It is interesting to compare our re

It is interesting to compare our results with the ones pre- viously obtained by Kreslavsky et al. (2008). They have calculated a measure of roughness for Lunar Highlands using Lunar Pro- spector data, for Mars highlands and northern plains using MOLA data, and for Mercury using Earth-based radar observations. Their choice of a roughness measure different from the MDS was dictated by the low vertical accuracy of the topographic data for Mercury. While the spatial resolution of these datasets does not allow estimating the roughness at spatial scale lower than about 40 km, there is a range of baselines, 40 to 100 km, on which we can compare our roughness estimates. Results seem to be in very good agreement as the ratios of roughness between the highlands regions of the three planets are similar: 3 for the Moon/Mercury and 1.5 for Mercury/Mars at a baseline of 100 km.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่น่าสนใจเพื่อเปรียบเทียบผลของเรา ด้วย viously ก่อนรับโดย Kreslavsky et al. (2008) พวกเขาได้คำนวณการวัดความหยาบ สำหรับไฮ แลนด์ค่ำใช้ข้อมูลจันทรคติ Pro-spector ไฮแลนด์ดาวอังคารและใช้ข้อมูลกว้างราบเหนือ และปรอทที่ใช้เรดาร์บนโลกสังเกต ทางเลือกของการวัดความหยาบแตกต่างจากการติดถูกเขียนตามคำบอก โดยความถูกต้องแนวต่ำสุดของข้อมูล topographic สำหรับดาวพุธ ในขณะที่ความละเอียดปริภูมิของ datasets เหล่านี้ให้ประมาณการความหยาบในระดับพื้นที่ต่ำกว่าประมาณ 40 กิโลเมตร มีช่วงของเส้น 40-100 km ซึ่งเราสามารถเปรียบเทียบประเมินความหยาบของเรา ผลลัพธ์ดูเหมือนจะ อยู่ในข้อตกลงที่ดีมากเป็นอัตราส่วนของความหยาบระหว่างภูมิภาคไฮแลนด์ของดาวเคราะห์สามคล้าย: 3 ดวงจันทร์/พุธและ 1.5 สำหรับดาวอังคาร/พุธที่หลักกิโลเมตรที่ 100

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่น่าสนใจเพื่อเปรียบเทียบผลของเรากับคนที่ได้รับล่วงหน้า viously โดย Kreslavsky และคณะ (2008) พวกเขามีการคำนวณตัวชี้วัดของความหยาบสำหรับจันทรคติไฮแลนด์โดยใช้จันทรคติ Pro- ข้อมูลสเปคเตอร์สำหรับดาวอังคารที่ราบสูงและที่ราบทางตอนเหนือโดยใช้ข้อมูล MOLA และสำหรับเมอร์โดยใช้โลกที่ใช้สังเกตเรดาร์ ทางเลือกของการวัดความหยาบกร้านแตกต่างจาก MDS เป็นไปตามความถูกต้องในแนวดิ่งต่ำของภูมิประเทศข้อมูลสำหรับเมอร์ ในขณะที่ความละเอียดเชิงพื้นที่ของชุดข้อมูลเหล่านี้ไม่อนุญาตให้มีการประเมินความหยาบในระดับพื้นที่ต่ำกว่าประมาณ 40 กิโลเมตรมีช่วงของเส้นเขตแดน 40 ถึง 100 กิโลเมตรซึ่งเราสามารถเปรียบเทียบประมาณการความหยาบกร้านของเรา ผลดูเหมือนจะอยู่ในข้อตกลงที่ดีมากในขณะที่อัตราส่วนของความขรุขระระหว่างที่ราบสูงภูมิภาคของดาวเคราะห์สามที่คล้ายกัน: 3 สำหรับดวงจันทร์ / พุธและ 1.5 สำหรับเมอร์ / ดาวอังคารที่ baseline 100 กิโลเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่น่าสนใจเพื่อเปรียบเทียบผลลัพธ์ของเรากับคนก่อน viously ได้โดย kreslavsky et al . ( 2008 ) พวกเขาคำนวณการวัดความหยาบสำหรับ Highlands ทางจันทรคติที่ใช้ข้อมูลสเป็กเตอร์ลูนาร์โปร - , ดาวอังคารและที่ราบสูงที่ราบตอนเหนือ โดยใช้ข้อมูลโมรา และปรอทโดยใช้ดินจากข้อมูลเรดาร์ทางเลือกของพวกเขาที่ขรุขระวัดแตกต่างจาก MDS เป็น dictated โดยความแม่นยำในแนวดิ่งต่ำของข้อมูลภูมิประเทศสำหรับปรอท ในขณะที่ความละเอียดเชิงพื้นที่ของข้อมูลเหล่านี้ไม่อนุญาตให้ประมาณค่า ในขนาดพื้นที่น้อยกว่า ประมาณ 40 กิโลเมตร มีแนวเส้น 40 ถึง 100 กิโลเมตร ซึ่งเราสามารถเปรียบเทียบประมาณการหยาบของเราผลลัพธ์ดูเหมือนจะอยู่ในข้อตกลงที่ดีมากของอัตราส่วนระหว่างที่ราบสูงของภูมิภาคของดาวเคราะห์สามดวงคล้ายกัน 3 จันทร์ / พุธและ 1.5 ปรอท / ดาวอังคารที่ระยะ 100 กิโลเมตร