The first decade of the new millenn

The first decade of the new millennium saw a boom in rubber prices. This led to rapid and widespread
land conversion to monoculture rubber plantations in continental SE Asia, where natural rubber
production has increased >50% since 2000. Here, we analyze the subsequent spread of rubber between
2005 and 2010 in combination with environmental data and reports on rubber plantation
performance. We show that rubber has been planted into increasingly sub-optimal environments.
Currently, 72% of plantation area is in environmentally marginal zones where reduced yields are
likely. An estimated 57% of the area is susceptible to insufficient water availability, erosion, frost, or
wind damage, all of which may make long-term rubber production unsustainable. In 2013 typhoons
destroyed plantations worth US$ >250 million in Vietnam alone, and future climate change is likely to
lead to a net exacerbation of environmental marginality for both current and predicted future rubber
plantation area. New rubber plantations are also frequently placed on lands that are important for
biodiversity conservation and ecological functions. For example, between 2005 and 2010 >2500 km2
of natural tree cover and 610 km2 of protected areas were converted to plantations. Overall, expansion
into marginal areas creates potential for loss-loss scenarios: clearing of high-biodiversity value land
for economically unsustainable plantations that are poorly adapted to local conditions and alter
landscape functions (e.g. hydrology, erosion) – ultimately compromising livelihoods, particularly
when rubber prices fall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทศวรรษแรกของมิลเลนเนียมใหม่เห็นบูมราคายาง นี้นำไปอย่างรวดเร็ว และแพร่หลายที่ดินแปลงสวนยางเรื่องในทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ธรรมชาติยางมีเพิ่มผลิต > 50% ตั้งแต่ 2000 ที่นี่ เราวิเคราะห์การแพร่กระจายต่อ ๆ ไปของยางระหว่าง2005 และ 2010 ร่วมกับข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมและรายงานเกี่ยวกับสวนยางประสิทธิภาพของ เราแสดงว่า มีการปลูกยางในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมย่อยมากขึ้นขณะนี้ 72% ของพื้นที่สวนอยู่ในโซนที่ร่อแร่สิ่งแวดล้อมที่มีผลผลิตลดลงแนวโน้มการ ประมาณ 57% ของพื้นที่จึงไวต่อน้ำไม่เพียงพอพร้อมใช้งาน พังทลาย น้ำ แข็ง หรือลมหาย ที่อาจทำให้ระยะยาวผลิตยาง unsustainable ในปี 2013 ไต้ฝุ่นทำลายไร่มูลค่า$สหรัฐอเมริกา > 250 ล้านในเวียดนามที่มีการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเพียงอย่างเดียว และในอนาคตมีแนวโน้มที่จะทำ exacerbation สุทธิของ marginality สิ่งแวดล้อมทั้งปัจจุบัน และคาดการณ์ในอนาคตยางพื้นที่สวน ปลูกยางใหม่มักจะวางอยู่บนดินแดนที่มีความสำคัญสำหรับอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและนิเวศวิทยาฟังก์ชัน ตัวอย่าง ระหว่างปี 2005 และ 2010 > 2500 km2ของธรรมชาติต้นไม้ ปะและ km2 610 ของพื้นที่ป้องกันได้ถูกแปลงไปปลูก ขยายตัวโดยรวมเป็นพื้นที่กำไรสร้างอาจขาดทุนขาดทุนสถานการณ์: การล้างของความหลากหลายทางชีวภาพสูงค่าสำหรับสวน unsustainable อย่าง ที่ไม่ดีปรับสภาพภายใน และเปลี่ยนlandscape functions (e.g. hydrology, erosion) – ultimately compromising livelihoods, particularlywhen rubber prices fall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทศวรรษแรกของสหัสวรรษใหม่เห็นบูมในราคายาง นี้นำไปสู่อย่างรวดเร็วและแพร่หลาย
ที่ดินแปลงผ่านสวนยางพาราในภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ผลิตยาง
ธรรมชาติเพิ่มขึ้น 50 % ตั้งแต่ปี 2000 นี่เราวิเคราะห์กระจายตามมาของยางระหว่าง
2005 และ 2010 ในการรายงานข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมและประสิทธิภาพในการเพาะปลูก
ยางเราพบว่ามีการปลูกยาง ในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมยิ่งขึ้น ซบ .
ตอนนี้ 72 % ของพื้นที่ปลูกอยู่ในโซนของสิ่งแวดล้อมที่ลดผลผลิต
มีแนวโน้มที่ ประมาณ 57 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ที่เสี่ยงต่อการถูกใช้ น้ำไม่เพียงพอ การกร่อน น้ำค้างแข็ง หรือ
ลมความเสียหายทั้งหมดซึ่งอาจทำให้ในระยะยาวการผลิตยางไม่ยั่งยืน ใน 2013 ไต้ฝุ่น
ทำลายไร่มูลค่า US $ > 250 ล้านในเวียดนามเท่านั้น และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในอนาคตมีแนวโน้มที่จะ
นำไปสู่กำเริบสุทธิขานรหัสสิ่งแวดล้อมทั้งในปัจจุบันและคาดการณ์พื้นที่ปลูกยางพารา
ในอนาคต สวนยางพาราใหม่ ยังมักวางไว้บนดินแดนที่สำคัญสำหรับการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและนิเวศวิทยา
ฟังก์ชัน . ตัวอย่างเช่น ระหว่างปี 2005 และ 2010 >
2 , 500 ตารางกิโลเมตรของฝาครอบต้นไม้ธรรมชาติและ 610 ตารางกิโลเมตรของพื้นที่เป็นแปลงปลูก โดยรวม , การสร้างศักยภาพในพื้นที่ชายขอบ
สถานการณ์การสูญเสียการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ : การล้างของมูลค่าที่ดิน สวนยางพารา และสูง
เศรษฐกิจที่ไม่ดี เหมาะกับสภาพท้องถิ่นและปรับเปลี่ยนภูมิทัศน์ ( การกัดเซาะ
ฟังก์ชันเช่นอุทกวิทยา และในที่สุด กระทบวิถีชีวิต ,โดย
เมื่อราคายางตก