- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
His manner was not effusive. It sel
His manner was not effusive. It seldom was; but he was glad, I think, to see me. With hardly a word spoken, but with a kindly eye, he waved me to an armchair, threw across his case of cigars, and indicated a spirit case and a gasogene in the corner. Then he stood before the fire and looked me over in his singular introspective fashion.
“Wedlock suits you,” he remarked. “I think, Watson, that you have put on seven and a half pounds since I saw you.”
“Seven!” I answered.
“Indeed, I should have thought a little more. Just a trifle more, I fancy, Watson. And in practice again, I observe. You did not tell me that you intended to go into harness.”
“Then, how do you know?”
“I see it, I deduce it. How do I know that you have been getting yourself very wet lately, and that you have a most clumsy and careless servant girl?”
“My dear Holmes,” said I, “this is too much. You would certainly have been burned, had you lived a few centuries ago. It is true that I had a country walk on Thursday and came home in a dreadful mess, but as I have changed my clothes I can’t imagine how you deduce it. As to Mary Jane, she is incorrigible, and my wife has given her notice, but there, again, I fail to see how you work it out.”
He chuckled to himself and rubbed his long, nervous hands together.
“It is simplicity itself,” said he; “my eyes tell me that on the inside of your left shoe, just where the firelight strikes it, the leather is scored by six almost parallel cuts. Obviously they have been caused by someone who has very carelessly scraped round the edges of the sole in order to remove crusted mud from it. Hence, you see, my double deduction that you had been out in vile weather, and that you had a particularly malignant boot-slitting specimen of the London slavey. As to your practice, if a gentleman walks into my rooms smelling of iodoform, with a black mark of nitrate of silver upon his right forefinger, and a bulge on the right side of his top-hat to show where he has secreted his stethoscope, I must be dull, indeed, if I do not pronounce him to be an active member of the medical profession.”
I could not help laughing at the ease with which he explained his process of deduction. “When I hear you give your reasons,” I remarked, “the thing always appears to me to be so ridiculously simple that I could easily do it myself, though at each successive instance of your reasoning I am baffled until you explain your process. And yet I believe that my eyes are as good as yours.”
“Quite so,” he answered, lighting a cigarette, and throwing himself down into an armchair. “You see, but you do not observe. The distinction is clear. For example, you have frequently seen the steps which lead up from the hall to this room.”
“Frequently.”
“How often?”
“Well, some hundreds of times.”
“Then how many are there?”
“How many? I don’t know.”
“Wedlock suits you,” he remarked. “I think, Watson, that you have put on seven and a half pounds since I saw you.”
“Seven!” I answered.
“Indeed, I should have thought a little more. Just a trifle more, I fancy, Watson. And in practice again, I observe. You did not tell me that you intended to go into harness.”
“Then, how do you know?”
“I see it, I deduce it. How do I know that you have been getting yourself very wet lately, and that you have a most clumsy and careless servant girl?”
“My dear Holmes,” said I, “this is too much. You would certainly have been burned, had you lived a few centuries ago. It is true that I had a country walk on Thursday and came home in a dreadful mess, but as I have changed my clothes I can’t imagine how you deduce it. As to Mary Jane, she is incorrigible, and my wife has given her notice, but there, again, I fail to see how you work it out.”
He chuckled to himself and rubbed his long, nervous hands together.
“It is simplicity itself,” said he; “my eyes tell me that on the inside of your left shoe, just where the firelight strikes it, the leather is scored by six almost parallel cuts. Obviously they have been caused by someone who has very carelessly scraped round the edges of the sole in order to remove crusted mud from it. Hence, you see, my double deduction that you had been out in vile weather, and that you had a particularly malignant boot-slitting specimen of the London slavey. As to your practice, if a gentleman walks into my rooms smelling of iodoform, with a black mark of nitrate of silver upon his right forefinger, and a bulge on the right side of his top-hat to show where he has secreted his stethoscope, I must be dull, indeed, if I do not pronounce him to be an active member of the medical profession.”
I could not help laughing at the ease with which he explained his process of deduction. “When I hear you give your reasons,” I remarked, “the thing always appears to me to be so ridiculously simple that I could easily do it myself, though at each successive instance of your reasoning I am baffled until you explain your process. And yet I believe that my eyes are as good as yours.”
“Quite so,” he answered, lighting a cigarette, and throwing himself down into an armchair. “You see, but you do not observe. The distinction is clear. For example, you have frequently seen the steps which lead up from the hall to this room.”
“Frequently.”
“How often?”
“Well, some hundreds of times.”
“Then how many are there?”
“How many? I don’t know.”
0/5000
ท่วงท่าไม่ effusive มันค่อยถูก แต่เขายินดี คิด เห็นฉัน มีแทบคำพูด แต่ มีตาละม่อม waved ฉันกับเก้าอี้ โยนข้ามเขากรณีของซิการ์ และระบุกรณีวิญญาณและ gasogene ในมุม แล้วเขายืนก่อนไฟ และมองฉันผ่านในแฟชั่นของเขา introspective เอกพจน์"สมรสเหมาะ เขากล่าว "ฉันคิดว่า Watson ที่คุณได้ใส่ในเจ็ดครึ่งปอนด์ตั้งแต่ผมเห็นคุณ""เจ็ด" ผมตอบ"แน่นอน ฉันควรคิดน้อย เพียงมีทรัยเฟิลเพิ่มเติม ฉันฝัน Watson และในทางปฏิบัติ อีกครั้ง ฉันสังเกต คุณไม่ได้บอกฉันว่า คุณตั้งใจเข้าเทียม""แล้ว คุณรู้อย่างไร""เห็นมัน ฉันเดา ฉันรู้ว่า คุณได้รับตัวเองเปียกมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ และคุณมีผู้หญิงข้าราชการป้ำ ๆ และสะเพร่าที่สุด""ฉันรักเชอร์ล็อกโฮมส์ ว่า "อยู่มากเกินไป คุณจะแน่นอนมีการเขียน คุณมีอยู่ไม่กี่ศตวรรษที่ผ่านมา ก็จริงที่ผมประเทศเดินพฤหัสบดีและบ้านในระเบียบ dreadful มา แต่มีการเปลี่ยนแปลงเสื้อผ้าของฉัน ฉันไม่สามารถนึกว่าคุณเดา เป็นแมรี่เจน เธอ incorrigible และภรรยาได้รับแจ้งของเธอ แต่ อีกครั้ง ฉันไม่เห็นว่าคุณทำออกมา"เขาเบา ๆ กับตัวเอง และ rubbed มือยาว ประสาทกัน"มันเป็นความเรียบง่ายเอง กล่าวว่า เขา "ตาบอกว่า ภายในรองเท้าของคุณซ้าย เพียง firelight นัดมัน หนังทำ โดยตัดหกเกือบขนานกัน แน่นอนที่เกิดจากการคนมีถลอกลวก ๆ มากรอบขอบของครอบครัวเพื่อเอาโคลน crusted ออก ดังนั้น คุณเห็น หักคู่ของฉันว่า คุณเคยออกอากาศผสม และคุณมีความร้ายแรงโดยเฉพาะตัดบูตตัวอย่างของ slavey ลอนดอน เป็นการปฏิบัติงาน ถ้าเป็นสุภาพบุรุษที่เดินเข้าไปในของฉันห้องหอมของ iodoform กับเครื่องสีดำของไนเตรตเงินเขานิ้วชี้ขวา และกระพุ้งด้านขวาของเขาหมวกการแสดงที่เขามี secreted stethoscope ของเขา ฉันต้องได้น่าเบื่อ แน่นอน ถ้าฉันไม่ออกเสียงให้เขาเป็นสมาชิกใช้งานอยู่ของการแพทย์"ฉันไม่สามารถช่วยหัวเราะ ณที่เขาอธิบายกระบวนการของเขาหัก "เมื่อฉันได้ยิน คุณให้เหตุผลของคุณ ฉันกล่าว "สิ่งเสมอแล้วฉันเป็น ridiculously ดังนั้นอย่างที่ฉันสามารถทำมันด้วยตัวเอง ว่าที่แต่ละอินสแตนซ์ต่อเหตุผลของคุณฉันงงงันจนกว่าคุณอธิบาย กระบวนการของคุณ และยัง เชื่อว่า ตาจะดีเป็นของคุณ""ค่อนข้างมาก เขาตอบ ไฟจุดบุหรี่ และทิ้งตัวลงในเก้าอี้ "คุณเห็น แต่คุณไม่สังเกต ความแตกต่างชัดเจนได้ ตัวอย่าง คุณมักจะเห็นตอนที่นำจากห้องโถงกับห้องนี้""ประจำการ""บ่อยไหม""ดี บางหลายร้อยเท่านั้น""แล้วการมี""หลายอย่างไร อย่า"
การแปล กรุณารอสักครู่..
His manner was not effusive. It seldom was; but he was glad, I think, to see me. With hardly a word spoken, but with a kindly eye, he waved me to an armchair, threw across his case of cigars, and indicated a spirit case and a gasogene in the corner. Then he stood before the fire and looked me over in his singular introspective fashion.
“Wedlock suits you,” he remarked. “I think, Watson, that you have put on seven and a half pounds since I saw you.”
“Seven!” I answered.
“Indeed, I should have thought a little more. Just a trifle more, I fancy, Watson. And in practice again, I observe. You did not tell me that you intended to go into harness.”
“Then, how do you know?”
“I see it, I deduce it. How do I know that you have been getting yourself very wet lately, and that you have a most clumsy and careless servant girl?”
“My dear Holmes,” said I, “this is too much. You would certainly have been burned, had you lived a few centuries ago. It is true that I had a country walk on Thursday and came home in a dreadful mess, but as I have changed my clothes I can’t imagine how you deduce it. As to Mary Jane, she is incorrigible, and my wife has given her notice, but there, again, I fail to see how you work it out.”
He chuckled to himself and rubbed his long, nervous hands together.
“It is simplicity itself,” said he; “my eyes tell me that on the inside of your left shoe, just where the firelight strikes it, the leather is scored by six almost parallel cuts. Obviously they have been caused by someone who has very carelessly scraped round the edges of the sole in order to remove crusted mud from it. Hence, you see, my double deduction that you had been out in vile weather, and that you had a particularly malignant boot-slitting specimen of the London slavey. As to your practice, if a gentleman walks into my rooms smelling of iodoform, with a black mark of nitrate of silver upon his right forefinger, and a bulge on the right side of his top-hat to show where he has secreted his stethoscope, I must be dull, indeed, if I do not pronounce him to be an active member of the medical profession.”
I could not help laughing at the ease with which he explained his process of deduction. “When I hear you give your reasons,” I remarked, “the thing always appears to me to be so ridiculously simple that I could easily do it myself, though at each successive instance of your reasoning I am baffled until you explain your process. And yet I believe that my eyes are as good as yours.”
“Quite so,” he answered, lighting a cigarette, and throwing himself down into an armchair. “You see, but you do not observe. The distinction is clear. For example, you have frequently seen the steps which lead up from the hall to this room.”
“Frequently.”
“How often?”
“Well, some hundreds of times.”
“Then how many are there?”
“How many? I don’t know.”
“Wedlock suits you,” he remarked. “I think, Watson, that you have put on seven and a half pounds since I saw you.”
“Seven!” I answered.
“Indeed, I should have thought a little more. Just a trifle more, I fancy, Watson. And in practice again, I observe. You did not tell me that you intended to go into harness.”
“Then, how do you know?”
“I see it, I deduce it. How do I know that you have been getting yourself very wet lately, and that you have a most clumsy and careless servant girl?”
“My dear Holmes,” said I, “this is too much. You would certainly have been burned, had you lived a few centuries ago. It is true that I had a country walk on Thursday and came home in a dreadful mess, but as I have changed my clothes I can’t imagine how you deduce it. As to Mary Jane, she is incorrigible, and my wife has given her notice, but there, again, I fail to see how you work it out.”
He chuckled to himself and rubbed his long, nervous hands together.
“It is simplicity itself,” said he; “my eyes tell me that on the inside of your left shoe, just where the firelight strikes it, the leather is scored by six almost parallel cuts. Obviously they have been caused by someone who has very carelessly scraped round the edges of the sole in order to remove crusted mud from it. Hence, you see, my double deduction that you had been out in vile weather, and that you had a particularly malignant boot-slitting specimen of the London slavey. As to your practice, if a gentleman walks into my rooms smelling of iodoform, with a black mark of nitrate of silver upon his right forefinger, and a bulge on the right side of his top-hat to show where he has secreted his stethoscope, I must be dull, indeed, if I do not pronounce him to be an active member of the medical profession.”
I could not help laughing at the ease with which he explained his process of deduction. “When I hear you give your reasons,” I remarked, “the thing always appears to me to be so ridiculously simple that I could easily do it myself, though at each successive instance of your reasoning I am baffled until you explain your process. And yet I believe that my eyes are as good as yours.”
“Quite so,” he answered, lighting a cigarette, and throwing himself down into an armchair. “You see, but you do not observe. The distinction is clear. For example, you have frequently seen the steps which lead up from the hall to this room.”
“Frequently.”
“How often?”
“Well, some hundreds of times.”
“Then how many are there?”
“How many? I don’t know.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
ลักษณะของเขาไม่ได้พรั่งพรู . มันไม่ค่อยถูก แต่เขาก็ดีใจ ฉันคิดว่าต้องเจอฉัน กับแทบจะเป็นคำพูด แต่ด้วยสายตาอ่อนโยน เขาโบกมือให้ฉันกับเก้าอี้ โยนข้ามกรณีของซิการ์และพบกรณีวิญญาณและ gasogene ในมุม แล้วพระองค์ประทับยืนหน้ากองไฟ และมองผมในแฟชั่นครุ่นคิดของเขาเอกพจน์ .
" แต่งงานกับเธอ " เขากล่าว . " ฉันคิดว่า วัตสันที่คุณได้ใส่ในเจ็ดและครึ่งปอนด์ ตั้งแต่ฉันเจอเธอ "
" 7 " ฉันตอบ .
" แน่นอน ฉันต้องคิดอีกหน่อย แค่เรื่องเล็ก ผมแฟนซี , วัตสัน และฝึกอีก ผมสังเกต เธอไม่ได้บอกฉันว่า คุณตั้งใจที่จะเข้าไปควบคุม . "
" แล้วคุณรู้ได้ยังไง ? "
" ฉันเห็นมัน ฉันตัดสินใจแล้ว ผมจะรู้ได้อย่างไรว่า คุณได้รับตัวเองเปียกมากช่วงนี้และคุณมีที่สุดซุ่มซ่ามและประมาทคนรับใช้ ? "
" ที่รักโฮล์มส์ " บอกว่า " นี่มันมากเกินไป แน่นอนคุณจะได้รับการเผา คุณอาศัยอยู่ไม่กี่ศตวรรษแล้ว มันเป็นความจริงที่ผมมีประเทศเดินในวันพฤหัสบดีและกลับบ้านในระเบียบที่น่ากลัว แต่เป็นฉันได้เปลี่ยนเสื้อผ้าของฉันฉันไม่สามารถจินตนาการว่าคุณจับมันได้ เป็น แมรี่ เจน เธอห้ามญาติ ,และภรรยาของฉันได้ให้สังเกต เธอ แต่ มี อีก ผมไม่เห็นว่าคุณทำงานออก . " เขาหัวเราะกับตัวเองและลูบ
ของเขามานาน มือเกร็งกัน .
" มันง่ายเอง " เขาพูด ตาของฉันบอกฉันว่าด้านในของเท้าซ้ายของคุณ เพียง ที่แสงไฟจากในห้องนัดมัน หนังเป็นคะแนนโดยหกตัดเกือบขนานเห็นได้ชัดว่ามันเกิดจากใครบางคนมากลวกขูดรอบขอบของ แต่เพียงผู้เดียวในการเอาโคลนเกรอะกรังจากมัน ดังนั้น คุณเห็นฉัน คู่หักที่คุณได้รับออกในสภาพอากาศที่เลวร้าย และคุณได้บูตโดยเฉพาะการตัดตัวอย่างของ slavey ลอนดอน การฝึกของคุณ ถ้าเป็นสุภาพบุรุษ เดินเข้ามาในห้องของผม iodoform เหม็น ,กับมาร์คดำของไนเตรตเงินบนนิ้วชี้ขวาของเขา และปุ่มบนด้านขวาของหมวกของเขาเพื่อแสดงที่เขาหลั่งหูฟังของเขา ฉันคงโง่จริงๆ ถ้าผมไม่ประกาศว่าเขาได้เป็นสมาชิกของวิชาชีพแพทย์ " .
ผมอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ความสะดวกกับที่เขาอธิบายกระบวนการของการอนุมาน " เมื่อผมได้ยินว่า คุณให้เหตุผล " ผมกล่าว ," สิ่งที่มักจะปรากฏให้เป็นอย่างน่าขันที่ง่ายสามารถทำเองได้ แม้ว่าในแต่ละตัวอย่างต่อเนื่องของเหตุผลของคุณ ฉันงงงัน จนกว่าคุณจะอธิบายขั้นตอนของคุณ และผมก็ยังเชื่อว่า ตาฉันเท่าเธอหรอก "
" ค่อนข้างมาก " เขาตอบ , บุหรี่ , แสงและโยนตัวเองลงในที่นั่ง " คุณเห็น แต่คุณไม่ได้สังเกตความแตกต่างที่ชัดเจน ตัวอย่างเช่นคุณมีเห็นบ่อยตามขั้นตอนที่นำขึ้นจากหอในห้องนี้ "
" บ่อย "
" บ่อย ? "
" อืม บางหลายร้อยเท่า "
" แล้วมีกันกี่คน "
" กี่คน ? ฉันไม่รู้ว่า "
.
" แต่งงานกับเธอ " เขากล่าว . " ฉันคิดว่า วัตสันที่คุณได้ใส่ในเจ็ดและครึ่งปอนด์ ตั้งแต่ฉันเจอเธอ "
" 7 " ฉันตอบ .
" แน่นอน ฉันต้องคิดอีกหน่อย แค่เรื่องเล็ก ผมแฟนซี , วัตสัน และฝึกอีก ผมสังเกต เธอไม่ได้บอกฉันว่า คุณตั้งใจที่จะเข้าไปควบคุม . "
" แล้วคุณรู้ได้ยังไง ? "
" ฉันเห็นมัน ฉันตัดสินใจแล้ว ผมจะรู้ได้อย่างไรว่า คุณได้รับตัวเองเปียกมากช่วงนี้และคุณมีที่สุดซุ่มซ่ามและประมาทคนรับใช้ ? "
" ที่รักโฮล์มส์ " บอกว่า " นี่มันมากเกินไป แน่นอนคุณจะได้รับการเผา คุณอาศัยอยู่ไม่กี่ศตวรรษแล้ว มันเป็นความจริงที่ผมมีประเทศเดินในวันพฤหัสบดีและกลับบ้านในระเบียบที่น่ากลัว แต่เป็นฉันได้เปลี่ยนเสื้อผ้าของฉันฉันไม่สามารถจินตนาการว่าคุณจับมันได้ เป็น แมรี่ เจน เธอห้ามญาติ ,และภรรยาของฉันได้ให้สังเกต เธอ แต่ มี อีก ผมไม่เห็นว่าคุณทำงานออก . " เขาหัวเราะกับตัวเองและลูบ
ของเขามานาน มือเกร็งกัน .
" มันง่ายเอง " เขาพูด ตาของฉันบอกฉันว่าด้านในของเท้าซ้ายของคุณ เพียง ที่แสงไฟจากในห้องนัดมัน หนังเป็นคะแนนโดยหกตัดเกือบขนานเห็นได้ชัดว่ามันเกิดจากใครบางคนมากลวกขูดรอบขอบของ แต่เพียงผู้เดียวในการเอาโคลนเกรอะกรังจากมัน ดังนั้น คุณเห็นฉัน คู่หักที่คุณได้รับออกในสภาพอากาศที่เลวร้าย และคุณได้บูตโดยเฉพาะการตัดตัวอย่างของ slavey ลอนดอน การฝึกของคุณ ถ้าเป็นสุภาพบุรุษ เดินเข้ามาในห้องของผม iodoform เหม็น ,กับมาร์คดำของไนเตรตเงินบนนิ้วชี้ขวาของเขา และปุ่มบนด้านขวาของหมวกของเขาเพื่อแสดงที่เขาหลั่งหูฟังของเขา ฉันคงโง่จริงๆ ถ้าผมไม่ประกาศว่าเขาได้เป็นสมาชิกของวิชาชีพแพทย์ " .
ผมอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ความสะดวกกับที่เขาอธิบายกระบวนการของการอนุมาน " เมื่อผมได้ยินว่า คุณให้เหตุผล " ผมกล่าว ," สิ่งที่มักจะปรากฏให้เป็นอย่างน่าขันที่ง่ายสามารถทำเองได้ แม้ว่าในแต่ละตัวอย่างต่อเนื่องของเหตุผลของคุณ ฉันงงงัน จนกว่าคุณจะอธิบายขั้นตอนของคุณ และผมก็ยังเชื่อว่า ตาฉันเท่าเธอหรอก "
" ค่อนข้างมาก " เขาตอบ , บุหรี่ , แสงและโยนตัวเองลงในที่นั่ง " คุณเห็น แต่คุณไม่ได้สังเกตความแตกต่างที่ชัดเจน ตัวอย่างเช่นคุณมีเห็นบ่อยตามขั้นตอนที่นำขึ้นจากหอในห้องนี้ "
" บ่อย "
" บ่อย ? "
" อืม บางหลายร้อยเท่า "
" แล้วมีกันกี่คน "
" กี่คน ? ฉันไม่รู้ว่า "
.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- พวกเขาอยู่ที่นั่นไม่มีเดือน
- First of all, the extreme mechanical str
- ฉันต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงวันประชุม
- กรุณแต่งกายสุภาพเรียบร้อย
- I want front Aisle seat
- 支持的登记
- Roxy thought things through.She had hear
- ท่องคำศัพท์
- ความทรงจำในวัยเด็กของฉัน คือ ก่อนไปโรงเร
- รับทราบ
- The suspect must be an amateur.
- domestic
- You go to know yai alone?
- ผู้จำหน่ายรายเดียว
- จากนั้นให้ตัวแทนทุกกลุ่มนำเสนอหน้าห้อง เ
- เพื่อพัฒนาประชาชนให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี
- semester
- ผู้เช่ารายใหญ่ 6 ราย คิดเป็นร้อยละ 46 ขอ
- ฉันชอบอ่านหนังสือ และฉันชอบถักโคเชเพราะฉ
- คนแรก
- ทยอยรับรู้รายได้เดือนละ 13,400.00 ดอลลาร
- หูฟัง
- ช่องโล่ง
- Rather, political rights-preeminentlyrig
