Bangladesh is grappling with the la

Bangladesh is grappling with the largest mass poisoning of a population in history because groundwater used for drinking has been contaminated with naturally occurring inorganic arsenic. It is estimated that of the 125 million inhabitants of Bangladesh between 35 million and 77 million are at risk of drinking contaminated water (1, 2). The scale of this environmental disaster is greater than any seen before; it is beyond the accidents at Bhopal, India, in 1984, and Chernobyl, Ukraine, in 1986. This paper suggests guidelines for responding when a population is exposed to arsenic, and it is based on information from several visits to Bangladesh made by Allan H. Smith as a consultant for the World Health Organization between 1997 and 1998 (3–5).

In 1983, the first cases of arsenic-induced skin lesions were identified by K.C. Saha then at the Department of Dermatology, School of Tropical Medicine in Calcutta, India (6). The first patients seen were from West Bengal, but by 1987 several had already been identified who came from neighbouring Bangladesh. The characteristic skin lesions included pigmentation changes, mainly on the upper chest, arms and legs, and keratoses of the palms of the hands and soles of the feet (Fig. 1). After ruling out other causes, water sources used by the patients were analysed, and the diagnosis of arsenic-caused disease was confirmed. The primary drinking-water sources for the patients were tube-wells, which drew water from underground aquifers (Fig. 2) (6).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บังคลาเทศที่จะต่อสู้กับพิษมวลที่ใหญ่ที่สุดของประชากรในประวัติศาสตร์เพราะน้ำบาดาลที่ใช้สำหรับดื่มได้รับการปนเปื้อนด้วยธรรมชาติที่เกิดขึ้นสารหนูอนินทรี มันเป็นที่คาดว่าใน 125 ล้านที่อาศัยอยู่ในประเทศบังคลาเทศระหว่าง 35 ล้านบาทและ 77 ล้านที่มีความเสี่ยงของการดื่มน้ำที่ปนเปื้อน (1, 2) ขนาดของภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมนี้เป็นมากขึ้นกว่าที่เคยเห็นมาก่อน มันอยู่นอกเหนือการเกิดอุบัติเหตุที่โภปาล, อินเดีย, ในปี 1984 และเชอร์โนบิลยูเครนในปี 1986 นี้แสดงให้เห็นกระดาษแนวทางในการตอบสนองเมื่อประชากรมีการสัมผัสกับสารหนูและมันขึ้นอยู่กับข้อมูลจากหลายครั้งที่จะบังคลาเทศที่ทำโดยอัลลัน H . สมิ ธ เป็นที่ปรึกษาขององค์การอนามัยโลกระหว่างปี 1997 และปี 1998 (3-5). ในปี 1983 กรณีแรกของโรคผิวหนังสารหนูที่เกิดขึ้นโดยระบุว่า KC สหพัฒน์แล้วที่ภาควิชาตจวิทยา, โรงเรียนเวชศาสตร์เขตร้อนในกัลกัต อินเดีย (6) ผู้ป่วยครั้งแรกที่เห็นมาจากเวสต์เบงกอล 1987 แต่หลายได้รับการระบุที่มาจากเพื่อนบ้านบังคลาเทศ โรคผิวหนังรวมลักษณะการเปลี่ยนแปลงสีส่วนใหญ่ที่บนหน้าอกแขนและขาและ keratoses ของฝ่ามือและฝ่าเท้า (รูปที่ 1). หลังจากการพิจารณาคดีออกสาเหตุอื่น ๆ แหล่งน้ำที่ใช้โดยผู้ป่วยได้รับการวิเคราะห์และการวินิจฉัยของโรคที่เกิดจากสารหนูได้รับการยืนยัน แหล่งที่มาของน้ำดื่มหลักสำหรับผู้ป่วยที่เป็นหลุมหลอดที่ดึงน้ำจากชั้นหินอุ้มน้ำใต้ดิน (รูปที่. 2) (6)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บังคลาเทศจะต่อสู้กับมวลพิษของประชากรที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ เพราะน้ำที่ใช้ดื่มมีการปนเปื้อนด้วยสารหนูอนินทรีย์เกิดขึ้นตามธรรมชาติ . มันคือประมาณว่า 125 ล้านชาวบังคลาเทศระหว่าง 35 ล้านและ 77 ล้านบาท มีความเสี่ยงของการดื่มน้ำที่ปนเปื้อน ( 1 , 2 )ขนาดของภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมนี้เป็นมากขึ้นกว่าใด ๆมาก่อน มันเกินอุบัติเหตุในโภปาล , อินเดีย , ใน 1984 และ เชอร์โนบิล ยูเครน ในปี 1986 กระดาษนี้จะแนะนำแนวทางการตอบสนองเมื่อประชากรสัมผัสกับสารหนู และมันขึ้นอยู่กับข้อมูลจากการเยี่ยมชมหลายบังคลาเทศโดย Allan Hสมิทในฐานะที่ปรึกษาองค์การอนามัยโลกระหว่างปี 1997 และ 1998 ( 3 – 5 )

ใน 1983 , ผู้ป่วยรายแรกของสารหนูเกิดโรคผิวหนังได้ระบุว่า บริษัท สห แล้วที่ภาควิชาตจวิทยา คณะเวชศาสตร์เขตร้อนในกัลกัตตาอินเดีย ( 6 ) ครั้งแรกที่ผู้ป่วยเห็นจากเวสต์เบงกอล แต่โดยปี 1987 หลายได้รับการระบุที่มาจากเพื่อนบ้านในบังคลาเทศลักษณะรอยโรคผิวหนัง ได้แก่ สีเปลี่ยน ส่วนใหญ่บนหน้าอก แขน และขา และ keratoses ของฝ่ามือและฝ่าเท้าของเท้า ( รูปที่ 1 ) หลังจากที่การปกครองออก สาเหตุอื่น ๆ , แหล่งน้ําที่ใช้โดยผู้ป่วยวิเคราะห์และการวินิจฉัยของสารหนูที่เกิดจากโรคที่ได้รับการยืนยันแล้ว การดื่มน้ำแหล่งที่มาสำหรับผู้ป่วยบ่อท่อที่ดึงน้ำจากชั้นหินอุ้มน้ำใต้ดิน ( รูปที่ 2 )

( 6 )