In sociolinguistics a variety, also

In sociolinguistics a variety, also called a lect, is a specific form of a language or language cluster. This may include languages, dialects, registers, styles or other forms of language, as well as a standard variety.[1] The use of the word "variety" to refer to the different forms avoids the use of the term language, which many people associate only with the standard language, and the term dialect, which is often associated with non-standard varieties thought of as less prestigious or "correct" than the standard.[2] Linguists speak of both standard and non-standard varieties. "Lect" avoids the problem in ambiguous cases of deciding whether or not two varieties are distinct languages or dialects of a single language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในภาษาศาสตร์เชิงสังคม ต่าง ๆ เรียกว่า lect เป็นแบบเฉพาะของภาษาหรือภาษาคลัสเตอร์ นี้อาจรวมถึงภาษา ภาษา ทะเบียน ลักษณะ หรือรูปแบบอื่น ๆ ของภาษา ตลอดจนหลากหลายมาตรฐาน [1]ใช้คำว่า "หลากหลาย" เพื่ออ้างถึงแบบฟอร์มที่แตกต่างกันหลีกเลี่ยงการใช้ศัพท์ภาษา ซึ่งหลายคนเชื่อมโยงเท่ากับภาษามาตรฐาน และศัพท์ภาษา ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับสายพันธุ์ที่ไม่ได้มาตรฐานคิดเป็นน้อยลง หรือ "ถูกต้อง" กว่ามาตรฐาน [2] ภาษาศาสตร์พูดทั้งมาตรฐาน และมาตรฐานสายพันธุ์ "Lect" เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในกรณีของการตัดสินใจหรือไม่ว่ามีสองสายพันธุ์แตกต่างภาษาหรือภาษาถิ่นของภาษาเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาษาศาสตร์ความหลากหลายเรียกว่ายังมีการบรรยายเป็นรูปแบบเฉพาะของภาษาหรือภาษาคลัสเตอร์ ซึ่งอาจรวมถึงภาษาท้องถิ่นทะเบียนรูปแบบหรือรูปแบบอื่น ๆ ของภาษาเช่นเดียวกับความหลากหลายมาตรฐาน. [1] การใช้คำว่า "ความหลากหลาย" เพื่ออ้างถึงรูปแบบที่แตกต่างกันหลีกเลี่ยงการใช้ภาษาคำซึ่งหลาย ๆ คนเชื่อมโยงเฉพาะกับภาษามาตรฐานและภาษาระยะซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับสายพันธุ์ที่ไม่ได้มาตรฐานคิดเป็นน้อย อันทรงเกียรติหรือ "ถูกต้อง" กว่ามาตรฐาน. [2] นักภาษาศาสตร์พูดของทั้งสองสายพันธุ์ที่ได้มาตรฐานและไม่ได้มาตรฐาน "อ" หลีกเลี่ยงปัญหาที่เกิดขึ้นในกรณีที่ไม่ชัดเจนของการตัดสินใจหรือไม่ว่าทั้งสองสายพันธุ์คือภาษาที่แตกต่างกันหรือภาษาท้องถิ่นของภาษาเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในภาษาศาสตร์สังคมที่หลากหลาย เรียกว่า อเป็นรูปแบบเฉพาะของภาษา หรือกลุ่มภาษา นี้อาจรวมถึงภาษา ภาษา ทะเบียน ลักษณะหรือรูปแบบอื่น ๆของภาษา ตลอดจนความหลากหลายมาตรฐาน [ 1 ] ใช้คำว่า " ความหลากหลาย " อ้างถึงรูปแบบต่าง ๆ หลีกเลี่ยงการใช้ศัพท์ภาษา ซึ่งหลายคนเชื่อมโยงเฉพาะกับภาษามาตรฐาน คำภาษาถิ่น ซึ่ง มักจะเกี่ยวข้องกับพันธุ์มาตรฐานคิดเป็นน้อยกว่าที่น่าเกรงขาม หรือ " ถูกต้อง " เกินมาตรฐาน [ 2 ] นักภาษาศาสตร์พูดทั้งมาตรฐานและพันธุ์มาตรฐาน” อ " เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในที่กรณีของการตัดสินใจหรือไม่ สอง เป็นพันธุ์ที่แตกต่างภาษา หรือภาษาของภาษาเดียว