Under Attack Forget ‘Jaws’. It’s hu

Under Attack

Forget ‘Jaws’. It’s human, not sharks, who are
by far nature’s most feared predators.
Biologists like to blame Peter Benchley’s bestselling 1974 novel ‘Jaws’ and the Steven Spielberg movie that followed for the shark’s fearsome reputation as a mindless, relentless, consummate predator. The truth is that people have always been terrified by sharks, probably since humans first ventured into the sea. Who can blame them? As any survivor or witness well knows, a shark attack, especially by one of the larger species considered man-eaters------great whites, bull sharks, tiger sharks-------is mind-numbing in its speed, violence, gore and devastation.
What most people don’t realize is that it almost never happens. Far more people are killed by bees, poisonous snakes and elephants, as well as bathtub falls and lightning strikes. It’s much more dangerous to drive to the beach than to venture into the water once you get there.
Humans, in short, have little to fear from sharks. The reverse, however, isn’t close to being true. Fish of all kinds are being hauled from the sea faster than they can reproduce, but until quite recently sharks were exempt from this reckless harvest. Not anymore. Each year between 30 million and 100 million sharks are caught for their meat (boneless and mild-tasting), their fins (a great delicacy in Asia), their hides (source of an exotic, high quality leather), their jaws (worth thousands of dollars from collectors) and their internal body parts (made into everything from lubricants to cosmetics to ‘health’ products of dubious value).
And at least one shark is accidentally killed, usually by long lines set by shrimp and tuna boats, for every one that is caught deliberately, according to the United Nation’s food and Agriculture Organization. When you add it all up, each human who dies in the jaws of a shark is avenged roughly 6 million-fold.
Largely as a result of this relentless slaughter, the populations of some shark species have plummeted an estimated 80% over the past decade. “At the current rate,” predicts marine biologist Merry Camhi of the National Audubon Society’s Living Oceans Program, “some species will reach ecological extinction within 10 years”
But why should anyone care? In fact, there are plenty of reasons, starting with the creature’s pure elegance of design. Sharks first appeared on Earth 400 million years ago, and after about 200 million years of evolutionary trial and error, nature pretty much ran out of ways to improve on its handiwork. Today more than 350 species swim the planet, ranging in size from the less-than-30-cm-long wart shark and pygmy ribbontail catfish shark to the 15-m whale shark. Sharks have insinuated themselves into every marine environment from the Arctic to the tropics. One species, the bull shark, even ventures into rivers and lakes as far as 3,200 km from the nearest salt water.
Sharks were the first creatures in evolutionary history to develop an immune system. Biomedical researchers believe that if we can figure out how theirs works, we’ll gain valuable insights into our own. A shark could someday save your life-----if the creature isn’t already extinct.
Beyond that, sharks have immense practical value. While shark cartilage does not, despite the claims, prevent cancer, it has been used to make artificial skin for burn victims. Shark corneas have been used experimentally for human transplants. Shark blood contains anti-clotting agents. Shark-liver oil seems to aid white-blood-cell production.
Sharks play a crucial role in keeping aquatic wildlife in balance. Scientists now understand that the ocean ecosystem has been evolving over hundreds of millions of years as an integrated whole—a biological machine in which each component has a vital function. For most sharks, that function is to serve as what biologists call an apex predator, the ocean equivalent of a lion or tiger or bear. Not only do they keep prey populations in check, but they also tend to eat the slowest, weakest and least wily individuals. In so doing, they improve the target species’ gene pool, leaving the smarter, stronger individuals to reproduce.
When an apex predator is removed from the food chain, this carefully balanced machine tends to go haywire. Without wolves and mountain lions to keep them in check, for example, some deer populations in the US have skyrocketed. And in just the same way, experts believe, overfishing of sharks off Australia and Tasmania years ago led to an explosion in the octopus population.
Today biomedical scientists are on the trail of deeper mysteries. For some reason, sharks rarely get tumors-----a surprising fact that could lead to new cancer treatment. Known carcinogens injected into sharks don’t trigger malignancies; they don’t even cause the sorts of genetic damage that leads to tumors in other animals.
No one knows why. Their resistance to cancer, however, has nothing to do with their cartilage, despite the extravagant claims by people who peddle shark-cartilage pills. Assertions that it does are based on a tiny grain of scientific truth. Shark cartilage---and cow cartilage, for that matter---does contain minute quantities of a compound that inhibits blood-vessel growth, and tumors depend on the rapid growth of internal blood vessels that can feed them.
Nevertheless, shark cartilage is hot, and sharks are being slaughtered wholesale to produce it; a single processing plant in Costa Rica reportedly turns 235,000 sharks into cartilage pills every month.
Sharks are also taken by the millions for their fins----a practice that scientists and conservationists find especially disturbing. Often, the fins are hacked off and the sharks are thrown back into the water, alive but mortally wounded, to bleed to death. It isn’t as though the fins are being fed to starving children. They are used in Asia for shark-fin soup, a delicacy that fetches up to $150 a bowl.
Though far less profitable, shark meat has also enjoyed a sales boom since the early 1980s. Tuna and swordfish stocks began to dwindle at that time, and the US government encouraged fishermen to pursue other targets. That may have been a big mistake. Traditional food fish, like cod and tuna, grow quickly and lay millions of eggs at a time. Sharks, by contrast, can take two decades to reach sexual maturity, have a long gestation period and bear only a few young at one time. Killing a relatively small number of females can dramatically limit the reproductive potential of an entire species.

Under Attack
 
Forget ‘Jaws’. It’s human, not sharks, who are
by far nature’s most feared predators.
Biologists like to blame Peter Benchley’s bestselling 1974 novel ‘Jaws’ and the Steven Spielberg movie that followed for the shark’s fearsome reputation as a mindless, relentless, consummate predator. The truth is that people have always been terrified by sharks, probably since humans first ventured into the sea. Who can blame them? As any survivor or witness well knows, a shark attack, especially by one of the larger species considered man-eaters------great whites, bull sharks, tiger sharks-------is mind-numbing in its speed, violence, gore and devastation.
What most people don’t realize is that it almost never happens. Far more people are killed by bees, poisonous snakes and elephants, as well as bathtub falls and lightning strikes. It’s much more dangerous to drive to the beach than to venture into the water once you get there.
Humans, in short, have little to fear from sharks. The reverse, however, isn’t close to being true. Fish of all kinds are being hauled from the sea faster than they can reproduce, but until quite recently sharks were exempt from this reckless harvest. Not anymore. Each year between 30 million and 100 million sharks are caught for their meat (boneless and mild-tasting), their fins (a great delicacy in Asia), their hides (source of an exotic, high quality leather), their jaws (worth thousands of dollars from collectors) and their internal body parts (made into everything from lubricants to cosmetics to ‘health’ products of dubious value).
And at least one shark is accidentally killed, usually by long lines set by shrimp and tuna boats, for every one that is caught deliberately, according to the United Nation’s food and Agriculture Organization. When you add it all up, each human who dies in the jaws of a shark is avenged roughly 6 million-fold.
Largely as a result of this relentless slaughter, the populations of some shark species have plummeted an estimated 80% over the past decade. “At the current rate,” predicts marine biologist Merry Camhi of the National Audubon Society’s Living Oceans Program, “some species will reach ecological extinction within 10 years”
But why should anyone care? In fact, there are plenty of reasons, starting with the creature’s pure elegance of design. Sharks first appeared on Earth 400 million years ago, and after about 200 million years of evolutionary trial and error, nature pretty much ran out of ways to improve on its handiwork. Today more than 350 species swim the planet, ranging in size from the less-than-30-cm-long wart shark and pygmy ribbontail catfish shark to the 15-m whale shark. Sharks have insinuated themselves into every marine environment from the Arctic to the tropics. One species, the bull shark, even ventures into rivers and lakes as far as 3,200 km from the nearest salt water.
Sharks were the first creatures in evolutionary history to develop an immune system. Biomedical researchers believe that if we can figure out how theirs works, we’ll gain valuable insights into our own. A shark could someday save your life-----if the creature isn’t already extinct.
Beyond that, sharks have immense practical value. While shark cartilage does not, despite the claims, prevent cancer, it has been used to make artificial skin for burn victims. Shark corneas have been used experimentally for human transplants. Shark blood contains anti-clotting agents. Shark-liver oil seems to aid white-blood-cell production.
Sharks play a crucial role in keeping aquatic wildlife in balance. Scientists now understand that the ocean ecosystem has been evolving over hundreds of millions of years as an integrated whole—a biological machine in which each component has a vital function. For most sharks, that function is to serve as what biologists call an apex predator, the ocean equivalent of a lion or tiger or bear. Not only do they keep prey populations in check, but they also tend to eat the slowest, weakest and least wily individuals. In so doing, they improve the target species’ gene pool, leaving the smarter, stronger individuals to reproduce.
When an apex predator is removed from the food chain, this carefully balanced machine tends to go haywire. Without wolves and mountain lions to keep them in check, for example, some deer populations in the US have skyrocketed. And in just the same way, experts believe, overfishing of sharks off Australia and Tasmania years ago led to an explosion in the octopus population.
Today biomedical scientists are on the trail of deeper mysteries. For some reason, sharks rarely get tumors-----a surprising fact that could lead to new cancer treatment. Known carcinogens injected into sharks don’t trigger malignancies; they don’t even cause the sorts of genetic damage that leads to tumors in other animals.
No one knows why. Their resistance to cancer, however, has nothing to do with their cartilage, despite the extravagant claims by people who peddle shark-cartilage pills. Assertions that it does are based on a tiny grain of scientific truth. Shark cartilage---and cow cartilage, for that matter---does contain minute quantities of a compound that inhibits blood-vessel growth, and tumors depend on the rapid growth of internal blood vessels that can feed them.
Nevertheless, shark cartilage is hot, and sharks are being slaughtered wholesale to produce it; a single processing plant in Costa Rica reportedly turns 235,000 sharks into cartilage pills every month.
Sharks are also taken by the millions for their fins----a practice that scientists and conservationists find especially disturbing. Often, the fins are hacked off and the sharks are thrown back into the water, alive but mortally wounded, to bleed to death. It isn’t as though the fins are being fed to starving children. They are used in Asia for shark-fin soup, a delicacy that fetches up to $150 a bowl.
Though far less profitable, shark meat has also enjoyed a sales boom since the early 1980s. Tuna and swordfish stocks began to dwindle at that time, and the US government encouraged fishermen to pursue other targets. That may have been a big mistake. Traditional food fish, like cod and tuna, grow quickly and lay millions of eggs at a time. Sharks, by contrast, can take two decades to reach sexual maturity, have a long gestation period and bear only a few young at one time. Killing a relatively small number of females can dramatically limit the reproductive potential of an entire species.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ภายใต้การโจมตี ลืม 'ก็' ของมนุษย์ ไม่ฉลาม ที่โดยธรรมชาติของน่ากลัวล่าBiologists เช่นนวนิยายขายดี 1974 โทษปีเตอร์ Benchley ของ 'ก็' และภาพยนตร์สปีลเบิร์ก Steven ที่ตามสำหรับชื่อเสียงพิลึกของปลาฉลามเป็น predator mindless, relentless consummate สถานี ความจริงก็คือ ว่า คนได้เสมอถูกหมดฉลาม อาจเนื่องจากมนุษย์ ventured ก่อนลงทะเล ที่สามารถตำหนิพวกเขา เซอร์ไวเวอร์หรือพยานใด ๆ รู้ดี การโจมตีปลาฉลาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โดยพันธุ์มีขนาดใหญ่เป็นสัตว์กินคนแห่ง--ขาวดี วัวปลาฉลาม ปลาฉลามเสือ---เป็น numbing จิตใจของความเร็ว ความรุนแรง กอร์ และหลังสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่ตระหนักได้ว่า มันเกือบจะไม่เกิดขึ้น คนไกลจะฆ่าผึ้ง งูพิษ และ ช้าง ตลอดจนน้ำตกอ่างอาบน้ำ และฟ้าผ่า อันตรายมากขับกว่าไปอยูในน้ำเมื่อคุณเดินไปได้มนุษย์ ระยะสั้น ได้น้อยกลัวจากปลาฉลาม อย่างไรก็ตาม กลับ ไม่ใกล้ความจริง ปลาทุกชนิดจะถูกลากจากทะเลเร็ว กว่าที่พวกเขาสามารถสร้าง แต่ จนค่อนข้างล่า ปลาฉลามได้รับการยกเว้นเก็บเกี่ยวนี้เสี่ยง ไม่อีกต่อไป แต่ละปีระหว่างฉลาม 30 ล้าน และ 100 ล้านถูกจับในเนื้อ (ไม่มีกระดูก และไมลด์ชิม), ของครีบ (อาหารดีในเอเชีย), ซ่อนของพวกเขา (แหล่งที่มาของหนังมีคุณภาพแปลกใหม่ สูง), ของพวกเขาก็ (มูลค่าหลายพันดอลลาร์จากสะสม) และชิ้นส่วนภายในร่างกายของพวกเขา (ทำเป็นทุกอย่างจากหล่อลื่นเครื่องสำอางกับผลิตภัณฑ์ 'สุขภาพ' ค่าไม่แน่นอน)และฉลามน้อยจะตั้งใจ ฆ่า ปกติ โดยสายยาวโดยกุ้งและทูน่าเรือ สำหรับทุกคนที่จะถูกตรวจจับโดยเจตนา ตามสหประชาชาติของอาหารและองค์กรเกษตร เมื่อคุณเพิ่มค่าทั้งหมด แต่ละบุคคลที่ตายในก็ฉลาม avenged ประมาณ 6 million-foldเนื่องจากฆ่า relentless นี้ ประชากรของปลาฉลามบางชนิดได้ลดลงเป็นประมาณ 80% กว่าทศวรรษ "ปัจจุบันอัตราที่ ทำนายนักชีววิทยาทางทะเล Camhi ร่าเริงของชาติ audubon นิวเจอร์ซีย์สังคมของชีวิตโอเชี่ยนส์ "บางชนิดจะถึงสูญพันธุ์ระบบนิเวศภายใน 10 ปี"แต่ทำไมควรใครดูแลหรือไม่ ในความเป็นจริง มีเหตุผล เริ่มต้นกับความสง่างามบริสุทธิ์ของสิ่งมีชีวิตออกแบบ ฉลามปรากฏตัวครั้งแรก บนโลก 400 ล้านปีที่ผ่านมา และประมาณ 200 ล้านปีของวิวัฒนาการลองผิด ธรรมชาติสวยมากวิ่งจากวิธีการปรับปรุงบนของเมืองลับแล วันนี้กว่า 350 ชนิดว่ายน้ำโลก ตั้งแต่ขนาดฉลามน้อยกว่า-30-cm-ยาว wart และ ribbontail ด่างแคระปลาฉลามกับปลาฉลามวาฬ 15 m ปลาฉลามมี insinuated ตัวเองเข้าไปในทุกสภาพแวดล้อมทางทะเลจากอาร์กติกเพื่อการอบรม ชนิดหนึ่ง ปลาฉลามหัวบาตร แม้ค้าในแม่น้ำและทะเลสาบไกล 3200 กม.จากน้ำเค็มที่ใกล้ที่สุดปลาฉลามถูกสิ่งมีชีวิตแรกในประวัติศาสตร์วิวัฒนาการการพัฒนาเป็นระบบภูมิคุ้มกัน นักวิจัยทางชีวการแพทย์เชื่อว่า ถ้าเราสามารถคิดออกวิธีงานของตน เราจะได้มีคุณค่าลึกของเราเอง ปลาฉลามวันสามารถบันทึกชีวิตของคุณ---ถ้าสิ่งมีชีวิตไม่สูญนอกเหนือจากนั้น ปลาฉลามมีค่าอันยิ่งใหญ่จริง ในขณะที่กระดูกอ่อนปลาฉลามไม่ได้ แม้ มีการเรียกร้อง ป้องกันมะเร็ง มีการใช้ทำผิวหนังเทียมที่เขียน ปลาฉลาม corneas มีการใช้ experimentally สำหรับ transplants มนุษย์ เลือดฉลามประกอบด้วยแข็งตัวป้องกันตัวแทน น้ำมันตับปลาฉลามน่าจะ ช่วยผลิตเม็ดเลือดขาวปลาฉลามมีบทบาทสำคัญในการรักษาสัตว์ป่าสัตว์น้ำในยอดดุล นักวิทยาศาสตร์ตอนนี้เข้าใจว่า ระบบนิเวศทะเลมีการพัฒนามากกว่าหลายร้อยล้านปีเป็นการรวมทั้งตัวเครื่องจักรทางชีวภาพซึ่งแต่ละส่วนมีฟังก์ชันสำคัญ สำหรับปลาฉลามส่วนใหญ่ ที่ทำงานจะเป็นสิ่ง biologists เรียกราคา apex predator เทียบเท่ากับมหาสมุทรของสิงโต หรือเสือ หรือหมี ไม่เพียงแต่ทำพวกเขาทำให้ประชากรของเหยื่อในการตรวจสอบ แต่พวกเขายังมักจะกินช้าที่สุด กำจัดจุด และวัฒนธรรมอย่างน้อยบุคคล ทำ พวกเขาปรับปรุงของชนิดเป้าหมายยีน สระว่ายน้ำออกจากคนฉลาด มีความแข็งแกร่งเพื่อสร้างเมื่อพรีเดเตอร์ apex ถูกเอาออกจากห่วงโซ่อาหาร เครื่องนี้อย่างสมดุลมีแนวโน้มไป haywire ไม่ มีหมาป่าและภูเขาสิงโตเพื่อให้พวกเขาในการตรวจสอบ ตัวอย่าง บางประชากรสัตว์ในสหรัฐอเมริกามี skyrocketed และในเพียงเดียวทาง ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่า overfishing ของปลาฉลามออกจากออสเตรเลียและที่เกาะแทสเมเนียปีนำไปสู่การกระจายประชากรปลาหมึกวันนี้นักวิทยาศาสตร์ทางชีวการแพทย์อยู่ในป่าลึกลึกลับ ดัง ฉลามไม่ค่อยได้เนื้องอก--ความจริงที่น่าแปลกใจที่สามารถนำไปรักษามะเร็งใหม่ สารก่อมะเร็งรู้จักที่ฉีดเข้าไปในปลาฉลามไม่ทริกเกอร์ malignancies จะไม่ก่อให้เกิดประเภทของความเสียหายทางพันธุกรรมที่นำไปสู่เนื้องอกในสัตว์อื่น ๆไม่มีใครรู้ว่าทำไม ของความต้านทานต่อโรคมะเร็ง แต่ มีอะไรกับกระดูกอ่อนของพวกเขา แม้จะร้องแบบคนที่เร่ขายยากระดูกอ่อนปลาฉลาม Assertions ที่ไม่ขึ้นอยู่กับความจริงทางวิทยาศาสตร์เม็ดเล็ก ๆ กระดูกอ่อนปลาฉลาม--กระดูกอ่อนของวัว สำหรับเรื่องที่---ประกอบด้วยนาทีปริมาณของสารประกอบที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของหลอดเลือด และเนื้องอกขึ้นอยู่กับการเติบโตอย่างรวดเร็วของหลอดเลือดภายในที่สามารถดึงข้อมูลอย่างไรก็ตาม กระดูกอ่อนปลาฉลามเป็นร้อน และจะถูกฆ่าปลาฉลามขายส่งผลิตได้ โรงงานแปรรูปเดียวในคอสตาริการายงานเปลี่ยน 235,000 ฉลามเป็นกระดูกอ่อนยาทุกเดือนยังจะนำฉลาม โดยล้านสำหรับครีบของพวกเขา---แบบฝึกหัดที่นักวิทยาศาสตร์และสรรหาสถานรบกวนโดยเฉพาะ มักจะ ครีบจะเจาะเข้าระบบปิด และฉลามมีโยนไปในน้ำ มีชีวิตอยู่แต่อย่างร้ายแรงได้รับบาดเจ็บ เลือดไหลตาย มันไม่เหมือนครีบมีการติดตามเด็กที่อดอยาก พวกเขาใช้ในเอเชียสำหรับซุปหูฉลาม อาหารที่รับถึง $150 ต่อชามแม้ว่าผลกำไรมากน้อย เนื้อปลาฉลามมียังความสุขบูมขายตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1980 ปลาทูน่าและปลาฉนากหุ้นเริ่มโอกาสในขณะนั้น และรัฐบาลสหรัฐอเมริกาสนับสนุนให้ชาวประมงไล่เป้าหมายอื่น ๆ ที่อาจได้รับข้อผิดพลาดที่ใหญ่ อาหารปลาแบบดั้งเดิม cod และทูน่า เติบโตอย่างรวดเร็ว และวางไข่เป็นล้าน ๆ ครั้ง โดยคมชัด ฉลาม สามารถใช้สองทศวรรษถึงวันครบกำหนดทางเพศ มีระยะนานครรภ์ และหมีเฉพาะไม่กี่ยงครั้งเดียว ฆ่าตัวเลขที่ค่อนข้างเล็กของหญิงอย่างมากสามารถจำกัดศักยภาพสืบพันธุ์มีทั้งหมด

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ภายใต้การโจมตีลืม 'ปาก' มันเป็นมนุษย์ไม่ได้ปลาฉลามที่มีโดยธรรมชาติไกลของนักล่ากลัวที่สุด. ชีววิทยาชอบที่จะตำหนิปีเตอร์ Benchley ของที่ขายดีที่สุด 1974 นวนิยายเรื่อง 'Jaws' และภาพยนตร์สปีลเบิร์กสตีเว่นที่เกิดขึ้นตามชื่อเสียงที่น่ากลัวของปลาฉลามเป็นไม่สนใจอย่างไม่หยุดยั้งนักล่าที่สมบูรณ์ ความจริงก็คือว่าคนที่ได้รับเสมอกลัวฉลามอาจจะเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ที่มนุษย์เข้าไปในทะเล ใครสามารถตำหนิพวกเขา? ในฐานะที่เป็นผู้รอดชีวิตใด ๆ หรือเป็นพยานที่ดีรู้การโจมตีของฉลามโดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่งในสายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่ถือว่ากินคนผิวขาวที่ดี ------ ฉลามวัวฉลามเสือ ------- เป็นใจทำให้มึนงงในของ ความเร็วในการใช้ความรุนแรงและการทำลายล้างเลือด. สิ่งที่ผู้คนส่วนใหญ่ไม่ตระหนักคือว่ามันเกือบจะไม่เคยเกิดขึ้น ห่างไกลผู้คนมากขึ้นจะถูกฆ่าโดยผึ้ง, งูพิษและช้างเช่นเดียวกับอ่างอาบน้ำตกและฟ้าผ่า มันอันตรายมากที่จะขับรถไปที่ชายหาดกว่าที่จะร่วมลงไปในน้ำเมื่อคุณได้รับมี. มนุษย์ในระยะสั้นมีน้อยจะกลัวฉลาม กลับ แต่ไม่ได้ใกล้เคียงกับความจริง ปลาทุกชนิดจะถูกลากจากทะเลได้เร็วขึ้นกว่าที่พวกเขาสามารถทำซ้ำ แต่จนค่อนข้างเร็ว ๆ นี้ฉลามได้รับการยกเว้นจากการเก็บเกี่ยวประมาทนี้ ไม่อีกแล้ว. ในแต่ละปีระหว่างวันที่ 30 ล้านบาทและ 100 ล้านฉลามถูกจับเนื้อของพวกเขา (กระดูกและอ่อนชิม) ครีบ (เป็นอาหารอันโอชะที่ดีในเอเชีย) หนังของพวกเขา (ที่มาของแปลกใหม่หนังคุณภาพสูง) ขากรรไกรของเขา (มูลค่าหลายพัน ดอลลาร์จากนักสะสม) และส่วนต่างๆของร่างกายภายในของพวกเขา (ทำให้เป็นทุกอย่างจากน้ำมันหล่อลื่นเครื่องสำอางสุขภาพ 'ผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าที่น่าสงสัย). และอย่างน้อยหนึ่งฉลามถูกฆ่าตายโดยบังเอิญโดยปกติสายยาวที่กำหนดโดยเรือกุ้งและปลาทูน่าสำหรับ หนึ่งที่ถูกจับได้ทุกจงใจตามอาหารของสหประชาชาติและเกษตร เมื่อคุณเพิ่มขึ้นทั้งหมดของมนุษย์แต่ละคนที่ถูกฆ่าตายในปากของปลาฉลามจะแก้แค้นประมาณ 6 ล้านเท่า. ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการฆ่าอย่างไม่หยุดยั้งนี้ประชากรของสายพันธุ์ปลาฉลามบางส่วนได้ลดลงประมาณ 80% ในช่วงที่ผ่านมา ทศวรรษ. "อัตราปัจจุบัน" คาดการณ์ชีววิทยาทางทะเลเมอร์รี่ Camhi ของ Audubon สังคมแห่งชาติชีวิตของโปรแกรมมหาสมุทร "บางชนิดจะถึงการสูญเสียระบบนิเวศภายใน 10 ปี" แต่ทำไมควรจะดูแลใคร? ในความเป็นจริงมีเหตุผลมากมายที่เริ่มต้นด้วยความสง่างามบริสุทธิ์ของสิ่งมีชีวิตของการออกแบบ ฉลามปรากฏตัวครั้งแรกในโลก 400 ล้านปีที่ผ่านมาและหลังจากนั้นประมาณ 200 ล้านปีของวิวัฒนาการของการทดลองและข้อผิดพลาดธรรมชาติสวยมากวิ่งออกมาจากวิธีการที่จะปรับปรุงในฝีมือของ วันนี้กว่า 350 สายพันธุ์ที่ว่ายน้ำดาวเคราะห์ที่มีขนาดตั้งแต่น้อยกว่า 30 ซมยาวฉลามหูดและแคระ ribbontail ปลาฉลามปลาดุกไป 15 เมตรฉลามวาฬ ฉลามได้เปรียบเปรยตัวเองลงในทุกสภาพแวดล้อมทางทะเลจากขั้วโลกเหนือไปยังเขตร้อน หนึ่งในสายพันธุ์ฉลามวัวแม้กิจการลงไปในแม่น้ำและทะเลสาบเท่าที่ 3,200 กิโลเมตรจากน้ำทะเลที่ใกล้ที่สุด. ฉลามเป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์วิวัฒนาการในการพัฒนาระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย นักวิจัยชีวการแพทย์เชื่อว่าถ้าเราสามารถคิดออกว่าพวกเขาทำงานเราจะได้รับข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าเป็นของเราเอง ฉลามสักวันหนึ่งอาจช่วยชีวิตคุณได้ ----- ถ้าสิ่งมีชีวิตไม่ได้สูญพันธุ์. นอกเหนือจากนั้นฉลามมีค่าจริงอันยิ่งใหญ่ ในขณะที่กระดูกอ่อนปลาฉลามไม่ได้แม้จะอ้างว่าการป้องกันโรคมะเร็งจะได้รับการใช้ในการทำให้ผิวเทียมสำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการเผาไหม้ กระจกตาฉลามได้ถูกนำมาใช้สำหรับการทดลองปลูกมนุษย์ เลือดฉลามมีสารต้านการแข็งตัว น้ำมันตับปลาฉลามดูเหมือนว่าจะช่วยให้การผลิตสีขาวเลือดเซลล์. ฉลามมีบทบาทสำคัญในการรักษาสัตว์ป่าสัตว์น้ำในสมดุล ขณะนี้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจว่าระบบนิเวศทะเลได้รับการพัฒนาไปหลายร้อยล้านปีในฐานะที่เป็นทั้งเครื่องชีวภาพแบบบูรณาการในการที่แต่ละองค์ประกอบมีฟังก์ชั่นที่สำคัญ สำหรับปลาฉลามมากที่สุดฟังก์ชั่นที่จะทำหน้าที่เป็นสิ่งที่นักชีววิทยาเรียกยอดนักล่าเทียบเท่ามหาสมุทรของสิงโตหรือเสือหรือหมี ไม่เพียง แต่พวกเขาให้ประชากรเหยื่อในการตรวจสอบ แต่พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะกินช้าที่สุดที่อ่อนแอที่สุดและอย่างน้อยบุคคลที่เขี้ยวลากดิน ดังนั้นในการทำพวกเขาปรับปรุงสระว่ายน้ำของยีนชนิดเป้าหมาย 'ทิ้งอย่างชาญฉลาดบุคคลที่แข็งแกร่งในการทำซ้ำ. เมื่อยอดนักล่าถูกลบออกจากห่วงโซ่อาหารเครื่องนี้อย่างสมดุลมีแนวโน้มที่จะรวน โดยไม่ต้องหมาป่าและสิงโตภูเขาเพื่อให้พวกเขาในการตรวจสอบเช่นประชากรกวางในสหรัฐอเมริกาได้พุ่งสูงขึ้น และในเพียงแบบเดียวกับที่ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่า overfishing ของปลาฉลามออกแทสมาเนียออสเตรเลียและปีที่ผ่านมานำไปสู่การระเบิดในประชากรปลาหมึกที่. วันนี้นักวิทยาศาสตร์ชีวการแพทย์ที่อยู่บนเส้นทางของความลึกลับลึก ด้วยเหตุผลบางอย่างฉลามไม่ค่อยได้รับเนื้องอก ----- ความจริงที่น่าแปลกใจที่จะนำไปสู่การรักษาโรคมะเร็งใหม่ สารก่อมะเร็งที่รู้จักกันฉีดเข้าไปฉลามไม่ก่อให้เกิดโรคมะเร็ง; พวกเขาไม่ได้ก่อให้เกิดความแปลกของความเสียหายทางพันธุกรรมที่นำไปสู่เนื้องอกในสัตว์อื่น ๆ . ไม่มีใครรู้ว่าทำไม ความต้านทานต่อโรคมะเร็ง แต่มีอะไรจะทำอย่างไรกับกระดูกอ่อนของพวกเขาแม้จะมีการเรียกร้องฟุ่มเฟือยโดยคนที่เร่ยากระดูกอ่อนปลาฉลาม ยืนยันว่ามันไม่อยู่บนพื้นฐานของเม็ดเล็ก ๆ ของความจริงทางวิทยาศาสตร์ กระดูกอ่อนปลาฉลาม --- และกระดูกอ่อนวัวสำหรับเรื่องที่ --- จะมีปริมาณของสารประกอบที่ยับยั้งการเจริญเติบโตหลอดเลือดและเนื้องอกขึ้นอยู่กับการเติบโตอย่างรวดเร็วของหลอดเลือดภายในที่สามารถให้อาหารพวกเขา. แต่กระดูกอ่อนปลาฉลาม ร้อนและฉลามที่ถูกฆ่าขายส่งในการผลิตนั้น โรงงานแปรรูปเดียวในคอสตาริการายงานหัน 235,000 ฉลามเข้าไปในกระดูกอ่อนยาทุกเดือน. ฉลามยังนำโดยล้านสำหรับครีบ ---- ปฏิบัติที่นักวิทยาศาสตร์และนักอนุรักษ์หารบกวนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง บ่อยครั้งที่มีครีบ hacked ออกและปลาฉลามที่มีการโยนกลับลงไปในน้ำยังมีชีวิตอยู่ แต่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเลือดออกไปสู่ความตาย มันไม่ได้เป็นครีบแม้ว่าจะถูกป้อนให้กับเด็ก ๆ ที่หิวโหย พวกเขาจะใช้ในเอเชียซุปปลาฉลามครีบอาหารอันโอชะที่เรียกได้ถึง $ 150 ชาม. แม้ว่าไกลกำไรน้อยเนื้อปลาฉลามยังมีความสุขความเจริญมียอดขายตั้งแต่ต้นปี 1980 หุ้นปลาทูน่าและนากเริ่มที่จะลดน้อยลงในเวลานั้นและรัฐบาลสหรัฐได้รับการสนับสนุนชาวประมงที่จะไล่ตามเป้าหมายอื่น ๆ นั่นอาจจะเป็นความผิดพลาดใหญ่ อาหารปลาแบบดั้งเดิมเช่นปลาทูน่าและเติบโตอย่างรวดเร็วและวางล้านของไข่ในเวลา ฉลามโดยคมชัดสามารถใช้เวลาสองทศวรรษที่ผ่านไปถึงวุฒิภาวะทางเพศมีระยะเวลาตั้งท้องนานและรับเพียงไม่กี่คนหนุ่มสาวที่ครั้งหนึ่ง ฆ่าเป็นจำนวนที่ค่อนข้างเล็กของผู้หญิงอย่างมากสามารถ จำกัด การสืบพันธุ์ที่มีศักยภาพของสายพันธุ์ทั้งหมด

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ภายใต้การโจมตี

ลืม ' Jaws ' มันเป็นมนุษย์ ไม่ใช่ฉลาม ที่โดยไกลธรรมชาติ

นักล่าที่น่ากลัว นักชีววิทยาต้องการโทษของปีเตอร์ เบนช์ลีย์นวนิยายที่ขายดีที่สุดในปี 1974 ' Jaws ' และภาพยนตร์ Steven Spielberg ที่ตามมาของฉลามน่ากลัวชื่อเสียงเป็นไม่สนใจ , ความกระด้าง , ผู้ล่า ความจริงก็คือ ว่า คนมักกลัวโดยฉลามอาจจะเพราะมนุษย์แรก ventured ลงในทะเล ใครสามารถตำหนิพวกเขา เป็นผู้รอดชีวิตหรือพยานรู้ดี ฉลามโจมตี โดยเฉพาะหนึ่งในขนาดใหญ่ชนิดถือว่ามนุษย์เสพ ------ ฉลามขาวฉลามวัว , เสือ , ฉลาม ------- คือจิตใจ numbing ความเร็ว ความรุนแรงของ กอร์ และการทำลายล้าง
สิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่ตระหนักคือว่ามันแทบจะไม่เคยเกิดขึ้นคนมากขึ้นจะฆ่าผึ้ง , งู และ ช้างมีพิษ รวมทั้งลงอ่างอาบน้ำและฟ้าผ่า . มันเป็นอันตรายมากที่จะขับรถไปที่ชายหาดมากกว่า ที่จะร่วมไปในน้ำเมื่อคุณได้รับมี มนุษย์ ,
ในระยะสั้นมีเพียงเล็กน้อยที่จะกลัวฉลาม ย้อนกลับ , อย่างไรก็ตาม ไม่ใกล้จะเป็นจริง ปลาทุกชนิดที่ถูกจับจากทะเลได้เร็วขึ้นกว่าที่พวกเขาสามารถสืบพันธุ์ ,จนกระทั่งเมื่อเร็วๆนี้ได้รับการยกเว้นจากการเก็บเกี่ยวฉลามบ้าบิ่นนี้ ไม่อีกต่อไปแล้ว ในแต่ละปีระหว่าง 30 ล้านและ 100 ล้านฉลามถูกจับสำหรับเนื้อของพวกเขา ( กระดูกและอ่อนเผ็ด ) , ครีบของพวกเขา ( ความละเอียดอ่อนมากในเอเชีย ) , ซ่อนของพวกเขา ( ที่มาของหนังที่มีคุณภาพสูงที่แปลกใหม่ )ขากรรไกรของพวกเขา ( มูลค่าหลายพันดอลลาร์จากนักสะสม ) และชิ้นส่วนของร่างกายของพวกเขาภายใน ( ทำให้เป็นทุกอย่างจากสารหล่อลื่นเครื่องสําอาง ' สุขภาพ ' ผลิตภัณฑ์ของพิรุธค่า )
และอย่างน้อยหนึ่งตั้งใจฆ่าฉลามมักจะโดยสายยาวตั้งจากกุ้ง และเรือปลาทูน่าสำหรับทุกคนที่จับเจตนา ตาม อาหารของสหประชาชาติและองค์กรเกษตรเมื่อคุณเพิ่มมันทั้งหมดขึ้น แต่ละมนุษย์ที่ตายในขากรรไกรของฉลามจะแก้แค้นประมาณ 6 ล้านพับ .
ส่วนใหญ่เป็นผลของการฆ่าอย่างไม่หยุดยั้งนี้ ประชากรฉลามบางชนิดมี plummeted ประมาณ 80% กว่าทศวรรษที่ผ่านมา " ระดับ " คาดการณ์นักชีววิทยาทางทะเล สุขสันต์ camhi ของแห่งชาติสมาคมอยู่ในโปรแกรม

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.