After that, we continued assembling

After that, we continued assembling our friends.

There was a classroom where nobles and commoners were quarrelling, but we calmed them down after we entered their classroom. We released the students who were hiding or occupied by mercenaries, and continued increasing the number of our allies.

Since the most arrogant or rambunctious students charged at the enemies before we came and thus weren’t inside the school anymore, we had little trouble in general.

After completing our rounds of the school… there were more than 100 of us. We stopped right outside the school to distribute the weapons we confiscated, and prepare for our assault.

“I wonder if we have enough people?” (Emilia)

“It’s enough, Nee-san. We have more than the enemies that Aniki told us about.” (Reese)

Aniki said there were around forty enemies in the arena where the students who got caught gathered. That number was doubled when you counted the golems, but we still surpassed their numbers.

Aniki also said that Gregory was here. We barely talked with him, but he was a detestable guy who has done terrible things to us since we came to this place. I want to slice him entirely by my hand but…

“If I have my sword…” (Reus)

With that sword, I could chip the blade, no matter how many golems I slice. It’s easy to infuse the blade with my mana too.

There’s no problem with fighting, since I train with Aniki using only my fists nearly every day. I’m also grateful to have a sword to begin with. Yet I can’t be satisfied using such a brittle sword; it would break in a single swing if I tried to use any of the techniques I learned from that Jii-chan. Those techniques are not kind on most swords.

“It can’t be helped, let’s just work hard. We’ll advance mainly by using magic.” (Emilia)

“Understood.” (Reus)

I’ll still use the sword against the mercenaries, but I’ll have to resort to my fists when I fight a golem.

While I adjust to the feel of the sword, some upperclassmen approach Nee-san.

“Preparation is done, Emilia. We can leave anytime.” (Senior Student)

“Thank you very much. Leaving that aside, is it alright for me to lead?” (Emilia)

“I don’t mind. You guys are the ones who organized this group, and this way we can focus our efforts on fighting.” (Senior Student)

“That’s right. As a senior, I’m going to scare the hell out of the intruders on the frontlines.” (Senior Student)

“Understood. Though I’m inexperienced, I’ll work hard. Nevertheless, let me explain once again.” (Emilia)

Although they were upperclassmen, Nee-chan was somewhat becoming friends with them.

On a related note, those who weren’t willing to fight were sent back to our class to defend themselves. Without having to worry about them, it was easy for Nee-chan to make decisions as a leader. Well, Nee-chan was already leading us back in our hometown, but I think that now she is qualified enough for the position to be official. She’s learned a lot from watching Aniki, and gives off the same feeling when she speaks. Is this that ‘charisma’ that Aniki was talking about?

Nee-chan gathered the attention of everyone who would be fighting, and went through the instructions once more.

“… That is all. Our enemies are all strong, but we are much stronger. Let’s all return home safely.” (Emilia)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนั้น เรายังคงประกอบเพื่อนของเราห้องเรียนที่ quarrelling ขุนนางและไพร่ แต่เราสงบพวกเขาหลังจากที่เราเข้าห้องเรียนของตนได้ เราปล่อยนักเรียนที่ถูกซ่อน หรือถูกครอบครอง โดยทหารรับจ้าง และยังคงเพิ่มจำนวนพันธมิตรของเราเนื่องจากนักเรียนมากที่สุดหยิ่ง หรือค่ายคิดที่ศัตรูก่อนที่เรามา และจึง ไม่อยู่ภายในโรงเรียนอีกต่อไป เรามีปัญหาเล็กน้อยทั่วไปหลังจากจบรอบของโรงเรียน...ของเรามีมากกว่า 100 คน เราหยุดอยู่นอกโรงเรียนกระจายอาวุธเรายึด และเตรียมความพร้อมสำหรับการโจมตีของเรา"ผมสงสัยว่า ถ้า เรามีคนเพียงพอหรือไม่" (Emilia)"มันเป็นเพียงพอ ณีซัง เรามีมากกว่าศัตรูที่ Aniki บอกเราเกี่ยวกับ" (โตโยต้า)Aniki กล่าวว่า มีประมาณสี่สิบศัตรูในเวทีที่รวบรวมของนักเรียนที่ถูกจับได้ หมายเลขนั้นเป็นสองเท่าเมื่อนับ golems กับ แต่เรายังคงทำตัวเลขของพวกเขาAniki ยังบอกว่า เกรกอรีที่นี่ เราแทบไม่ได้พูดคุยกับเขา แต่เขาเป็นคนที่น่ารังเกียจที่ทำสิ่งชั่วร้ายให้เราตั้งแต่เรามาถึงสถานที่แห่งนี้ ต้องหั่นเขา ด้วยมือของฉันทั้งหมด แต่..."ถ้าฉันมีดาบของฉัน..." (Reus)ด้วยดาบที่ ฉันสามารถชิใบ ไม่ว่ากี่ golems ผมหั่น มันง่ายที่ดองใบมีดกับมานาของฉันเกินไปมีปัญหาไม่ การต่อสู้เนื่องจากผมฝึกกับ Aniki ใช้เฉพาะหมัดของฉันเกือบทุกวัน ผมยังขอบคุณที่มีดาบกับ ยัง ฉันไม่สามารถใช้เช่นเปราะดาบ พอใจ มันจะทำลายในชิงช้าเดี่ยวถ้าผมพยายามที่จะใช้เทคนิคที่ผมได้เรียนรู้จากที่ Jii จัง เทคนิคเหล่านั้นไม่ใช่บนดาบมากที่สุด"มันไม่สามารถจะช่วย ขอเพียงทำงานอย่างหนัก เราจะก้าวหน้าเป็นหลัก โดยใช้เวทมนตร์" (Emilia)"เข้าใจ" (Reus)ฉันจะยังคงใช้ดาบกับทหารรับจ้าง แต่ฉันจะต้องหมัดของฉันเมื่อฉันต่อสู้เป็น golemในขณะที่ผมปรับความรู้สึกของดาบ upperclassmen บางวิธีณีซัง"เตรียมแล้ว เลีย เราสามารถฝากได้ตลอดเวลา" (นักเรียนอาวุโส)ขอบคุณมากครับ ออกว่ากัน คือมันไม่เป็นไรค่ะจะนำไปสู่ (Emilia)"ฉันไม่ทราบ พวกคุณคือคนที่จัดกลุ่มนี้ และเราสามารถมุ่งเน้นความพยายามของเราต่อสู้ด้วยวิธีนี้" (นักเรียนอาวุโส)"ถูกต้อง รุ่นพี่ ผมจะหลอนนรกออกจากผู้บุกรุกใน frontlines " (นักเรียนอาวุโส)"เข้าใจ แต่ผมมือใหม่ ฉันจะทำงานหนัก อย่างไรก็ตาม ให้ฉันอธิบายอีกครั้ง" (Emilia)แม้ว่าพวกเขากำลัง upperclassmen ณีจังได้กลายเป็น เพื่อนกับพวกเขาบ้างOn a related note, those who weren’t willing to fight were sent back to our class to defend themselves. Without having to worry about them, it was easy for Nee-chan to make decisions as a leader. Well, Nee-chan was already leading us back in our hometown, but I think that now she is qualified enough for the position to be official. She’s learned a lot from watching Aniki, and gives off the same feeling when she speaks. Is this that ‘charisma’ that Aniki was talking about?Nee-chan gathered the attention of everyone who would be fighting, and went through the instructions once more.“… That is all. Our enemies are all strong, but we are much stronger. Let’s all return home safely.” (Emilia)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากนั้นเรายังคงประกอบเพื่อนของเรา.

มีห้องเรียนที่ขุนนางและสามัญชนเป็นทะเลาะกัน แต่เราสงบพวกเขาลงหลังจากที่เราเดินเข้าไปในห้องเรียนของพวกเขา เราได้เปิดตัวนักเรียนที่ซ่อนอยู่หรือครอบครองโดยทหารรับจ้างและยังคงเพิ่มจำนวนของพันธมิตรของเรา.

ตั้งแต่นักเรียนหยิ่งมากที่สุดหรืออาสาสมัครการเรียกเก็บเงินที่ศัตรูก่อนที่เราจะเข้ามาและทำให้เขาไม่ได้อยู่ภายในโรงเรียนอีกต่อไปเรามีปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน ทั่วไป.

หลังจากจบรอบของเราของโรงเรียน ... มีมากกว่า 100 ของเรา เราหยุดอยู่ด้านนอกโรงเรียนเพื่อแจกจ่ายอาวุธที่เรายึดและเตรียมความพร้อมสำหรับการโจมตีของเรา.

"ผมสงสัยว่าถ้าเรามีคนพอ?" (เอมิเลีย)

"มันเป็นพอไม่มีซัง เรามีมากกว่าศัตรูที่ Aniki บอกเราเกี่ยวกับ. "(Reese)

Aniki กล่าวว่ามีประมาณสี่สิบศัตรูในที่เกิดเหตุที่นักเรียนที่ถูกจับมารวมตัวกัน ตัวเลขที่เป็นสองเท่าเมื่อคุณนับโกเลมส์ แต่เรายังคงทะลุตัวเลขของพวกเขา.

Aniki ยังกล่าวว่าเกรกอรีที่นี่ เราแทบจะไม่ได้พูดคุยกับเขา แต่เขาเป็นคนที่น่ารังเกียจที่ได้ทำสิ่งที่น่ากลัวให้กับเราตั้งแต่ที่เรามาถึงที่นี่ ฉันต้องการที่จะเชือดเขาทั้งหมดด้วยมือของฉัน แต่ ...

"ถ้าฉันมีดาบของฉัน ... " (เรอุส)

ด้วยดาบที่ฉันสามารถชิปใบมีดไม่ว่ากี่โกเลมส์หั่นผม มันเป็นเรื่องง่ายที่จะใส่ใบมีดที่มีความมานะของฉันมากเกินไป.

มีปัญหาเกี่ยวกับการต่อสู้ไม่ได้เพราะผมฝึกกับ Aniki ใช้เพียงหมัดของฉันเกือบทุกวัน ฉันยังขอบคุณที่มีดาบที่จะเริ่มต้นด้วย แต่ฉันไม่สามารถมีความพึงพอใจเช่นการใช้ดาบเปราะ; มันจะทำลายในการแกว่งเดียวถ้าผมพยายามที่จะใช้ใด ๆ ของเทคนิคที่ผมได้เรียนรู้จากที่ Jii จัง เทคนิคเหล่านี้จะไม่ได้เป็นชนิดบนดาบมากที่สุด.

"มันช่วยไม่ได้ให้เพียงทำงานอย่างหนัก เราจะก้าวไปโดยส่วนใหญ่ใช้เวทมนตร์. "(เอมิเลีย)

" เข้าใจ. "(เรอุส)

ผมก็ยังจะใช้ดาบมาต่อสู้กับทหารรับจ้าง แต่ฉันจะต้องหันไปใช้กำปั้นของฉันเมื่อฉันต่อสู้จุดหมายได้.

ในขณะที่ผมปรับ เพื่อความรู้สึกของดาบ upperclassmen บางวิธีไม่มี-San.

"การเตรียมความพร้อมที่จะทำ, เอมิเลีย เราสามารถออกได้ตลอดเวลา. "(นักศึกษาอาวุโส)

" ขอบคุณมากครับ ออกจากที่กันมันเป็นไรสำหรับผมที่จะนำไปสู่? "(เอมิเลีย)

" ผมไม่ทราบ พวกคุณจะเป็นคนที่จัดกลุ่มนี้และด้วยวิธีนี้เราสามารถมุ่งเน้นความพยายามของเราในการต่อสู้. "(อาวุโสนักศึกษา)

" ที่เหมาะสม ในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสฉันจะสร้างความหวาดกลัวนรกออกจากผู้บุกรุกบน frontlines ที่. "(อาวุโสนักศึกษา)

" เข้าใจ แต่ฉันไม่มีประสบการณ์ผมจะทำงานอย่างหนัก แต่ให้ฉันอธิบายอีกครั้ง. "(เอมิเลีย)

แม้ว่าพวกเขาจะ upperclassmen, ไม่มีจังค่อนข้างกลายเป็นเพื่อนกับพวกเขา.

ในบันทึกที่เกี่ยวข้องผู้ที่ไม่เต็มใจที่จะต่อสู้ถูกส่งกลับไปชั้นเรียนของเราจะปกป้องตัวเอง โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเขามันเป็นเรื่องง่ายสำหรับ Nee จังในการตัดสินใจในฐานะผู้นำ ดีไม่มีจังแล้วก็นำเรากลับมาอยู่ในบ้านเกิดของเรา แต่ผมคิดว่าตอนนี้เธอมีคุณสมบัติเพียงพอสำหรับตำแหน่งที่จะเป็นอย่างเป็นทางการ เธอได้เรียนรู้มากจากการดู Aniki และให้ปิดความรู้สึกเดียวกันเมื่อเธอพูด นี่คือที่ 'เสน่ห์' ที่ Aniki ได้พูดคุยเกี่ยวกับ?

ไม่มีจังรวบรวมความสนใจของทุกคนที่จะได้รับการต่อสู้และเดินผ่านคำแนะนำอีกครั้ง.

" ... นั่นคือทั้งหมดที่ ศัตรูของเรามีความแข็งแรงกันทุกคน แต่เรามีความเข้มแข็งมากขึ้น ขอให้ทุกคนกลับบ้านอย่างปลอดภัย. "(เอมิเลีย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากนั้น เรายังคงประกอบเพื่อนของเรามีห้องเรียนที่ขุนนางและสามัญชนก็ทะเลาะกัน แต่เราใจเย็นลง หลังจากที่เราเข้าห้องเรียน เราปล่อยตัวนักเรียนที่ถูกซ่อน หรือครอบครองโดยทหารรับจ้าง และยังคงเพิ่มจำนวนพันธมิตรของเราตั้งแต่ที่สุดหยิ่งหรืออึกทึกครึกโครม นักเรียนคิดที่ศัตรูก่อนที่เราจะมา จึงไม่ได้อยู่ในโรงเรียนแล้ว พวกเรามีปัญหาเล็ก ๆน้อย ๆในทั่วไปหลังจากจบรอบของโรงเรียน . . . . . . . มีมากกว่า 100 คน เราหยุดอยู่หน้าโรงเรียนเพื่อแจกจ่ายอาวุธที่เรายึดและเตรียมรับมือการโจมตีของเรา" ผมสงสัยว่าถ้าเรามีคนไม่พอ " ( เลีย )" พอแล้ว นี่ซัง เรามีมากกว่าศัตรูที่พี่บอกเราเกี่ยวกับ . " ( รีส )พี่บอกว่ามีรอบศัตรูสี่สิบในเวทีที่นักเรียนที่ถูกจับมารวมกัน ตัวเลขที่เป็นสองเท่าเมื่อคุณนับโกเลมส์ แต่เรายังเหนือกว่าตัวเลขของพวกเขาพี่ยังบอกว่า เกรกอรี่ อยู่ที่นี่ เราแทบจะไม่ได้พูดกับเขา แต่เขาเป็นคนที่น่ารังเกียจ คนที่ทำไม่ดีกับเรา เพราะเรามาที่นี่ ฉันต้องการหั่นเขาทั้งหมดด้วยมือของฉัน แต่ . . . . . . ." ถ้าฉันได้ดาบของข้า . . . " ( เรอุส )ด้วยดาบที่ฉันสามารถชิปดาบ ไม่ว่ากี่โกเลมส์ผมชิ้น มันง่ายที่จะใส่ใบมีดกับมานะด้วยมีปัญหากับการต่อสู้ ผมฝึกกับพี่ใช้แค่หมัดเกือบทุกวัน ฉันยังขอบคุณได้ดาบต้น แต่ผมไม่สามารถพอใจใช้ดาบเปราะ ; มันจะแตกในชิงช้าเดี่ยวถ้าผมพยายามที่จะใช้ใด ๆของเทคนิคที่ฉันเรียนรู้จากจีชาน เทคนิคเหล่านี้จะไม่ได้อะไรกับดาบมากที่สุด" มันช่วยไม่ได้ ขอแค่ตั้งใจทำงาน เราจะล่วงหน้าโดยส่วนใหญ่ใช้เวทมนตร์ " ( เลีย )" เข้าใจแล้วค่ะ " ( เรอุส )ผมก็ยังใช้ดาบกับทหาร แต่ผมก็ต้องใช้กำปั้นของฉันเมื่อฉันสู้กับโกเลม .ในขณะที่ผมปรับความรู้สึกของดาบ บางคนอยู่ปีสุดท้าย วิธีการนี ซาน" เตรียมตัวเสร็จ เลีย . เราจะไปเมื่อไหร่ก็ได้ " ( รุ่นพี่ )" ขอบคุณมากครับ ช่างมันเถอะ มันไม่เป็นไรสำหรับฉันที่จะนำ " ( เลีย )" ผมไม่สนใจหรอก พวกคุณคือคนที่กลุ่มนี้ และด้วยวิธีนี้เราสามารถมุ่งเน้นความพยายามของเราในการต่อสู้ " ( รุ่นพี่ )" ใช่แล้ว ในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ ผมจะกลัวนรกออกจากผู้บุกรุกในแนวหน้า " ( รุ่นพี่ )" เข้าใจแล้ว ผมมือใหม่ ผมจะทำงานหนัก แต่ขออธิบายอีกครั้ง " ( เลีย )แต่พวกพี่ๆคะ ไม่ชันค่อนข้างเป็นเพื่อนกับพวกเขาในบันทึกที่เกี่ยวข้อง ผู้ที่ไม่เต็มใจที่จะต่อสู้ถูกส่งกลับไปเรียนเพื่อป้องกันตัวเอง โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเขา มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับคุณ ชานในการตัดสินใจเป็นผู้นำ อืม นีชานก็นำเรากลับมาที่บ้านเกิด แต่ฉันว่าตอนนี้เธอจะดีพอสำหรับตำแหน่งให้อย่างเป็นทางการ เธอได้เรียนรู้มากจากการดูลูกพี่ และให้ปิดความรู้สึกเดียวกันเมื่อเธอพูด คือว่า " เสน่ห์ " ที่พี่พูดถึงนี่ ชาน เรียกความสนใจของทุกคนที่ต้องต่อสู้ และผ่านคำแนะนำอีกครั้ง" . . . . . . . นั่นคือทั้งหมด ศัตรูของเราจะเข้มแข็ง แต่เราแข็งแกร่งมาก ขอให้ทุกคนกลับบ้านอย่างปลอดภัย " ( เลีย )