan was moving and rolling about on the whole ground which was covered by the white snow. He already didn’t have any awareness about where he was actually at.

From behind, there was a door of one of the Palace room which suddenly moved by itself despite the windless weather. Making a creaking sound that passed to his ears.

Wen Mu Yan jumped in shock. He turned his body. He could see that there was a moving figure which compared to himself was slightly taller from inside the room. Most probably the figure was of a youth. A sense of curiosity rose from his heart. He treaded on the knee-length deep white snow, stepped forward to climb on a flight of steps, sticking his body in front of the door to peek inside the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wen Wen แพร่กระจาย และถือร่ม Wen Mu ยันดำเนินชุดปฐมพยาบาล บิดาและบุตรป้อน Imperial Palace ในวันเมื่อท้องฟ้าทั้งหมดเต็มไป ด้วยหิมะเท่าที่ตาเห็นเจ็บป่วยของจักรพรรดิ ว่าแต่ละวันที่ผ่าน กลายเป็นหนักขึ้น บาดเจ็บเก่าที่สะสมมานานหลายปีแล้วยังมีแสดงผล วัน จักรพรรดิคือผมบางลง จิตวิญญาณของเขาได้เสียด้วย แพทย์ชื่อดังจากเมืองหลวงได้รู้จักว่า การเจ็บป่วยของจักรพรรดิได้ตีจุดสำคัญ แล้วมันได้แพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขาและโพรงไขกระดูกของเขา มีการย้อนกลับในสถานการณ์ที่หมดหวังอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่มีทางเลือกแต่เป็นประจำทำฝังเข็ม และต้มเป็นยาสมุนไพรเวลาทุกวันเพื่อยืดอายุของจักรพรรดิตั้งแต่วันที่พวกเขาเข้าวัง เดือนครึ่งเลยเหวินหมู่ยานและพ่อของเขาอยู่ด้วยกันในบ้านซึ่งไม่ไกลจากร้านขายยาอิมพีเรียล นอกจากนี้เขายังเป็นเยาวชน ทุกวันที่เขาเข้าพักภายในห้องอ่านหนังสือ นาน ๆ เขาจะเล่นในที่ใกล้เดือนครึ่งซึ่งเต็มไป ด้วยหิมะตกจนสิ้นสุดวันหนึ่ง ยากที่จะเห็นดวงอาทิตย์ก็ปรากฏ ความสว่างของแสงสีทองส่องเมื่อปลายผมนุ่มของเยาวชนเหวิน Mu ยันยินดีจากด้านล่างของหัวใจของเขาได้ เขาคลุมเสื้อขนบาง ๆ ของเขา และออกห้องต้องเดินหิมะตั้งแต่สภาพอากาศไม่สดใสทา เขาไม่สามารถยับยั้งตนเองจากการเดินต่อไป บนพื้นหิมะหนา และลึกสะสมจากหลายวันได้ ชายคาบ้าน ม้านั่ง และขั้น ตอน ยังมีการครอบคลุม โดยหิมะหนา จากไกล แต่ละที่ในวังเหมือนเดิม ทางเดินถูกปกคลุม และไม่เห็นด้วย ย่านหมู่เหวินถูกย้าย และกลิ้งเกี่ยวกับบนทั้งพื้นดินที่ถูกปกคลุม ด้วยหิมะสีขาว เขาแล้วไม่มีการรับรู้ใด ๆ เกี่ยวกับการที่เขาเป็นจริงที่เบื้องหลังคือประตูของห้องพาเลซเตียงซึ่งก็ย้าย ด้วยตัวเองแม้ มีสภาพอากาศ windless อย่างใดอย่างหนึ่ง ทำให้เสียงที่ส่งผ่านไปยังหูของเขา creakingเหวิน Mu ยันเข้าในช็อต เขาหันร่างกายของเขา เขาอาจเห็นว่า เป็นภาพเคลื่อนไหวซึ่งเมื่อเทียบกับตัวเองได้เล็กน้อยสูงจากภายในห้องมี ที่รูปแก้ไขของเยาวชน ความอยากรู้อยากเห็นเพิ่มขึ้นจากหัวใจของเขา เขา treaded บนยาวถึงเข่าสีขาวลึกหิมะ ก้าวไปข้างหน้าขึ้นบันได ติดร่างกายของเขาที่หน้าประตูเพื่อดูภายในห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหวินเหวินแพร่กระจายและถือร่มเหวินหมู่ยันดำเนินการชุดทางการแพทย์ ทั้งพ่อและลูกชายเข้าไปในพระราชวังหลวงในวันที่ท้องฟ้าทั้งเต็มไปด้วยหิมะเท่าที่ตาสามารถมองเห็น. ความเจ็บป่วยของจักรพรรดิในขณะที่ในแต่ละวันผ่านไปก็ยิ่งหนักมากขึ้น การบาดเจ็บเก่าที่สะสมมาจากหลายปีที่ผ่านมานอกจากนี้ยังได้แสดงให้เห็นผลกระทบของพวกเขา วันโดยวันจักรพรรดิถูกทำให้ผอมบางลงจิตวิญญาณของเขาได้ถูกทำลายลงด้วยเช่นกัน ทั้งหมดแพทย์ที่มีชื่อเสียงจากทุนที่ได้รู้จักว่าการเจ็บป่วยของจักรพรรดิได้ตีจุดสำคัญของมัน มันได้แพร่กระจายไปทั่วร่างกายและโพรงไขกระดูกของกระดูกของเขา ไม่มีทางที่จะกลับสถานการณ์ที่ล่อแหลมไม่ได้อีกต่อไป แต่พวกเขาไม่มีทางเลือก แต่ประจำทำฝังเข็มและต้มสมุนไพรทุกวันเพื่อยืดอายุของจักรพรรดิ. ตั้งแต่วันที่พวกเขาเข้าไปในพระราชวังครึ่งเดือนมี ผ่าน. เหวินยันหมู่และพ่อของเขาอาศัยอยู่ร่วมกันในถิ่นที่อยู่ซึ่งไม่ไกลจากร้านขายยาอิมพีเรียล เขายังเด็กและเยาวชนทุกวันเขาเท่านั้นที่อยู่ภายในห้องอ่านหนังสือ, ครั้งในขณะที่เขาจะเล่นในสถานที่ที่อยู่ใกล้กับพระราชวัง. วันหนึ่งเดือนครึ่งซึ่งก็เต็มไปด้วยหิมะตกในที่สุดก็จบลง ยากที่จะเห็นดวงอาทิตย์ในที่สุดก็ปรากฏตัวขึ้น ความสว่างของแสงสีทองส่องแสงอยู่บนผมนุ่มปลายของเยาวชน. Wen หมู่ยันมีความยินดีเป็นอย่างมากจากด้านล่างของหัวใจของเขา เขาพาดเสื้อคลุมขนสัตว์บางข้ามไหล่ของเขาและเดินออกไปห้องพักที่จะมีการเดินในหิมะ. เนื่องจากสภาพอากาศที่สดใสตระการตาเขาไม่สามารถยับยั้งตัวเองจากการเดินต่อไป บนพื้นดินเป็นหิมะหนาและลึกสะสมจากหลายวัน ชายคา, ม้านั่งและขั้นตอนที่ยังได้รับการคุ้มครองโดยหิมะหนา จากที่ห่างไกลแต่ละคนและทุกสถานที่ในพระราชวังมองเดียวกัน ทางเดินที่ถูกปกคลุมและไม่สามารถมองเห็นได้มากเกินไป เหวินหมู่ยันถูกย้ายกลิ้งไปมาบนพื้นดินทั้งหมดซึ่งถูกปกคลุมด้วยหิมะสีขาว แล้วเขาไม่ได้มีการรับรู้ใด ๆ เกี่ยวกับการที่เขาเป็นจริงที่. จากด้านหลังมีประตูด้านหนึ่งของห้องพาเลซที่จู่ ๆ ก็ย้ายด้วยตัวเองแม้จะมีสภาพอากาศที่ไม่มีลม ทำเสียงเอี๊ยดที่ส่งผ่านไปยังหูของเขา. Wen หมู่ยันเพิ่มขึ้นในช็อต เขาหันร่างกายของเขา เขาจะได้เห็นว่ามีการเคลื่อนย้ายร่างซึ่งเมื่อเทียบกับตัวเองสูงขึ้นเล็กน้อยจากภายในห้องพัก ส่วนใหญ่อาจคิดเป็นของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ความรู้สึกของความอยากรู้อยากเห็นเพิ่มขึ้นจากหัวใจของเขา เขาถูกบดขยี้บนเข่ายาวสีขาวหิมะลึกก้าวไปข้างหน้าปีนขึ้นไปบนเที่ยวบินของขั้นตอนติดร่างกายของเขาในด้านหน้าของประตูที่จะแอบมองเข้าไปในห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหวินเหวิน การแพร่กระจาย และถือร่ม เหวินมู่เหยียน ได้นำชุดแพทย์ ทั้งพ่อและลูกชายเข้าพระราชวังในวันที่ท้องฟ้าทั้งหมดเต็มไปด้วยหิมะเท่าที่ที่ตามองเห็นการเจ็บป่วยของจักรพรรดิเป็นแต่ละวันผ่านไป ก็ยิ่งหนักมากขึ้น เก่าที่สะสมจากการบาดเจ็บเมื่อหลายปีก่อนก็ยังแสดงผลของพวกเขา วัน องค์จักรพรรดิทรงผอมบางลง วิญญาณของเขาได้ถูกทำลายเช่นกัน ทั้งหมดแพทย์ที่มีชื่อเสียงจากเมืองหลวงได้รู้จักว่า การเจ็บป่วยของจักรพรรดิได้ตีจุดวิกฤตของ มันก็กระจายไปทั่ว ร่างกายของเขาและไขกระดูกในกระดูกของเขา ไม่มีหนทางที่จะพลิกสถานการณ์ที่สิ้นหวังอีกต่อไป แต่พวกเขาไม่มีทางเลือก แต่เพื่อตรวจทำฝังเข็มและสมุนไพรประดิบษฐ์ขึ้นทุกวันเพื่อยืดอายุของจักรพรรดิตั้งแต่วันที่พวกเขาเข้าวังไป ครึ่งเดือนได้ผ่านเหวินมู่เหยียน และพ่อของเขาอยู่ด้วยกันในบ้านพักซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านขายยาของจักรพรรดิ เขายังเป็นเยาวชน ทุกๆ วัน เขาพักอยู่แต่ในห้องอ่านหนังสือ นานๆครั้งเขาจะเล่นในบ้านใกล้วังวันนึง ครึ่งเดือนที่เต็มไปด้วยหิมะ ในที่สุดก็จบ ยากที่จะเห็นดวงอาทิตย์ก็ปรากฎขึ้น ความสว่างของแสงสว่างสีทองส่องบนขนนุ่มปลายของเยาวชนเหวินมู่เหยียน ก็ดีใจมาก จากส่วนลึกของหัวใจ เขาพาดเสื้อขนสัตว์บางพาดบ่าและเดินออกไปจากห้องเพื่อเดินในหิมะเพราะอากาศมันวับสดใส เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองไม่ให้เดินต่อ เมื่อดินหนาและลึกหิมะสะสมจากหลายๆ วัน ชายคา , ม้านั่งและขั้นตอน ยังถูกปกคลุมด้วยหิมะหนา จากไกล แต่ละคนและทุกสถานที่ในพระราชวังมองเหมือนกัน ทางเดินถูกปกคลุมและไม่สามารถเห็นได้ด้วย เหวินมู่เหยียน ก็ย้าย และกลิ้งบนพื้นดินทั้งหมด เรื่องที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะสีขาว เขาก็ไม่ได้มีความรู้เรื่องที่เขาถูกจริง ๆที่จากด้านหลัง มีประตูห้องหนึ่งของวังซึ่งก็ย้ายเอง แม้อากาศอับ . ทำเสียงดังเอี๊ยด เสียงที่ผ่านหูของเขาเหวินมู่เหยียนสะดุ้งตกใจ เขาเปลี่ยนร่างกายของเขา เขาจะได้เห็นว่ามีการย้ายรูปที่เทียบกับตัวเองเล็กน้อยสูงจากภายในห้องพัก น่าจะเป็นรูปที่ถูกของเยาวชน ความรู้สึกของความอยากรู้เพิ่มขึ้นจากจิตใจของเขา เขา treaded บนเข่าความยาวลึกหิมะสีขาวก้าวไปข้างหน้าเพื่อปีนเที่ยวบินของขั้นตอน ผสานร่างกายของเขาในด้านหน้าของประตูเพื่อแอบดูภายในห้อง