When I actually sit down to write,

When I actually sit down to write, I write a section, and then reread it making adjustments. Then I do this until I am happy with the section and move on, repeating this process. I usually only have the urge to reread and adjust when I reach a block of sorts. For example, when I can't think of the word I want to use, or how something should be phrased.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฉันจะนั่งลงเขียน ผมเขียนส่วน และอ่านแล้ว ก็ทำการปรับปรุง แล้ว ฉันทำเช่นนี้จนกระทั่งผมมีความสุขกับส่วน และย้ายบน ทำซ้ำกระบวนการนี้ โดยทั่วไปเท่านั้นแล้วกระตุ้นการอ่าน และการปรับเปลี่ยนเมื่อฉันมาถึงบล็อกประเภท ตัวอย่าง เมื่อฉันไม่คิดว่า คำว่า อยากใช้ หรือว่าอะไรควรเป็น phrased

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อที่จริงผมนั่งลงเขียนผมเขียนส่วนและจากนั้นมัน reread การปรับ แล้วฉันจะทำเช่นนี้จนกว่าฉันจะมีความสุขกับส่วนและย้ายไปทำซ้ำขั้นตอนนี้ ฉันมักจะมีเพียงการกระตุ้นให้ reread และปรับเมื่อผมไปถึงบล็อกของแปลก ตัวอย่างเช่นเมื่อฉันไม่สามารถคิดของคำว่าฉันต้องการใช้หรือวิธีการบางอย่างที่ควรจะ phrased

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันนั่งลงเพื่อเขียน ผมเขียนส่วนแล้ว reread มันทำให้การปรับ แล้วฉันจะทำจนกว่าฉันจะมีความสุขกับงาน และย้าย ทำซ้ำกระบวนการนี้ ฉันมักจะมีแรงกระตุ้นที่จะ reread และปรับเมื่อฉันเข้าถึงบล็อกของประเภท ตัวอย่างเช่น เมื่อฉันไม่สามารถคิดคำที่ฉันต้องการจะใช้ หรือ ว่าอะไรควร phrased .