Standard IP Access Lists Standard I

Standard IP Access Lists
Standard IP access lists filter network traffic by examining the source IP address in a packet. You create a standard IP access list by using the access-list numbers 1–99 or 1300–1999 (expanded range). Access-list types are generally differentiated using a number. Based on the number used when the access list is created, the router knows which type of syntax to expect as the list is entered.
By using numbers 1–99 or 1300–1999, you’re telling the router that you want to create a standard IP access list, so the router will expect syntax specifying only the source IP address in the test lines.



The following is an example of the many access-list number ranges that you can use to filter traffic on your network (the protocols for which you can specify access lists depend on your IOS version):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาตรฐาน IP เข้าถึงรายการ มาตรฐาน IP เข้ารายการตัวกรองเครือข่าย ด้วยการตรวจสอบอยู่ IP ของแหล่งที่มาในแพคเก็ต คุณสามารถสร้างรายการการเข้าถึง IP มาตรฐาน โดยการใช้รายการเข้าถึงหมายเลข 1-99 หรือ 1300 ปี 1999 (ขยายช่วง) ชนิดรายการการเข้าถึงโดยทั่วไปทั่วใช้ ตามหมายเลขที่ใช้เมื่อสร้างรายการเข้า เราเตอร์รู้ไวยากรณ์คาดหวังป้อนรายการชนิดใด โดยใช้ตัวเลข 1-99 หรือ 1300 ปี 1999 คุณกำลังบอกเราเตอร์ที่ คุณต้องการสร้างมาตรฐาน IP เข้ารายการ เราเตอร์จะต้องระบุเฉพาะแหล่งที่อยู่ IP ในรายการทดสอบไวยากรณ์ ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของหลายรายการเข้าถึงหมายเลขช่วงที่คุณสามารถใช้เพื่อกรองข้อมูลจราจรบนเครือข่ายของคุณ (ซึ่งคุณสามารถระบุรายการการเข้าถึงโพรโทคอลที่ขึ้นอยู่กับเวอร์ชันของ IOS):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาตรฐาน IP
เข้าถึงรายการเข้าถึงมาตรฐานIP รายการตัวกรองเครือข่ายการจราจรโดยการตรวจสอบแหล่งที่อยู่ IP ในแพ็คเก็ต คุณสามารถสร้างรายการเข้าถึง IP มาตรฐานโดยใช้ตัวเลขการเข้าถึงรายการ 1-99 หรือ 1300-1999 (ช่วงขยายตัว) ประเภทการเข้าถึงรายชื่อมีความแตกต่างกันโดยทั่วไปใช้ตัวเลข ขึ้นอยู่กับจำนวนที่ใช้เมื่อรายการเข้าถึงจะถูกสร้างขึ้นเราเตอร์รู้ชนิดของไวยากรณ์ที่คาดหวังเป็นรายการจะถูกป้อน.
โดยใช้หมายเลข 1-99 หรือ 1,300-1,999 คุณกำลังบอกเราเตอร์ที่คุณต้องการที่จะสร้าง มาตรฐานรายการเข้าถึง IP ดังนั้นเราเตอร์จะคาดหวังว่าไวยากรณ์ระบุเฉพาะแหล่งที่อยู่ IP ในสายการทดสอบ. ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของจำนวนเข้ารายการหลายช่วงที่คุณสามารถใช้ในการกรองการจราจรบนเครือข่ายของคุณ (โปรโตคอลที่ คุณสามารถระบุรายการเข้าถึงขึ้นอยู่กับรุ่น IOS ของคุณ):

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรฐาน IP IP การเข้าถึงรายการ
มาตรฐานการเข้าถึงรายการกรองการจราจรของเครือข่ายโดยการตรวจสอบแหล่งที่อยู่ IP ในแพ็คเก็ต คุณสร้างมาตรฐาน IP การเข้าถึงรายการโดยการใช้รายการการเข้าถึงหมายเลข 1 – 99 หรือ 1300 – 2542 ( ขยายช่วง ) ประเภทรายการการเข้าถึงโดยทั่วไปซึ่งใช้หมายเลข ตามเบอร์ที่ใช้เมื่อรายการการเข้าถึงถูกสร้างขึ้นเราเตอร์รู้จักชนิดของไวยากรณ์ที่คาดว่าจะเป็นรายการที่ป้อน
โดยใช้หมายเลข 1 – 99 หรือ 1300 – 1999 , คุณบอกเราเตอร์ที่คุณต้องการสร้างมาตรฐาน IP การเข้าถึงรายการเพื่อให้เราเตอร์จะคาดหวังการระบุเพียงแหล่งที่อยู่ IP ในสายการทดสอบ



ต่อไปนี้คือตัวอย่างของการเข้าถึงหลายรายการจำนวนช่วงที่คุณสามารถใช้เพื่อกรองการจราจรในเครือข่ายของคุณ ( ซึ่งคุณสามารถระบุโปรโตคอลการเข้าถึงรายการขึ้นอยู่กับรุ่น iOS ของคุณ ) :