A SUMMARY OF 19TH CENTURY BRITISH FURNITURE STYLE DEVELOPMENT
Historical Eclecticism and the Reformed Gothic
By the time that Queen Victoria came to the throne, the dominance of the informed Classical styling of the Regency period had been replaced by a variety of meritricious ‘historical’ styles promoted by the retailing enterprises providing furniture for the homes of the new middle classes; in addition to the ‘Naturalistic’ style Loudon’s Encyclopaedia of 1833 lists ‘Grecian’, ‘Elizabethan’, ‘Louis XIV’ (or revived Rococo) and ‘Gothic’. A.W.N. Pugin [1812-52] adopted his Reformed Gothic style for its moral rectitude and gave it historical authenticity, publishing Gothic Furniture in the Style of the 15th Century in 1835. In common with the Art Manufactures of Henry Coles he addressed the problem of the role of decoration (art) in furniture design, asserting that serving and expressing function is the primary aim of design, with suitable and authentic decoration subservient to that purpose.
Reformed Furniture
After the Great Exhibition in 1851, which apart from Pugin’s Medieval Court failed to manifest the hoped for improvement in British design, reform minded designers developed the Gothic theme. William Burges [1827-81] drew on Medieval painted themes for inspiration for his highly individualistic and elaborately decorated furniture. Charles Eastlake [1836-1906] published the influential Hints on Household Taste in 1868, illustrating oak furniture in Reformed Gothic style with revealed joined construction and restrained carved surface decoration. Bruce Talbert [1838-81] employed more elaborate designs in his Gothic Forms Applied to Furniture in 1868. His later designs employed seried turnings and denser panel decoration in the Jacobean idiom of the ‘Old English’ style. Charles Bevan was another contemporary designer of note, frequently employing lighter woods inset with repeated naturalistic patterns.
Aesthetic or Art Furnishing
The revealed construction and seried turnings of the ‘Old English’ style evolved into the lighter forms of ‘Free Renaissance’ furniture, frequently ebonised and highlighted with gilt decoration with delicately decorated panels. The simplicity of form suited the return to authentic materials and uncluttered interiors of the ‘Queen Anne’ architecture of Richard Norman Shaw, and was combined, notably by Edward Godwin [1833-86] in the 1870’s with the simple open geometry of the rediscovered Japanese interiors. Also producing furniture with Japanese inspiration was Christopher Dresser [1834-1901]; both he and Godwin subsequently incorporated simple Grecian and Egyptian elements in to their furniture. R.W.Edis [1839-1927] offered a commercial version of this ‘Art Furniture’ in his Decoration and Furniture of Town Houses in 1881. Arthur Heygate Mackmurdo [1851-1942], although part of the later Century Guild, also produced furniture in the Aesthetic idiom.
The Arts and Crafts Movement
Inspired by John Ruskin, William Morris [1834-1896] found a model in the Medieval world for craftsmanship of integrity giving dignity and self expression to the craftsman. In association with the Pre-Raphaelite artists Rossetti, Burne-Jones and Ford Maddox Brown he founded the firm of Morris, Marshall, Faulkner & Co. in 1862, creating both lavishly decorated ‘state’ furniture, and ‘common’ furniture, mostly designed with simple joined forms by Philip Webb [1831-1915]. Some successful pieces were modelled on vernacular chairs. The ideals of Morris inspired the formation of The Arts and Crafts Exhibition Society in 1886, and ‘guild’ associations. The Century Guild was founded in 1882, and the influential Guild of Handicrafts by Robert Ashbee in 1888, seeking to create a community of craftsmen. The brief existence of Kenton & Co. (1890-91) featured Richard Lethaby [1857-1931] – later of great significance in crafts’ education - and Ernest Gimson [1864-1916], who with Ernest [1863-1926] and Sidney Barnsley [1865-1926] formed the so-called ‘Cotswold School’. The three set up workshops at Pinbury in Gloucestershire in 1894 creating honest and elaborately worked furniture in the vernacular tradition. The movement was continued by Peter Waals, Gimson’s foreman, and Sidney’s son Edward Barnsley into the mid 20th century.
Other designers showing the influence of the Arts and Crafts Movement at the end of the 19th century were Charles Voysey [1857-1941] in England and Frank Lloyd Wright [1867-1959] and Gustav Stickley [1858-1942] in the United States. These designers created furniture simply styled in oak, employing a strong sense of horizontals and verticals in design. Frank Lloyd Wright particularly appreciated the importance of furniture in articulating social space within the house.
Art Nouveau
‘New Art’ forms of furniture were more popular at the turn of the century on the Continent than in Britain. The ‘Symbolic’ Art Nouveau forged by Victor Horta’s Tassel House and Henry van de Velde [1863-1957] in Belgium gave rise to the sinuous naturalistic forms of French furniture. The École de Nancy, under the guidance of Emile Gallé [1846-1904], and the participation of Louis Majorelle [1859-1926], employed literal representations of flowers and insects in carving and marquetry of superb quality. In Paris, promoted by Samuel Bing’s gallery L’Art Nouveau the work of George’s de Feure, Eugene Gaillard, Hector Guimard and Edouard Collona, amongst others showed greater used of plant forms in furniture form for symbolic effect. In Spain Antoni Gaudi [1852-1926] produced surreal serpentine furniture forms, whilst in Italy Carlo Bugatti [1856-1940] chose Moorish applied decoration as the idiom for his complex pieces.
Although Charles Rennie Mackintosh [1868-1928] enjoyed little popularity in Britain, his furnishing for the Glasgow School of Art and other commercial and private commissions at the turn of the century employed a radical use of geometry in creating forms that were visually striking and defined space, combined with sparing ‘Abstract’ Art Nouveau decoration of flower forms. His designs were enthusiastically absorbed by members of the Wiener Werstatte. Also designing in the New Art manner were M.H. Baillie Scott [1865-1945] and George Walton [1867-1933].
Both the work of British architects and designers, and the work of Frank Lloyd Wright were transmitted to the European Continent, particularly through Hermann Muthesius [1861-1927]; Charles Rennie Mackintosh in particular inspiring the Wiener Werstätte, and Muthesius’s Das Englische Haus (published 1904) the Deutcher Werstätte, out of which the Bauhaus and Modern Movement emerged.
สรุปการพัฒนาแบบเฟอร์นิเจอร์อังกฤษศตวรรษที่ 19คตินิยมสรรผสานอดีตและโกธิคปฏิรูปโดยเวลาที่สมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรียมาบัลลังก์ ครอบงำของแต่งคลาสสิกทราบของที่รีเจนซี่ระยะเวลาได้ถูกแทนที่ ด้วยหลากหลาย meritricious ลักษณะ 'ประวัติศาสตร์' โดยองค์กรค้าปลีกที่ให้เฟอร์นิเจอร์สำหรับบ้านของชนชั้นกลางใหม่ นอกจากสไตล์ 'Naturalistic' ในสารานุกรมของ Loudon ของ 1833 รายการ 'Grecian' 'เอลิซาเบธ' 'Louis XIV' (หรือกรอบกระจกมา) และ 'โกธิค' A.W.N. Pugin [1812-52] นำลักษณะ rectitude คุณธรรมของเขาโกธิคปฏิรูป และให้ความถูกต้องทางประวัติศาสตร์ เฟอร์นิเจอร์แพร่โกธิคในศตวรรษ 15 ในปีค.ศ. 1835 In common with ศิลปะผลิตของ Henry ท่อง เขาอยู่ปัญหาบทบาทของตกแต่ง (ศิลปะ) ในการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ กรรมสิทธิ์ให้บริการ และฟังก์ชันแสดงว่าจุดมุ่งหมายหลักของการออกแบบ ตกแต่งเหมาะสม และอาหาร subservient เพื่อวัตถุประสงค์ที่ เฟอร์นิเจอร์คอนซูเมอร์แคร์ หลังจากนิทรรศการครั้งยิ่งใหญ่ใน 1851 ซึ่งนอกจากศาลของ Pugin ยุคกลางล้มเหลวที่ hoped รายการปรับปรุงในอังกฤษ ปฏิรูปดีนักออกแบบพัฒนารูปแบบโกธิค William Burges [1827-81] วาดในยุคกลางที่วาดรูปสำหรับแรงบันดาลใจสำหรับเขาสูง individualistic และมุ้งตกแต่งเฟอร์นิเจอร์ ชาร์ลส์ Eastlake [1836-1906] เผยแพร่คำแนะนำที่มีอิทธิพลในครัวเรือนรสชาติ 1868 โอ๊คเฟอร์นิเจอร์ในสไตล์โกธิคปฏิรูปก่อสร้างรวมที่เปิดเผยแสดง และทรงแกะสลักตกแต่งพื้นผิว บรูซ Talbert [1838-81] จ้างงานออกแบบอย่างประณีตมากขึ้นในของเขาโกธิคฟอร์มกับเฟอร์นิเจอร์ใน 1868 ออกแบบของเขาภายหลังงาน seried turnings และ denser แผงตกแต่งในสำนวน Jacobean ของการ 'เก่าอังกฤษ' ลักษณะการ ชาร์ลส์ Bevan อื่นร่วมสมัยแบบหมายเหตุ ใช้แทรกไม้น้ำหนักเบา ด้วยรูปแบบ naturalistic ซ้ำบ่อย ๆ ได้ความงาม หรือศิลปะตกแต่งเปิดเผยก่อสร้างและ seried turnings ของการ 'เก่าอังกฤษ' เป็น 'ฟรี Renaissance' เฟอร์นิเจอร์รูปแบบน้ำหนักเบา ebonised และบ่อยเน้น ด้วยนในมีข้อสรุปภายในตกแต่งสไตล์แผง ความเรียบง่ายของฟอร์มเหมาะกลับไปแท้วัสดุและการตกแต่งคอมพิวเตอร์สถาปัตยกรรม 'ควีนแอนน์' ของริชาร์ดนอร์แมน Shaw และถูก รวม โดยเอ็ดเวิร์ดก็อดวิน [1833-86] ใน 1870's กับเรขาคณิตเปิดง่าย ๆ ของการตกแต่งภายในญี่ปุ่น rediscovered ยวด นอกจากนี้ยัง ผลิตเฟอร์นิเจอร์ ด้วยแรงบันดาลใจญี่ปุ่นแต่งตัว คริสโตเฟอร์ [1834-1901]; เขาและก็อดวินมารวมอย่าง Grecian และอียิปต์องค์ประกอบในเฟอร์นิเจอร์ของพวกเขา R.W.Edis [1839-1927] นำเสนอรุ่นเชิงพาณิชย์ของ 'งานศิลปะเฟอร์นิเจอร์' ของตกแต่งและเฟอร์นิเจอร์ของเมืองบ้านใน 1881 Arthur Heygate Mackmurdo [1851-ปี 1942], เป็นส่วนหนึ่งของสมาคมศตวรรษต่อมา แม้ว่ายังผลิตเฟอร์นิเจอร์ในสำนวนความงามการเคลื่อนไหวศิลปะและงานหัตถกรรมแรงบันดาลใจจากจอห์นรัสคิ่น มอร์ริส William [1834-1896] พบแบบในโลกยุคกลางสำหรับฝีมือของความซื่อสัตย์ให้เกียรติศักดิ์และนิพจน์ตัวผู้ประดิษฐ์ ในความสัมพันธ์กับศิลปิน Pre-Raphaelite Rossetti, Burne-Jones และฟอร์ดแมดด็อกซ์บราวน์เขาก่อตั้งบริษัทมอร์ริส มาร์แชลล์ ฟอล์คเนอร์ และ Co. ใน 1862 สร้างทั้งสถาปัตยกรรมตกแต่ง เฟอร์นิเจอร์ 'รัฐ' และ 'ทั่วไป' เฟอร์นิเจอร์ ออกแบบส่วนใหญ่ มีฟอร์มอย่างง่ายรวม โดยฟิลิปเวบบ์ [1831-1915] บางชิ้นที่ประสบความสำเร็จได้คือ แบบจำลองบนเก้าอี้พื้นถิ่นตอน อุดมคติของมอร์ริสแรงบันดาลใจกำเนิดของศิลปะและงานฝีมือนิทรรศการสังคมอิศวร และความสัมพันธ์ของ 'สมาคม' สมาคมศตวรรษก่อตั้งขึ้นใน 1882 และการมีอิทธิพลสมาคมของหัตถกรรม โดยโรเบิร์ตแอชบีใน 1888 แสวงหาการสร้างชุมชนของช่างฝีมือ มีอยู่สั้น ๆ ของ Kenton & Co. (1890-91) ที่โดดเด่น Lethaby ริชาร์ด [ค.ศ. 1857-1931] -ภายหลังความสำคัญมากในการศึกษาของงานฝีมือ - และเออร์เนสต์ Gimson [1864-1916], ที่ มีเออร์เนสต์ [วันที่ 1863-1926] และฟุตบอลบาร์นสลีย์ห้องกว้าง [ปี 1865-1926] เกิดขึ้นเรียกว่า 'คอทส์โวลด์โรงเรียน' ทั้งสามตั้งเชิงปฏิบัติที่ Pinbury ในกลอสเตอร์เชอร์ 1894 สร้างความซื่อสัตย์ และทำงานเฟอร์นิเจอร์มุ้งในประเพณีพื้นถิ่นตอน การเคลื่อนไหวได้อย่างต่อเนื่อง โดยปีเตอร์ Waals ยืนของ Gimson และบุตรชายของห้องกว้างเอ็ดเวิร์ดฟุตบอลบาร์นสลีย์ในกลางศตวรรษที่ 20Other designers showing the influence of the Arts and Crafts Movement at the end of the 19th century were Charles Voysey [1857-1941] in England and Frank Lloyd Wright [1867-1959] and Gustav Stickley [1858-1942] in the United States. These designers created furniture simply styled in oak, employing a strong sense of horizontals and verticals in design. Frank Lloyd Wright particularly appreciated the importance of furniture in articulating social space within the house. Art Nouveau‘New Art’ forms of furniture were more popular at the turn of the century on the Continent than in Britain. The ‘Symbolic’ Art Nouveau forged by Victor Horta’s Tassel House and Henry van de Velde [1863-1957] in Belgium gave rise to the sinuous naturalistic forms of French furniture. The École de Nancy, under the guidance of Emile Gallé [1846-1904], and the participation of Louis Majorelle [1859-1926], employed literal representations of flowers and insects in carving and marquetry of superb quality. In Paris, promoted by Samuel Bing’s gallery L’Art Nouveau the work of George’s de Feure, Eugene Gaillard, Hector Guimard and Edouard Collona, amongst others showed greater used of plant forms in furniture form for symbolic effect. In Spain Antoni Gaudi [1852-1926] produced surreal serpentine furniture forms, whilst in Italy Carlo Bugatti [1856-1940] chose Moorish applied decoration as the idiom for his complex pieces. แม้ว่าชาร์ลเรนนีแม็กอินทอช [1868-1928] ความสุขเล็ก ๆ ความนิยมในสหราชอาณาจักร เขาตกแต่งโรงเรียนศิลปะกลาสโกว์และค่าคอมมิชชั่นอื่น ๆ เชิงพาณิชย์ และเอกชนที่เปิดของศตวรรษที่ลูกจ้างใช้รุนแรงของเรขาคณิตในการสร้างฟอร์มที่มีโดดเด่นมองเห็นได้ และกำหนดพื้นที่ รวมกับ sparing ทนู 'นามธรรม' ตกแต่งดอกไม้ฟอร์ม เขาออกแบบใหม่ ๆ ได้ถูกดูดซึม โดยสมาชิกของ Wiener Werstatte นอกจากนี้ยัง ออกแบบในลักษณะศิลปะใหม่ถูก M.H. Baillie สก็อต [ปี 1865-1945] และจอร์จวัลตัน [ค.ศ. 1867-1933]ทั้งการทำงานของสถาปนิกชาวอังกฤษ และนักออกแบบ และการทำงานของ Frank Lloyd Wright ได้ถูกส่งไปยังทวีปยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่าน Muthesius มันน์ [1861-1927]; ชาร์ลเรนนีแม็กอินทอชโดยเฉพาะ แรงบันดาลใจจาก Wiener Werstätte และ Muthesius ของ Das Englische เฮาส์ (เผยแพร่ 1904) Deutcher Werstätte ออกจากที่เกิดการเคลื่อนไหวที่ทันสมัย และแสวง
การแปล กรุณารอสักครู่..
สรุปศตวรรษที่ 19 อังกฤษเฟอร์นิเจอร์สไตล์การพัฒนาประวัติศาสตร์ Eclecticism และกลับเนื้อกลับตัวโกธิคโดยเวลาที่สมเด็จพระราชินีวิกตอเรียมาถึงบัลลังก์ปกครองของสไตล์คลาสสิกแจ้งให้ทราบถึงระยะเวลา Regency ถูกแทนที่ด้วยความหลากหลายของ meritricious 'ประวัติศาสตร์' รูปแบบการส่งเสริมการลงทุน โดยผู้ประกอบการค้าปลีกให้เฟอร์นิเจอร์สำหรับบ้านของชนชั้นกลางใหม่; นอกเหนือไปจาก 'Naturalistic สไตล์เลาสารานุกรมของ 1833 รายการ' กรีก ',' ลิซาเบ ธ ',' หลุยส์ '(หรือฟื้นขึ้นมาโรโคโค) และ' แบบกอธิค ' AWN จิน [1812-52] บุญธรรมสไตล์ของเขากลับเนื้อกลับตัวโกธิคสำหรับความถูกต้องทางศีลธรรมและให้มันถูกต้องทางประวัติศาสตร์เผยแพร่เฟอร์นิเจอร์แบบกอธิคในสไตล์ของศตวรรษที่ 15 ในปี 1835 ในการร่วมกันกับผู้ผลิตศิลปะของโคลส์เฮนรี่เขาถึงปัญหาของ บทบาทของการตกแต่ง (ศิลปะ) ในการออกแบบเฟอร์นิเจอร์, อ้างว่าการให้บริการและการแสดงฟังก์ชั่นเป็นจุดมุ่งหมายหลักของการออกแบบกับยอมจำนนการตกแต่งที่เหมาะสมและเป็นของแท้เพื่อวัตถุประสงค์ที่. เฟอร์นิเจอร์กลับเนื้อกลับตัวหลังจากนิทรรศการใหญ่ในปี ค.ศ. 1851 ซึ่งนอกเหนือจากศาลยุคจินล้มเหลวที่จะ ประจักษ์หวังสำหรับการปรับปรุงในการออกแบบของอังกฤษปฏิรูป minded นักออกแบบพัฒนารูปแบบกอธิค วิลเลียม Burges [1827-81] ดึงในรูปแบบภาพวาดยุคกลางสำหรับแรงบันดาลใจสำหรับเฟอร์นิเจอร์ปัจเจกสูงและตกแต่งอย่างประณีตของเขา ชาร์ลส์อีสต์เลค [1836-1906] การเผยแพร่คำแนะนำที่มีอิทธิพลในครัวเรือนรสชาติในปี ค.ศ. 1868 ประกอบเฟอร์นิเจอร์ไม้โอ๊คในสไตล์โกธิคกลับเนื้อกลับตัวกับการก่อสร้างเปิดเผยเข้าร่วมและยับยั้งการตกแต่งพื้นผิวแกะสลัก บรูซ Talbert [1838-81] จ้างออกแบบซับซ้อนมากขึ้นในรูปแบบกอธิคของเขานำไปใช้กับเฟอร์นิเจอร์ใน 1868 การออกแบบในภายหลังเขาจ้างเลี้ยว seried และการตกแต่งแผงทึบในสำนวน Jacobean ของสไตล์ 'ภาษาอังกฤษ' ชาร์ลส์ Bevan เป็นอีกหนึ่งนักออกแบบร่วมสมัยที่มีโน้ตบ่อยจ้างป่าเบาภาพประกอบที่มีรูปแบบเหมือนจริงซ้ำแล้วซ้ำอีก. ความงามหรือศิลปะตกแต่งเปิดเผยการก่อสร้างและการเลี้ยว seried ของสไตล์ 'ภาษาอังกฤษ' การพัฒนาในรูปแบบของเฟอร์นิเจอร์เบา 'ฟรีเรเนซองส์', ebonised บ่อย และให้ความสำคัญกับการตกแต่งทองกับแผงตกแต่งประณีต ความเรียบง่ายของรูปแบบที่เหมาะกับการกลับมากับวัสดุที่แท้จริงและการตกแต่งภายในที่กระจายตัวกันของสถาปัตยกรรม 'ควีนแอนน์' ริชาร์ดชอว์นอร์แมนและได้รับการรวมสะดุดตาโดยเอ็ดเวิร์ดวิน [1833-86] ในปี 1870 ด้วยรูปทรงเรขาคณิตเปิดเรียบง่ายของญี่ปุ่นค้นพบ การตกแต่งภายใน นอกจากนี้การผลิตเฟอร์นิเจอร์ด้วยแรงบันดาลใจของญี่ปุ่นถูกคริสโต Dresser [1834-1901]; ทั้งเขาและเคนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นภายหลังกรีกที่ง่ายและองค์ประกอบของอียิปต์ในเฟอร์นิเจอร์ของพวกเขา RWEdis [1839-1927] เสนอเชิงพาณิชย์รุ่นนี้ 'ศิลปะเฟอร์นิเจอร์ในการตกแต่งของเขาและเฟอร์นิเจอร์ของบ้านเมืองในปี 1881 อาร์เธอร์ Heygate Mackmurdo [1851-1942] แม้ว่าส่วนหนึ่งของศตวรรษต่อมาสมาคมยังผลิตเฟอร์นิเจอร์ในความงาม สำนวน. ศิลปหัตถกรรมเคลื่อนไหวแรงบันดาลใจโดยจอห์นรัสกิน, วิลเลียมมอร์ริส [1834-1896] พบรูปแบบในโลกยุคกลางสำหรับงานฝีมือของความซื่อสัตย์ให้เกียรติและการแสดงออกของตนเองเพื่อให้ช่างฝีมือ ร่วมกับศิลปิน Pre-ราฟาเอลรอสโจนส์และฟอร์ดแมดดอกซ์บราวน์เขาก่อตั้ง บริษัท มอร์ริสมาร์แชลล์, Faulkner & Co. ในปี 1862, การสร้างทั้งการตกแต่งอย่างหรูหรา 'รัฐ' เฟอร์นิเจอร์และเฟอร์นิเจอร์ 'ทั่วไป' การออกแบบส่วนใหญ่ ที่มีรูปแบบที่เรียบง่ายเข้าร่วมโดยฟิลิปเวบบ์ [1831-1915] บางชิ้นที่ประสบความสำเร็จได้รับการจำลองบนเก้าอี้พื้นถิ่น อุดมคติของมอร์ริสได้แรงบันดาลใจการก่อตัวของศิลปะและหัตถกรรมสมาคมการแสดงสินค้าในปี 1886 และสมาคม 'กิลด์' สมาคมศตวรรษที่ก่อตั้งขึ้นในปี 1882 และมีอิทธิพลสมาคมหัตถกรรมโดยโรเบิร์ต Ashbee ในปี 1888 ที่กำลังมองหาที่จะสร้างชุมชนของช่างฝีมือ การดำรงอยู่สั้น ๆ ของเคนตัน & Co. (1890-1891) ริชาร์ดให้ความสำคัญ Lethaby [1857-1931] - ภายหลังที่มีความสำคัญอย่างมากในการศึกษางานฝีมือ '- และเออร์เนส Gimson [1864-1916] ที่กับเออร์เนส [1863-1926] และซิดนีย์ บาร์นสลี [1865-1926] รูปแบบที่เรียกว่า 'โรงเรียนวอร์ม' สามการตั้งค่าการประชุมเชิงปฏิบัติการที่ Pinbury ในกลอสเตอร์ในปี 1894 การสร้างเฟอร์นิเจอร์ซื่อสัตย์และทำงานอย่างประณีตในประเพณีพื้นถิ่น การเคลื่อนไหวได้อย่างต่อเนื่องโดยปีเตอร์ Waals, Gimson ของหัวหน้าและเอ็ดเวิร์ดลูกชายของซิดนีย์ Barnsley ลงในช่วงกลางศตวรรษที่ 20. นักออกแบบอื่น ๆ แสดงให้เห็นอิทธิพลของศิลปะและการเคลื่อนไหวในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 เป็นชาร์ลส์ Voysey [1857-1941] ในประเทศอังกฤษ และแฟรงก์ลอยด์ไรต์ [1867-1959] และกุสตาฟ Stickley [1858-1942] ในประเทศสหรัฐอเมริกา ออกแบบเหล่านี้สร้างเฟอร์นิเจอร์สไตล์เพียงในโอ๊คจ้างรู้สึกที่แข็งแกร่งของแนวนอนและแนวดิ่งในการออกแบบ Frank Lloyd Wright ชื่นชมโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสำคัญของเฟอร์นิเจอร์ในการสื่อสารพื้นที่ทางสังคมภายในบ้าน. อาร์ตนูโว'New Art' รูปแบบของเฟอร์นิเจอร์ที่ได้รับความนิยมมากขึ้นในช่วงเปลี่ยนศตวรรษในทวีปกว่าในสหราชอาณาจักร 'สัญลักษณ์' อาร์ตนูโวปลอมแปลงโดยวิกเตอร์ Horta ของพู่เฮ้าส์และเฮนรี่แวนเดอ Velde [1863-1957] ในเบลเยียมก่อให้เกิดรูปแบบธรรมชาติเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมของเฟอร์นิเจอร์ฝรั่งเศส Écoleเดอแนนซี่ภายใต้การแนะนำของเอมิกอลล์ [1846-1904] และการมีส่วนร่วมของหลุยส์ Majorelle [1859-1926] จ้างการแสดงความหมายของดอกไม้และแมลงในการแกะสลักและประดับมุกที่มีคุณภาพยอดเยี่ยม ในปารีสส่งเสริมโดยซามูเอลแกลเลอรี่ของ Bing L'Art Nouveau การทำงานของจอร์จเดอ Feure ยูจีนเกลลาร์, เฮคเตอร์ Guimard และนำ Collona, หมู่คนอื่น ๆ แสดงให้เห็นมากขึ้นมาใช้ในรูปแบบของพืชในรูปแบบเฟอร์นิเจอร์สำหรับผลสัญลักษณ์ ในประเทศสเปนอันโต Gaudi [1852-1926] ผลิตรูปแบบเฟอร์นิเจอร์ที่คดเคี้ยวเหนือขณะที่ในอิตาลีคาร์โล Bugatti [1856-1940] เลือกใช้ตกแต่งมัวร์เป็นสำนวนชิ้นที่ซับซ้อนของเขา. ชาร์ลส์ถึงแม้ว่าฝนเรนนี่ [1868-1928] ความสุขความนิยมน้อยใน สหราชอาณาจักรตกแต่งของเขาสำหรับโรงเรียนที่กลาสโกว์ศิลปะและอื่น ๆ ค่าคอมมิชชั่นในเชิงพาณิชย์และภาคเอกชนที่หันของศตวรรษที่การจ้างงานการใช้ความรุนแรงของเรขาคณิตในการสร้างรูปแบบที่เป็นพื้นที่ที่โดดเด่นสายตาและกำหนดไว้รวมกับประหยัด 'นามธรรม' Art Nouveau ตกแต่งของดอกไม้ รูปแบบ การออกแบบของเขาถูกดูดซึมได้อย่างกระตือรือร้นโดยสมาชิกของ Wiener Werstatte นอกจากนี้ยังมีการออกแบบในลักษณะศิลปะใหม่ถูก MH เบลลีก็อตต์ [1865-1945] และจอร์จวอลตัน [1867-1933]. ทั้งสองทำงานของสถาปนิกชาวอังกฤษและนักออกแบบและการทำงานของ Frank Lloyd Wright ถูกส่งไปยังทวีปยุโรปโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่าน แฮร์มันน์ Muthesius [1861-1927]; ชาร์ลส์ฝนเรนนี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสร้างแรงบันดาลใจ Wiener Werstätteและ Muthesius ดา Englische Haus (เผยแพร่ 1904) Deutcher Werstätteออกจากที่ Bauhaus และโมเดิร์นโผล่ออกมาเคลื่อนไหว
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทสรุปของศตวรรษที่ 19 อังกฤษเฟอร์นิเจอร์สไตล์การพัฒนา
ประวัติศาสตร์ eclecticism และปฏิรูปโกธิค
โดยเวลาที่สมเด็จพระราชินีวิกตอเรียมาแย่งชิงความเด่นของทราบคลาสสิกสไตล์ของระยะเวลา รีเจนซี่ ได้ถูกแทนที่โดยความหลากหลายของรูปแบบ meritricious ' ประวัติศาสตร์ ' สนับสนุนโดย บริษัท ให้บริการค้าปลีกเฟอร์นิเจอร์สำหรับบ้านใน ชนชั้นกลางใหม่นอกจาก ' สไตล์ ' เลาดของสารานุกรม 1833 รายการ ' กรีก ' ' รับ ' ' Louis XIV ' ( หรือการฟื้นฟู Rococo ) และ " กอธิค " a.w.n. พิวจิน [ 1812-52 ] บุญธรรมของเขาปฏิรูปสไตล์โกธิคศีลธรรมที่ดีและให้ความถูกต้องทางประวัติศาสตร์ สำหรับเฟอร์นิเจอร์ในสไตล์โกธิคศตวรรษที่ 15 ใน 1835เหมือนกันกับศิลปะผลิตของเฮนรี่ โคลเขาแก้ไขปัญหาบทบาทของตกแต่ง ( ศิลปะ ) ในการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ ยืนยันว่า การให้บริการและการแสดงฟังก์ชันเป็นจุดประสงค์หลักของการออกแบบ และตกแต่งด้วยเหมาะจริงยอมรับใช้วัตถุประสงค์นั้น
หลังจากนิทรรศการปฏิรูปเฟอร์นิเจอร์ที่ดีใน 1851 ,ซึ่งแตกต่างจากศาลในยุคกลางพิวจินล้มเหลวที่จะปรากฏหวังสำหรับการปรับปรุงในการออกแบบอังกฤษการปฏิรูปใจนักออกแบบพัฒนาธีมโกธิค วิลเลี่ยมเบิร์ก [ 1827-81 ] วาดในยุคกลางวาดธีมสำหรับแรงบันดาลใจของเขาอย่างปัจเจกและประณีตตกแต่งเฟอร์นิเจอร์ ชาร์ลส์ที่ตั้ง [ 1836-1906 ] เผยแพร่คำแนะนำที่มีอิทธิพลต่อรสชาติใน 1 ครัวเรือน ,ประกอบเฟอร์นิเจอร์โอ๊กในปฏิรูปสไตล์โกธิคกับพบเข้าร่วมการก่อสร้างและควบคุมการแกะสลักพื้นผิวการตกแต่ง บรูซ แทลเบิร์ต [ 1838-81 ] ใช้การออกแบบที่ซับซ้อนมากขึ้นในรูปแบบโกธิคของเขาใช้กับเฟอร์นิเจอร์ใน 1868 . การออกแบบในภายหลังของเขาใน seried เลี้ยวและหนาแน่นแผงตกแต่งในสำนวนของภาษาอังกฤษ Jacobean ' เก่า ' สไตล์ชาร์ล บีแวนเป็นอีกหนึ่งดีไซเนอร์ร่วมสมัยของหมายเหตุ มักใช้ไม้เบาใส่ซ้ำดรูปแบบ ความสวยงาม หรือศิลปะตกแต่ง
พบการก่อสร้างและ seried เลี้ยวของ ' เก่าภาษาอังกฤษสไตล์ ' พัฒนาเป็นรูปแบบของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ' ' เบา ฟรีเฟอร์นิเจอร์ บ่อย ebonised และเน้นกับทองตกแต่งประณีตตกแต่งด้วยแผงความเรียบง่ายของรูปแบบเหมาะกับคืนวัสดุที่แท้จริงและกระจายตัวของการตกแต่งภายในของ ' Queen Anne ' สถาปัตยกรรมของริชาร์ด นอร์แมน ชอว์ และถูกรวมโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยเอ็ดเวิร์ดก็อดวิน [ 1833-86 ] ใน 1870 กับเรขาคณิตเปิดที่เรียบง่ายของการค้นพบของญี่ปุ่นอย่างลงตัว นอกจากนี้ การผลิตเฟอร์นิเจอร์ด้วยแรงบันดาลใจญี่ปุ่น คริสโตเฟอร์ แต่งตัว [ 1834-1901 ] ;ทั้งเขาและ Godwin ต่อมารวมง่าย Grecian และองค์ประกอบของอียิปต์ในการเฟอร์นิเจอร์ของพวกเขา r.w.edis [ 1839-1927 ] เสนอรุ่นเชิงพาณิชย์ของ ' เฟอร์นิเจอร์ ' ศิลปะในการตกแต่งและเฟอร์นิเจอร์ของทาวน์เฮาส์ใน 1881 . อาเธอร์ heygate mackmurdo [ 1851-1942 ] แม้ว่าส่วนหนึ่งของศตวรรษต่อมาสมาคมผลิตเฟอร์นิเจอร์ในสำนวนงาม
เคลื่อนไหวศิลปะและงานฝีมือแรงบันดาลใจจากจอห์นรัสกิน , วิลเลียมมอร์ริส [ 1834-1896 ] พบนางแบบโลกในยุคกลางสำหรับฝีมือของความซื่อสัตย์ให้ศักดิ์ศรีและการแสดงออกของตนเองกับช่างฝีมือ ร่วมกับศิลปินก่อน raphaelite โรเซ็ตติ , เบิร์น โจนส์ และ ฟอร์ด แมดด็อก บราวน์ เขาก่อตั้ง บริษัท มอริส มาร์แชล Faulkner & Co ใน 1862 , การสร้างเฟอร์นิเจอร์ทั้งตกแต่งอย่างหรูหรา ' รัฐ 'และ ' ทั่วไป ' เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่ได้รับการออกแบบด้วยรูปแบบเรียบง่ายเข้าร่วมโดยฟิลิปเวบบ์ [ 1831-1915 ] บางชิ้นมีความจำลองบนเก้าอี้พื้นถิ่น อุดมคติของมอร์ริส แรงบันดาลใจจากรูปแบบของศิลปะและสังคม นิทรรศการงานหัตถกรรมใน 1886 , และสมาคมสมาคม ' ' ศตวรรษสมาคมก่อตั้งขึ้นในปี 1882 และผู้มีอิทธิพลสมาคมหัตถกรรมโดยโรเบิร์ต แอชบีในระดับนานาชาติแสวงหาเพื่อสร้างชุมชนของช่างฝีมือ ชีวิตสั้นของ เคนตัน & Co . ( 1890-91 ) จุดเด่นของริชาร์ด lethaby [ 1857-1931 ] และต่อมาความสำคัญที่ดีในการศึกษาศิลปะและเออร์เนสกิมสัน [ 1864-1916 ] , ผู้ 1863-1926 กับเออร์เนสต์ [ ] และซิดนีย์ Barnsley [ 1865-1926 ] ก่อตั้งโรงเรียน Cotswold ที่เรียกว่า ' 'สามการตั้งค่าการประชุมเชิงปฏิบัติการใน pinbury ใน Gloucestershire ใน 1894 สร้างเที่ยงตรงและประณีตทำงานเฟอร์นิเจอร์ในพื้นถิ่น ประเพณี ความเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง โดย ปีเตอร์ วาลส์กิมสัน , หัวหน้าคนงาน และซิดนีย์ เป็นลูกเอ็ดเวิร์ด บาร์นสลี่ย์ ในกลางศตวรรษที่ 20 .
การแปล กรุณารอสักครู่..